Noorwegen, route Steinkjer, Viggja, Surnadal, Eidsvåg, Molde, Malmefjord, Bud. Zaterdag 5 juli 2008 - donderdag 10 juli 2008.

Zaterdag 5 juli 2008.

Al redelijk op tijd vertrek ik uit Steinkjer, althans dat is de bedoeling (zoals zo vaak ..). Want als ik afscheid heb genomen bij de receptie komt er een vrouw naar me toe. Pas als ze dichterbij is zie ik dat het de Nederlandse vrouw is die ik op de boot naar de Lofoten ontmoet heb (die in Noorwegen heeft gewoond). Sjonge, dat is wel heel toevallig want die overtocht is inmiddels al ruim 2 weken geleden.

We kletsen nog even en ze vertelt me dat er op de E-6 een deel van een berg naar beneden gekomen is, dat de E-6 is afgesloten en dat er omleiding is en veel vertraging. Ik geef haar aan dat ik maar een klein stukje over de E-6 ga en daarna via het schiereiland Fosen richting Flakk (bij Trondheim) rijd. Maar na een blik op de kaart zie ik dat ik toch nog een stukkie over de E-6 moet. En omdat ik toch nog even moet tanken vraag ik daar gelijk even waar die afsluiting precies is.

De knaap vertelt me dat het direct onder Steinkjer is en dat het nauwelijks vertraging geeft. En inderdaad, ik ben Steinkjer nog maar nauwelijks uit of ik zie dat de weg is afgesloten. Bij Steinkjer zijn ze een nieuw gedeelte E-6 aan het maken en daarbij is schijnbaar een gedeelte van een berg ingestort. Eh ... daar ben ik dus een paar weken terug dus ook langsgereden ....

Nu herinner ik me ook een verhaal wat ik onderweg gehoord heb. Een paar dagen terug vertelde een Nederlander mij dat ze heel veel vertraging hadden gehad omdat ze op de E-6 aan het werk waren. Iets ingestort zei hij toen. Waarschijnlijk was het toen net gebeurd. Maar goed, de omleiding kost hooguit een paar minuten extra en even later zit ik weer op de E-6. Kort daarna sla ik af richting Inderøy en daarna richting Fosen. De route is lekker rustig en af en toe (als je langs het fjord rijdt) zeer fraai. Wel is het goed oppassen met de schapen die soms plotseling oversteken.

Inmiddels is het al weer 12.30 uur als ik in Rørvik bij de veerboot arriveer. Duur overtoggie trouwens: NOK 258 oftewel EUR 32,25. Schijnbaar drukken ze hier de tol erbij op die je anders op de E-6 had moeten betalen ha ha. De reden dat ik deze overtocht en deze route genomen heb, is dat ik zo de stad Trondheim mijd, want de camping die ik nu ga bezoeken ligt aan de westzijde van Trondheim en daar vaart deze veerboot naar toe. Bovendien hoef ik zo niet 2x dezelfde route te rijden.

De veerboot meert overigens nagenoeg aan op Flakk Camping:

Deze camping is een ideaal uitgangspunt om Trondheim te bezoeken. De - openbaar vervoer - bus stopt 1x 's ochtends op de camping (de andere keren stopt de bus bij de bushalte op 15 minuten lopen) en zet je 's middags ook weer af.

Ik maak mn rondje over de camping en na mn gesprek met de eigenaresse volg ik de "707" richting de E39 naar Orkanger. Onderweg probeer ik nog even een leuke parkeerplaats te vinden maar slaag daar niet echt in.

Als ik even later Øysand Camping op rol ga ik eerst nog even "mn lunch afmaken". Want bij het wachten op de veerboot was ik al wel begonnen, maar net toen ik 2 broodjes met kaas in de oven deed kwam de veerboot aan. En aangezien het gas op de boot altijd dicht moet, moesten de broodjes even wachten. Ik zet ook nog even een bakkie leut erbij en meldt me vervolgens bij de receptie. Daar blijkt dat er een nieuwe beheerder op de camping is, dat biedt perspectief want de afgelopen jaren werd ik altijd richting een of ander marketingburo in Oslo gedirigeerd, maar deze man lijkt zelf te kunnen beslissen.

