Zaterdag 1 oktober 2016.
Vannacht heb ik echt heerlijk rustig geslapen en eenmaal wakker begin ik aan de enorme voettocht richting het sanitairgebouw. Als ik terug ben tank ik nog even vers drinkwater op de camping, want ze hebben hier een vers-water-automaat. Een melk-automaat zie je hier in heel veel dorpjes wel staan. Fles in de automaat stoppen, geld erin mikken, op de knap drukken en je fles wordt gevuld met verse melk.
De vers-water-automaat hier op de camping is gratis en het water is nog gekoeld ook. Echt leuk ! Terug in de camper ga ik even een broodje eten en daarna aan het werk. Zoals gisteren aangegeven heb ik opnieuw een probleem met het maken van een afspraak, maar de eigenaar van Camping Village Le Esperidi in Marina di Bibbona heeft ook een kantoor in Cecina en dat is mn volgende stop.
En dus besluit ik later op de ochtend maar gewoon te vertrekken. Eindbestemming voor vandaag: New Camping Le Tamerici in Marina di Cecina. Even voor Cecina bezoek ik nog een camping die vandaag dicht gaat, maar dat is geen succes. En dus rijd ik even later New Camping Le Tamerici op. De directrice is er vanaf 14.00 uur en dus kunnen we later in gesprek.
De receptioniste herkent me en geeft aan “je weet de weg, zoek maar een plekje uit”. En dus sta ik even later zo:
New Camping Le Tamerici in Marina di Cecine aan de kust in Toscane
Ook deze camping gaat a.s. maandag dicht en dus is het niet meer zo druk op de camping. Om mij heen staan nog wat Duitse en Zwitserse campers, maar dat is het dan ook. New Camping La Tamerici beschikt over veel voorzieningen, waaronder veel sport- en spelvoorzieningen maar ook een klein overdekt winkelstraatje met een supermarkt, bar, ijssalon, restaurant en kapsalon. De camping ligt op loopafstand van het strand en beschikt over diverse soorten kampeerplaatsen en mobilhomes. De camping ziet er verzorgd uit:
En de camping beschikt over gratis WIFI en dus ga ik na de lunch op de laptop aan het werk. Aan het eind van de middag ga ik met het eten aan de slag. Macaroni dit keer 🙂 en probeer ik Duits voetbal te kijken. Waarom probeer ? Omdat het ineens flink is gaan regenen en het beeld af en toe wat hapert. Maar goed, even later is de bui weer voorbij getrokken en de rest van de avond zit ik wisselend voor de buis en achter de laptop.
Zondag 2 oktober 2016.
Gisteren heeft het toch nog niet lang genoeg geregend, want het was afgelopen nacht weer behoorlijk warm. Dat kwam ook omdat ik steeds het dakraam dicht(er) moest doen omdat er weer een bui over kwam. Maar na een verfrissende douche ben ik weer helemaal bij de pinken en ga eerst in de kleine supermarkt op de camping broodjes halen.
Na het ontbijt ga ik eerst even een stukkie verslag doen en daarna twijfel ik wat ik zal doen. Of hier nog een nacht blijven, of toch maar door naar mn volgende adres: Camping Mareblu aan de andere kant van Cecina. Ik besluit toch maar te gaan vertrekken, groet de mensen bij de receptie nog even en rijd de camping af.
Tien minuten later meld ik bij Camping Mareblu en mn contactpersoon Marco komt lachend naar me toe. Ik ken m al een flink aantal jaren en hij verwelkomt me hartelijk. Hij voegt er gelijk aan toe dat een gesprek vandaag niet echt handig is vanwege de drukte. Hij vertelt dat ze nu iets van 140 campers/caravans “binnen” hebben, maar later in de middag komen daar nog een flink aantal bij.
