Periode zaterdag 8 september – vrijdag 14 september 2018. Deze week vertrekken we voor de laatste reis dit jaar …. naar Italie ! Via Grado langs de Adriatische Kust richting Caorle, Lido di Jesolo en Cavallino en vervolgens langs Venetie zuidwaarts richting Chioggia.
Zaterdag 8 september 2018.
Vandaag vertrekken we voor de laatste keer dit jaar naar het buitenland. Een redelijk kort bezoek deze keer, want het is de bedoeling dat we zaterdag 6 oktober weer terug zijn. Ook nu begin ik weer in Grado (vlakbij Trieste) en daar rijden we – als alles goed gaat – in 2 dagen naar toe.
Om 8.30 uur zijn we klaar voor vertrek, we nemen afscheid van de kids en even later gaan we op pad. Via Zwolle en Arnhem rijden we richting Oberhausen. Net over de grens pakken we de afslag Elten om even de tank vol te gooien en rijden vervolgens via Oberhausen en Düsseldorf richting Koln. Het is – op sommige plekken – redelijk druk op de weg, maar we hebben nog geen 1x file gehad.
Iets voorbij Koln stoppen we even om een broodje te eten, uiteraard met een bakkie leut erbij. Vervolgens gaan we weer verder via de “3” richting Wurzburg. Bij het vliegveld in Frankfurt is het vliegtuig-spotten geblazen:
En natuurlijk moet ook “het schip” naast de weg (KPMG / Hilton hotel) weer even op de foto:
Bij Frankfurt is het behoorlijk druk, evenals een eindje verderop vlakbij Wurzburg waar we iets vertraging hebben. Maar nog steeds hebben we niet stilgestaan, superrrr. Iets voorbij Wurzburg nemen we rond 15.00 uur de afslag, gooien de tank onderaan de snelweg bij Horblach weer vol en rijden even later Camping Mainblick op.
Met eigenaar Volker ben ik al jaren bevriend, maar al bij binnenkomst in de receptie voel ik dat er iets niet goed zit. Volker is er niet en op mijn vraag waar ie is, wordt niet echt fijn op gereageerd. Even denk ik dat er wat ergs gebeurd is, maar dat blijkt gelukkig niet het geval. Hij is “gewoon” vertrokken en de camping staat te koop. De familie runt de camping nog wel, maar van harte gaat het volgens mij niet.
Even later hebben we een plekje vlakbij het water (de Main) gevonden en de luifel moet al direct uit om de zon wat tegen te houden. De plekken direct aan het water zijn allemaal bezet, maar vanonder de luifel kunnen we het water zien:
Eerst even buiten genieten van een bakkie koffie en daarna mn nieuwe speeltje uitproberen … Roam-On:
Het bedrijf Internationaal SIM in Terborg (www.internationalsim.nl) regelt altijd voor mij de internationale simcards. Voor Italie had ik die natuurlijk al, maar zij zorgen er dan voor dat ie weer geactiveerd is en dat er voldoende tegoed op staat. Onderweg heb ik meestal wel WIFI op een camping, maar zoals gezegd … ik heb nu een nieuw speeltje: de Roam-on. Een soort van mobiele router zonder sim-card. Ik heb m een aantal dagen op proef, dus de komende dagen zal uitwijzen of het een handig ding is. Aanmelden en contact maken was in ieder geval een fluitje van een cent.
Aan het eind van de middag mikken we de “lekker-handig-voor-onderweg-pizza’s” in de oven (het was mijn beurt om te koken 🙂 ) en die peuzelen we even later buiten op. Vanwege de warmte blijven we nog een tijdje buiten zitten, maken vervolgens nog een rondje over de camping en kruipen daarna voor de buis.
Later op de avond vaart de 1e hotelboot (wat een lengte !) over de camping. Een half uurtje later gevolgd door een 2e. Poeh … die komt wel heel dicht bij de camping langs. Hennie meent dat ie gaat aanleggen … zo dicht is ie inderdaad wel bij. Maar even later blijkt waarom ie zo dichtbij is, hij komt een andere hotelboot tegen. Sjonge jonge …. da’s ook een kunst om met zulke apparaten in het donker over zo’n redelijk smalle rivier te varen !
Zondag 9 september 2018.