En net als ik denk dat hij akkoord is met het plaatsen van een link wordt hij weggeroepen. Het is nogal dringend en dus zet hij vlug een handtekening op het formulier (en dus geen advertentie), geeft aan dat het wel even gaat duren en vertrekt. Shit ! En dus op naar de 3e camping van vandaag Camping Tråsåvika in Viggja. Mn bedoeling is om hier vannacht te blijven want de volgende camping ligt pas weer op een flink uur rijden (en heeft geen WIFI). Deze camping wel - als het werkt natuurlijk - en de ontvangst is hartelijk. Eigenaar John, hij ziet er uit als JOHN, is een leuke vriendelijke vent en hij geeft aan dat ik hier wel mag blijven overnachten. Omdat er vlak bij de receptie nog een plekkie vrij is (het is behoorlijk vol) vraag ik m of het goed is dat ik eerst de camper te plek zet.

Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want de plek is op zn zachtst gezegd niet echt vlak. Mn Nederlandse buurman helpt me even en als de camper staat lijkt het toch nog goed te komen met mn plan om vandaag pannenkoeken te bakken. Het is trouwens nog steeds lekker weer en als ik even later bij John terug kom en hij vraagt of ik een biertje wil, hoef ik niet zo lang na te denken. Nou ja biertje ... ik krijg meteen een 0,5 liter voor mn snufferd. En dat tijdens diensttijd ha ha. Even later heb ik het formulier ingevuld en hij gaat akkoord met mn voorstel en dus eerst maar s ett'n. Want het is al weer 18.30 uur. Wat gaat de tijd toch snel.

Met mn buren uit Montfoort "is er een klik" en als ze vertellen dat ze op hun navigatiesysteem door Noorwegen reizen moet ik ze natuurlijk het een en ander vertellen en op mn site laten zien. En dus zitten ze even later bij mij in de camper en is de avond zo weer voorbij. Morgenvroeg eerst maar s wat mailtjes beantwoorden, want mn achterstand is nog steeds niet weggewerkt.

Tv-ontvangst was hier - vreemd genoeg - niet mogelijk, dus kijk ik later op de avond nog even op internet naar een samenvatting van de 1e Tour etappe. Wel heel erg jammer dat Boogie en Thomas Dekker niet (meer) mee doen, maar ik ben toch van plan het weer te gaan volgen.

Zondag 6 juli 2008.

Zoals wel s eerder aangegeven bestaat er bij mij geen verschil tussen een werkweek en weekend en dus gaat de wekker gewoon om 8.00 uur en zit ik even later achter mn laptop mailtjes te beantwoorden. Af en toe heb ik nog wel een boeking, maar het is even wat minder. Dat komt echter voornamelijk doordat er geen beschikbaarheid is. Veel parken - zeker aan de kust - zitten al volledig vol tijdens de zomervakantie. De - met name - vele Duitse aanvragen kan ik dus niet kwijt.

Overigens regent het vanochtend behoorlijk en als het ineens opklaart en even later droog is besluit ik maar op te pakken. Ik neem afscheid van de Montfoorders naast me en uiteraard van JOHN en ga op pad. Even buiten Viggja word ik nog even geconfronteerd met het feit dat je in Noorwegen altijd wat kleingeld bij de hand moet hebben. Want het tolapparaat wisselt niet en helaas kan ik niet passen. Dus een TIP: houdt altijd wat muntstukken van NOK 10 (voor de douches) en NOK 5 bij de hand. Zoals vorig jaar ook aangegeven maakt het niet uit of je de hoofdweg E39 of de parallelweg richting Orkanger neemt want op beide wegen wordt tol geheven.