Hij wijst me een plek toe, wetende dat ik graag WIFI- en TV-ontvangst wil hebben, en inderdaad. Als ik de camper op de plek rijd en de schotel probeer blijkt deze te werken. Maar als ik m vervolgens op de blokken rijd ineens niet meer. Het komt dus nogal precies en als je onderstaande foto’s ziet snap je wel waarom:
Mareblu Camping Village tussen Vada en Cecina
Op Camping Mareblu hebben ze kampeerplaatsen welke volledig onder de bomen liggen, of volledig in de zon zoals op de foto hierboven. De plaatsen hierboven zijn nagenoeg allemaal bezet, eenvoudigweg omdat de mensen in het naseizoen graag zoveel mogelijk zon willen hebben. Ik heb daar niet zoveel behoefte aan, omdat ik grotendeels in de camper aan het werk ben en dus sta ik een beetje in de zon, maar grotendeels in de schaduw. Op de foto hieronder links achter een grote Oostenrijkse camper:
Ook nu ga ik eerst even een broodje eten en vervolgens aan het werk. Halverwege de middag ga ik met de planning aan de gang, want ik ben nog steeds iets voor op schema en vermoedelijk ga ik dus ook wat eerder naar huis. Dat hangt een beetje van de komende dagen af. Als ik iedereen kan bereiken en ik de afspraken in mn schema kan inpassen …. dan ben ik waarschijnlijk eerder thuis 🙂
Rond 18.00 uur warm ik mn Macaroni 2 op en kijk ondertussen naar Studio Sport. Het is iets begonnen te waaien en het moet niet veel gekker worden want dan heb ik geen beeld meer. Maar of het zo moet zijn, om 19.00 uur is het windstil …. prima !
De rest van de avond krijg ik niet veel meer uit handen en zit ik grotendeels voor de buis. Morgen blijf ik hier nog een daggie, met name om de afspraken voor de komende dagen te regelen. Maar ook omdat ik hier op de camping nog in gesprek moet.
Maandag 3 oktober 2016.
Vandaag is het een hele belangrijke dag ….. want vandaag is mn moeder jarig 🙂 !! Gefeliciteerd mams.
Zoals gisteren aangegeven blijf ik hier nog een daggie en begin ik vanochtend met het bijwerken van mn verslag. Want ik lig inmiddels al weer een stukkie achter. Om 10.00 uur ga ik richting receptie en heb een goed gesprek met Marco. De handtekening moet nog gezet worden, maar zoals het nu lijkt worden de lopende contracten verlengd.
En daar ben ik blij mee want ik vind dit een fijne camping. Voor mn eigen bedrijf Mol Travel maken we promotie voor de mobilhomes op de camping:
Terug in de camper doe ik nog een stukkie verslag en ga daarna met de planning aan de slag. Dat loopt, maar ik heb nog niet alles rond voor morgen en overmorgen. Tussen de middag even een broodje eten, daarna nog eventjes met mn verslag aan de gang en daarna met de campingadministratie.
Intussen heb ik de getekende contracten van deze camping binnen. Mijn dag kan niet meer stuk ! En nu ga ik ook nog pannenkoeken eten 🙂 Onder het eten natuurlijk even Masterchef kijken, daarna nog even achter de laptop, CSI Cyber kijken, mn vriendin bellen en nog even voor de buis.
Dinsdag 4 oktober 2016.
Oei … het begint nu ’s nachts wat kouder te worden. Overdag wordt er steeds iets van 22 graden voorspeld, maar de afgelopen dagen ligt het steeds rond de 25 graden. Als ik vanmorgen terug kom van het douchen, maak ik de camper zoveel mogelijk klaar voor vertrek en als ik de screens open doe is het zo maar weer 20 graden in de camper.
Ik werk mn mailbox eerst even bij en doe vervolgens een laatste poging om een afspraak te maken met een campingeigenaar van een camping in Marina di Bibbona die kantoor houdt in Cecina, maar helaas. Ik geef het op, want vanaf nu ga ik noordwaarts en Pisa is een klein uurtje rijden. En om dan nog weer terug te rijden …
Rond 10.30 uur rijd ik van de camping. Mn 1e stop: Camping Village Baia del Marinaio in Vada. Daar weten ze van mn komst, maar het is nog niet zeker of de eigenaar wel aanwezig kan zijn. Die blijkt er inderdaad niet te zijn, maar het is hier goed georganiseerd en even later is alles geregeld. Super. Camping Village Baia del Marinaio ligt op loopafstand van het strand en heeft veel voorzieningen. Waaronder een mooi zwembad:
Zo, op naar Pisa. Vorig jaar heb ik een stuk snelweg gepakt, maar dat is me slecht bevallen. Een eind om, relatief best een hoog bedrag aan tol en geen zicht op zee. En dus kies ik weer voor de Via Aurelia welke hier grotendeels langs de kust loopt. In de verte zie ik op de berg een leuk dorpje liggen:
Volgens mij Rosignano Marittimo. Dat doet me denken aan een stukje wat in het blad van de NKC – Kampeerauto – stond. Mensen hadden hier in de omgeving getankt. De pompbediende was supervriendelijk. Waste de ramen. Adviseerde de mensen nieuwe ruitenwissers. En uiteindelijk kregen ze een vette rekening gepresenteerd.
