Bijgewerkt t/m dinsdag 10 oktober 2017. Periode zondag 1 oktober – dinsdag 10 oktober. Deze week reis ik van Cecina Mare en Marina di Cecina noordwaarts richting Pisa en vervolgens via Torre del Lago Puccini richting Tabiano (bij Parma) en Arco (noordzijde Gardameer) en daarna richting huis.
Zondag 1 oktober 2017.
Vanmorgen ga ik me eerst even lekker douchen en daarna wat verse broodjes (ciabattini’s) scoren in de kleine supermarkt op de camping. Helaas regent het vandaag iets, maar echt heel erg kan ik het helaas niet vinden. Want ik heb genoeg (binnen) te doen. En dus begin ik na mn ontbijt maar direct met het verslag, want ik loop al weer wat achter.
Daarna haal ik de printer uit de kast want ik moet even wat dingetjes printen en contracten scannen. Tussen de middag ga ik even weer een broodje eten en inmiddels is het weer al weer helemaal opgeknapt. Ik zie de mensen al weer richting het strand lopen:
(foto is niet van nu hoor 🙂 …. ook onderstaande foto niet trouwens).
Nog even een wat grotere foto van het zwembad van Camping Village Mareblu:
Kort na mn middagpauze zie ik (als ik richting sanitairgebouw loop) een bekende. Nou ja .. geen idee hoe hij heet, maar elk jaar kom ik hier op de camping een fanatieke supporter tegen van Sheffield Wednesday (Engelse club uit de Championship). We kletsen even bij en hij vertelt dat zn club vanmiddag de topper speelt tegen Leeds United. En dus vertel ik hem dat mijn cluppie vanmiddag ook een topper speelt … tegen AJAX. Hij kent SC Heerenveen o.a. vanwege Sibon (speelde eerder bij Sheffield Wednesday). Ook Orlando Trustfull speelde ooit bij SW.
Omdat ik schijnbaar zo geïnteresseerd ben, besluit hij mij een cadeautje te geven en even komt hij met een mok van SW uit de caravan ha ha. Sheffield Wednesday is overigens de oudste voetbalclub ter wereld (Sheffield FC, 1857) en volgens mij de bakermat van het huidige voetbal.
Terug in de camper zet ik om 14.15 uur de tv aan. Want Canal Digital had een actie in september: gratis een maandje Fox Sports Eredivisie. En ik heb inmiddels gezien dat SCH-AJAX er om 14.30 uur live op is. Maar goed, grote kans dat de actie is afgelopen, want het is vandaag immers al 1 oktober. Yezz…. ik heb beeld en dus besluit ik om even 1,5 uur vrij te nemen en naar de wedstrijd te gaan kijken.
Wat ik zie is een wervelend SC Heerenveen die AJAX al hoeken van het veld laat zien. Ze vergeten alleen te scoren …. en na de 2 doelpunten van Neres is de overtuiging bij SCH helemaal weg. Ik zie dat nog wel even terugkomen als Henkie (Veerman) er in komt, maar dan is het al te laat. Jammer … Sheffield Wednesday heeft de topper tegen Leeds United overigens wel gewonnen. Met 3 – 0 🙂
Na de wedstrijd ga ik verder met mn campingadministratie. Wel grappig …. ik ben nu bezig om Noorse contracten in te voeren en de informatie van de Noorse campings aan te passen. Ik beleef eigenlijk die reis opnieuw en dat voelt heel goed als je in Italie bent.
Om 18.30 uur warm ik “mn prakkie” van gisteren op en zit om 19.00 uur klaar voor Studio Sport. Daarna volg ik nog even het ongelooflijke nieuws uit Spanje, ga nog even achter de laptop aan het werk en daarna vind ik het wel weer prima. Morgen ga ik weer verder.
Maandag 2 oktober 2017.
Eigenlijk was zo’n fris daggie als gisteren wel even lekker. Maar vandaag schijnt het zonnetje al weer vroeg als ik weer lekkere broodjes ga scoren. Na mn ontbijt ga ik eerst even mn mail checken en mn verslag bijwerken. Vervolgens ga ik met de planning aan de gang, want dat wordt de komende dagen weer wat lastiger. Een aantal campings hier in de omgeving zijn namelijk al gesloten ….
Als ik de nodige telefoontjes gepleegd heb en het in de camper inmiddels al weer behoorlijk warm geworden is, besluit ik te vertrekken. Bij de receptie blijken ook de eigenaren van de Camping Village Mareblu aanwezig, maar het contract ligt al getekend klaar. Super ! Voor vandaag heb ik een enorme rit van maar liefst 5km. op het programma staan. En ook nog de “verkeerde” kant op. Eindbestemming is namelijk New Camping Le Tamerici aan de andere kant van Cecina. Daar kon ik zaterdag niet terecht en de campingdirectrice komt pas later op de middag.