Even voorbij Orkanger neem ik de "65" richting Surnadal en onderweg stop ik nog even om wat te eten. Ik ben inmiddels al vlak voor de plaats Skei waar ik vandaag nog een camping ga bezoeken. Deze camping, Surnadal Camping Brekkøya, heb ik vorig jaar voor het eerst opgenomen. Als je de camping op rijdt krijg je niet direct een goede indruk omdat er voor op de camping heel veel seizoensplaatsen zijn. Maar het "toer"gedeelte is achterop het terrein en daar ziet het er prima uit.

En ook al kom je niet om te overnachten, nuttig dan even een kopje koffie op het terras of binnen in het prachtige restaurant. Echt schitterend ingericht !!

Ook dit keer moet ik weer een behoorlijke tijd op eigenaar Jarl (hij is ook de kok en er zitten aardig wat mensen te lunchen) wachten maar het wachten wordt me beloond. We doen zaken en fluitend ga ik richting veerboot. Die vertrekt vanuit Kvanne op ongeveer 16 km. en net voordat ik weg wil rijden, rijd er een Noorse auto met gang richting Kvanne. Ik heb geen idee wanneer de veerboot gaat maar mn gevoel zegt dat hij misschien nog de veerboot wil zien te pakken ?

Maar ik heb geen zin (dat lukt me trouwens ook niet) om te gaan jagen, maar rijdt wel flink door. En met resultaat, want als ik in Kvanne aan kom kan ik direct de boot oprijden en een paar minuten later vertrekt ie. Super ! De vorige keer heb ik hier bijna een uur staan wachten....

Op de boot besluit ik om straks toch maar gewoon door te rijden. Vorig jaar heb ik onderweg nog een camping bezocht en wil die eventueel op nemen in de gids, maar ik twijfel nog. Maar ik heb nu geen zin meer om die te gaan bezoeken.

Het is al 15.30 uur en ik moet nog even een stukkie rijden richting Camping Sunndalsfjord in Eidsvåg. De rit gaat verder richting Sunndalsøra, door mij gedoopt als Tunnelsøra. Want als je vanuit het noorden komt krijg je eerst voordat je de plaats binnen rijdt, een rits tunnels en als je plaats uit rijdt richting Molde, nog 3 stuks. Wat er over Sunndalsøra valt te vertellen. Nou, ik zou het je niet kunnen vertellen. Het kan mij in ieder geval niet bekoren. Het enige positieve wat ik erover kan vertellen is dat je bij het Shell station redelijk goedkoop kunt tanken ha ha.

Ik rijd de plaats weer uit en duik direct weer een tunnel in. Daarna een 2e van 6 km. en daarna de nieuwste tunnel van 2,2 km. die net vorig jaar is opgelevert. Direct als je de 3e tunnel uit komt zie je Camping Sunndalsfjord rechts aan het fjord liggen. Het ligt er echt geweldig en opnieuw staan er behoorlijk wat campers. (voor foto's zie verslag 24 juni 2007 of kijk even op www.hut.no. Op de camping staan trouwens ook 2 prachtige bungalows, kijk maar s op http://www.moltravel.nl/object.php?id=2647) Maar ik blijf "boven" want ik wil eerst even met Perly en Bjørn overleggen.

Vorig jaar heb ik hier namelijk bij de boerderij boven gestaan omdat ze "beneden" (dus aan het fjord) geen WIFI hebben. Dat blijkt nog steeds niet geregeld te zijn en dus sta ik even later weer bij de boerderij en met hulp van de zoon wordt er internet via de ADSL kabel (ik heb altijd 100m. kabel bij me) geregeld. Even later heb ik ook stroom dus weer prima voor mekaar. Waarschijnlijk blijf ik hier 2 nachten zodat ik morgen nog even flink wat werk kan verzetten. Perly heeft vandaag geen puf meer om in gesprek te gaan en dus spreken we af dat we morgen om tafel gaan.