Nu moet je niet denken dat alle pompbediendes in Italië zo crimineel zijn, maar je moet wel opletten. Zo hebben veel tankstations pompen voor zelfbediening en pompen met servicio waarbij je dus geholpen wordt door de pompbediende. Je betaalt dan een hogere prijs. En dus een andere prijs dan op de borden aangegeven staat. Je moet dus goed opletten bij welke pomp je gaat staan en kijk dan voor de zekerheid even op de pomp welke prijs berekend wordt.
Dat doe ik trouwens altijd, want ik heb het een paar keer meegemaakt dat “op het bord langs de weg” een veel lagere prijs stond, dan bij de pomp was aangegeven. Toen ik daar de mensen op aansprak maakte ze aanstalten om de prijs op het bord te veranderen (waren ze vergeten …..), maar zodra ik iets uit het zicht was liepen ze weer terug. Tja …
Even verder draait de weg richting de kust en heb ik een geweldig uitzicht:
Een eindje voor mij rijdt een vrachtwagen en zoals je ziet zit de vangrail (nagenoeg) direct links en rechts van de rijbanen. Die vrachtwagen inhalen kan ik dus wel uit mn hoofd zetten. Dat is gewoon te krap. Je ziet ook dat hij iets over het midden rijdt omdat ie anders tegen de vangrail aankomt.
Iets verder heb je een aantal leuke restaurantjes langs het water en je mag hier maar 60 km p/u:
Maar goed, daar houdt geen hond zich aan. Ik rijd meestal iets harder dan is toegestaan, om ieder geval iets met de stroom mee te gaan. Maar dan word ik nog regelmatig ingehaald. En dat er dan zo’n bord met een rood en een zwart autootje staat …. maakt niets uit.
Even verder rijd ik langs Livorno en is de weg wat breder. En dat is ook nodig want bij Livorno is het altijd behoorlijk druk. Even later neem ik de afslag en mn navigatiesysteem roept steeds dat de weg is afgesloten. En dat blijkt even verder inderdaad het geval. Ik volg eerst de omleidingsroute, maar dan pakt mn navigatiesysteem het over en stuurt me over een niet al te brede weg richting Agriturismo Lago le Tamerici, iets onder Pisa.
Bij aankomst blijkt mn contactpersoon niet aanwezig, maar die komt later vanmiddag. Helemaal goed, want ik wilde hier toch al graag blijven. Agriturismo Lago le Tamerici is een knusse kleine camping met grote plaatsen. Waarvan enkele direct aan het meer:
De camping beschikt over een zwembadje:
En over een gezellig restaurant. Het ligt werkelijk in de middle of nowhere, maar toch maar zo’n 10km. vanaf Pisa. Goed alternatief dus als je niet midden in Pisa wilt overnachten. Bovendien beschikt de camping over gratis WIFI en ik weet waar ik de camper neer moet zetten om ontvangst te hebben. Als ik de camper te plek heb ga ik eerst even een broodje eten en daarna aan het werk.
Om 16.00 uur ga ik even richting receptie en even later zijn de contracten verlengd. Super. Tevreden loop ik terug richting de camper. Tijd voor een bakkie leut. Daarna even met de bietjes aan de slag (zo straks al gekookt, nu even raspen) en even na 18.00 uur zit ik aan een heerlijke maaltijd: aardappels (eigen tuin), bietjes (eigen tuin) en worst. De eigen tuin is van mn pa hoor 🙂
Daarna even afwassen, achter de laptop, voor de buis en de avond is zo weer voorbij.
Woensdag 5 oktober 2016.
Het is me gistermiddag nog gelukt om bij een inmiddels gesloten camping in Marina di Pisa een afspraak te maken. Eigenlijk had ik er voor vanmorgen 2 op de planning staan, maar bij de andere lukte het niet. Eindbestemming voor vandaag is Pisa. Niet echt grote afstanden, maar veel campings zijn nu al dicht en dat vergt dus een intensieve planning. Veel bellen en mailen. En ik moet het van dag tot dag in zien te plannen.