Vanmorgen gaat de wekker om 7.00 uur. Na een sanitaire stop, een ontbijtje en een bakkie leut zijn we klaar voor vertrek en even later draaien we weer de snelweg op. Ondanks dat het nog niet eens 8.00 uur is, is het op de snelweg al behoorlijk druk. Dat voorspelt niet veel goeds ….
Bij Nürnberg gaat het nog prima, maar bij Ingolsberg hebben we iets vertraging. De bedoeling is om voorbij München even te stoppen, maar het loopt anders. Vlak voordat we de “99” (de “rondweg” bij München) oprijden staat het ineens volledig stil. We hoorden net op de radio dat er tussen Nürnberg en München een ongeluk op de linkerbaan was gebeurd. Even denken we dat het hier is, maar dat blijkt later niet het geval.
Het staat volledig vast richting op de afrit richting de “99”. Ons navigatiesysteem geeft een alternatief en dus besluiten we die maar te nemen. Dat gaat prima, totdat we bij de “99” aankomen. Waar we normaal gesproken de oprit hadden kunnen nemen. Prima alternatief dus … Ware het niet dat de oprit afgesloten is. Shit … en dus zit er niets anders op dan iets München inrijden, met alle drukte tot gevolg.
Even later zitten we weer op het goede spoor, waarschijnlijk wel met meer vertraging dan wanneer we gewoon op de “9” waren gebleven. Maar dat weet je nooit en nu zijn we toch mooi in München geweest 🙂 Ook tussen de kruising van de “8” en de “99” is het megadruk en staat het een tijdje stil. Bij Rosenheim gelukkig geen problemen en even later zien we – onderweg richting Salzburg – de Chiemsee opdoemen:
Tijd om even wat te eten, de tank vol te gooien en een vignet voor Oostenrijk te kopen. We vinden een mooi plekje iets van de snelweg af, want langs de snelweg is het echt megadruk. Het is inmiddels al 12.00 uur en het is nog iets van 6 uur rijden …. Als we weer een beetje bijgekomen zijn rijden we verder richting Salzburg. Aan de andere kant van de vangrail is het werkelijk over een enorm stuk file, file, file. Ook bij de grensovergang om vanuit Oostenrijk, Duitsland in te rijden is veel vertraging.
Als we even later Salzburg al lang en breed voorbij zijn, staat er aan de andere kant (richting Duitsland) nog steeds file. Sjonge jonge … Wij hebben het ergste wel gehad …. denken we … want even later staan we – voor de tolpoortjes – ook een poos stil. Na de tolpoortjes hebben we echter vrij baan:
en gaat het verder richting Villach. Maar helaas … opnieuw vertraging. Geen idee wat er gebeurd is, maar overal staan auto’s met pech. Eentje zelfs op de middelste rijbaan. Niet echt fijn. Eenmaal bij Villach aangekomen is het gedaan met de drukte en als we in Italie zijn aangekomen, hebben we de snelweg bijna voor ons alleen:
We rijden langs Udine en nemen “aan het eind van de snelweg” de afslag richting Trieste. Even verder nemen we de afslag en rijden tegen 18.00 uur Camping Tenuta Primero in Grado op. Mn komst is aangekondigd (morgenvroeg afspraak), bij de receptie word ik vriendelijk ontvangen (Buonasera signore Mol 🙂 ) en even later hebben we de camper te plek.
Overigens: als je vanuit de camper naar buiten gaat, is het alsof je je hoofd in een oven stopt … zooo warm. En in de camper is het nog lekker koel. We eten dus in de camper, gaan daarna even afwassen en de schotel proberen. Maar helaas … de keuze in Italie is altijd zeer ingewikkeld. Ik wil graag in de schaduw omdat het anders veel te warm wordt in de camper, maar daardoor heb je niet altijd tv-ontvangst. En dus doen we de rest van de avond niks … geen fut meer 🙂
Nou ja … we maken natuurlijk nog wel even een rondje over het park. En langs het strand…. En zien in de verte Trieste en de kust van Slovenië en Kroatië liggen.
Maandag 10 september 2018.
Na een warme nacht, een heerlijk verfrissende douche en een ontbijtje kruip ik eerst nog even achter de laptop. Opnieuw maak ik gebruik van mn nieuwe speeltje: Roam-On. Een soort van mobiele router waarbij je zonder simcard in de gehele wereld over internet kunt beschikken. Voor slechts € 6 per dag beschik je over 500MB op 4G snelheid. De router zoekt automatisch naar de beste verbinding. Het bevalt mij tot nu toe prima !