Omdat Perly heeft aangegeven dat Piet uit Friesland (ze zei "Peet from Frweeesland") ook weer beneden staat loop ik later op de avond even naar toilet en ga even om een praatje. Want de Friese vlag wappert uitnodigend buiten de tent en als ik in het Fries groet willen ze natuurlijk gelijk weten waar ik vandaan kom. Als ik vertel dat ik van oorsprong uit Noordwolde kom ligt de hele familie in een deuk. Want de familie Kleinsma blijkt uit Zandhuizen te komen en dat ligt op een paar kilometer van Noordwolde, een buitenwijk van Noordwolde zeg maar ha ha.

En uiteraard volgt een leuke kennismaking. Blijkt dat de vrouw met een oud collega van mij werkt en uiteraard zijn er meer bekenden over en weer. Heel toevallig allemaal. Zeker als je je bedenkt hoe ver je van "huis" bent. We krijgen het ook over dat het 's avonds bijna niet donker wordt, waarop ik aan geef dat ik altijd rond 23.00 uur de screens dicht doe omdat ik anders niet moe wordt. Waarop de zoon roept dat het al bijna 23.00 uur is. Oeps .. tijd om op te stappen ha ha.

Terug in de camper kijk ik nog even naar de samenvatting van Touretappe 2 (want weer geen tv: te grote berg) en daarna "gaat het licht uit".

Maandag 7 juli 2008.

Vandaag een dagje administratie en dat moet hoognodig gebeuren. Eerst even douchen, daarna met Perly in gesprek en vervolgens met mn verslag van de afgelopen dagen aan de gang.

Daarna even bijkletsen met de Frysken "beneden" en weer achter de laptop. Echt opschieten doet het niet. Want steeds als ik een mailtje beantwoord komen er weer 2 binnen. Gelukkig zitten er ook een aantal leuke boekingen bij.

Af en toe geniet ik even van het uitzicht:

zo zie je dat de witte puntjes campers zijn:

(helemaal links op de foto de tent van de Frysken, je kunt helaas de Friese vlag niet zien wapperen ...)

Tot slot even eten en afwassen en daarna weer achter de laptop. Kortom een spannende dag ha ha.

Ik heb inmiddels besloten om morgen toch maar verder te gaan, maar nu wel alleen op campings ga staan waar ik internet heb. Want ik heb nog steeds genoeg te doen.

Dinsdag 8 juli 2008.

De hele ochtend ben ik bezig met de campingadministratie want ik moet de dingen s nodig op een rijtje zetten. En er komt nog een hele leuke boeking tussen door. Altijd goed ..

Aan het eind van de ochtend loop ik even naar beneden om afscheid van de Frysken te nemen en even later ook van Perly. Nog even een broodje eten en aan het begin van de middag vertrek ik richting Molde.

In Eidsvåg moet ik nog even naar het postkantoor en sinds vorig jaar weet ik in welke supermarkt die gevestigd is. Altijd haaandig .. Ik doe nog even boodschappen en ga daarna door naar Molde. Halverwege heb ik een zeer fraai uitzicht over het Langfjord:

Even voor Molde stop ik nog even voor dit fraaie kerkje:

De weg gaat nu over in de E39 die van Kristiansund naar Molde en daarna naar Ǻlesund loopt en waar ik begin volgende week naar toe ga. Mn bestemming in Molde is Kviltorp Camping die ca. 3 km. voor het centrum van Molde ligt. Onderweg heb ik een paar keer gehoord dat ik die camping in de gids moet opnemen. Eerlijk gezegd ben ik vorig jaar bij deze camping langsgereden en was mn 1e indruk nog niet "je van het"...

Maar goed, er komen jaarlijks veel toeristen naar Molde en het is de enige camping in Molde. Bovendien krijg ik morgen in Molde een rondleiding en dan word ik opgepikt op de camping. Dus ...