En dus zit er niets anders op dan hier te blijven. Moet trouwens ook wel, i.v.m. andere afspraken deze week. Bij aankomst word ik herkend (ik kom hier ook al zo’n 10/11 jaar 🙂 ) door de receptioniste en ze geeft aan dat ik maar een plekje moet zoeken. En dus heb ik de camper even later zo staan:
New Camping Le Tamerici is een behoorlijk grote camping. Een plekje vinden is dus normaal gesproken niet zo moeilijk. Maar op de “open plekken” (waar je zeker tv-ontvangst hebt) is het op een gegeven moment niet meer uit te houden. En dus zoek ik – indien mogelijk – een plekje in de schaduw, maar wel met tv-ontvangst. En dat lukt :-). Verder op de camping wordt dat wat lastiger, kijk:
New Camping Le Tamerici is een leuke camping op loopafstand van het strand. Het beschikt over een mooi zwembad, gratis wifi, er worden flink wat mobilhomes te huur aangeboden, maar ook leuke glamping tenten. En de bloemen hier …. heeeeeerlijk ! Toen ik bij aankomst uitstapte, rook ik de bloemen al. Dit is de entree:
Zo … nu eerst even een broodje eten. En daarna antwark. De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk. Camping- en boekingsadministratie bijwerken, dingetjes printen voor de komende dagen, etc. En dus is de middag zo weer voorbij. Om 18.30 uur ga ik met het eten aan de slag. Voor vandaag maar s camping-menu-nummer-1 –> macaroni.
Onder het eten kijk ik tv, daarna even afwassen, nog even mn mail checken en de rest van de avond wisselend voor de buis en achter de laptop. Morgen ga ik richting Pisa.
Dinsdag 3 oktober 2017.
Na een heerlijke douche ga ik eerst wat broodjes scoren bij de kleine supermarkt op de camping, daarna ontbijten en vervolgens mn lieve moeder bellen, want die is jarig vandaag. Gefeliciteerd mams !
Daarna kruip ik eerst een tijdje achter de laptop en tegen 10.30 uur maak ik de camper klaar voor vertrek. Om 11.00 uur heb ik de 1e afspraak vandaag, dit keer de “goede richting” (huis) op. Even voor 11.00 uur meld ik bij de receptie van Camping Village Baia del Marinaio, vlakbij Vada. Het was nog niet helemaal zeker of de eigenaar ook bij het gesprek aanwezig kon zijn, maar dat blijkt wel het geval. Yezzz.
Het gesprek is prima en zakelijk nog beter 🙂 Tevreden kan ik weer op pad. Mn eindbestemming voor vandaag is Agriturismo Camping Lago le Tamerici, vlakbij Pisa. Ik zou dan de autostrada kunnen pakken, maar dat heb ik 2 jaar geleden gedaan en dat is me slecht bevallen. Een flink eind om en relatief een hoog bedrag aan tol. Bovendien is de route langs de kust veel leuker:
De 2 foto’s hierboven zijn van vorig jaar. Dit keer zie ik in de verte een groot schip. Ik denk eerst dat het een cruiseschip is (gaan naar Livorno, voor een bezoek aan Pisa), maar even later zie ik dat het de veerboot (Livorno – Elba of Livorno – Sardinie) is:
Zoals je ziet is het nog steeds prachtig mooi weer. Dat zou vandaag – volgens de voorspellingen – wat minder zijn. Het is inderdaad iets bewolkt, maar nog steeds behoorlijk warm (ca. 22/23 graden). Even verder rijd ik langs Livorno, daar waar ca. 4 weken terug flink wat problemen waren met wateroverlast. Met helaas een paar doden tot gevolg. Nu hadden ze toen hier in de regio allemaal last van het vele water, maar – naar ik heb begrepen – de problemen in Livorno waren met name het gevolg van slecht onderhoud (van riolen, kanalen en sloten).
