Periode zondag 10 september – zaterdag 16 september. Deze week vertrek ik weer voor een korte trip naar Italie en reis ik via Grado langs de Adriatische Kust richting Caorle, Lido di Jesolo en Cavallino en vervolgens langs Venetie zuidwaarts richting Chioggia.
Zondag 10 september 2017.
Even voor 9.00 uur heb ik de camper klaar voor vertrek en neem ik (hopelijk de laatste keer dit jaar) afscheid van mn vriendin en onze mooie huis in Meppel. In Zwolle gooi ik de tank nog even vol en rijd via Arnhem even later Duitsland in. Voor de verandering vertrek ik een keer op zondag. Vorig jaar was het op zaterdag giga druk op de weg. Voornamelijk met terugkerende vakantiegangers (in Duitsland), maar door de vele ongelukken “aan de andere kant van de vangrail” had ik toen zuidwaarts ook behoorlijk vertraging.
Nu schiet het lekker op en heb ik nog geen 1x stilgestaan. Al zou je dat op de foto hieronder niet zeggen 🙂
De hoogste tijd om even een broodje te gaan eten. Het weer is super. Het is droog, geen harde wind en ook niet te warm. Tussen Frankfurt en Wurzburg lijkt het weer zelfs nog wat beter te worden. He …. gaan mn ouders nu al weer richting Kroatië ? –>
Tegen 15.00 uur neem ik de afslag bij Schwarzach am Main, gooi de tank nog even vol en rijd even later mn vaste overnachtingsplaats: Camping Mainblick op. Met eigenaar Volker ben ik inmiddels enigszins bevriend geraakt en hij verwelkomt me hartelijk. We kletsen even bij en daarna ga ik eerst mn watertank even bijvullen en daarna op zoek naar een plekje.
Vorig jaar in het voorseizoen (toen ik samen met Hennie onderweg was naar Kroatie) hebben we direct aan de Main gestaan (zie foto hieronder), maar meestal sta ik voor bij de receptie. Want morgenochtend vertrek ik heeeeeel vroeg. Camping Mainblick ligt aan de rand van het dorpje Schwarzach am Main, de camping ligt eigenlijk tussen het dorpje en de Main:
De camping beschikt over een gezellig restaurant (en “biergarten”), een zwembadje en zeer fraai sanitair (redelijk nieuw):
Als ik de camper te plek heb, ga ik eerst even een bakkie koffie zetten en daarna hijs ik mezelf achter de laptop. Want zoals gebruikelijk moet ik nog de nodige dingetjes voorbereiden voor het bezoek van de 1e campings in Italie. Rond 18.00 uur ga ik met het eten aan de slag. Daarna even afwassen en de rest van de avond wisselend achter de laptop en voor de buis. En op tied noar bedde, want de wekker gaat morgenvroeg om 7.00 uur.
Maandag 11 september 2017.
Zoals gezegd gaat de wekker om 7.00 uur en een kleine 3 kwartier later rijd ik de camping af. Camping Mainblick ligt op 5 minuten van de snelweg en even later draai ik de “3” op richting Nürnberg. Ik had eerlijk gezegd verwacht – gezien het tijdstip – dat ik in de drukte van de spits terecht zou komen, maar het is eigenlijk lekker rustig. Naarmate ik dichter bij Nürnberg kom wordt het wel wat drukker, maar ik kom geen 1x in de file.
Even later ben ik Nürnberg voorbij en rijd ik op de “9” richting München. Bij Ingolstadt is het wel behoorlijk druk en inderdaad sta ik even later in de file. De hoogste tijd voor een korte stop en een bakkie koffie 🙂 De rit daarna richting München verloopt zonder vertraging, maar eenmaal op de A99 (rondweg bij München) is het giga druk. Het is er echt een enorme bouwput en aan de andere kant zie ik een enorme file staan. Tja … dat is nog niet klaar denk ik, als ik er over een maandje langs kom (richting huis).