Opnieuw is mn 1e indruk van de camping niet super. Enkele plaatsen zijn direct langs de redelijk drukke E39 gesitueerd, zonder enige beschutting. Bovendien is er niet echt een receptie, de plaats waar je je kunt melden/inchecken is gevestigd in een ruimte wat voornamelijk dienst doet als cafetaria. Als ik me meld wordt de eigenaar gebeld maar die heeft geen tijd om langs te komen. Het meisje bij de "receptie" wil me wel even rondleiden en dan zie ik pas dat er ook behoorlijk wat plaatsen direct aan het water zijn. Lijkt een stuk beter.

Eenmaal weer terug in de cafetaria verdwijnt het meisje, Marianne. Ik geef haar collega's aan dat we nog wel een formulier moeten invullen. Ze komt terug, geeft me wat informatie en verdwijnt. Enigszins verbouwereerd begin ik het formulier in te vullen, maar halverwege bedenk ik me dat dit niet werkt. Dus nog een keer vragen, maar weer niet he .... Ik zal verder maar niet in detail treden maar even later had ik haar en een mannelijke collega aan tafel ha ha. Sjonge jonge ...

Ik vind een mooi plekje direct aan het water en bedenk me dat dit toch wel veel goed maakt, want dit is het uitzicht:

WIFI werkt met hangen en wurgen, maar ik kan gelukkig nog wat doen. Zoals je op de foto's kunt zien is het weer prima. Een beetje bewolkt, maar een lekkere temperatuur. Vandaag de hele dag in de korte bokse gelopen. Dit is "de camping langs de waterkant". Want eigenlijk is het gewoon een braakliggend terrein met een paar stroompalen, maar wel met een klein kiezelstrandje (links):

en helaas ook met een vliegveld (rechts midden op de foto begint de landingsbaan):

Net nadat ik deze foto's genomen heb, begint het ineens keihard te regenen. Echt niet normaal ....

Maar later op de avond knapt het weer helemaal op en komt het zonnetje er weer door. Onderstaande foto heb ik rond 23.00 uur gemaakt:

Mensen zitten her en der te lezen en te vissen, genietend van het uitzicht:

En dan soms komt er een vliegtuig zo laag over dat je het idee hebt dat ie elk moment je schotel kan raken. De vissers moeten bij het uitgooien oppassen dat ze niet achter een vleugel blijven haken ha ha .. .nou nou opa Mol ...

Gelukkig wordt er 's nachts niet gevlogen... Ik heb trouwens ook weer s tv-ontvangst. Kan ik ook weer s naar de Tour kijken. Tuurlijk ... vandaag net weer een tijdrit ...

Woensdag 9 juli 2008.

Vandaag heb ik de wekker wat vroeger gezet, want ik krijg vandaag een rondleiding door Molde. Gistermorgen heb ik nog even telefonisch contact gehad, maar pas als ik zeker wist dat ik op de camping in Molde zou overnachten zouden we een definitieve tijd afspreken. Dus even douchen en daarna direct even de laptop aan. Okay .. pas om 9.30 uur.

Ik krijg een rondleiding van Torunn Dyrkorn. Zij is marketing manager bij de Tourist Office voor het gebied Molde & Romsdal en ik heb haar op de Vakantiebeurs in Utrecht ontmoet. Ze gaf aan dat ik haar bij mn eerstvolgende bezoek aan Molde moest bellen en dan zou ze me een rondleiding geven. Dat is uiteraard ook haar werk en ook van mijn kant is het deels zakelijk. Want net als mn afspraak enkele weken terug op Vesterålen ben ik benieuwd of Torunn wat voor mij kan betekenen.

Ik maak de camper even na 9.00 uur trouwens klaar voor vertrek zodat ik aan het begin van de middag weer verder kan.

Om 9.30 uur pikt ze me op en helaas is het behoorlijk bewolkt. Gelukkig nog wel droog, maar we zouden ook een eiland bezoeken en naar een uitzichtpunt gaan. We besluiten eerst de stad te gaan bezoeken in de hoop dat de bewolking wat weg trekt. En dus maken we eerst een wandeling door de stad Molde wat bekend is vanwege haar rozen en vanwege het jaarlijkse jazzfestival, wat overigens volgende week plaats vindt. Dit jazzfestival staat zeer goed bekend en het trekt dan ook in een week tijd ca. 100.000 bezoekers. Overigens wonen in Molde maar ca. 24.000 mensen.