Inmiddels ben ik vlakbij de camping en gooi ik eerst de tank nog even vol. Het is hier in Italie even goed opletten waar je tankt, want de prijsverschillen zijn enorm. Onderweg zag ik een paar keer € 1,45 en € 1,48 voor een litertje diesel, nu betaal ik € 1,32. Scheelt toch behoorlijk bij een bijna lege tank van 100 liter 🙂
Even later rijd ik Agriturismo Camping Lago le Tamerici op. Een leuke camping, maar je moet even doorzetten om er te komen. Bij de receptie is – zoals verwacht – niemand aanwezig en dus zoek ik mn vaste plekkie op:
en ga eerst even een broodje eten. En daarna aan het werk. Even na 16.00 uur zie ik de eigenaresse bij de receptie en dus trek ik mn nette kloffie aan en loop richting de receptie. Het gesprek is goed, maar voor de verlenging van het contract moet ik nog even geduld hebben. Da’s vaak geen goed teken 🙁 Terug in de camper is het al weer de hoogste tijd voor een kopje koffie. Ik pleeg nog wat telefoontjes, werk nog even een tijdje achter de laptop en ga daarna eten (Macaroni 2).
Na de afwas kruip ik nog even achter de laptop en vind het daarna wel genoeg. Nog een kleine weekje en dan is het klaar met dat gereis :-). Dan ga ik weer op huis aan. Terug naar het mooie Meppel !
Woensdag 4 oktober 2017.
Vandaag heb ik geen enorme rit voor de boeg, want Pisa wordt mn eindbestemming voor vandaag. De reden is dat ik niet weet of ik de eigenaar van de camping in Pisa wel gelijk kan spreken bij aankomst en daarnaast heb ik om 11.00 uur al een afspraak en ben ik nog in afwachting van een andere afspraak. Na het ontbijt doe ik nog een poging (3 afspraak, camping is al gesloten), maar ik krijg het niet voor mekaar.
Kort voor vertrek krijg ik een reactie op het mailtje wat ik gisteren had verstuurd, afspraak deze week gaat niet lukken. Nou ja … dan is dat in ieder geval duidelijk. Om 10.15 uur maak ik de camper klaar voor vertrek en rijd richting de kust. Net als gisteren rijd ik minuten lang langs het US Army Darby complex. Het is echt niet te geloven hoe groot dat is, ik schat iets van 10 bij 10km., maar misschien nog wel groter.
Bij de camping waar ik vanmorgen nog een afspraak had willen hebben drop ik nog even wat papieren en rijd daarna door naar mn afspraak met Fabio Ferrari, eigenaar van Camping Internazionale in Marina di Pisa. Deze eenvoudige camping ligt – slechts gescheiden door de boulevard – direct aan het strand en op slechts een paar kilometer van het centrum van Pisa (met de bus bereikbaar).
Met Fabio kan ik het goed vinden (een paar jaar terug mocht ik hier overnachten terwijl de camping al gesloten was, hij gaf me toen de sleutel van de poort zodat ik er zelf in en uit kon 🙂 ) en ook nu hebben we een leuk en zakelijk goed gesprek. Na het gesprek opent hij de poort weer en rijd ik de boulevard op:
Doe nog even wat boodschapjes en rijd richting Pisa. Ondanks dat Pisa een behoorlijk grote en drukke stad is, weet ik goed de weg en ik merk dat ik ook nog nauwelijks nog naar mn navigatiesysteem kijk. Even na 12.00 uur rijd ik Camping Village Torre Pendente op. Ook op deze camping kom ik al 10/11 jaar en bij aankomst word ik vriendelijk verwelkomd. De eigenaar is aanwezig en net als andere jaren, spreken we af om over een half uurtje om tafel te gaan.
Is voor mij handiger, want dan kan ik even een plekje voor de camper uitzoeken. Maar daarnaast is het ook behoorlijk druk op de camping en dan hebben ze bij de ingang ook geen last meer van mn camper. Gelukkig is er – op de plek waar ik meestal sta – nog net 1 plekje vrij en dus heb ik de camper even later zo staan:
Ook weer op dezelfde plek als vorig jaar. Het is al weer behoorlijk warm, dus voordat ik even een broodje ga eten doe ik de screens aan de zonkant dicht en rol ik de luifel uit. Het gesprek met de eigenaar is prima en tevreden loop ik weer terug richting mn camper. Daar is het ondanks mn voorzorgsmaatregelen inmiddels toch al 30.2 graden in de camper. Sjonge jonge.
Ik kruip nog even een tijdje achter de laptop, maar de temperatuur blijft maar oplopen. Uiteindelijk loopt het op naar 33.9 en is het echt niet meer uit te houden. En dus haal ik – voor het eerst deze reis 🙂 – een stoel achter uit de garage en ga buiten in de schaduw even wat lezen. Gelukkig koelt het daarna wat af …. eh … wordt het wat minder heet en doe ik een poging om weer aan het werk te gaan. Dat lukt en rond 18.30 uur ga ik met het eten aan de slag.
Onder het eten even tv kijken en de rest van de avond krijg ik niet veel meer uit handen. En het bleef nog lang warm ….
Donderdag 5 oktober 2017.