Om 10.00 uur maak ik de camper klaar voor vertrek en eenmaal weer op de verharde weg krijg ik het aan de stok met mn navigatiesysteem. Die roept nog steeds dat de weg – waar ik inmiddels op rijd – afgesloten is, maar dat heb ik gistermiddag even nagevraagd en ik moet afslaan vlak voor het stuk waar ze aan het werk zijn.
Dat gaat prima en rijd ik even later Tirrenia binnen. Daar stop ik nog even bij een camping die hebben aangegeven dat ze er niet zijn en dus drop ik de papieren en de brochure in de brievenbus en rijd ik door naar mn afspraak bij Camping Internazionale in Marina di Pisa. Ook deze camping is al lang dicht en dus sta ik even later voor een dichte poort. Maar na 1 telefoontje zwaait de poort open en rijd ik de camping op.
Ik word vriendelijk begroet door eigenaar Fabio Ferrari (hij rijdt in VW ha ha) en we lopen eerst even over de camping om de plannen voor de camping door te nemen. Dat klinkt goed en dus ben ik blij als hij even later akkoord geeft voor promotie bij Campingnavigator.
Camping Internazionale – je zou het misschien niet zeggen 🙂 – is een typische Italiaanse camping, maar zeer mooi gelegen aan de boulevard bij Marina di Pisa. Langs de boulevard ontelbare restaurantjes en strandtentjes. De boulevard over en hop … je staat aan het strand:
Fabio loopt met me mee naar de poort en even later rijd ik richting Marina di Pisa:
Naar mn eindbestemming is het nu nog een kwartiertje rijden en even later meld ik me bij de receptie van Camping Village Torre Pendente. En dat deze camping de naam van de scheve toren draagt is helemaal prima, want vanaf de camping kun je er lopen naar toe (800m.) Super ligging dus.
De receptioniste is nieuw (volgens mij), maar gelukkig verschijnt eigenaar Francesco ten tonele. Overnachten is geen probleem en omdat mn camper enigszins in de weg staat, spreken we af dat ik eerst even een plekje ga zoeken en dat we daarna in gesprek gaan. Als ik de camping op rijd, blijkt het behoorlijk druk te zijn, maar ik vind nog een plekje waar ik de schotel tussen de bomen kan krijgen:
Camping Village Torre Pendente op loopafstand van de (scheve) toren van Pisa.
Als ik naar de receptie loop zie ik dat er nieuwe (kleine) mobilhomes geplaatst zijn. Ze noemen ze Superior Rooms en ze zijn geschikt voor 2 – 3 personen. Er zit zelfs een keukentje en een badkamer in ! En hebben een leuke veranda:
Het gesprek met Francesco is prima en de bestaande contracten worden verlengd. Superrr. We kletsen nog even bij en daarna ga ik richting camper. Eerst even een broodje eten. De screens heb ik aan de voorzijde inmiddels dicht want het is al weer meer dan 30 graden in de camper. Sjonge jonge.
De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk en bereid ik me voor op de dag van morgen. Aan het eind van de middag ga ik met het eten aan de slag. En ja … je raadt het al: opgebakken aardappels, bietjes en worst ha ha.
Donderdag 6 oktober 2016.
Poeh … zo warm als gisteren overdag was, zo fris was het vannacht. Maar goed, misschien moet ik er nog even aan wennen dat het frisser wordt. Vanmorgen ga ik eerst even douchen, daarna een broodje eten en na 2 bakkies Senseo ga ik de camper vast klaarmaken voor vertrek. Want ik heb vanochtend 4 afspraken. Gelukkig niet allemaal met een exacte tijd afgesproken anders wordt het zo’n gesjees.
Als ik Pisa uit rijd kom ik 1 grote stroom bussen tegen. Sjonge jonge … wat zal het druk worden bij die scheve toren ha ha. Vergeet overigens niet ook de stad Pisa zelf te bezoeken: zeer de moeite waard ! Als ik de afslag naar de autostrada voorbij ben is het ook meteen rustig op de weg en heb ik een mooi zicht op de bergen in de verte:
Onderweg van Pisa naar Torre del Lago Puccini
De 1e afspraak heb ik om 10.00 uur op Camping Viareggio wat eigenlijk tussen Torre del Lago Puccini en Viareggio in ligt. De camping is net afgelopen weekend gesloten en dus kom ik ook hier voor een dichte poort te staan. En helaas … bellen helpt deze keer niet. Ik kan gelukkig de camper goed parkeren, zodat ik niet midden op de weg hoef te blijven staan en ik ben inmiddels ook al bij de poort gaan kijken. Maar niemand te zien….
