Italië, route Porto Sant'Elpidio, Porto Recanati - Numana - Sirolo, Cingoli, Jesi, Torrette di Fano, Monteciccardo. Vrijdag 30 oktober - donderdag 5 november 2009.

Vrijdag 30 oktober 2009.

Vannacht weer heerlijk geslapen. En dat komt mede omdat deze camping een grote uitzondering is op alle andere campings hier op dit stuk --> Camping Le Mimose ligt direct aan het strand en zowel de kustweg als de spoorlijn liggen ver genoeg van de camping om er last van te hebben.

Vanmorgen ga ik eerst met "mn poten" aan de slag want ik wil de camper toch nog iets beter neer zetten. En dus druk ik het stuk wat ik er eergisteren bij Alwin afgereden heb, er weer onder en het werkt. Het blijft (denk ik) alleen niet zitten als ik m weer om hoog draai, dus dat zal ik dan steeds maar handmatig moeten doen. Maar goed, als ik ergens 1 nacht sta (wat eigenlijk door de week altijd het geval is) draai ik meestal de stelpoten niet uit.

Na een lekkere warme douche (ook het sanitair hier is goed) kruip ik nog even met een bakkie leut achter de laptop en ga daarna naar de receptie. Maar Giorgio, de eigenaar, is er niet en komt waarschijnlijk aan het eind van de middag. Ik probeer nog een afspraak te maken, maar dat krijg ik niet voor mekaar. Dan blijkt de receptioniste de echtgenote van de eigenaar te zijn en dus neem ik met haar mn voorstel door. Wordt vervolgd.

Ik breng even mn map terug naar de camper en loop via het strand richting de winkels om te kijken of daar nog een bakkerij of supermarkt is. Het eerste wat ik tegen kom is een kapsalon ... ja hoor !! Nu hoeft het niet meer ha ha.

Maar even verderop vind ik een klein opaMolwinkeltje. En met vers brood. Terug op de camping raak ik nog even aan de klets met mn Zwitserse buren. Ze staan hier al een week en ze geven aan dat ze een paar dagen behoorlijk slecht weer gehad hebben. En dat ze van de camping flink in de weer waren "om de grond te beschermen"... huh ? Ze nemen me mee naar de plaatsen welke strak aan het strand liggen en ik zie dat er allemaal hout en takken aan de andere kant liggen om verdere afbrokkeling te voorkomen. Ik kon het niet goed op de foto krijgen, maar je kunt wel zien dat er hele stukken strand weggeslagen zijn:

Op de foto hierboven hangt de linkerkant van de zandbak in het luchtledige. Rechts, direct achter het hek zijn de kampeerplaatsen welke het dichtst aan het strand liggen. Iets verderop was het strand tot aan deze palen weggespoeld ...

Als je niets vermoedend het strand op rent val je zo'n beetje een meter naar beneden ha ha:

Terug in de camper kruip ik eerst even achter de laptop en ga daarna even een broodje eten. De rest van de middag ben ik bezig om presentaties te controleren en te maken.

Aan het eind van de middag ga ik nog even richting receptie, maar zonder resultaat. Morgen maar s weer kijken.

Na het eten (opgebakken aardappels met bieten en 2 gehaktballetjes) kruip ik nog even voor de tv en af en toe achter de laptop. Wat het puinruimen betreft ben ik vandaag iets opgeschoten. Nou ja, morgen maar verder kijken.

Zaterdag 31 oktober 2009.

Als ik de screens open trek zie ik dat het bewolkt is. Shit ... ik wilde vandaag een was draaien en dan heb ik eigenlijk wel zon nodig. Dat klinkt wat stom, maar er staan hier flink wat bomen en als de zon niet af en toe tussen de bomen door komt droogt het voor geen meter. Ik las in mn verslag dat het vorig jaar 22 graden was ... en dat was dus een week later dan nu. Dat gaan we vandaag niet redden.

Ik besluit het maar te gokken, doe de was in de wasmachine en ga vast de camper van binnen een beurt geven. Zodoende heb ik niet in de gaten dat het zonnetje inmiddels volop is gaan schijnen. Superrrr.

