Italie, Rimini richting le Marche + verblijf familie Poorte en bezoek Urbino/Acqualagna periode maandag 23 - zondag 29 oktober 2006

Maandag 23 oktober 2006.

Als ik opsta is het nog iets bewolkt maar na een paar uur schijnt het zonnetje volop. Ik blijf me erover verbazen hoe mooi het weer nog is. Ook voor de komende dagen is de temperatuur in ieder geval goed. Ook 's nachts. Morgen voorspelt weeronline wel een bui in Rimini maar nog wel steeds 25 gr.

Aan het eind van de ochtend ga ik vast naar voren want ik wil nog even wat water lozen. Als ik afreken heeft de manager nog geen tijd dus rijd ik even naar het centrum van Cesenatico om even broodjes te halen. Bij een grote supermarkt kan ik de camper niet kwijt en dus stop ik even bij een klein "opa Mol kruidenierswinkeltje". De eigenaar raad mij Siabatta (schrijf je dat zo) aan, want je betaalt hier niet per bolletje maar per kilo. En de prijzen voor alle bolletjes zijn gelijk.

Onderweg hier naar toe had ik al een mooi plekje gezien om even brood te eten, dus even genieten ... heerlijk ! goede keuze.

Om 13.00 uur heb ik een afspraak met de manager van de camping maar ondanks z'n toezeggingen verwacht ik daar niets van. De volgende afspraak is om 15.00 uur en het blijkt maar liefst 8 minuten rijden. Veel te vroeg dus maar gelukkig vind ik een mooi plekje in de schaduw bij camping Delle Rose in Gatteo a Mare. Overigens liggen alle plaatsen hier tegen elkaar aan,vastgeplakt aan Rimini. In en rondom Rimini liggen totaal maar liefst 1600 hotels !!!

Ik wil eigenlijk niet weten hoe het hier in de zomer is ....

Terwijl ik wacht op mn afspraak is naast de camper de herfst al in volle gang:

De afspraak verloopt goed maar nog niet concreet een handtekening. Meer afspraken heb ik niet kunnen maken. De volgende camping (Rubicone) bezoek ik op goed geluk. En geluk (of misschien wel doorzettingsvermogen) heb ik. Want het hek van de camping is dicht maar ik zie wel auto's staan. Dus maar pontificaal mn camper voor het hek parkeren en uiteindelijk vind ik een bel en ja hoor .. d'r komt iemand naar buiten.

Ik mag de camper binnen het hek zetten (anders stond ie namelijk midden op de weg) en ik word richting de manager begeleid. Die is heel aardig en geinteresseerd maar ook hij moet het eerst afstemmen. Overigens wil hij niet meer Nederlanders in de zomer hebben want z'n camping zit dan al met 50% vol met Nederlanders en dat vind hij te veel. Hij reageert z.s.m.

Overigens staat ook deze camping op de Vakantiebeurs. Als ze dat aangeven noteer ik dat, want ik heb al met Recreatie Media afgesproken dat ik daar ook graag wil zijn want ik verwacht daar nog wat zaken te kunnen doen/afwikkelen.

De laatste camping van vandaag is uiteraard weer de camping waar ik wil overnachten. Overigens de enige hier in wijde omgeving die open is. De eigenaar en de receptioniste spreken amper een woord Duits of Engels maar ze weten me wel aan het verstand te peuteren dat er morgenvroeg iemand bij de receptie werkt die Nederlands spreekt.

Dus maar een plekje uitgezocht .. yes, deze camping (Happy Camping Villaggio in Bellaria) in een dorpje vlakbij Rimini staat mij wel aan. Ik vind een mooi plekje op 100 meter van het strand. Ik denk dat ik hier nog maar een extra naggie aan vast plak. En er staan er behoorlijk meer. Op de vorige camping stonden eigenlijk alleen maar seizoensgasten. De camping telde 800 plekken waarvan 600 seizoensplaatsen en de overige 200 waren maar bezet met een paar tourgasten. Op deze camping staan toch wel zo'n 20/25 campers/caravans. Eigenlijk alleen maar Duitsers en Zwitsers en een enkele Italiaan.

Tot 's avonds laat is het lekker qua temperatuur maar buiten zitten laat ik eigenlijk maar, want de muggen vinden dit ook een mooie camping. En als ik later op de avond bij de lampen bij mn kookplaat constateer dat zelfs de gaatjes in de horren te groot zijn voor de kleine vliegjes doe ik alles maar dicht.