Voor meer info, kijk maar even op: http://roam-on.nl.
Vanmorgen heb ik om 10.30 uur een gesprek hier op de camping en daarna moet ik direct door. En dus neem ik de camper mee “naar voren”. Het gesprek met de campingdirecteur van Camping Tenuta Primero is prima en de bestaande contracten worden voortgezet. En daar ben ik blij mee, want Camping Tenuta Primero is een prachtig gelegen camping:
op fietsafstand van het leuke plaatsje Grado. Bovendien beschikt de camping over vernieuw sanitair en prima voorzieningen, waaronder dit fraaie zwemparadijs:
En dit heerlijke strand:
Zo, op naar Lignano-Sabbiadoro ! We rijden over de dijk bij Grado en zoals je ziet is het opnieuw prachtig weer:
Wat mij betreft een beetje teveel prachtig weer. Sjonge jonge wat is het warm. Nu al tegen de 30 graden, da’s geen temperatuur om te werken … Onderweg bezoek ik nog een potentiële camping, waar ik een kort gesprekje heb. En vervolgens rijden we door naar Lignano-Sabbiadoro, op een klein uurtje rijden.
Rond 12.30 uur rijden Camping Sabbiadoro op. Mn contactpersoon is (nog) niet aanwezig, die spreek ik zeer waarschijnlijk later op de middag. En dus gaan we – in overleg – op zoek naar een plekje. Ook nu weer graag in de schaduw en MET schotelontvangst, want we willen vanavond wel graag naar Ollolai kijken 🙂 Dat lukt en even later staan we zo:
Aan een pad wat – zoals je ziet – behoorlijk goed bezet is:
Als we de camper geïnstalleerd hebben, gaan we buiten – in de schaduw 🙂 – lunchen en daarna ga ik een tijdje achter de laptop aan het werk. Inmiddels heeft mn contactpersoon gereageerd, hij komt om 16.00 uur even een bakkie doen bij ons. Even na 16.00 uur is Arno (Ned. manager op Camping Sabbiadoro) gearriveerd en kletsen we ff bij. We spreken af dat we het zakelijk gedeelte morgenvroeg om 8.00 uur doen. Komt hem beter uit, maar mij ook. Dan ben ik in ieder geval nog fris ha ha.
Voor vanavond hebben we trouwens nog plannen. Want Camping Sabbiadoro ligt niet alleen op zo’n 250 meter van het strand, maar ook nog eens op slechts 800 meter van het gezellige centrum van Lignano Sabbiadoro. En aangezien de winkels in de stad tot vanavond 23.00 uur (ja, je leest het goed … 23.00 uur !!) open zijn, gaan we vanavond eerst uit eten en vervolgens door het verlichte centrum weer terug richting camping. Op zich is het natuurlijk ook niet zo gek dat de winkels zo lang open zijn. Overdag is er geen kip in de stad. Dan ligt iedereen aan het strand of bij het zwembad….
Even na 18.00 uur lopen we richting het centrum, waar het nog licht en dus nog rustig is:
De winkelstraat van Lignano Sabbiadoro is ca. 2km. lang en telt alleen als iets van 20 pizzeria’s en gelateria’s (ijssalon), maar ook fraaie kledingzaken (daar hebben we echt zin met dit weer ….) en de winkelstraat is prachtig aangelegd:
Even later hebben we “ons” restaurant gevonden …Restaurante Pizzeria Al Bagnino. Hier heb ik 2 jaar geleden ook met Arno gegeten en dat was helemaal super. En dus zitten we even later hier buiten op het terras (met zicht op zee):
Lignano Sabbiadoro ligt op een soort schiereiland direct aan een kilometerslang strand. Echt helemaal super:
Even na 20.00 uur zijn we uitgegeten en lopen we weer terug richting de winkelstraat. Waar het inmiddels wat drukker geworden is:
En alle terrasjes (bijna) vol !
Als je zin hebt in een lekker ijsje moet je halverwege de winkelstraat even stoppen bij Brothers … sjonge jonge wat lekker ijs ! Even na 21.30 uur zijn we weer terug bij de camper en zakken moe maar voldaan in de stoel voor de buis ….
Dinsdag 11 september 2018.