Zo, nu eerst mn verslag maar s verder bijwerken want ik loop wat echter. Later op de ochtend ga ik weer even richting het opaMolwinkeltje om brood voor vandaag en morgen te halen. En maak nog even foto's van de camping hier. Op deze foto kun je zien hoe ver ik van het strand sta:

Wel leuk: als ik achter de laptop zit zie ik - tussen de onderbroeken aan de waslijn door - de zee. Halverwege de middag komt er een Italiaanse camper aan rijden die even aanstalten maakt om precies in mn gezichtsveld te gaan staan. Goed dat ik er nog onderbroeken heb hangen ha ha. Ja .. hij rijdt door !

De gehele middag ben ik bezig met mn verhuursites en om de was op te ruimen. Later op de middag loop ik nog even richting receptie en krijg te horen dat de eigenaar akkoord is met mn voorstel. Maar hij is er weer niet. Ik word gebeld als hij is gearriveerd. En net als ik met het eten wil beginnen (rond 18.20 uur) krijg ik een seintje. Het gesprek met Giorgio duurt ongeveer 6 minuten, hij zet de handtekening en geeft aan dat zn secretaresse het morgenvroeg verder met me afwikkelt. Eh .. okay !

Terug in de camper ga ik met het eten aan de slag. Dan warmt gelukkig de camper wat op, want het koelt echt enorm af. Ik heb zo straks even gekeken en het wordt 7 graden vannacht ... brrrr.

Halverwege de avond krijg ik ineens van een camping, ondanks een duidelijk verzoek om de foto's te verkleinen, een aantal "zware" foto's binnen. Ik zie het gelukkig net op tijd en kan verdere schade voorkomen. Ter verduidelijking: mn maximum is 50 MB en er kwam nog 21 MB aan foto's binnen. Dat grapje zou me dan EUR 42 kosten ... Morgen maar s even kijken hoe ik dat op kan lossen.

Offline werk ik mn verslag verder bij en kruip daarna lekker met het kacheltje aan voor de tv.

Zondag 1 november 2009.

Vanochtend eerst weer even lekker douchen ... warm je lekker van op ha ha. En daarna aan het werk. Eerst mn verslag online zetten en daarna verder met mn verhuursites.

Later op de ochtend ga ik even richting receptie want ik moet vandaag nog aan het werk. Op verzoek van de eigenaar, die het blanco contract al ondertekend heeft, zou ik vanochtend samen met zn secretaresse alles administratief afwikkelen. Ook maak ik nog even wat foto's van de prachtige authentieke bungalows hier:

Let op onderstaande foto ook goed op het aanrecht/keukentje (in de kast !)

De eigenaar van dit park is ook architect en dat is te zien !

Tegen 12.00 uur ben ik weer terug in de camper. Weer met een leuk contract op zak. Eigenlijk ben ik wel blij dat deze camping klant geworden is, want ik vind dit een mooie camping. Mooie plaatsen, rustig, direct aan het strand, vriendelijke mensen bij de receptie en het sanitair is goed en schoon. Voor meer info, kijk even op: www.campings.nl/campings/le-mimose-srl/villaggio-turistico-le-mimose/

Of voor de bungalows op: www.vakantiewoningen-in-europa.nl/2706/vakantiewoning/marche/italie

Zo ... nu eerst even een broodje eten.

Daarna even wat presentaties wijzigen en nakijken en vervolgens de komende week voorbereiden. En daar ben ik de rest van de middag wel zoet mee.

Aan het eind van de middag met het eten aan de slag, eten, voetbal en BZV kijken en nog even achter de laptop ..... en de dag is al weer voorbij.

Overigens was het vandaag weer heerlijk weer. Nadeel is wel dat het 's middags al vroeg donker is, waardoor het ook sneller fris in de camper wordt. Ik heb 's avonds dan ook al op tijd mn elektrische kacheltje aan ....

Maandag 2 november 2009.