Iets verder draai ik de “8” op richting Salzburg. Bij Rosenheim heb ik nog even wat vertraging, maar de file staat richting Innsbruck. Even verder rijd ik langs de Chiemsee en vanaf de snelweg heb je een mooi uitzicht over dit enorme meer. Onderweg – inmiddels al bijna bij de Oostenrijkse grens – stop ik nog even om weer even te tanken en om een vignet voor Oostenrijk te kopen. Dat kan hier bij elke tankstation, dus no problemo. Eenmaal bij de grens aangekomen zie ik opnieuw aan de andere kant van de vangrail een enorme file. Ik kan in ieder geval bij de grens het einde niet zien:
Dat heeft natuurlijk weer te maken met de grenscontroles. Ik dacht dat we daar inmiddels al vanaf waren. Maar helaas … Even later heb ik ook Salzburg achter me gelaten. Het gaat nog steeds lekker ! Even voor Villach stop ik even om te lunchen. Het weer is inmiddels wat omgeslagen. Normaal gesproken verwacht je – naarmate je zuidelijker gaat – dat het weer steeds beter wordt, maar het is juist andersom.
Als ik even later Italië binnen rijd, begint het wat te spetteren en gezien de weersvoorspellingen (veel regen) verwacht ik het ergste. Maar ook dat valt mee. Vanaf Villach tot de splitsing iets voorbij Udine rijd ik ca. 2 uur lang achter een Oostenrijkse camper. We kunnen mooi samen oprijden en de tijd vliegt voorbij. Bij de splitsing van de A23 met de E70 gaat hij richting Venetie en ik richting Trieste / Sloveense grens.
Bij Monfalcone neem ik de afslag richting het vliegveld / Grado, tik € 11 tol af (valt mee), kleed me nog even om en rijd daarna naar mn eindbestemming voor vandaag: Camping Village Tenuta Primero in Grado. Tegen 17.00 uur meld ik me bij de receptie en kom toevallig direct mn contactpersoon tegen. Morgenvroeg heb ik een afspraak met hem en hij geeft aan dat ik de camping wel op kan rijden.
Even later heb ik de camper te plek. Gauw de korte bokse weer aan, want ik had zo straks (toen ik uitstapte) het idee dat ik een sauna binnen liep. Sjonge wat warm. In de camper is het nog lekker koel, maar als ik even later met het eten bezig ben, loopt de temperatuur in de camper ook snel op. Onder het eten kijk ik even tv, daarna even afwassen en daarna check ik nog even mn mail achter de laptop. De rest van de avond krijg ik niet zoveel meer uit handen. Morgen weer een dag !
Dinsdag 12 september 2017.
Toen ik gisteravond naar bed ging, had ik mn dakraam nog open. Maar toen het vannacht wat begon te spetteren, heb ik het maar dicht gedaan. En dat was maar goed ook, anders had ik vanochtend een waterbed gehad. Want het is me toch gaan regenen …. echt niet normaal. Als ik terug kom van het sanitairgebouw kan ik bijna geen droog stuk pad vinden. Maar goed dat ik op de badslippers loop 🙂
Na het ontbijt kruip ik nog even achter de laptop en maak daarna – in de stromende regen – de camper klaar voor vertrek. Want ik heb om 10.00 uur een afspraak bij de receptie en lopend ga ik dat niet redden. En op de badslippers een zakelijk gesprek voeren …. De plek waar de camper staat is mooi hoog gelegen en dus rijd ik zonder problemen van de plek en rijd richting receptie. Daar moet ik even goed kijken waar ik de camper parkeer. Zodat ik ook het laatste stukje “droog over kom”.
Even later is mn contactpersoon ook gearriveerd en drinken we eerst even samen een bakkie koffie. Vorig jaar zaten we in de lounge seats bij het restaurant van het tegenover gelegen golfcourse, maar dat is nu geen optie. Het zakelijke gesprek voeren we dit keer in de receptie en dat verloopt prima. Tevreden stap ik weer in mn campertje en rijd richting Grado.