Dinsdag 24 oktober 2006.

Pfff .. warm naggie gehad...

Even na 9.00 uur ga ik naar de receptie want daar heb ik een afspraak "met iemand die Nederlands spreekt". Tijdens de afspraak blijkt ze ook gewoon uit Nederland te komen en al een groot aantal jaren in Italie te werken. Een presentatie geven in het Nederlands gaat me toch iets makkelijker af en ze zal het met haar baas doorspreken. We wachten af.

Terug bij de camper informeer ik bij mn Duitse nachbar of het dorp op loopafstand is, dan kan ik namelijk vast wat broodjes halen. Dat is inderdaad zo, dus eerst maar even naar het dorp. Het supermarktje is eigenlijk het enige wat nog zo'n beetje open is hier. De plaats (Bellaria) maakt een verlaten indruk. Hotels met schotten voor de ramen, alle barretjes en restaurantjes dicht en niemand te bekennen.

Het is overigens wat bewolkt vandaag en bovendien voorspelden ze voor vandaag 50% kans op regen. Ik wilde dus eigenlijk wassen maar durf het niet goed aan. En de enige droger die ze hier op de camping hebben is stuk.

De hele ochtend ben ik eigenlijk bezig om BTW aangifte te doen. Gelukkig gaat dat allemaal vrij eenvoudig via internet maar ik moet altijd eerst mn administratie wat op orde brengen.

Na het eten trekken de wolken weg en ... is het weer stralend blauw en wordt me het toch weer warm. Tja ... ik vind het nu eigenlijk wat te laat om nog te wassen want aan het eind van de middag is het vaak al gauw vochtig buiten.

Dus maar even wat foto's van de camping gemaakt. Links van het bord zie je (in de verte ...) mn camper staan:

het strand vlak voor de camping:

Toen ik hier aan kwam was er vlak bij het strand geen plekje meer beschikbaar. Nu zijn er inmiddels weer wat campers/caravans vertrokken:

Later op de middag ga ik aan de slag met de administratie rond de campings die ik afgelopen week bezocht heb en de campings die ik morgen wil bezoeken. Rond 16.00 uur bel ik de campings die ik morgen wil bezoeken maar kan er maar 1 bereiken en die is accoord met een afspraak.

Ik ga vandaag maar weer voor 2 dagen eten koken want ik heb eigenlijk geen idee hoe laat het morgen wordt. De afspraak is om 15.00 uur (in le Marche) en daarna ga ik naar de camping van Hans en Sietske Poorte, camping Podere Sei Poorte.

Woensdag 25 oktober 2006.

Vandaag op tijd vertrekken want, ondanks dat ik de campings niet telefonisch kon bereiken, wil ik ze toch gaan bezoeken. Ik rijd er min of meer langs want ik eigenlijk gewoon nog een stukje kustroute langs Rimini volgen. Gewoon nieuwsgierigheid.

Als ik bij de receptie wil afrekenen blijkt dat ik niet hoef te betalen. SUPER ! Op de meeste campings heb ik niet hoeven te betalen maar de afgelopen week moest ik een paar keer het volle pond betalen.

Van Bellaria naar Rimini is maar een klein stukje maar ik doe er behoorlijk lang over. Over een stuk van 20 km. zie je alleen maar hotels, restaurants, kleine winkeltjes en cafetjes ... ongelooflijk ! Het gaat maar daar. Ik rij over een soort van boulevard en dat is altijd leuk rijden. Links de zee met de strandtentjes en rechts de hotels en restaurants.

Zo kom je ook vanzelf bij de campings langs die uiteraard vaak iets buiten de centra liggen. Bij de eerste camping die ik bezoek heb ik wel heel veel geluk. Als ik aan kom rijden gaat net het hek aan de kant ... maar niemand te zien ... En aangezien veel campings direct aan de boulevard liggen moet ik wel doorrijden want ik sta nog met "mn kont" op de straat.  Nog steeds is er niemand te zien.

En dan ineens komt er een dame naast de camper staan en roept "CHIUSO" oftewel dicht. Maar de toon is duidelijk "diiiiicht", oftewel wegwezen. Ik geef haar aan dat ik niet kom overnachten en ze geeft mij aan dat ik even iets verder moet rijden want zij staat met de auto achter mij. Zij had dus het hek geopend en vlak voordat ze binnen wil rijden sta ik er met de camper voor ha ha.