Vanochtend heb ik een paar beluurtjes op het programma staan. Ik wil aan het eind van de ochtend hier vlakbij nog een camping bezoeken en heb vanmiddag om 14.00 uur nog een afspraak op zo'n half uurtje rijden. Voor die tijd wil ik proberen om in ieder geval voor morgen afspraken te plannen. Dat lukt aardig totdat een camping die ik - noordwaarts rijdend - als 2e tegen kom, aangeeft dat ik er pas om 15.30 uur terecht kan. Die gooit dus aardig mn planning in de war, maar ik accepteer het toch maar want bij deze camping probeer ik al een aantal jaren "binnen te komen". Dit keer kreeg ik de eigenaar direct telefonisch te pakken en dus hap ik maar gelijk toe.

Bij 2 campings in Sirolo krijg ik het maar niet voor elkaar, bij 1 camping houdt de receptioniste de boot af ... ze blijft maar aangeven dat de camping gesloten is ... goh ? en bij de andere camping krijg ik steeds weer een bandje te horen dat alle lijnen in gesprek zijn. Ja ja ... zeker een uur lang achter elkaar. Het mobiele nummer van de eigenaar werkt helaas niet meer. Nou ja, vanmiddag maar s weer proberen.

Ik koop nog even wat broodjes en maak me klaar voor vertrek. Tegen 12.00 uur ben ik bij Camping Holiday, ook hier in Porto Sant'Elpidio. Daar heb ik vrijdag mee gebeld en toen werd me aangegeven dat ik maandagochtend "wel langs kon komen omdat ze er toch wel waren". Nou ... niet dus. Ik had er al niet zo'n goed gevoel bij, maar heb nu in ieder geval een naam en morgenvroeg kom ik er toch weer langs.

Daarna twijfel ik wat ik zal doen, want nu heb ik natuurlijk behoorlijk wat tijd over. Ik besluit vast "richting mn afspraak" te rijden. Onderweg kan ik dan misschien nog een paar campings bezoeken in Lido di Fermo. Daar ben ik dan nog voor 13.00 uur, dus misschien tref ik er iemand. Bij de 1e camping tref ik alleen een oud mannetje en ik begrijp dat er niemand in de receptie is. Bij de 2e camping heb ik meer geluk. Die had ik ook al gebeld, maar kreeg geen gehoor. Nu tref ik de parkmanager en ik vind gehoor. Hij wil het echter afstemmen met de eigenaar en zal me bellen. Tja ... dat blijft altijd afwachten, maar er is hoop ha ha.

Vlakbij deze campings ga ik op zoek naar een parkeerplaats, maar voordat ik het goed en wel in de gaten heb rijd ik ineens het strand op. Gelukkig is het begin nog wat verhard ha ha, anders had ik er nu nog gestaan.

Sjonge jonge ... wel weer een gave plek om even wat te eten.

Tegen 14.00 uur ga ik naar mn afspraak en arriveer bijna tegelijkertijd bij de nog gesloten poort. Ook hier blijkt weer het grote belang van het in het bezit hebben van een groot aantal mobiele nummers. Bij de receptie was - en is ook nu - niemand te bereiken en als ik geen afspraak had gemaakt, had ik de eigenaar nooit te spreken gekregen. Ik noem bewust de naam van de camping niet, want de eigenaar vertelde mij een bijzonder verhaal. Hij gaf aan dat in zijn gebied weinig Nederlanders komen doordat zowel de spoorlijn als de autostrada als de kustweg vlak bij de camping langs loopt. En dat is bij de meeste campings hier zo omdat het achterland direct flink bergachtig is. Maar hij vertelde ook dat ze afgelopen zomer heel veel problemen hadden gehad met het strand.

Was er in het voorseizoen al een stuk weggeslagen, begin juni was er bijna niets meer van over. Deze camping beschikt over een groot privéstrand van zo'n 150 meter lang en 40 meter breed. Maar aanhoudend slecht weer zorgde er voor dat niet alleen strandtentjes en voorzieningen op het strand in de zee verdwenen, ook een groot deel van het strand is gewoonweg weggespoeld. Toen de schade werd opgemaakt bleek er nog maar een strand van 20/25 meter breed te zijn over gebleven. En omdat de camping de gehele zomer wel vol was konden ze alle mensen bijna niet bergen op het strand.