Het regent nog steeds onophoudelijk en rijd ik elk jaar bij een strakblauwe lucht over de dijk van Grado naar Aquileia, dit keer ziet het er iets somberder uit:
Naarmate ik dichter bij Aquileia kom, lijkt het wel steeds harder te gaan regenen. Auto’s voor mij rijden bijna stapvoets en ik besluit ook maar even te stoppen. Sjonge jonge … wat een water. Als het wat minder hard regent, ga ik weer verder, stop even bij een Tabacco om mn Italiaanse simcard (voor bellen) op te waarderen en rijd door naar Camping Aquileia.
Daar tref ik de eigenaresse, we nemen de papieren door en ik ga weer verder. Eindbestemming voor vandaag: Lignano Sabbiadoro, nog een klein uurtje rijden. Via de nieuwe rondweg bij Cervignano del Friuli rijd ik via de “kust”weg SS14 richting Latisana. Onderweg passeer ik dorpjes als San Giorgio di Nogaro, Muzzana del Turgnano en Palazzolo dello Stella …. tja, klinkt wel even wat anders dan Tuk, Onna en Darp 🙂
Even later rijd ik Lignano Sabbiadoro binnen. Het regent nog steeds flink en her en der zie ik afgesloten wegen. Sjonge jonge. Als ik bij Camping Sabbiadoro aangekomen ben, ga ik op zoek naar mn contactpersoon. Maar die is druk wordt bij de receptie aangegeven en als ik richting de kampeerplaatsen kijk, zie ik dat de wegen en paden op de camping onder water staan. De kampeerplaatsen zijn hoger gelegen, dus dat is geen probleem.
Mn contactpersoon arriveert even later en omdat hij straks verhinderd is, gaan we nu toch maar direct in gesprek. Hij moet nog eten en dus gaan we even lunchen bij het restaurant op de camping. Warm uiteraard … Italianen eten geen brood tijdens de lunch 🙂 Onder de lunch nemen we de papieren door en een uurtje later lopen we weer richting de receptie. Inmiddels heb ik besloten om verder te gaan. Voornamelijk omdat ik nu toch mn contactpersoon al gesproken heb.
En dus kruip ik weer achter het stuur en moet nu even schakelen. Want de volgende camping had ik nog niet voorbereid. Even later ga ik op pad en via een grotendeels ondergelopen boulevard rijd ik richting Camping Village Pino Mare. Ook in Lignano, maar dan in Lignano Riviera … aan de andere kant van de stad. Even later meld ik bij de receptie, word herkend door de receptioniste en ze geeft aan dat ik wel door kan rijden.
Het is inmiddels weer keihard gaan regenen en onweren. Met enige moeite vind ik een plekje en wacht even totdat het wat getemperd is. Als ik naar buiten ga, zie ik pas hoe hard het geregend heeft. Allemachtig wat een water. Ik zet de camper even goed neer, sluit de stroom aan … nu eerst een bakkie koffie ! Daarna ga ik aan het werk. De WIFI-verbinding hier op de camping is gratis en werkt bovendien prima.
Om 18.30 uur ga ik even wat eten … al weer warm :-). Daarna even afwassen en de rest van de avond grotendeels achter de laptop. Inmiddels heb ik via de mail een afspraak gemaakt met mn contactpersoon hier op de camping. Morgenvroeg om 10.00 uur een afspraak. Superrr.
Woensdag 13 september 2017.
Gisteravond knapte het weer al wat op en voor vandaag was (veeeeel) beter weer voorspeld. Dat kan al gauw, maar als ik wakker word zie ik een strakblauwe lucht … yezzzz….
Na het ontbijt ga ik eerst even mn mail checken en daarna met mn verslag aan de gang. Want ik loop “wat” achter. Daarna nog even mn afspraak voorbereiden en vervolgens loop ik richting receptie. Het gesprek met mn contactpersoon is leuk en zakelijk prima. Ik moet nog even geduld hebben, maar ik denk dat de contracten “gewoon” verlengd worden. Tevreden loop ik terug richting camper en ga weer achter de laptop aan het werk.