Zoals gezegd staat Molde bekend vanwege haar rozen:

Dit komt voornamelijk doordat er hier een redelijk gematigd klimaat heerst. Doordat de stad wat in de "luwte" van de bergen ligt blijft het verstoken van invloed vanaf zee. We lopen verder richting het Romsdal Museum waar overigens een gedeelte van het festival wordt gehouden. Het is een openlucht museum in een soort van park waar ook nog het oude centrum van Molde gelegen is:

Dit is namelijk nagenoeg het enige wat na de grote brand in 1940 is overgebleven van Molde. Tijdens de 2e Wereldoorlog kregen de Duitsers lucht van het feit dat de Noorse koning van Oslo naar Molde gevlucht was en daarop werd de stad stevig gebombardeerd. De koning wist toch nog te ontkomen maar de stad werd volledig verwoest ...

Als je Molde bezoekt zal de 1e indruk dan ook zijn dat het een redelijk moderne stad is.

Wat je overigens ook "moet" bezoeken is het uitzichtpunt Varden. Dat waren we vanochtend ook van plan, maar gezien de laaghangende bewolking en aangezien ik het vorig jaar nog bezocht heb, slaan we het over. Je vindt het uitzichtpunt door vanaf de E39/662 de bordjes met "Varden" te volgen. Verrassend he ? Gewoon even goed opletten en dan de 4 km. lange route naar boven volgen. Pas op want het is behoorlijk steil. Probeer dit vooral niet met een caravan en ook voor de camper is het af en toe behoorlijk hard werken. Onderweg vang ik al een paar keer een glimp op van wat ik waarschijnlijk boven te zien krijg. Maar eenmaal boven ................ wauw !!!!!!!!!!!!!!! (zie foto's 30 juni 2007)

Weer even terug naar today. We lopen weer terug naar beneden, langs het FC Molde stadion (FC Molde acteert regelmatig in de UEFA) weer langs het water richting de Tourist Office. Bij de haven wordt volop gewerkt bij een appartementen complex. Want a.s. maandag moet het uiteraard (vanwege het festival) klaar zijn. Zal wel allemaal verhuurd zijn. Het lijkt Ik Vertrek wel ...

Overigens wordt er amper Noors gesproken. Het was me al wel bekend dat er met name veel Polen in Noorwegen werkten, maar Torunn geeft aan dat bijna 80% van de mensen die in de bouw werken, niet uit Noorwegen komen. Met name veel Polen, Russen en mensen uit de Baltische staten zijn hier werkzaam. Gewoonweg omdat er werk te over is. Werkloosheid .. dat kennen ze hier niet of nauwelijks ..

We nemen straks de boot naar het eiland Hjertøja, maar we hebben nog even tijd en Torunn wil nog even op kantoor kijken hoe druk het is. Nou druk dus ... Ze gaat dus nog even helpen en grappig genoeg is de 2e klant een Nederland stel. Torunn begint te lachen en roept mij erbij, ik kan hier zo aan het werk ha ha. Het wordt nog grappiger als de mensen aangeven dat ze voor de ACSI werken. Overigens niet voor de gids, ze zijn een captains echtpaar en verzorgen rally's in Noorwegen. Ze zijn zich vast aan het voorbereiden voor een nieuwe rit voor volgend jaar.

Als zij vertrokken zijn, zijn we nog net op tijd bij de boot die ons in 10 minuten naar het eiland brengt. Op de boot spreekt Torunn een meisje aan. Ik kan het niet helemaal volgen maar bij aankomst op het eiland blijkt het meisje als gids op het eiland te werken en Torunn heeft gevraagd of ze voor ons wil gidsen. Super ! Ik voel e me heel belangrijk vandaag ha ha.