Tja, en nu ? Het is inmiddels al 10.00 uur geweest… Dan zie ik ineens iemand op de fiets arriveren en de poort zwaait open. Ik erachter aan. Niet met de camper, want dan zul je net zien dat het hek weer dicht zwaait. Het blijkt inderdaad mn contactpersoon te zijn en hij doet het inmiddels weer gesloten hek weer open zodat ik de camper op de camping kan zetten.
In de receptie nemen we de papieren door en even later is alles geregeld en ga ik weer terug naar Torre del Lago Puccini (geboorteplaats Andrea Bocelli). Waarom eerst naar Viareggio en nu weer terug ? Omdat van deze 4 campings er nog maar 1 open is: Camping Europa. Dat wordt dus mn laatste voor vandaag.
De volgende camping is Camping Italia. En dat is even zoeken. Mn navigatiesysteem kent de straat niet, maar ik weet nog ongeveer waar het is (van vroeger 🙂 ). Wat het lastig maakt, is dat veel campings hun campingborden met plastic afdekken. Maar goed, even later meld ik bij de receptie van Camping Italia en kan ik direct in gesprek. Maar ook hier moet ik wachten op antwoord. Geduld dus.
Nadat ik ook de 3e camping bezocht heb, rijd ik naar mn eindbestemming. Althans … dat hoop ik. Bij Camping Europa word ik vriendelijk ontvangen. Mn contactpersoon is niet aanwezig, maar bij de receptie zijn ze zeer behulpzaam. Overnachten is geen probleem en dus rijd ik de camping op. Camping Europa ligt op loopafstand van strand en zee en beschikt over mooie kampeerplaatsen. De camping beschikt net als alle andere campings hier overigens, over een behoorlijk aantal seizoensplaatsen.
Maar daar moet je maar even door heen prikken. Want de “drop-in-plaatsen” zijn zeer fraai. Een probleem is echter dat er nog veel blad aan de boom zit en ik er behoorlijk lang over doe om een geschikte plek te vinden. Dat lukt uiteindelijk en dus is dit even later mn plekje:
Camping Europa in Torre del Lago Puccini vlakbij Pisa en Lucca
Als ik zo terug kijk naar de foto’s vind ik het helemaal verbazingwekkend dat ik de schotel überhaupt nog tussen de bomen door heb gekregen… De rest van de middag kruip ik achter de laptop en later op de middag ga ik met het eten aan de slag. Morgen ga ik alvast een stukje richting huis 🙂
Vrijdag 7 oktober 2016.
Ook vanochtend gaat de wekker weer om 7.30 uur maar vanmorgen hoef ik niet zo vroeg weg. Ik heb vandaag 2 afspraken, de 1e op ongeveer een uur rijden, de 2e nog iets van 2 uurtjes verder. En dus maak ik de camper 10.30 uur klaar voor vertrek, groet de mensen bij de receptie nog even, loos nog even wat “grey-water” en rijd richting Viareggio.
Mn navigatiesysteem wil me richting de snelweg hebben, maar ik wil eigenlijk via de boulevard richting Marina di Massa en daarna Ameglia rijden. Maar da’s nog niet eenvoudig. In Viareggio sta ik ineens voor een brug met een bord “verboden voor vrachtwagens”. Dat ben ik niet, dus dat zou kunnen. Maar eronder staat een bord met maximaal 2,5 ton. Tja … dan ga je toch denken van “is die brug dan niet sterk genoeg” ?