Helaas spreekt ze bijna geen Engels of Duits, maar het wordt me duidelijk dat ze m'n voorstel (in het Italiaans) zal doorspreken met de manager van de camping.

De volgende 2 campings zijn echt dicht ... hek dicht en niemand te zien. Maar bij de volgende, camping Riccione, staan auto's en het kantoor is open. Ik loop een stukje over de camping maar kan niemand vinden. Dus laat ik mn voorstel achter op het buro in het kantoor maar net als ik de camper wil instappen komt er een groepje mannen aan. Er komt iemand naar me toe, ik geef aan wat ik kom doen, hij zegt "une momento (van de SPA reclame), loopt weg ..... maar komt niet weer terug. Na 10 minuten vind ik het wel goed en taai af.

Daarna weer 2 campings dicht en 1 camping waar niemand is maar ook de receptie open is. Daar heb ik dus ook mn voorstel achtergelaten.

Dan op naar mn afspraak om 15.00 uur in Fiorenzuola di Focara. Dat is de 1e camping in le Marche en dat is te zien. Eindelijk bergen en de camping heet Camping Panorama, dat belooft wat. Het is echter nog maar 13.00 uur dus ik zoek onderweg eerst een plekje om te gaan eten.

Om 15.00 uur word ik opgewacht door de eigenaar van de camping. Het ligt echt prachtig en het gesprek loopt goed. En net als ik verwacht dat we het contract gaan tekenen geeft hij aan dat hij eerst nog even met een aantal collega's wil overleggen. Op zich niet vreemd want hij heeft de site van campings.nl nog niet eens gezien. Hij geeft aan over 2 dagen te reageren. En op een of andere manier heb ik ook het gevoel dat ik over 2 dagen meer hoor.

Daarna op naar camping Podere sei Poorte oftewel P6P. Podere betekent landhuis en sei betekent 6. Waarom 6, omdat Hans en Sietske 4 kinderen hebben.

De eigenaar van camping Panorama gaf al aan dat het wat lastig vinden was maar ik had een goede routebeschrijving. Maar omdat route lezen, borden kijken, op het verkeer letten en de camper besturen tegelijk wat lastig gaat, geef ik het navigatiesysteem opdracht om via de snelste route me naar de camping te leiden.

Maar als ik op een gegeven moment weer op een soort van fietspad terecht kom en de "weg" zo steil is dat ik me afvraag waarom ze zoveel ophef over de Alpe d'Huez maken, begin ik te twijfelen of het wel goed komt. Maar dan ineens zie ik de camping liggen. Sjonge jonge wat een gebied. Ik voel al dat ik me hier op mn gemak ga voelen. Wat een verademing na al die "drukte" aan de kust.

Op de Caravana in Zuidlaren heb ik van Hans een foldertje van de camping meegekregen, maar het is natuurlijk altijd een verrassing hoe het er in het eggie uit ziet. Tja, en daar is maar 1 woord voor: PRACHTIG ! Rond 16.15 uur kom ik aan op de camping en wordt hartelijk ontvangen door Sietske. En omdat het nog steeds heerlijk weer is genieten we eerst even van een wijntje in het zonnetje. Hans schuift ook aan en uiteindelijk lukt het in deze informele sfeer zelfs nog over zaken te praten.

Ik hoor ook hun verhaal over het opstarten van deze camping. Wat er was niets en toen ze het bijna voor elkaar hadden botsten ze met de bureaucratie en moest de camping weer tijdelijk dicht. Afgelopen seizoen hebben ze voor het eerst vol gedraaid en gelijk stond het vol. Niet gek !

De camping ligt zeer landelijk maar eigenijk ook weer overal dichtbij. In 25 minuten zit je aan de kust en in de naaste omgeving zijn prachtige steden te bezoeken. Voor meer info over de camping --> kijk maar s op www.podereseipoorte.it.

Als ik na een paar wijntjes besluit om, voordat het donker wordt, toch de camper maar s op de plek te zetten, "vraagt" Sietske mij of ik vanavond kom eten. Want 1 persoon meer aan tafel is geen extra werk. Want het gezin Poorte bestaat ook nog uit 4 kinderen en ook de vaste kracht van de camping en een vakantiewerker eten mee. Totaal dus met 9 personen ... tja, dat is weer s wat anders dan alleen eten ha ha.