Hjertøja is een idyllisch eilandje in het Romsdalsfjord wat nu volledig museum is. Het is ook bekend omdat een bekende Duitse kunstenaar, Kurt Schwitters, hier in de jaren 30 leefde. Ik moest helaas aangeven dat ik nog nooit van de beste man gehoord had. De meeste huizen hier op het eiland zijn trouwens afkomstig van andere eilanden of van het vaste land. Dat is trouwens niet zo bijzonder, omdat de meeste huizen in Noorwegen van hout zijn, worden ze nogal s verplaatst. Een van de huizen hier op het eiland is al 4x verplaatst.

De rondleiding is heel leuk en ik krijg ook een heel verhaal over het maken van levertraan en hoe de vissers vroeger woonden en visten. We bekijken nog een oude rorbur (visserswoning) en een boothuis waar diverse schepen in liggen. Het boothuis zit trouwens op slot en de gids laat zien hoe het werkt:

door de "stokjes" in bepaalde volgorde naar beneden te drukken en rechts in te drukken en uit te trekken kan het onderste "stokje" (waar allerlei inkepingen in zitten) eruit gehaald worden. Het klinkt heel amateuristisch maar ik kreeg de deur echt niet open:

Binnen vertelt ze de historie van de schepen, laat ze de typische vikingschepen zien en eenmaal buiten vraagt ze me de deur weer op slot te doen. Tja .. en dat ging nog niet zo makkelijk ha ha.

De rondleiding is ten einde en zo straks hebben we in Molde wat broodjes en drinken gekocht en gaan we op zoek naar een plekje om te eten. En !! inmiddels is het weer helemaal omgeslagen en dan ziet alles er gelijk anders uit he:

We hebben nu ook even tijd om wat zakelijke dingen te bespreken maar ineens moeten we opschieten want de boot is speciaal voor ons teruggekomen om ons op te pikken en de schipper staat naar ons te zwaaien. De terugtocht kunnen we lekker op het dek zitten en maak ik nog even een foto van het eiland:

Trouwens als je het eiland wilt bezoeken: de boot vertrekt zo'n beetje vlak voor het Tourist Office. Tijdens elk weekend is er ook een soort van cafeetje geopend op het eiland wat gerund wordt door vrijwilligers. En het is zeker de moeite waard !

Terug in Molde gaan we direct weer richting de camping want Torunn moet eigenlijk weer aan het werk. Maar uiteraard wil ze wel graag een bakkie senseo proeven (daar heeft ze al een keer wat over gehoord) en even later gaat zij weer terug naar Molde en ik weer verder.

Nog even mn slotwoord over Molde: het is een moderne stad met een aardig - niet Noors aandoend - centrum. Het is zeker aan te bevelen om het Romsdal Museum te bezoeken. Dit kun je lopend doen. Vraag bij het Tourist Office even naar een kaart van Molde. Daar staat de route op aangegeven. Op die kaart kun je ook zien hoe je bij het uitzichtpunt Varden moet komen en uiteraard kunnen ze je bij het Tourist Office vertellen op welke tijden de boot naar Hjertøja vertrekt en welke mogelijkheden er verder in de omgeving zijn. Wil je alleen Molde bezoeken dan is Kviltorp Camping toch wel ideaal. Heb je meer op het programma, zoals bijv. het bezoeken van de Atlantershavsveien (schitterend !!! zie foto's 28 juni 2007), dan zou ik persoonlijk kiezen voor Bjølstad Camping (waar ik zo naar toe ga) of voor PlusCamp Camping Bud in het leuke vissersplaatsje Bud, direct aan de kust.

Als ik Molde uit rijd kies er dit keer voor om de tunnel richting het Malmefjord te nemen. Want ik ga nu "heen en terug". Dan pak ik op de terugweg de weg "om de berg heen" wel. De tol valt trouwens mee, slechts NOK 16 = EUR 2). Ik koop nog even een brood bij de supermarkt en zie links aan het fjord de camping al liggen. Want als je, zodra je de tunnel uit bent, links over het fjord kijkt, zie je de camping al liggen. Vorig jaar twijfelde ik al om deze camping op te nemen maar nu ga ik er zeker naar toe.