Na een zeer warme nacht (ca. 21 graden ….) gaat vanmorgen al vroeg de wekker. Want ik heb met Arno om 8.00 uur afgesproken. Ook vandaag wordt weer een warme dag voorspeld (ca. 30 graden), dus ik ben al lang blij dat we zo vroeg een afspraak hebben.
Het gesprek met Arno – onder het genot van een kopje koffie in het restaurant bij de camping – is prima en de bestaande contracten worden voortgezet. We lopen samen nog even naar Vakantiepark Los Nidos, wat tegenover Camping Sabbiadoro gelegen is. Dat is van dezelfde eigenaar … Voor de appartementen en de bungalows op Vakantiepark Los Nidos maken we bij Mol Travel promotie en als ook dit geregeld is, neem ik afscheid van Arno en loop ik terug naar de camper.
Terug bij de camper eerst even mn mail checken en een uurtje later maken we de camper klaar voor vertrek. Geen lange rit vandaag, want de eindbestemming is Camping Village Pino Mare, wat ca. 10 minuten verderop ligt. Direct aan het strand ! Dat wordt onze eindbestemming omdat ik nog niet zeker weet of ik mn contactpersoon vandaag wel te spreken kan krijgen. Maar die blijkt bij aankomst aanwezig en vraagt of we om 14.30 uur in gesprek kunnen.
En dus gaan we op zoek naar een plekkie op deze mooie camping. Wel weer in de schaduw uiteraard, want het is echt niet meer normaal … zo warm is het. Normaal gesproken ziet mn schema in Italie er als volgt uit: ’s morgens op tijd vertrekken, meerdere afspraken en dan de laatste afspraak bij de camping waar ik wil overnachten. Dat overnachten is weer van een aantal zaken afhankelijk … natuurlijk heb ik zo mn favoriete lijstje met campings. Maar het zakelijk belang gaat voorop: dus de laatste camping is meestal de camping waar ik denk dat verlenging / nieuw contract moeilijk wordt. Zodat we ruim de tijd hebben om tot zaken te komen 🙂
Goed … vervolg van het schema: de meeste campings zijn tussen 13.00 en 15.00/16.00 uur dicht. Dan kom je er ook vaak niet op of af. Bovendien is dat het warmste deel van de dag en dus zorg ik er meestal voor dat we op tijd op de camping zijn. Leuk plekje uitzoeken, lunchen en daarna in de camper aan het werk. Maar de laatste dagen is dat bijna niet te doen vanwege de warmte. Het lijkt erop dat het na het weekend iets minder warm wordt, dus ik probeer het zo nog even vol te houden. We staan nu dus hier:
niet direct aan het strand (nagenoeg geen schaduwplekken):
Camping Village Pino Mare beschikt over een werkelijk schitterend zwembadcomplex:
compleet met Wellness:
en gezellige barretjes en terrasjes, zoals deze bij het zwembad:
Echt een superleuke camping ! Na het eten maken we ’s avonds nog even een wandeling over de camping en genieten daarna buiten (want geen muggen hier …) tot ’s avonds laat van het buitenleven 🙂
Woensdag 12 september 2018.
Gistermiddag ben ik uitgebreid met de planning bezig geweest en het resultaat is in ieder geval dat ik om 10.15 uur in Caorle moet zijn. Ik groet mn contactpersoon bij de receptie (en krijg het inmiddels getekende contract mee 🙂 ) en rijd de camping af. Even na 10.00 uur arriveren we in Caorle en rijden we even langs het strand:
Ja ja …. de foto van vandaag was niet zo goed gelukt, dus maar ff een foto van 16 sept 2014 gebruikt … nog niet veel veranderd 🙂 Nog steeds vrij krap. Maar het strand is des te breder … sjonge jonge:
richting Camping Laguna Village. Mn contactpersoon staat me al op te wachten. Het gesprek is kort maar prima en de bestaande contracten worden verlengd. Superrr.
Camping Laguna Village is een goed verzorgde camping nagenoeg direct aan het strand op fietsafstand van het gezellige centrum van Caorle. De camping is heerlijk rustig gelegen en beschikt over veel voorzieningen, waaronder een mooi zwemparadijs:
Na het gesprek gaan we weer verder. Eindbestemming vandaag: “ergens bij Cavallino-Treporti”. Bij Eraclea Mare gooien we de tank nog even vol en pleeg ik nog even wat telefoontjes. Rond 11.15 uur rijden we de brug over tussen Lido di Jesolo en Cavallino-Treporti. Vanaf hier liggen op een stuk van iets van 10km. circa 30 campings. Waaronder 2 van de grootste campings van Europa: Union Lido en Marina di Venezia.