Ik kan haast niet weigeren en eigenlijk heb ik er ook wel zin in.

Als de camper te plek staat geniet ik van het uitzicht en maak een foto van de mooie lucht. Helaas is dat op foto niet helemaal duidelijk:

Het eten is heerlijk en het is reuze gezellig. Even na tienen daal ik af richting camper en geniet van de sterren .. ongelooflijk wat mooi ! (tja, daar is natuurlijk al helemaal geen foto van te maken)

Donderdag 26 oktober 2006.

Eerst maar s het verslag bijwerken want ondanks dat de zon al volop schijnt is deze nog niet in het dal en het is nog behoorlijk fris buiten om 8.30 uur.

En uiteraard horen daar nog wat foto's bij van het uitzicht wat ik hier heb:

En het uitzicht naar boven waar bovenop de heuvel de boerderij van de familie Poorte ligt:

Van dichtbij ziet het er zo uit:

En weer iets hoger op de heuvel, het zwembad ... met een fenomenaal uitzicht:

Ik overleg met Sietske of ik de wasmachine mag gebruiken want dat moet hoognodig gebeuren. Tegen 12.30 uur heb ik mn wasje buiten hangen:

En het uitzicht van bovenaf op de plek waar ik met de camper sta:

De rest van de middag ben ik bezig met boekingen en heel verrassend ontvang ik via de mail nog een opdracht nog een dubbele advertentie van een camping uit Cavallino. Heel verrassend omdat de eigenaar op het moment dat ik hem sprak heel ongeinteresseerd leek, was zeker z'n tactiek.

Aan het eind van middag ruim ik de was al op tijd op want tegen 5 uur begint het snel frisser en vochtig te worden.

Ik hoorde trouwens dat een week geleden Venetie weer voor een gedeelte is ondergelopen. Heb ik nog wel geluk gehad en ben dus mooi op tijd daar geweest. Want toen ik er was heb ik gezien dat er al platen op staanders klaar stonden. Als al die toeristen daar over moeten kruipen ..

En Sietske vertelde dat er hier afgelopen week een kleine aardbeving is geweest ... sjonge jonge, ik kruip mooi een beetje tussen het natuurgeweld door.

Nog even de foto's in mn verslag zetten en met het eten aan de gang.

Vrijdag 27 oktober 2006.

Opnieuw is het 's morgens behoorlijk fris en enorm mistig. 's nachts valt het eigenlijk best wel mee met de kou maar 's morgens blijft het langer fris omdat het even duurt voordat de zon over de bergen komt. Vanmiddag ga ik samen met Wander die hier het hele seizoen op de camping heeft gewerkt naar het stadje Urbino wat ongeveer op 40 min. rijden van de camping ligt. De scooter kan achterin de camper blijven want we gaan met de auto. Makkelijk !

Zo vandaag eerst maar s even wat dingetjes opruimen en mn mails bijwerken. Want ik ben nog steeds met heel veel campings via de mail aan het onderhandelen. Ook de contracten verstuur ik nu via de mail en dat zal de komende tijd wel zo blijven. Ik bedenk me dat als ik straks weer in Nederland er ook nog wel nawerk komt. Dat zal dan wel vreemd zijn, mailen met Italiaanse campings terwijl je al in Nederland bent.

Tussen de middag ga ik even lekker in het zonnetje een broodje eten en tegen 15.00 uur vertrekken we richting Urbino. Op z'n Italiaans razen we door de bergen en bereiken we al snel het stadje. Op redelijke loopafstand van het centrum vinden we nog net een mooi plaatsje voor de auto en gaan dan het centrum in.

Even wat voorinformatie: Urbino is een stadje met 16.000 inwoners waarvan 8.000 studenten. Urbino is een van de twee hoofdsteden van de provincie Pesaro-Urbino die ligt in het noordelijkste deel van de Italiaanse regio Marken. Naast Ascoli Piceno is Urbino hiervan de belangrijkste kunststad . De ommuurde stad ligt op een heuvel op 485 meter hoogte. Belangrijkste monument is het 15de-eeuwse Palazzo Ducale met zijn markante torens aan de voorzijde:

Dat Urbino bovenop een heuvel ligt is gelijk te merken als we de "hoofdstraat" in lopen. Het gaat behoorlijk steil naar boven.