De planning voor vanochtend lijkt een beetje op die van gisteren. Ik heb opnieuw een afspraak om 11.00 uur (gesloten) en ga daarna naar een camping welke nog geopend is. En ook nu krijg ik geen contact met een camping. Ik heb de eigenaar gisteren gesproken en ik zou m later terug bellen of een afspraak vanmorgen zou lukken. Maar ik krijg m niet meer te pakken.
De 3 campings liggen zo’n beetje op een rijtje tussen Torre del Lago Puccini en Viareggio. Een ritje van een klein half uurtje. Maar dat duurt helaas wat langer, want als ik even later van de camping in Pisa vertrek, kom ik net buiten Pisa in de file terecht. Er is wat gebeurd (gezien de vele politieauto’s …) maar wat, geen idee:
Op zich niet zo gek, dat hier wat gebeurt … want het is echt megadruk op deze weg. Toen ik heel lang geleden de eigenaar van Camping Village Torre Pendente een keer vroeg of ik met de scooter naar Lucca kon, zei hij “kan wel, maar ik raad het je heel erg af”. Ben toen maar met de bus gegaan …
Zonder kleerscheuren bereik ik even later Torre del Lago Puccini … klinkt toch heel wat anders dan Tuk, Epe of Ede of niet dan ? Mn 1e afspraak is bij Camping Italia. Deze camping is al gesloten en dus moet ik via de achterkant van de camping naar binnen. En da’s even zoeken. Hier (bij de achterzijde) staat de camping niet aangegeven en de borden van de camping zelf zijn al afgeplakt.
Ik meld me bij de receptie en even later zit ik met de eigenaresse in gesprek. We nemen de papieren en de mogelijkheden door. Het gesprek is goed, maar voor het definitieve besluit moet ik even geduld hebben. Als ik weer richting de hoofdweg rijd, zie ik politie staan. De hoofdweg bestaat hier uit 2 x 2 rijbanen met daartussen een doorgetrokken streep. De volgende camping (Camping Europa) ligt naast Camping Italia en als ik daar ook via de achterzijde naar binnen ga, hoef ik niet helemaal om te rijden.
Maar ja … oom agent kijkt me strak aan en om dan vlak voor hem die doorgetrokken streep over te steken, terwijl er ook nog een pijl naar rechts (ik mag dus niet links af) staat … ik besluit het hem maar niet eens te vragen en ga rechtsaf en maak toch maar even een ommetje 🙂
Bij de receptie van Camping Europa blijkt mn contactpersoon niet aanwezig, maar die komt later vanmiddag wel. Okay, da’s mooi ! Hier overnachten is geen probleem, een geschikt plekje om de schotel tussen de bomen door te krijgen … wel (een probleem 🙂 ). Uiteindelijk vind ik hetzelfde plekje als waar ik vorig jaar stond en als ik even later de camper te plek heb, blijkt de tv het inderdaad te doen:
Camping Europa in Torre del Lago Puccini
Zoals je ziet sta ik mooi in de schaduw, en da’s fijn want ook nu is het al weer behoorlijk warm. En de deur open zoals ik dat vorig jaar (op de foto hierboven) had, dat is er nu niet bij. Want het stikt van de muggen dit jaar. Vermoedelijk doordat het in september regelmatig geregend heeft. Niet fijn. Net als vorig jaar is het hier (al zie je dat op de foto’s niet direct terug) behoorlijk druk. Niet zo gek natuurlijk als je bedenkt dat er hier in de omgeving verder geen camping meer open is.
Ik ga eerst even een broodje eten en ga daarna een tijdje achter de laptop aan het werk. Om 16.00 uur bel ik met de receptie of mn contactpersoon al gearriveerd is. Dat blijkt het geval en dus loop ik richting de receptie en zit ik even later in gesprek. Het gesprek is leuk en wordt zakelijk interessant als de eigenaar erbij komt. Schijnbaar heb ik z’n interesse gewekt en dat blijkt …. want even later ren ik met een mooi promotiecontract voor 2018 de receptie uit ha ha.
Terug in de camper is het al weer tijd voor een bakkie Senseo. Daarna nog even aan het werk en om 18.30 uur (want eerder is het te warm om te koken) ga ik weer met het eten aan de slag. Vandaag maar weer s een wereldgerecht van Knorr 🙂 Om 19.15 uur zit ik met het bord op schoot tv te kijken. De rest van de avond zit ik wisselend voor de buis en achter de laptop.
Vrijdag 6 oktober 2017.