Toen ik hier vanmiddag aan kwam rijden had ik al gezien dat ze op meerdere plekken in het water bezig waren. Nu weet ik ook wat de reden daarvan is.

Het gesprek met de eigenaar was trouwens prima, maar ik doe niet direct zaken. Wel grappig ... ik ben weer wat mobiele nummers rijker. Onder andere van de eigenaar van de camping in Sirolo die ik al de gehele ochtend probeer te bereiken.

Als ik de camping af rijd, bel ik nog een camping in de buurt die ik donderdag bezocht heb. De eigenaresse geeft aan wel zaken te willen doen, maar ze is vanmiddag niet op de camping. En dus spreken we af dat we dat via de mail af gaan wikkelen. Het is al 15.00 uur geweest en dus ga ik weer richting Camping Le Mimose waar ik afgelopen weekend gestaan heb. Dat had ik al zo afgesproken want de komende dagen weet ik nog niet precies waar ik terecht kom en dus wil ik zo veel mogelijk "stroom opsparen".

Op de camping aangekomen heb ik het gevoel dat ik weer thuis ben ... ik heb hier echt te lang gestaan ha ha. Met een bakkie senseo kruip ik nog even achter de laptop en pleeg nog wat telefoontjes. Daarna heb ik Spaghetti di Massi Due (2) op het menu staan. De rest van de avond zit ik achter de laptop. Ik moet toch mn uren maken he ! :-)

Dinsdag 3 november 2009.

Vandaag heb ik de wekker wat eerder gezet, want ik heb een drukke dag. Eerst even douchen en daarna direct de camper klaar voor vertrek maken. Ik heb vandaag een groot aantal campings op het programma staan. De meesten weten dat ik kom, maar niet met alle campings heb ik een duidelijk tijdstip afgesproken. Het is natuurlijk makkelijker voor mij om geen tijdstip te noemen als ze bijv. hebben aangegeven "er de hele ochtend te zijn". Nou ja .. ik zie wel hoe het loopt.

Ik zal even stapsgewijs laten zien hoe mijn dag er vandaag uit zag:

1. vage afspraak om 9.30 uur bij een camping hier vlakbij. Vrijdag al gebeld: de eigenaar zou maandagochtend zeker op kantoor zijn. Gisterochtend geweest. Was er niet. Kwam ook niet. Niet telefonisch te bereiken. Ik moest vanochtend om 9.30 uur maar weer komen, zou hij er zeker zijn. Niet dus. Maar receptioniste was er wel ... in een gebouw op de (gesloten) camping. Plattegrond meegekregen en camping opgereden. Gebouw gevonden, maar bij de "hoofddeur" aanbellen levert niets op. Na een tijdje vind ik "een achterdeur" ... geen bel ... dus maar gewoon naar binnen. En ja hoor ... ik vind de receptioniste ha ha. Zij heeft even contact met de eigenaar en ik licht mn voorstel toe.

De volgende campings liggen allemaal aan de kust bij Porto Recanati - Numana - Sirolo, naar mijn mening een heel mooi stuk. En heel belangrijk: de autostrada en de spoorlijn lopen een heel eind van de campings vandaan.

2. afspraak op camping welke al op onze sites staat. Jaarcontract afgesproken en dus "even langs" om het contract te verlengen. Gesprek van ongeveer een half uur gehad met een aantal mensen en daarna was het voor elkaar.

Nog even geinformeerd of zij nog een plekje wisten om te overnachten, want ik moet de komende nacht nog wel ergens zien te overnachten met de camper. Ze geven aan dat Camping Reno het hele jaar open is. Die camping in Sirolo had ik al gezien, maar volgens mij zijn die nu de maand november dicht. Maar ik kan het natuurlijk altijd proberen.