Ik besluit direct bij de eerste 2 campings te beginnen, verleng het contract bij Camping San Marco en meld me even later bij de gloednieuwe receptie van Camping Villa al Mare … wauw ! Ook de entree is verplaatst en op de camping is een nieuwe supermarkt/bazar gesitueerd. Ik heb even een rondleiding gehad … heel grappig: in de supermarkt staan 2 grote vaten waar 8 kraantjes in zitten. Eronder staan flessen en voor € 2,49 kun je een liter wijn (8 soorten) tappen. Leuk en niet duur !
Ook bij Camping Villa al Mare heb ik een prima gesprek en ook hier worden de bestaande contracten verlengd. Camping Villa al Mare ligt zo:
Ik zou nu de andere 29 campings ook kunnen bezoeken door gewoon het strand te volgen. Maar zoveel hoef ik er niet hoor. Het is nu inmiddels 12.30 uur. Tijd om naar onze eindbestemming te gaan, want veel campings gaan tussen 13.00 uur en 15.00 uur “op slot”. Gelukkig zijn er steeds meer campings die van dat oubollige systeem afstappen, want eigenlijk vind ik het gewoon heel klantonvriendelijk. Op een camping in Toscane maakte ik het een keer mee dat een Zwitsers gezin om 13.15 uur kwam aanrijden. De receptie was wel gewoon geopend, maar de poort was dicht. Ze konden op die camping niet eerder dan 16.00 uur hun caravan installeren en waren dus noodgedwongen om op de parkeerplaats in de volle zon de zwemspullen te pakken en in het zwembad te duiken.
Eindbestemming voor vandaag wordt Camping Miramare in Punta Sabbioni. Eigenlijk het eindpunt van het schiereiland waar de “Venetie-campings” liggen en beginpunt voor het vertrek per boot naar Venetie. En dus altijd een enorme drukte. Als je aan komt rijden staan er allerlei “opzwaaiers” op of langs de weg (mannetje links in het oranje):
die graag willen dat je de auto bij hun parkeert. Kosten liggen tussen de € 5 en € 8 per dag. Advies: de afstanden hier zijn niet groot, dus kies een camping in de buurt en ga op de fiets naar Punta Sabbioni of neem de bus. Of kies er voor (zoals wij doen) om op Camping Miramare te overnachten, ze brengen je dan zelfs (gratis) met een shuttle bus naar de boot. En die vertrekt hier:
Om 12.50 uur rijden we Camping Miramare op. De eigenaren zijn niet aanwezig, maar de receptioniste herkent me en geeft aan dat ik maar een plekje moet zoeken. De eigenaar is er om 15.30 uur, of ik dan weer even terug wil komen. Tuurlijk 🙂
Even later hebben we de camper te plek. Uiteraard weer in de schaduw, want het is nog steeds bloedheet. We lunchen weer buiten en daarna maak ik even een paar foto’s van Camping Miramare. De camping beschikt over een mooi (slechts een paar jaar oud) zwembad met snackbar:
Over 2 speeltuinen, onderstaande is net nieuw:
Op de achtergrond zie je een hoge heg. Tot een paar jaar geleden kon je alleen daar maar overnachten, maar de nieuwe plekken achter op de camping zijn veel groter en zijn dus ook zeer populair:
Wij staan helemaal achteraan rechts. Van dichtbij is dit de plek:
De schotel gaat zelfs nog tussen de bomen door 🙂 Terug bij de camper ga ik achter de laptop aan het werk. Tegen 15.30 uur loop ik richting receptie voor het gesprek met de eigenaar. Het gesprek is leuk, maar direct tot zaken komt het nog niet. Geduld …
Bij de camper gaan we (Hennie en ik 🙂 ) eerst even een bakkie koffie drinken en vervolgens ga ik weer achter de laptop aan het werk. Aan het eind van de middag gaat het Hennie met het eten aan de slag en werk ik mn verslag nog even bij. Na het eten en de afwas maken we in het donker – het is vroeg donker in Italie – even een rondje over de camping. We lopen nog even langs het water. “Vroeger” lag Camping Miramare (betekent “zicht op zee”) direct aan een mooi zandstrand. Zicht op zee is er nog steeds, maar sinds de “Deltawerken” bij Venetie is er behoorlijk veel veranderd rond Venetie. Camping Miramare heeft daarom ook richting het strand (iets verderop) een shuttlebus ingesteld … wat een service !