Als ik wakker word, regent het … huh ?? Wat krijgen we nou ? Maar even later is het al weer droog, al komt het zonnetje er nog niet direct door. Vandaag ga ik alvast een stukkie huiswaarts, want mn eindbestemming is Camping Arizona vlakbij Parma. Onderweg wil ik nog 2 campings bezoeken (omdat ik er langs rijd), maar beide campings zijn telefonisch niet bereiken … dus of dat gaat lukken.
Ik besluit dit keer maar om Viareggio heen te rijden. Vanwege de drukte en omdat ik de vorige keer ineens vroeg een bruggetje stond waar ik met de camper niet over mocht. Mn navigatiesysteem stuurt me mooi langs Viareggio en even later rijd ik over de brede boulevard iets ten noorden van Viareggio:
Kilometers lang zie je links van de weg een oneindige rij strandpaviljoens en restaurants liggen. Vorig jaar fotografeerde ik deze:
Maar er is keuze te over. Echt niet normaal. Het is hier echt heerlijk rijden, zeker als het zonnetje schijnt … en die komt er steeds meer door. Overigens is het hier wel even oppassen met de verkeerslichten. De weg is heel breed, maar rechts van de rijbaan zijn parkeervakken. En de verkeerslichten hangen hoog boven de weg en staan rechts meestal verdekt (achter een palmboom) opgesteld. Oppassen dus 🙂
Even na 11.00 uur kom ik aan bij Camping River. Dit is 1 van de campings die ik deze week niet kon bereiken en ook nu is er niemand aanwezig. En dus laat ik de papieren achter en ga richting mn eindbestemming. Even verder zie ik voor me bovenop een berg een dorpje liggen:
sjonge wat een hoogte. Ook als ik even later op de autostrada rijd, zie ik van die kneuterige dorpjes liggen … alsof ze bovenop de berg geplakt zijn:
Even verder neem ik de E33 richting Parma. Deze tolweg is goed te doen met de camper, maar behoorlijk bochtig en op sommige stukken best steil. Enne … je kunt er op dit stuk wel een cd-tje in drukken, want er liggen ook flink wat tunnels. Op het meeste bochtige en steile stuk, is de weg behoorlijk vernieuwd:
en liggen er naast de weg flinke vangrails. Is ook wel nodig denk ik, want de bochten zijn soms echt scherp en mag je er bijv. maar 60km per uur. Op dit stuk gaat het behoorlijk naar beneden en rijden de vrachtwagens heel langzaam omdat ze anders veel te veel gang krijgen:
Bij Parma neem ik de afslag naar Fidenza en rijd daarna naar Salsomaggiore Terme bij Tabiano. Om 13.00 uur rijd ik Camping Arizona op en word vriendelijk verwelkomd door Cristiano Bocelli de eigenaar. Z’n naam vergeet ik nooit weer, want toen ik hem iets van 8 jaar geleden voor t eerst ontmoette zei hij “Cristiano from Cristiano Ronaldo en Bocelli from Andrea Bocelli”. We zijn enigszins bevriend geraakt en Camping Arizona is daarmee een vast stop voor me geworden. Maar het is ook een klant en omdat hij nu aan het eten is, vraagt hij me of ik met een uurtje terug kan komen. En dus rijd ik met de camper naar beneden en ga – als ik de camper te plek heb – eerst zelf ook even een broodje eten. Ook hier sta ik meestal op dezelfde plek:
Echt super leuke en rustige plekken. Camping Arizona beschikt over een flink aantal sport- en spelvoorzieningen en meerdere zwembaden:
een gezellig restaurant, goede sanitaire voorzieningen en WIFI. En dat laatste is hier broodnodig, want mn eigen MIFI vangt hier totaal geen signaal op. Om 14.10 begin ik aan de steile beklimming richting de receptie en ben blij dat Cristiano iemand aan de telefoon heeft ha ha. Kan ik ff uithijgen. Het gesprek daarna is leuk en zakelijk prima en tevreden loop ik weer richting camper. Daar ben ik de rest van de middag achter de laptop aan het werk, ga om 18.30 uur even eten, afwassen en de rest van de avond grotendeels voor de buis.
Zaterdag 7 oktober 2017.
Als ik vanmorgen wakker word, heb ik even het idee dat ik buiten lig. Sjonge jonge wat koud. Als ik op mn weerstation kijk, zie ik dat het buiten 7 graden is en binnen 10. Poeh …. Eerst maar even een warme douche en terug in de camper toch maar even mn kacheltje aan. Kan het even wat opwarmen.
Na mn ontbijtje nog even met mn vriendin bellen, mn mail checken en daarna maak ik – tegen 10.00 uur – de camper klaar voor vertrek. Ik groet Cristiano nog even en rijd de camping af. Bij Fidenza draai ik de autostrada op. Deze tolweg van Bologna naar Milano is behoorlijk druk, maar gelukkig moet ik even verder afbuigen richting Cremona en pak ik daarna de autostrada richting Brescia.