3. weer iets verder heb ik ook weer een verlengingsgesprek. Nou ja gesprek.... Hier heb ik nog niet echt contact opgebouwd en dat is te merken. Moeilijk .. moeilijk ... moeilijk. Het contract is vorig jaar via de mail tot stand gekomen en de eigenaar had ik nog helemaal niet gesproken. Tja ... na 10 minuten sta ik weer buiten .... zonder goedkeuring. Ik moet een nieuw voorstel maken via de mail. Okay.

Doordat dit laatste gesprek wat sneller gaat dan gepland heb ik iets tijd over en dus rijd ik vlug door naar Sirolo, dan kan ik misschien nog voor 12.00 uur op de camping komen. Nou ... ik red het net niet. Volgens mij kom ik de receptioniste onderweg tegen en vind op de camping nog wel iemand die aangeeft dat de receptioniste er om 14.00 weer is. Ik vraag het nog een keer goed na omdat ik gisteren van de eigenaar begrepen heb dat ze er pas om 15.00 uur weer zouden zijn.

Maar goed, eerst maar even ergens een plekje zoeken om te gaan eten. Maar als ik van de camping weg rijd zie ik ineens de campingbordjes van Camping Reno staan.

Bij de camping aangekomen is het hek geopend en dus rijd ik de camping op. Ik tref er een hele vriendelijke eigenaresse. Ze geeft aan dat ik hier wel kan ovenachten. Geen enkel probleem. Mooi. Ik heb onderweg al wat alternatieven gevonden, maar het is ook niet al te best weer en met stroom is altijd handiger. We spreken af dat ik aan het eind van de middag weer terug kom en nu ga ik echt op zoek naar een plekkie om even wat te eten.

In de stromende regen vind ik een parkeerplaats en ik ben net vanaf een (geasfalteerde) helling van 18% !! gekomen. Pfff .... en het water golft nu echt over de straat. Dat gok ik maar niet om daar weer tegenop te rijden.

Na een broodje en een ouderwets bakkie opgeschonken leut ga ik weer terug naar de camping. Ik vind een omweg en hoef dus inderdaad niet de helling te nemen. Even na 14.00 uur ben ik weer bij de camping waar ik net was. Maar helaas ... niets. Ik heb een kwartiertje gewacht, maar er kwam niemand opdagen. Tot 15.00 uur kan ik niet wachten want ik heb om 15.30 uur een andere afspraak. En dus rijd ik vast "richting die afspraak", zoek onderweg nog even een plekkie om mn mails te checken en ben om 15.30 uur bij de camping waar ik de afspraak heb.

4. Als na een kwartier de eigenaar nog steeds niet is gearriveerd ga ik maar weer s bellen. En dan blijkt hij inderdaad verlaat te zijn. De secretaresse vraagt me naar een ander kantoor te komen. In de richting van Sirolo, dus wat mij betreft prima. Als ik weer langs de kust rijd beuken de golven soms zo hard op de kust dat het over de weg spattert. Sjonge jonge wat een weer. Het regent en waait enorm hard. Pfff.....

Het kantoor bevindt zich in een soort van luxe villawijk en die straatjes zijn er natuurlijk niet op gebouwd om zo'n camper als die van mij door te laten. Maar het lukt en ik vind zelfs een plek om te parkeren. Wel weer op een "verboden plek". De borden geven aan dat de parkeervakken (waar ik nu dwars overheen sta) alleen voor eigenaren zijn. Nou ... die zullen er nu toch wel niet zoveel zijn. Maar ik krijg natuurlijk nog een keer een bekeuring zo ...

In het kantoor aangekomen blijkt de eigenaar nog niet te zijn gearriveerd: 10 minuten wordt me aangegeven. Nou ... vermenigvuldig dat maar x 2 in Italie. Ik ben wel gewend om geduld te hebben, maar ik zit nu toch wat op hete kolen, want het is al 16.15 uur en om 17.00 uur is het donker. En in het donker over de smalle steile weggetjes lijkt me niet zo aanlokkelijk en op de camping waar ik ga overnachten is het ook al niet te ruim. En dus informeer ik weer hoe lang het nog duurt: nog 5 minuten. Pfff ... ik heb me voorgenomen dat als de eigenaar er om 16.30 uur niet is dat ik weg ga.