Ca. 8 jaar geleden hebben we ook op Bjølstad Camping gestaan en als ik arriveer herken ik de eigenaresse. En het klikt gelijk. Ik doe mn rondje over de camping en zit even later met de eigenaresse op de veranda in gesprek. En als we tijdens het gesprek door de in de zon op de veranda in haar ondergoed liggende dochter worden voorzien van koffie is het helemaal voor mekaar ha ha. Ik doe zelfs direct zaken. Helaas werkt de WIFI alleen rond het receptiegebouw en aangezien dat 100 meter van de campingplaatsen af ligt, besluit ik het internetten vandaag maar even te vergeten. Want eigenlijk wil ik wel graag op deze mooie camping overnachten:

Het zonnetje schijnt nog steeds volop dus ik ga eerst even lekker buiten chillen en mn sudoku boekie tevoorschijn toveren. Daarna even eten en vervolgens met mn verslag aan de gang. En, tussentijds even opgehouden door een samenvatting van de Tour, daar ben ik de rest van de avond wel mee zoet.

Donderdag 10 juli 2008.

Vannacht heerlijk geslapen. Ongelooflijk hoe rustig het hier was.

Vandaag ga ik maar een klein stukkie rijden. Want de bedoeling is om vandaag naar Bud Camping te gaan, wat op ongeveer 30 km. hier vandaan ligt, direct aan de kust. Maar uiteraard wil ik daar niet te vroeg aankomen en dus eerst nog even afwassen en wat administratie bijwerken.

Maar daar ben ik om 9.30 uur wel klaar mee en dus op pad. Een kwartiertje later rijd ik de camping af en een half uurtje later rijd ik Bud Camping op. Dit is ook een PlusCamp camping en dus praat het wat makkelijker nu de deal met de hele groep weer rond is. Bovendien is dit echt een hele mooie camping. De mensen bij de receptie:

zijn zeer vriendelijk en het sanitair is super !!

Ik word ontvangen door eigenaar Ole. Hij geeft aan dat zn echtgenote straks wel aanwezig is, dus maak ik eerst mn rondje over de camping. Als ik terug kom is Marianne inderdaad gearriveerd, maar ze vraagt of ik vanmiddag kan terugkomen.

Tuurlijk ! Dus zoek ik een plekje:

en ga direct aan het werk. Want ik wist uiteraard nog dat ze hier internet (gratis op het gehele terrein) hebben en ik moet nodig wat dingetjes doen. Zoals het er nu uit ziet ga ik morgenmiddag pas rond 14.00 uur hier weer weg. Dat komt wat beter uit in de planning. De verbinding is goed, mooi !

Zoals je ziet is het nog steeds super mooi weer. Maar wat je niet kunt zien is dat het behoorlijk hard waait. En een koude wind ook. Bovendien zien de voorspellingen er voor volgende week niet best, zeg maar rustig slecht, uit. Maar goed, tot nu toe heb ik totaal niet te klagen gehad.

Het gesprek is met Marianne is prima en ik doe weer goede zaken. Onder het gesprek trakteert ze me op een magnum. Ik moet ook wel lachen. Afgelopen zaterdag kreeg ik een halve liter bier voor mn snufferd, gisteren kreeg ik koffie van de dochter van de eigenaresse terwijl die (de dochter dus ...) nog in haar ondergoed liep en vandaag een lekker ijssie. Benieuwd wat me nog meer te wachten staat ha ha.

De rest van de middag en avond heb ik eigenlijk niet zoveel meer te vermelden. Achter de laptop gezeten, mailtjes beantwoord, administratie bijgewerkt, boeking geregeld, 's avonds even naar de Tour samenvatting gekeken en wat telefoontjes gepleegd.