Even voor Brescia zie ik op de matrixborden dit staan “code dir. VE lavorare”. Of zoiets 🙂 Volgens mij staat er een file richting Venetie (ik draai zo de A4 op van Milano – Venezia) vanwege wegwerkzaamheden. Ik twijfel even, maar moet daarna gelijk kiezen en neem toch maar de afslag richting Venetie. Want ik hoef maar een klein stukje onder het Gardameer door en ga daarna noordwaarts richting Trento. Maar ik ben de afslag nog niet eens af of ploep … ik duik zo de file in.
Af en toe rijd het even, maar vervolgens zie ik op de matrixborden iets van “fine 17.5km Desenzano” staan. Volgens mij betekent dit dat de ellende pas over 17.5km voorbij is. Iets verder zie ik een afslag en besluit die maar te nemen. In de file bij de tolpoortjes heb ik vervolgens ruimschoots de tijd om te kijken waar ik nu afgeslagen ben en hoe ik nu naar mn eindbestemming (Arco, ten noorden van het Gardameer) zal rijden. Even later heb ik mn keuze gemaakt: ik rijd richting Salo en dan toch opnieuw (net als vorig jaar) links van het Gardameer richting Riva del Garda.
Niet dat je op die weg lekker kunt opschieten, maar het is in ieder geval een stuk korter en bovenop een zeer mooie route om te rijden. Even voor Salo is dit mn uitzicht:
En eenmaal langs het Gardameer is dit mn uitzicht:
Met gezellige dorpjes:
En prachtig blauw water:
Deze weg is verboden voor vrachtwagens met aanhanger en ik zou hier ook niet met auto + caravan langs gaan. Met de camper is het te doen, maar ook niet meer dan dat. Heb je een camper gehuurd of heb je net een nieuwe camper aangeschaft … ga hier dan niet langs ! Want het is zeer bochtig en zeer smal. Op een aantal rechte stukken kan ik ook even van het uitzicht genieten:
Maar verder vang ik alleen glimpen op. Eigenlijk moet je af en toe even stoppen, maar ook daar is amper ruimte voor. Uiteindelijk bereik ik zonder kleerscheuren Riva del Garda waar het gezellig druk is. Ik pak de nieuwe tunnels richting Arco en rijd even na 13.30 uur Camping Arco op. Deze camping heb ik gisteren een aantal keren gebeld, maar kon helaas mn contactpersoon niet te pakken krijgen. Die blijkt ook vandaag niet aanwezig, maar de vriendelijke receptioniste belt m even en we spreken af dat ik de info hier achter laat en hem een mailtje stuur.
Ik kruip weer achter het stuur en rijd verder naar Zoo Camping, mn eindbestemming voor vandaag. De weg er naar toe is inmiddels flink verbreed en ook op de camping is er flink wat werk verricht. Het zwembad wordt de komende winter aangepakt. Bij aankomst is de eigenaar helaas niet aanwezig, maar ik ben hier kind aan huis en heb dus even later de camper te plek. Eerst maar s even een broodje eten, want ik heb me toch een honger.
Daarna mn mail checken (op de camping is gratis WIFI !) en even later nog even richting de receptie. Mn contactpersoon komt waarschijnlijk morgen en dus ga ik – gewapend met een bakkie koffie – weer in de camper aan het werk.
Rond 18.15 uur ga ik met het eten aan de slag. Voor vandaag maar weer s pk (pannenkoeken) bakken. Na de afwas nog even wat mailtjes verwerken en vervolgens krijg ik te horen dat Zweden met 8 – 0 van Luxemburg gewonnen heeft. Tja … heeft het nu nog zin om straks naar Wit Rusland – Nederland te kijken ? Ik houd het een kwartiertje vol en vind het daarna wel prima. Mn (kado)dochter meld via Whatsapp als er een doelpunt is, maar verder kijk ik de rest van de avond naar CSI Miami.
Zondag 8 oktober 2017.
Vannacht heb ik prima geslapen ! Gisteravond had ik er nog een deken over gegooid, maar ja … dat zul je natuurlijk niet zo zien: vannacht was het lang zo koud niet als de nacht ervoor. Na mn ontbijtje ga ik eerst even weer met mn vriendin bellen en daarna eerst even mn mail bijwerken en daarna met het verslag aan de gang.