Om 16.27 uur komt de eigenaar het kantoor binnen. Verontschuldigt zich en we gaan direct in gesprek. Ik kom gelijk tot zaken en het wachten was het waard, want 20 minuten later sta ik met een mooi contract buiten. Nu gauw naar de camping in Sirolo. Ik vind een mooi plekje en ondanks dat alle plekken onder de bomen staan lukt het me om de schotel er tussen door te krijgen. Even aan de stroom zetten en de eigenaresse aangeven dat ik gearriveerd ben. En daarna weer naar de camping waar ik om 14.00 uur heb staan wachten.

5. Daar lukt het me ook binnen de poort te komen en even later zitten we in gesprek. Het is een heel leuk gesprek, maar het lukt me niet om een contract af te sluiten. Dit is eigenlijk ook de 1e keer dat ik hier een echt goed gesprek heb.

Aan het eind van het gesprek lijkt de eigenaar wat bij te draaien en sluit ik toch nog een klein contractje af. Om 18.15 uur loop ik weer richting camper en eenmaal in de camper heb ik het helemaal gehad ... pfff ...

Sjonge jonge wat een dag. Niet te geloven. Ik heb wel geleerd om geduldig te zijn en zeker ook geleerd dat heel veel dingen niet te plannen zijn. Soms gaat het mij zelfs te ver. Maar het wachten wordt uiteindelijk toch beloond. Want ondanks dat dit een lange dag was heb ik financieel zeker goed geboerd.

Op Camping Reno heb ik maar 3 ampere en dus houd ik daar met het eten ook rekening mee. Ik ben bang dat mn elektrische kacheltje het hier ook niet gaat doen en dus kies ik vandaag voor visfilet. Dat moet ruim 3 kwartier in de oven en dus warmt de camper lekker op. Maar later op de avond wordt het toch te fris en zet ik nog even de hete lucht verwarming aan. Ik heb nog niet eens 1 gasfles leeg ... dus dat kan ik rustig gokken.

Woensdag 4 november 2009.

Sjonge jonge wat was het hier heerlijk rustig vannacht. Echt niet te geloven. Ik kruip nog heel even achter de laptop en wil eigenlijk wel wat papierwerk van gisteren afwikkelen, maar daar heb ik nu geen tijd voor. Om 11.00 uur heb ik een afspraak bij Cingoli, op een uurtje rijden het binnenland in. En ook Sirolo wil ik eigenlijk nog steeds een keer bezoeken. Het is echt een heel leuk plaatsje en de foto's die ik zie van de stranden ..... wauwwwww !!!!!!!

Sirolo ligt tegen en op een berg "gekwakt":

En beneden liggen in een aantal baaien echt geweldig mooie stranden:

Dat wil ik zelf nog een keer bewonderen, maar zoals gezegd heb ik daar nu geen tijd voor en moet het sowieso beter weer zijn.

Tegen 10.00 uur pak ik op, reken met eigenaresse Annalisa af (heb je stroom gebruikt ? ja ? doe dan maar EUR 6 :-) en beloof haar hier nog even de link naar deze kleine knusse camping te plaatsen.

De camping heeft maar een klein aantal plaatsen, daarnaast verhuurd ze nog kamers en mobilhomes, kijk maar even op http://www.campingreno.eu/ voor meer informatie.

Even later rijd ik - uitgewuifd door de eigenaresse - van de camping. Al na 10 minuten krijg ik ruzie met Helga, mn navigatiesysteem. Er is een weg afgesloten en ze probeert me steeds terug te krijgen naar die afslag. Gelukkig heb ik de weg een beetje in mn hoofd en even later pakt ze het weer op. Bij Osimo zijn ze op meerdere plekken met de weg aan de gang en het is er enorm druk. Tel daarbij op dat het plaatsje bovenop een berg ligt en dat betekent dus handremmen werk. Pfff... vermoeiend rijden is dat "met zo'n bak".