We houden een aantal keren "halt" om even op adem te komen en gelukkig komt er af en toe een auto langs waardoor we even aan de kant moeten (en even kunnen wachten). Want de straatjes zijn hier supersmal. Hier was ik echt met de camper nooit ingekomen. Alhoewel .. bussen rijden hier ook, maar dan wel aangepaste .. soort van regiobusjes zeg maar ..

Volgens een groep Amerikanen (info Hans) is Urbino het mooiste stadje ter wereld. Nu is het algemeen bekend dat Amerikanen altijd sterk overdrijven maar in dit geval ..... sjonge jonge wat een mooie plaats. Overal waar je kijkt zie je mooie gebouwen en heb je mooie doorkijkjes. Ik voel me bijna een Japanner die continue z'n camera in de aanslag heeft:

Nadeel van de smalle straatjes en de hoge gebouwen is wel dat je bijna overal in Urbino schaduw hebt waardoor het maken van foto's wat lastig wordt. En dat terwijl de zon toch volop schijnt ..

Midden in de stad is een pleintje waar enkele terrasjes zijn. Uiteraard liggen ook deze in de schaduw maar we zijn wel aan een versnapering toe. Het terrasje waar we zitten ligt tegenover het terras wat midden op de foto te zien is:

Ja ... hij had even vrijgekregen van Real Madrid. Het kostte ons de nodige moeite om iemand bereid te vinden om een foto te maken want erg benaderbaar zijn de Italianen niet. Overigens heerst er wel een heerlijke sfeer hier in de stad. Dat komt natuurlijk door al de studenten.

Na de koffie pikken we ook nog even een biertje mee en ga dan via een toeristische route weer terug naar de auto. Op veel plaatsen aan de rand van de stad heb je een prachtig uitzicht over het dal:

Tegen 19.00 uur zijn we weer terug op de camping en drinken nog even een biertje aan de stamtafel bij Hans en Sietske om "onze ervaringen" te vertellen. Daarbij oppert Sietske dat het misschien ook wel leuk is om zondag naar Acqualagna te gaan. Acqualagna is namelijk wereldberoemd vanwege de truffels en zondag is er een grote truffelmarkt. Wander heeft er ook wel zin in, dus ...

Omdat we zo enthousiast zijn tracteert Sietske ons dan zaterdagavond op Vondole (zie verslag van 21 oktober). Oei .... schelpjes ..

Zaterdag 28 oktober 2006.

Natuurlijk weer op tijd wakker. En al om 8.30 uur heb ik mn wasje draaien. En dat is maar goed ook want het is vreemd weer .. niet mistig maar een beetje "heiig" .. de zon doet z'n best om erdoor te komen maar het wil niet echt lukken:

Vandaag ga ik een begin maken met alle campings die ik bezocht heb en die niet direct "nee" gezegd hebben te benaderen via de mail. Dat is een behoorlijke klus maar dat geeft mij ook gelijk het gevoel dat ik het daarna kan afsluiten. Zo van ... nu heb ik er alles aan gedaan.

Tussendoor heb ik vandaag ook weer een aantal boekingen voor de Kerstvakantie en krijg ik nog bezoek:

De Golden Retrievers van de familie Poorte.

Tussen de middag even eten, de was ophangen en later weer opruimen, campings mailen, boekingen verwerken .. de dag is zo voorbij. Om 18.00 uur ga ik nog effies Duits voetbal kijken en rond 19.30 uur "naar boven" voor de Vondole ... ben benieuwd.

Samen met Hans drink ik nog een biertje en ik vertel hem dat ik nog niet zo lang vis eet en eigenlijk wel benieuwd ben wat me te wachten staat. Ik geef hem ook aan dat ik er nog niet gek op ben om een vis te moeten ontleden ... hij grijnst wat en even later gaan we aan tafel.

De jongste kids zijn er dit keer niet bij. Die eten afzonderlijk omdat ze allemaal vriendjes op bezoek hebben vanwege Haloween.

Dus dit keer "maar" met z'n zessen.

Als het voorgerecht op tafel gezet wordt begrijp ik waarom Hans net zo zat te grijnzen: garnalen (met kop en al), salada en een sausje. Dus onervaren als ik ben met het "kluiven" van vis, maar even vragen hoe ik dit moet eten. Oke ... kop eraf, omhulsel (harnas) verwijderen en eten maar ... mmm HEERLIJK !!