Rond 11.15 uur heb ik dat volledig bijgewerkt en inmiddels schijnt het zonnetje volop. Eerst maar even een foto maken van mn plekkie hier:
Zoals gezegd is er op de camping flink wat werk verricht. Er zijn flink wat bomen gerooid en de camping is meer “open” geworden. Op dit moment zijn ze nog bezig met het verhogen van de plaatsen. Daarom wordt de komende week (de camping is nog open tot 15 november) dit gedeelte van de camping (waar ik sta) afgesloten. Kenmerkend voor Arco zijn de enorme steile “puisten” rechts op de foto hierboven. En mede daarom verblijven veel bergbeklimmers en wandelaars op de campings bij Arco. Nog even een foto (genomen net boven de grond …) van mn campertje in verhouding tot “het steentje” naast de camping:
Vanuit de lucht ziet dat er zo uit:
De camping ligt ongeveer linksonder (rechts van de rivier) op de foto, in het midden ligt Arco en bovenin de foto zie je het Gardameer en het gezellige plaatsje Riva del Garda liggen. Aan het begin van de middag ga ik even naar de receptie voor het gesprek met Pietro, de eigenaar. Het gesprek is prima en het bestaande contract wordt verlengd. Hij vertelde ook (op mijn vraag of er problemen op de Brenner waren, ik hoorde steeds iets op de Italiaanse radio …) dat het begin afgelopen week een puinhoop was bij de Brenner: 3 Oktober is een Nationale Feestdag in Duitsland en daarom mochten de vrachtwagens de grens Oostenrijk – Duitsland niet over. Uiteindelijk resulteerde dat in een file van iets van 5.000 vrachtwagens die over een totale lengte van ca. 100km in Oostenrijk en voor de Brenner in Italie op de vluchtstrook (in 2 rijen, dus ook op de rechterbaan) stonden.
Die problemen zijn nu gelukkig voorbij. Ik ga trouwens morgen bij Innsbruck “linksaf” over Ulm richting Wurzburg. Want op de heenweg was het bij Rosenheim en bij de A99 (rondweg München) een enorme chaos met lange files. Voor mij toen aan de andere kant van de weg, dus morgen “aan mijn kant van de weg”.
Vanmiddag ben ik de rest van de middag achter de laptop aan het werk. Deels met administratie en voorstellen van/voor Italiaanse campings welke ik bezocht heb, maar ook druk met (Duitse) aanvragen omdat mn medewerkster met vakantie is. Even na 18.00 uur begin ik met eten koken en onder het eten kijk ik even Studio Sport. Daarna even afwassen en nog even achter de laptop. Morgen ga ik naar/richting huis !
Maandag 9 oktober 2017.
De wekker gaat uiteraard ook vanmorgen weer op tijd. Eerst even een warme douche, daarna ontbijten en nog even vlug mn mail checken en daarna op pad. Het is mooi weer en het uitzicht is prachtig:
Onderweg gooi ik de tank nog even vol en koop ik een vignet voor de Autobahn in Oostenrijk. Even later bereik ik de Brenner en ook daar valt de drukte mee:
(het ging eigenlijk om die mooie rooie Ford Mustang 🙂 )
Bij Innsbruck is het even wat drukker, maar als ik even later de A12 richting Imst/Bregenz genomen heb, is het heerlijk rustig. Zo, nu eerst even een broodje eten. En vervolgens de Fernpass op. Ook dat gaat prima, al is er onderweg nog wel politiecontrole. Maar die hebben alleen maar interesse in de grote vrachtwagens, want “over de 7,5 ton” mag je hier niet langs. Een paar tunneltjes en even later rijd ik even na Reutte de grens over. Hier gelukkig geen grenscontroles, dus hopla … zo Duitsland in.
Dan ineens hoor ik op de radio (ze zijn in Duitsland zo langzamerhand bijna 10 minuten bezig om de files op te lezen … en dat is dan vaak ook nog alleen van de regio waar je rijdt) dat er tussen Ulm en Wurzburg en vrachtwagen geschaard is. Ook mn navigatie geeft aan dat er verderop Vertraging meer dan een uur… Oei … maar even stoppen en kijken of er nog een alternatieve route is.
En dus maak ik even een korte stop om te kijken of ik misschien ergens anders kan overnachten. Maar dan ineens geeft mn navigatiesysteem aan dat de vertraging opgelost is. Huh ? Nou ja .. ik besluit het er maar op te gokken. Even later bereik ik de bewuste plek en zie dat de vrachtwagen verdwenen is. Maar verderop tussen Ulm en Wurzburg zijn ze op diverse plekken met de weg bezig en dit geeft toch nog weer veel vertraging.