Ik verwacht ook te laat te komen zo, maar even later heb ik de weg naar het park waar ik de afspraak heb gevonden. Het is nu nog 6 km. en mn navigatiesysteem geeft aan dat het nog 12 min. rijden is. Huh ? Als ik 100 meter de weg op ben gereden blijkt waarom. Je mag er namelijk 40 km. p/u, maar zelfs dat is te hard. Wat een ongelooflijk slechte weg. Niet te geloven. Op sommige stukken moet ik stapvoets rijden want achter me in de camper hoor ik van alles kraken. Voor de goede orde: de weg is wel verhard, maar het wegdek is van het mindere lapwerk en er zitten allemaal gaten in.

Tien minuten te laat arriveer ik bij de receptie. Redelijk netjes toch ? Ook dit is een bestaande klant, de dame die de promotie voor dit park doet heb ik ontmoet op de Vakantiebeurs en om nog onduidelijke redenen hebben ze het contract al vrij snel opgezegd. Ook tijdens het gesprek is niet duidelijk wat de reden ervan is en als het niet hoeft vraag ik er niet om natuurlijk. Want het gesprek krijgt een bijzondere wending. Ze willen het mogelijk nog uitbreiden ... eh ... okay.

En dus doe ik een goed voorstel. Paola moet dit bespreken met de eigenaar. Ik hoor later meer.

Ze laat me nog het park en de bungalows zien en ik ben onder de indruk. Terug in de camper is het inmiddels 12.15 uur. Mn maag begint al wat te knorren, maar ik wil eigenlijk nog even ergens boodschappen doen. Paola geeft aan dat er een veel betere weg is en dus rijd ik even later over een heerlijke vlakke geasfalteerde weg richting Jesi. Onderweg heb ik bijna continue prachtige uitzichten over de omgeving en misschien is het maar goed dat het behoorlijk bewolkt is. Anders was ik om de 5 minuten gestopt om een foto te maken ha ha.

Vanaf een behoorlijke hoogte zie ik verderop ook Jesi liggen. En ook deze grote plaats nodigt vanuit de verte weer uit om te bezoeken. Ik laat het bij een foto van internet:

Want voor Jesi draai ik de "77" op richting Ancona. Ook weer een soort van Via Aurelia, dus met vangrails direct naast de rijbanen. Gelukkig is het van korte duur en even later draai ik bij Ancona weer de kustweg "16" op. Ik moet nog steeds boodschappen doen, want bij Jesi kreeg ik op de route naar de snelweg geen supermarkten en omdat het nu inmiddels al 13.00 uur is geweest heb ik nu toch wel zin in een broodje. Maar net als ik heb besloten om maar wat afbakbroodjes in de oven te doen en een plekje op te zoeken om te eten zie ik een Lidl. Mooi.

En dus sla ik even flink in en rijd - net als vorig jaar - naar de boulevard van Senigallia. Daar vind ik een mooi plekje direct aan het strand. Het is droog, maar daarmee heb je alles gezegd. Koud is het niet en dus maak ik nog een even een mooi plaatje van die aparte lucht en zee kleuren:

Na het eten bedenk ik me ineens dat het nog een half uurtje rijden is naar mn volgende afspraak om 15.00 uur in Torrette di Fano en dus spring ik weer achter het stuur en precies om 15.00 uur rijd ik Camping Stella Maris op.

En daar heb ik wel een heel bijzonder gesprek. De man spreekt gebrekkig Engels en de vrouw spreekt Italiaans en Engels door elkaar. Hoe we er op komen weet ik niet meer, maar op een gegeven moment vertelt ze dat ze in Zweden is geboren. En dus geef ik aan dat ik in de zomer in Noorwegen werk en dat ik ook wel wat Noors (lijkt op het Zweeds) versta. En dus gaat ze verder in deels Italiaans - deels Engels - deels Zweeds ha ha.

Direct zaken doe ik er niet want het voorstel moet nog met de rest van de familie worden afgestemd.