Tussen de middag even een broodje eten en daarna maak ik even een rondje over de camping. Onder andere om wat foto’s te maken. Dit is mn plekkie hier:
Ik sta op iets van 60 meter van het strand, maar je kunt ook zo staan:
Zeer gewilde plek uiteraard ! Camping Village Pino Mare is een zeer goed verzorgde camping:
En ligt dus direct aan een prachtig zandstrand:
zandstrand bij Camping Village Pino Mare in Lignano
Daar is het nu niet echt druk, dat zal in de zomer wel anders zijn…. Aan de overkant kun je trouwens vanaf het strand Slovenie en Kroatie (Umag) zien liggen. Grappig …
De camping wordt zeer goed onderhouden en dat zie je aan allerlei kleine dingetjes. Vuilnis wat gescheiden wordt en de kliko’s worden meerdere keren per dag geleegd. Door een medewerker in een elektrisch vrachtwagentje … Verder zie je overal palmbomen en bloemen en zelfs de straatnaambordjes zien er fraai uit:
Camping Village Pino Mare ligt zoals gezegd direct aan een prachtig zandstrand, maar beschikt daarnaast ook nog eens over een geweldig zwembadcomplex, kijk toch:
Terug in de camper is het al weer de hoogste tijd voor een bakkie koffie 🙂 en ga ik ook maar weer eens aan het werk. Mapjes klaarmaken voor de komende te bezoeken campings, facturen printen, boekingsadministratie bijwerken, mailtjes beantwoorden, etc. En de middag is zo weer voorbij. Even na 18.00 uur ga ik met het eten aan de slag. Voor vandaag: aardappels (uit “eigen” tuin), hamburger en sla met banaan, feta, augurk en ei. Heerlijk. Onder het eten even tv kijken, daarna afwassen en de rest van de avond neem ik vrij. Zin om naar voetbal te gaan kijken, maar daar word ik niet vrolijk van, sjonge jonge wat is Feyenoord slecht.
Donderdag 14 september 2017.
Vanmorgen ga ik eerst even lekker douchen, daarna een broodje eten en vervolgens de camper klaarmaken voor vertrek. Want ik heb om 10.00 uur een afspraak in Caorle en dat is een klein uurtje rijden van Lignano. Ik drop nog even wat papieren bij de receptie en ga op pad. Onderweg loop ik echter wat vertraging op en dus arriveer ik iets te laat bij Laguna Camping Village. Maar campingdirettore Stefano is ook wat verlaat, dus dat komt goed uit.
We hebben een goed gesprek en de bestaande contracten worden verlengd. Prrrrima. Terug in de camper pleeg ik nog wat telefoontjes, want mn volgende bestemming is Lido di Jesolo of Cavallino-Treporti. Bij 2 campings zou ik nog teruggebeld worden, maar ja … ik moet nu beslissen waar ik naar toe ga. Ik besluit op mn gevoel af te gaan en rijd eerst naar Cavallino-Treporti.
Tegen 11.30 uur meld ik me bij de receptie van Camping Silva. Daar krijg ik te horen dat mn contactpersoon wel aanwezig is, maar in gesprek zit. Tja, heeft mn gevoel me nu in de steek gelaten ? Maar net als ik de camper in wil stappen, komt Pierfrancesco lachend op me af. En hij heeft wel even tijd. Helemaal goed ! We nemen de papieren door, maar met het antwoord moet ik even geduld hebben. Hij vraagt me of ik hier morgen ook nog ben (ja dus) en of ik dan weer even langs wil rijden. Tuuuurlijk.
In Italie loop ik altijd tegen het probleem aan, dat de meeste campings tussen de middag dicht gaan. Soms tot 15.00 uur, soms tot 16.00 uur. Maar bijna altijd vanaf 13.00 uur. Dat betekent dus dat ik voor 13.00 uur op een camping wil zijn, waar ik kan overnachten. En dat ik dus tot die tijd zoveel mogelijk campings probeer te bezoeken.