Terug bij de camper moeten we toch helaas weer naar binnen. Het is inmiddels wel duidelijk dat er dit jaar erg veel muggen zijn. Andere jaren had ik gewoon de deur open, maar nu moet overal de hor “dr veur”. Net nu Hennie mee is, worden we (bijna) overal opgevreten door de muggen.
Donderdag 13 september 2018.
Gelukkig kunnen we de muggen goed buiten houden en is de nieuwe camper schijnbaar beter bestand “tegen insecten van buiten”. Een paar terug in Noorwegen kwamen er hordes binnen terwijl we werkelijk alles potdicht hadden. Nu kunnen we alles open laten staan en hebben we geen last. Uiteraard wel met de horren ervoor …
Vandaag heb ik nog een 4-tal campings op het programma staan. Geen idee hoe het vandaag gaat lopen, dus daarom voor de zekerheid maar op tijd vertrekken. De 1e camping (Camping Silva) ligt weer iets terug in Cavallino-Treporti. Onderweg doen we nog even boodschappen en even na 10.00 uur meld ik me bij de receptie van Camping Silva. De eigenaar ziet me aankomen en begroet me hartelijk. Het gesprek is leuk en als “pa-eigenaar” zich ook bij het gesprek voegt, komt het zelfs tot een contract (was al weer een paar jaar geleden).
Camping Silva is een kleine knusse camping:
direct aan een prachtig zandstrand:
De voorzieningen zijn eenvoudig, maar alles (restaurant, kleine supermarkt, etc.) is aanwezig. Goed alternatief als je niet van grote “bulk-campings” houdt. Zo, op naar de volgende camping: Scarlipand. Maar daar kom ik niet echt gelegen en de beheerder vraagt me om morgenvroeg terug te komen. En dus rijden we door naar de volgende klant: Camping Al Boschetto. Onderweg drop ik nog even wat papieren bij een andere camping en even later meld ik me bij de receptie van Camping Al Boschetto.
Eigenaar Massimiliano ziet me aankomen en staat me al op te wachten. De begroeting is hartelijk, het gesprek prima … maar tot zaken komt het (voorlopig nog) niet. Helaas. Terug in de camper houden we even een spoedoverleg. Het was mn bedoeling om hier te blijven, maar we kunnen nu misschien ook doorrijden naar Jesolo International Club Camping, 1 van de mooiste campings in Lido di Jesolo / Cavallino-Treporti en omgeving. Probleem is alleen dat ik de eigenaar van die camping maar niet te pakken krijg.
Ik besluit het erop te gokken en dus rijden we even later het parkeerterrein op van Jesolo International Club Camping. Ik meld me bij de receptie, wordt herkend (da’s toch ook wel handig 🙂 ) en krijg te horen dat de eigenaar wel aanwezig is, maar in gesprek zit. Of ik even geduld heb ? Tuurlijk. Het gesprek duurt inderdaad niet lang, maar de eigenaar is zeer verbaasd. Ik had – via de mail – voorgesteld om morgen (vrijdag) om 11.00 uur om tafel te gaan, maar sta nu ineens op de stoep. Maar goed, het blijkt hem juist beter uit te komen. En dus spreken we af om vanmiddag om tafel te gaan.
Hier overnachten is geen probleem. Ik heb de “portier” aangegeven dat we graag een mooi plekje in de schaduw willen, vlakbij het begin van de “strip”, waarover later meer. Hij gaat ons voor op een Segway (tja, moderne camping 🙂 ) en vindt inderdaad een mooi plekje. Om je even een idee te geven, zo ligt de camping:
Jesolo International Club Camping is een prachtige camping met prima voorzieningen. Waaronder een gezellig restaurant, diverse sport- en spelvoorzieningen, een supermarkt, een fraai zwemparadijs:
en werkelijk fenomenaal sanitair:
Deze luxe camping ligt direct aan een prachtig mooi strand en hanteert een all-inclusive formule. Overnachten op deze camping is niet goedkoop, maar als je allemaal gaat rekenen wat je dan inclusief hebt, valt het eigenlijk best mee. Superlocatie !