Als ik de camping af rijd twijfel ik even wat ik zal doen. Want ik had eigenlijk afgesproken om hier nog een camping te bezoeken en afgesproken te zullen bellen als ik bij de (ook gesloten) camping was. Maar ik heb geen zin meer en bovendien is het nog wel een klein uurtje rijden naar Hans en Sietske Poorte. En daar wil ik zeker niet in het donker aankomen.

En dus rijd ik door naar Fano (en rijd nog bij de betreffende camping langs ...), draai daar een stukje de snelweg op naar Fossomobrone en ga vervolgens "de binnenlanden in". Als ik om 16.45 uur in de schemer Camping Podere sei Poorte op rijd, ben ik heel blij met mn keuze om niet meer campings te bezoeken. Als ik de camper geïnstalleerd heb, ga ik "naar boven" (het huis staan boven op een heuvel) om me te melden en wordt weer hartelijk ontvangen. We spreken af om later even een borrel te drinken en dus kruip ik nog even achter de laptop.

Rond 18.00 uur ga ik naar boven en voordat ik het in de gaten heb kletsen we zo een paar uur weg. Uiteraard onder het genot van een hapje en een drankje.

Terug in de camper kruip ik nog even achter de laptop, maar doe niet zoveel meer. Ik heb overlegd dat ik hier morgen ook nog kan blijven, dan heb ik even een dag om wat orde op zaken te brengen. En bovendien heb ik me ook verder nog niet voorbereid. Oftewel .. ik moet nog een overzicht maken van de campings welke ik vrijdag wil bezoeken en waar ik dit weekend overnacht.

Donderdag 5 november 2009.

Vannacht weer heerlijk geslapen en ook hier is het ongelooflijk rustig. Echt niet normaal. Het doet zeer aan je oren.

Vanmorgen eerst maar s even mn verslag wat bijwerken, want als ik daar achterstand in krijg weet ik echt niet meer wat ik beleefd heb. Verder wikkel ik nog wat mailtjes af en een boeking en ga aan het eind van de ochtend weer even "naar boven" om met Hans en Sietske om tafel te gaan.

Rond de middag even een broodje eten en omdat het zonnetje er door gekomen is, even een foto van mn plekkie hier:

Zoals je ziet sta ik gewoon op een van de paden. Want ik blijf maar 2 nachten en eigenlijk is de camping al gesloten, dus verdere gasten zijn er niet.

Bovendien heb ik zo een geweldig uitzicht. Zeker met al die mooie herfsttinten. Af en toe geniet ik even buiten met een bakkie senseo (eindelijk weer ..) van de omgeving. Ook heel leuk om te horen dat hier op camping Podere sei Poorte ook regelmatig gasten komen die via mijn sites hier terecht komen. Doet me goed.

Voor meer info over deze mooie camping, kijk maar even op --> http://www.vakantiewoningen-in-europa.nl/2654/vakantiewoning/marche/italie

De rest van de middag ben ik bezig om voor morgen de planning te maken en daarna om afspraken te maken. Want alle campings welke ik morgen wil/ga bezoeken zijn gesloten. Behalve dan de laatste camping welke ik morgen ga bezoeken en dat is Centro Vacanze San Marino. Daar blijf ik dan ook het weekend, althans ... dat is de bedoeling.

Om 18.30 uur ben ik uitgenodigd om bij Hans en Sietske te gaan eten. En het is niet alleen heel erg lekker, maar ook heel erg gezellig. Het toetje bestaat uit een aflevering van Ik Vertrek, want zoals ik vorige week al aangaf speelt zich dat af in de Marche en uiteraard zijn Hans en Sietske daar ook in geïnteresseerd. Hun camping ligt per slot van rekening middenin de Marche.

Erg vroeg wordt het dus niet en als ik om 23.00 uur weer de camper in stuiter vind ik het wel prima voor vanavond. Wel moet ik de camper nog even flink opwarmen, want ik kom natuurlijk uit een warm huis en dan is het sowieso al niet zo warm. Maar ik heb ook het idee dat het vanavond een stuk kouder is dan gisteravond.