Volgende 2 campings zijn Camping San Marco en Camping Villa al Mare welke naast elkaar liggen. Bij Camping San Marco kom ik niet echt gelegen en de eigenaresse vraagt of ik morgen terug kan komen. Bij Camping Villa al Mare kan ik direct in gesprek en een klein half uurtje later zijn de contracten getekend. Meestal overnacht ik hier, maar ik wil geen misbruik maken van de gastvrijheid van de campingeigenaren en dus wil ik dit keer graag ergens anders overnachten. Wel een beetje jammer, want Camping Villa al Mare is een leuke camping op een geweldige plek:
Terug in de camper besluit ik voor Camping Al Boschetto te kiezen. Eigenaar Massimiliano is niet altijd aanwezig en als ik daar overnacht kunnen we – als hij er niet is – misschien later in gesprek. Ik worstel me door de drukte vlakbij Camping Union Lido – samen met Marina di Venezia – 1 van de grootste campings van Europa en meld me om 12.45 uur bij de receptie van Camping Al Boschetto.
En inderdaad … Massimiliano is niet aanwezig. De receptioniste is echter super behulpzaam en belt hem even. Of we morgenvroeg even om tafel kunnen ? Tuurlijk ! Overnachten is geen probleem en dus ga ik op zoek naar een plekje. Ondanks dat ze hier op 10 augustus een tornado gehad hebben (flinke schade bij een aantal campings hier in de omgeving, bij een camping iets verderop werden 30 mobilhomes verpletterd door de bomen en bij Union Lido alleen al werden al 620 !! bomen omver geblazen. Gek genoeg zonder noemenswaardige ongelukken), staan er nog flink wat bomen hier op de camping. En dus kies ik voor exact dezelfde plek als vorig jaar:
Waarom “exact” dezelfde plek ? Nou … het komt nogal precies met de schotel. Die echt net tussen de bomen door. Later op de avond – niet lachen – kom ik er zelfs achter dat als ik in mn camper naar toilet ga, dat het beeld dan wegvalt. Dus ik moet aan de goede kant in de camper blijven zitten ha ha. Kijk, de schotel gaat net tussen de bomen hieronder door:
Zo … de hoogste tijd om een broodje te gaan eten. De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk. Rond 18.15 uur ga ik met het eten aan de slag, daarna even afwassen, nog een tijdje achter de laptop en nog even naar de Europa League kijken.
Vrijdag 15 september 2017.
Vannacht heb ik prima geslapen (heerlijk rustig). Als ik wakker word, eerst even ontbijten, daarna even een tijdje achter de laptop en daarna richting receptie voor het gesprek met Massimiliano. Het gesprek is prima, maar mn voorstel moet eerst nog binnen de familie besproken worden … dus nog ff geduld. Terug in de camper maak ik de camper klaar voor vertrek, want ik heb nog een aantal campings op het programma staan. En bovendien … ik heb nog geen idee waar ik de komende nacht ga overnachten.