Uiteindelijk kom ik rond 17.15 uur aan op mn eindbestemming: Camping Mainblick, waar ik – zoals gebruikelijk – hartelijk ontvangen wordt door eigenaar Volker waar ik de laatste jaren mee bevriend geraakt ben. Hij geeft zoiets aan van “zoek maar een plekje” (dat Beiers is soms bijna niet te verstaan) en even later heb ik de camper geïnstalleerd.
En de vis (filet) kan gelijk wel in de oven, want het is al weer etenstijd. Na het eten en de afwas ben ik de rest van de avond grotendeels achter de laptop aan het werk. Morgen het laatste stukje naar huis.
Dinsdag 10 oktober 2017.
Gelukkig was het vannacht niet zo koud als vorig jaar, toen ik hier op de terugweg overnachtte …. toen was het namelijk rond het vriespunt. Even na 8.00 uur ben ik startklaar en even later rijd ik de “3” op richting Frankfurt. Bij Wurzburg zijn ze nog steeds met de weg bezig, maar gelukkig mogen de vrachtwagens daar niet inhalen en op de middelste en de linker rijstrook is het lekker rustig. Niet leuk voor de vrachtwagenchauffeurs, wel leuk voor mij.
Maar naarmate ik dichter bij Frankfurt kom, wordt het drukker en staat het aan de andere kant over een heel lang stuk stil:
En even later moet ik er zelf ook aan geloven …. over 4 rijbanen staat het ineens volledig stil. Dan denk je “er zal wel wat gebeurd zijn … of wegwerkzaamheden”, maar nee hoor … even later rijdt iedereen weer vrolijk verder. Ik maak even een korte stop en bereik na een tijdje Leverkusen. Op de radio hoorde ik al dat er daar files stonden, maar ik heb weer geluk … het staat aan de andere kant stil:
Ik besluit even door te rijden tot ik Oberhausen voorbij ben (en Arnheim op de borden zie staan) en stop vervolgens even om een broodje te eten en een kopje koffie te zetten. Vlak voor de grens (bij Elten) neem ik nog even de afslag om de tank vol te gooien. Ik moet namelijk nog wat Duitse BTW hebben 🙂 Als ondernemer kun je namelijk de BTW in het buitenland terugvorderen, maar de regels voor teruggave zijn niet overal hetzelfde. Voor Italie en Duitsland geldt in ieder geval dat het minimaal terug te vorderen bedrag € 50 moet zijn. Je moet dus in totaal in Duitsland voor € 50 aan BTW betaald hebben. Dat is in Duitsland meestal geen probleem, maar als ik – zoals dit jaar – maar kort in Italie ben en daarbij weinig kosten maak, moet ik wel even goed opletten dat ik boven die € 50 kom.
Even later “rol ik Nederland binnen”. Gek genoeg is het helemaal niet druk en om 15.15 uur rijd ik de camper weer op zn plekje onder de carport in Meppel.
Slotwoord:
De korte rit door Italie verliep voorspoedig. Het is altijd wel even spannend of ik al mn klanten te spreken krijg en het grootste probleem is dat ik voor de tijd vaak slecht kan aangeven wanneer ik waar ben. En alle afspraken (ik denk dat ik er iets van 50 – 60 heb gehad deze maand) van te voren plannen is bijna niet te doen en ook niet fijn. Want dan zit er steeds heel veel druk op om ergens op tijd te moeten zijn. Meestal plan ik er 1 of 2 op een dag en zorg ik er voor dat ik bij de laatste klant overnacht, zodat we eventueel later nog in gesprek kunnen.
Zakelijk ging het dus prima. Het weer was alleen een beetje in de war. En eerlijk gezegd was ik daar wel blij mee. Van vorig jaar kon ik me nog herinneren dat het verschrikkelijk warm was en ook ’s avonds lang warm bleef. Dat was dit jaar niet zo. Niet leuk voor de kampeerders, wel leuk voor mij. Neemt niet weg dat ik ’s avonds (ondanks dat het minder warm was) weinig puf meer had om nog wat te doen (werk). Na 2,5 maand Spanje en Portugal begin dit jaar en 2,5 maand Noorwegen deze zomer is de bodem van mn potje energie al bijna in zicht. Zal ook wel met de leeftijd te maken hebben 🙂
Was het in het najaar wat minder weer, dat was deze zomer in Italie wel anders. Over een periode van ca. 3 maanden was het continue tussen de 30 en 40 graden en is er 2x een beetje regen gevallen. Naar ik heb begrepen is daardoor de olijvenoogst nagenoeg volledig mislukt, dus ik zou maar vast wat olijfolie inslaan …
Volgend jaar ga ik zeer waarschijnlijk weer naar Italie, maar goed … dat hangt nog van zooooveel dingen af. Dat zien we volgend jaar dan wel weer …
Marcel.