Als we de camper geïnstalleerd hebben, ga ik eerst een tijdje achter de laptop aan het werk. Rond 18.00 uur maken we ons klaar voor een wandeling over en richting de strip: een 7 km !! lange winkelstraat met ontelbare winkels, restaurant, ijssalons, etc. Op advies van de eigenaar van Jesolo International Club Camping lopen we eerst een stuk langs het strand en zien daar dit:
Een eindeloze rij hotels en het is werkelijk niet te geloven hoeveel strandstoelen hier staan. En het gaat “gewoon” iets van 10km. lang door ! We lopen een flink eind over de wandelboulevard en gaan vervolgens richting de strip. Daar aangekomen zijn we enigszins teleurgesteld. De winkels en restaurants liggen allemaal direct langs een redelijk drukke weg. Alleen op de pleintjes is het goed toeven:
Maar dan ineens is het gedaan met het verkeer. Wat blijkt ? De strip is gesloten voor verkeer van 20.00 uur tot 6.00 uur. En dan ziet het er ineens heel anders uit:
Maar we zijn net in Lignano Sabbiadoro geweest en voor ons gevoel is dat toch leuker. Maar qua grootte en hoeveelheid winkels en restaurants wint de strip van Lido di Jesolo het zeker. We vinden een leuk restaurantje (Lulu) en zitten even later aan een heerlijke bord pasta met zalm (Hennie) en een pizza met brie en zalm (moi).
Na het eten besluiten we eerst maar even weer een stuk te lopen, scoren onderweg nog een heerlijke gelato en zijn rond 22.00 uur weer terug op de camping. Compleet uitgeblust … pfff …. Maar ach, da’s ook wel goed voor ons 🙂
Vrijdag 14 september 2018.
Vanmorgen maken we eerst gebruik van het fijne sanitair hier op de camping en gaan daarna samen ontbijten. Vannacht hebben we het echt giga warm gehad in de camper en dus hebben we vanochtend wel een paar bakken koffie nodig om een beetje wakker te worden. Rond 10.00 uur maken we de camper klaar voor vertrek. Eindbestemming voor vandaag: Camping Fusina. Ook bij Venetië, maar toch op een uurtje rijden.
Even een overzichtje:
De afgelopen dagen hebben we dus (rood onderstreept) in Punta Sabbioni en Lido di Jesolo (helemaal rechts) overnacht. De volgende stop is dus Camping Fusina (helemaal links). We moeten dus om Venetie en Mestre (de grote stad welke op het vasteland voor Venetie ligt) heen en pakken daarom ook een stukje snelweg. Ook omdat ik vlakbij Camping Fusina nog een camping moet bezoeken. Daar ben ik echter snel klaar. De eigenaresse heeft mn aankondiging niet ontvangen en heeft weinig tijd.
En dus rijden we al redelijk vroeg Camping Fusina op. Mn contactpersoon heb ik gisteren telefonisch gesproken en is helaas – voor mij – op vakantie. Overnachten is echter geen probleem en dat komt goed uit. Want ik moet eerst nog even wat voorwerk doen voordat ik de volgende campings kan bezoeken. Helaas zijn de plekken direct aan het water (waar we normaal gesproken staan) gereserveerd. Een enorm team Fransen maakt opnames voor een film en heeft alle plekken aan het water gereserveerd. Hier rechts:
kunnen we dus niet staan. Maar goed, misschien is het ook maar beter zo. Want aan het water sta je vol in de zon en het is nog steeds behoorlijk warm. We vinden even later dus een plekje onder de bomen en tussen de campers links op de foto door hebben we zicht op het water en in de verte op Venetie:
Een verblijf op Camping Fusina is niet alleen handig omdat je lopend naar de boot kunt welke je tot midden in Venetie brengt, maar ook omdat de camping direct aan de vaargeul van Venetie/Mestre ligt. Niet echt rustig natuurlijk, maar wel spectaculair. Kijk maar:
Om aan te geven hoe hoog zo’n boot is:
De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk. Af en toe kruip ik even met mn lieve vriendin onder de luifel voor een bakkie leut. Maar aan het eind van de middag is het gedaan met de pret. Muggen …. En flink agressief ook nog. We eten dus binnen, maken na de afwas nog een rondje over de camping en houden het daarna – buiten – voor gezien. TV-ontvangst hebben we helaas niet, dan maar Rummicub 🙂