Even later rijd ik van de camping, bezoek eerst nog een naastgelegen camping en wordt vervolgens gebeld door de eigenaar van Jesolo International Club Camping, 1 van de meest – zo niet de meest – luxe camping(s) van het schiereiland (wat loopt van Lido di Jesolo – Punta Sabbioni, zie onderstaand overzichtskaartje). We spreken om 13.00 uur af en misschien kan ik daar vannacht blijven 🙂
Nu eerst naar Punta Sabbioni, want daar wil ik Camping Miramare bezoeken. Punta Sabbioni ligt aan het eind van het schiereiland en vanaf daar gaan alle mensen vanaf het schiereiland met de boot naar Venetië. En dus staan daar overal handige jongens met reflecterende hesjes aan om je op hun parkeerterrein te krijgen. Inzwaaiers noem ik ze. Op de foto hieronder in een oranje hesje:
Als ze zien dat je twijfelt stappen ze nog iets verder de weg op en beginnen ze nog wat harder te zwaaien ha ha. Schijnbaar moeten ze zich aan bepaalde regels houden want ze staan helemaal midden op de weg. Dan zou de volgende inzwaaier ook geen enkele klant meer binnen halen. Parkeren hier is niet goedkoop en ik raad eigenlijk iedereen om of op de fiets naar Punta Sabbioni te gaan of met de bus. Je stapt dan hier uit:
en kunt zo de boot op. Persoonlijk vind ik het handiger om vanaf Camping Fusina (linksonder op het kaartje hieronder) naar Venetië te gaan, maar het is maar net waar je bent. Want vanaf het schiereiland naar Fusina rijden is geen optie. Dat is namelijk ongeveer een uur rijden ! Voordeel van Camping Fusina is, dat de camping EN direct zicht heeft (aan de overkant van het water) op Venetië en de vele cruiseschepen EN dat je lopend naar de bootterminal kunt. Kijk:
Camping Fusina is overigens mn bestemming voor zaterdag (en vermoedelijk zondag), omdat ik morgen om Venetië heen rijd en vervolgens zuidwaarts richting Chioggia en Ravenna ga. Okay, weer even terug naar Punta Sabbioni … daar word ik vriendelijk ontvangen bij de receptie van Camping Mira Mare en 1 van de eigenaren is aanwezig. Na het gesprek maak ik even een rondje over de camping. Sinds 2 jaar heeft de camping een zeer fraai zwembad met een gezellig terras (en bar/snackbar) en vanaf deze camping kun je ook (iets verder dan bij Fusina) naar de bootterminal lopen.
Ik stap weer in de camper en rijd weer naar Cavallino-Treporti. Daar bezoek ik nog 2 campings (bij 1 succes, bij de andere niet) en rijd vervolgens door naar Jesolo International Club Camping, een werkelijk schitterende 5 sterren camping direct aan het strand en aan het begin van de langste (8km.) winkelboulevard van Europa. De ligging van de camping is het subliem, kijk:
Jesolo International Club Camping beschikt over zeer veel voorzieningen, waaronder een gezellig restaurant, een supermarkt, diverse sportvoorzieningen, een mooi zwembad:
en het sanitair ? …. tja, kijk zelf maar:
Het bijzondere aan deze camping is dat veel faciliteiten in de overnachtingsprijs verwerkt zijn. De camping is dan ook niet goedkoop, maar wel als je bedenkt wat allemaal inclusief is. Wil je weten wat, klik dan maar even op 1 van bovenstaande foto’s.
Het gesprek met de campingdirecteur is prima, maar ook hier moet ik even geduld hebben voor het definitieve besluit. Hier overnachten is geen probleem, maar ook daar moet ik geduld mee hebben. Want er geldt hier een “mittagsruhe” van 13.00 en 15.00 uur …. (stom gedoe). En dus loop ik de camping op, op zoek naar een plekje. En da’s nog niet gemakkelijk. Plek genoeg (grote camping), daar niet van … alleen die bomen he ?! En ik moet nu een plek uitzoeken en dat wordt geregistreerd. Dus ik hoop maar dat het gaat lukken met de schotel straks.
Even na 15.00 uur rijd ik de camping op, doe een aantal pogingen om de schotel tussen de bomen door te krijgen en houd het daarna voor gezien. Geen tv vanavond … Als ik de camper te plek heb en ik net de stroom heb aangesloten, begint het te regenen. En flink ook. En eerlijk gezegd is het niet weer opgehouden (vandaag). En met de wind erbij had ik waarschijnlijk (door de bewegende takken) ook al geen goede tv-ontvangst gehad.
Zo, nu eerst een bakkie koffie en daarna aan het werk. Ik werk dit keer wat langer door en ga pas rond 19.00 uur met het eten aan de slag. Dan is de avond niet zo lang 🙂 Daarna even afwassen en de rest van de avond zit ik – verrrraaaasssssuuund – achter de laptop.
Zaterdag 16 september 2017.