En dus ga ik voor de zekerheid maar een blokkie om en rijd even later op goed gevoel richting de kust. En dan sta ik ineens zo:
Prima dus ! Rechtsaf de boulevard op en dan is het een kwestie van de zee links houden en dan kom ik vanzelf in Ameglia 🙂 Natuurlijk is het niet zo eenvoudig, want her en der zijn stukken met eenrichtingsverkeer, maar uiteindelijk kom ik steeds weer op de boulevard uit en het is echt heerlijk rijden. Het weer is perfect en het uitzicht geweldig:
De weg is heel breed en dat is ook gelijk verraderlijk want de verkeerslichten zijn soms verdekt opgesteld. Langs de boulevard bevinden zich talloze eettentjes, barretjes en strandpaviljoens en deze trekt me wel eigenlijk:
Even voor 12.00 uur bereik ik Ameglia en draai ik de brede toegangsweg naar Camping River op:
Het is echt niet te geloven. Ik rijd links op de rand van het asfalt en kom nog met de luifel (ingeklapt hoor 🙂 ) tegen de takken/bosjes aan. Toen had me er eigenlijk al een lichtje moeten gaan branden, want in het hoogseizoen houden ze dit natuurlijk goed bij. Als ik bij de receptie arriveer:
komt er gelijk iemand op me af, wild met de arm gebarend dat de camping al gesloten. Oei … slechte voorbereiding meneer Mol. Ik kijk op de klok en zie dat het 12.01 uur is. Als ik geluk heb …. Nou, dat niet alleen. De campingmanager wil net vertrekken, ziet me en zegt “oh, i know you, we still have to pay the invoice, isn’t it ?” Yes … helemaal goed. Ze loopt de receptie weer in en regelt de betaling ter plekke. Helemaal goed !
Eerder overnachtte ik hier eigenlijk altijd. Maar toen had ik een hele andere route. Toen begon ik aan het Gardameer en reed via Camping Arizona (mn eindbestemming voor vandaag) richting de kust en dan was Camping River mn 1e klant. Maar nu ik voor Campingnavigator werk begin ik helemaal aan de andere kant in Grado (bij Trieste) en dan kom ik dus veel later hier op de camping. Ik heb er eigenlijk bij stil gestaan dat de camping al dicht zou zijn. Maar goed het is opgelost.
Camping River beschikt over een mooi zwembad en heeft veel voorzieningen en volgens mn medewerkster Alie (ze is hier deze zomer geweest) is het een mooie camping in een prachtige omgeving. Op Camping River zijn zeer veel accommodaties te huur en de mobilhomes worden via Mol Travel gepromoot. Vanaf de camping moet je zeker ook de Cinque Terre bezoeken, zie 2e foto hieronder. Wil je daar meer over weten, klik dan even op de 2e foto naar mn verslag van eind november 2006:
Zo, op naar mn eindbestemming vandaag: Camping Arizona in Tabiano bij Parma. Een ritje van nog ongeveer 2 uurtjes. En dus stop ik onderweg even om een broodje te eten. Het weer is nog steeds prima en het uitzicht onderweg is super. Helemaal niet vervelend dus om een stukje te rijden 🙂
Om 14.30 uur rijd ik Camping Arizona op. Met eigenaar Cristiano Bocelli ben ik de laatste enigszins bevriend geraakt en ik heb moeite om het gesprek “de zakelijke kant” op te krijgen. Maar uiteindelijk is alles geregeld en wordt ook de promotie van de bungalows hier op de camping verlengd.
We kletsen nog even bij en krijgen het over Nederland. Cristiano vraagt waar ik woon en als ik m vertel dat ik uit Meppel kom zegt ie dat hij dat kent. Ik kijk m aan met een blik van “ja ja” .. hij begint te lachen en zegt “really !! i have friends in Staphorst” Huh ?? Dat is grappig. Misschien dat hij z’n vrienden deze winter nog gaat bezoeken en dus heb ik maar gelijk uitgenodigd om een bakkie te komen doen ha ha.
Ik rijd naar beneden en heb even later de camper te plek:
Camping Arizona in Tabiano bij Parma
Camping Arizona beschikt over mooie kampeerplaatsen (zon- en schaduwplekken) en over zeer veel voorzieningen. De tennisbaan en sportvelden liggen achter de camper (mn camper staat dus eigenlijk links boven op de onderste foto) en daarnaast beschikt de camping over een aantal mooie zwembaden. Aanrader !
Ik heb van Cristiano de WIFI code meegekregen en da’s hier wel nodig. Want de camping ligt zeer landelijk en het bereik van de telefoon en dus ook van mn MIFI is hier zeer gering. Met een bakkie koffie kruip ik nog even tijdje achter de laptop en bereid me ook vast voor op de rit van morgen. Onder het eten (bami 2 🙂 ) kijk ik uiteraard even naar Masterchef en de rest van de avond krijg ik niet zo heel veel meer uit handen…