Dan het hoofdgerecht: pasta, salada en een grote schaal met mosselen en vondole. Tja .. en hoe eten we dat ? vondole eet je eigenlijk op dezelfde manier als mosselen. Schelpje openen, inhoud oppeuzelen, schelpje wegmikken. Ook dit is heerlijk !!

Als nagerecht een bakkie cappucino met een likeurtje waarvan de naam mij al weer ontschoten is.

Heerlijk en gezellig maar even na 22.00 uur daal ik weer af richting camper.

Zondag 29 oktober 2006.

Opnieuw op tijd wakker, maar dit keer eigenlijk nog eerder dan de bedoeling was omdat de klok een uur terug moet. Ik had deze week een keer ergens gelezen dus ik had in mn telefoon een memo gezet dat ik om 9.00 uur de klok een uur terug moest zetten. Dus om 9.00 uur gaat mn telefoon, ik lees de memo en zet de klok een uur terug. Gaat om 9.00 uur de telefoon weer .... tja .. blond he !

Eerst vanochtend mn verslag maar s bijwerken. Ik bedenk me dat ik hier nu al 4 nachten gestaan heb. Maar goed dat ik me voorgenomen heb (en al afspraken bij campings in Toscane aan het plannen ben) om morgen weg te gaan, anders kwam ik hier niet weer weg. Want het bevalt me reuze hier !

Vanmiddag om 14.00 uur ga ik met Wander richting Acqualagna want daar wordt vandaag de truffelmarkt gehouden.

Opnieuw op z'n Italiaans bereiken we zonder kleerscheuren het plaatsje Tavernelle waar de Via Flaminia doorheen loopt. De Via Flaminia is een van de eerste wegen die in Italie werd aangelegd, en uiteraard naar Rome loopt. En inderdaad, op de hoek zie ik een bordje staan, "Rome 267 km." Ongelooflijk. Ik wil niet zeggen bij elke kruising, maar wel op heel veel plaatsen staat Rome aangegeven, terwijl het toch echt nog wel een stukkie verderop ligt.

In Fossombrone rijden we niet helemaal goed en komen we op de snelweg terecht. Maar goed, het schiet wel lekker op zo. In no time bereiken we Acqualagna en dat is ook echt niet te missen. Het is er een enorme drukte, maar we kunnen op nog redelijke loopafstand van het centrum nog een plekje vinden.

Acqualagna is de place to be als het gaat om truffels. le Marche staat sowieso goed bekend om de truffels maar Acqualagna is HET centrum. Het is maar een klein plaatsje met ca. 4000 inwoners en stelt eigenlijk niet zo heel veel voor. Geen interessante gebouwen, geen mooie omgeving, maar wel een enorme truffelmarkt:

Op de markt staan allemaal kraampjes van verschillende families en het stinkt er enorm. Want truffels ruiken niet fijn. En .. kom ik achter .. ze zijn ook zeker niet goedkoop. Een stuk wat nog kleiner is als een gehaktbal kost al gauw EUR 25 ... even proeven is er dus ook niet bij.

Zo zien dus truffels eruit. Ze worden niet meer door varkens opgegraven maar door speciaal getrainde honden. Want die truffels groeien in de grond en zijn dan, ondanks dat ze zo enorm stinken, natuurlijk moeilijk te vinden:

Even verderop vinden we een grote tent met plaatselijke ondernemers. Daar proeven we diverse kazen, worsten en wijntjes. Heerlijk !

Ook doen we even interessant bij een makelaarsstandje, maar voor EUR 500.000 kopen we echt geen bouwval !

Weer aangekomen op de markt nuttigen we nog een cappucino en later in de nauwe straatjes nog een truffelijsje en taaien dan af.

Slagerij:

Nu pakken we wel de goede weg en rijden via de Gola del Furlo weer richting Fossombrone. Furlo is een heel gezellig plaatsje (met een mooie camperplaats !) en even voorbij Furlo rijd je door de Gola del Furlo, een enorme kloof, waar we nog even stoppen bij een waterdam:

Maar doordat vanochtend de tijd teruggezet is, is het al vroeg donker .. en dus gaan we terug. Wonderwel vinden we de goede weg weer terug en stoppen nog even in het prachtige plaatsje Mombaroccio:

Daar drinken we een biertje bij Antonio en houden het daarna voor gezien.  Tegen 18.30 uur rijden we weer de camping op.