Gisteravond rommelde het wat in de verte en steeds had ik het idee dat het dichter bij kom. Uiteindelijk heeft het heel even geonweerd en toen was het rustig. En dus prima geslapen. Vanochtend eerst even richting het (mooie) sanitairgebouw, terug in de camper even een broodje eten en daarna aan het werk. Op Jesolo International Club Camping is – uiteraard – gratis WIFI en op dit soort campings hoef je je niet druk te maken over de verbinding. Want door het slechte weer zitten mensen niet buiten en zijn er waarschijnlijk veel mensen online.
En dus zit ik de rest van de ochtend achter de laptop. Even na 11.00 uur bedenk ik me ineens dat ik nu toch wel een beetje moet opschieten. Want zoals aangegeven ligt de volgende camping op een uur rijden en daar wil ik voor 13.00 uur zijn. En dus maak ik de camper klaar voor vertrek, ga de receptie binnen om uit te checken en rijd het schiereiland af.
Ondanks dat het zaterdag is – of misschien juist wel daarom – is het behoorlijk druk op de weg. Net als ik Venetie in de verte in het vizier krijg, word ik gebeld door mn buurman uit Meppel, of ik zin heb om mee te gaan naar PEC (Zwolle) vanavond. Eh … die heeft me schijnbaar nog niet gemist in Meppel ha ha. Maar goed, dat gaat helaas niet lukken.
Voordat ik naar mn eindbestemming (Camping Fusina) ga, bezoek ik nog een andere camping … maar dat is geen succes. En dus meld ik me om 13.15 uur bij de receptie van Camping Fusina. Mn contactpersoon is (nog) niet aanwezig, maar bij de receptie word ik herkend en dus rijd ik even later de camping op. Op zoek naar een plekje. Meestal sta ik hier direct aan het water, maar dat is helaas afgesloten en op de camping is het echt megadruk. Ik vind gelukkig nog een plekje MET ZICHT OP VENETIE en als ik eenmaal in de camper aan het werk ben, bedenk ik me pas dat ik nu eigenlijk nog beter sta. Vorig jaar stond ik zo:
En dan is dit je uitzicht:
Nu sta ik met de neus naar het water en dus heb ik – als ik achter de laptop aan het werk ben – steeds zicht op Venetie. Morgen maak ik wel even foto’s, want het is nu veel te donker. Inmiddels heb ik contact gehad met Paolo – de campingdirecteur – en dus loop ik om 16.30 uur richting receptie voor het gesprek. Ik ken Paolo inmiddels al een flink aantal jaren, maar helaas beslissen de eigenaren over de promotie en dus moet ik ook hier geduld hebben.
Terug in de camper ga ik met het eten aan de slag want ik ga om 19.00 uur nog even een biertje drinken met Paolo. Ik heb weer tv en dus kijk ik onder het eten even tv, ga daarna nog even vlug afwassen en vervolgens naar de bar op de camping. Op de camping is er daarnaast nog een pizzeria, een restaurant en een (kleine) supermarkt. Geen zwembad, maar daar komen de mensen hier ook niet voor. De camping is dan ook volledig gericht op het feit dat mensen Venetie willen bezoeken. Geen mittagsruhe hier en wil je ’s middags om 15.00 uur nog vertrekken, geen probleem.
Tijdens het bierdrinken 🙂 klets ik even bij met Paolo. Ik vertel hem dat het me opvalt dat het zo druk is. Dat zag ik ook al op Camping Miramare in Punta Sabbioni en gezien de vele cruiseschepen welke voor me in de haven liggen, kan het niet anders dan heel erg druk zijn in Venetie. Paolo vertelt me dat er vandaag iets van 200 campers, caravans en tenten staan. En dat er daarnaast ook nog flink wat mobilhomes verhuurd zijn.
Even later ga ik weer terug naar de camper, kruip nog even achter de laptop en de rest van de avond grotendeels voor de buis. Uiteraard zit ik om 22.30 uur klaar voor Studio Sport en zie SCH en PEC gemakkelijk winnen 🙂 Superrrrrr.