Italië, route Riotorto, Scarlino, Castiglione della Pescaia, Albinia, Marina di Montalto, Tarquinia Lido (inclusief bezoek stad Tarquinia). Maandag 12 - vrijdag 16 oktober 2009.

 

Maandag 12 oktober 2009.

 

Vannacht weer heerlijk geslapen ! En het weer ... tja ... dat is inderdaad wat omgeslagen. Het waait behoorlijk, maar verder is het lekker weer. Een beetje bewolkt, een beetje zon en het lijkt wel of er iemand met een grote föhn staat. Het is zeg maar ...lauw weer.

 

Zoals gisteren al aangegeven wordt het vandaag een beetje een "vaag daggie". Veel campings welke ik ga bezoeken zijn gesloten en dus is het maar de vraag of ik iemand te pakken kan krijgen.

Bij mn 1e adres in Follonica (waar ik afgelopen vrijdag ook al voor niets geweest ben) tref ik opnieuw de Direttore niet, maar krijg haar - na enig aandringen (kmoest de telefoon bijna afpakken van de receptioniste ..) - toch telefonisch even te spreken. Ze geeft aan dat ze pas dinsdag aan het eind van de middag weer op de camping is. Tja ... daar ga ik niet op wachten ...

En dus spreken we af om verder contact via de mail te laten lopen, al zijn mijn ervaringen daar nooit zo goed mee.

 

Vanaf de parkeerplaats van de camping probeer ik de volgende camping, Camping Vallicella in Scarlino, te bereiken. Want ook deze camping is al gesloten. Via een antwoordapparaat krijg ik een mobiel nummer door en krijg even later contact. Maar dan blijft het natuurlijk altijd afwachten of het direct uit komt. Campingdirecteur Giacomo heeft wel even tijd en vraagt of ik dan gelijk wil komen. Eh ... natuurlijk. En dus sta ik 20 minuten later aan het hek bij de camping. De weg ernaar toe wist ik nagenoeg helemaal uit het hoofd (wat wil je ook met zo'n heufd) te rijden, want ik ben hier al een aantal keren geweest.

 

Helaas gaat de camping al 27 september dicht en dat is voor mij wel heel erg vroeg. De camping is trouwens zeer fraai gelegen en kijkt uit op het boven op een berg gelegen dorpje Scarlino.

Het gesprek met Giacomo is goed, maar hij kan helaas zelf geen besluit nemen. En dus ga ik weer op pad.

 

De rit gaat verder langs de kust richting Punta Ala. Daar bezoek ik nog een camping waar ik vorig jaar ook een gesprek gehad heb, maar ik heb pech. De eigenaar rijdt net weg ...

Mn volgende bestemming Castiglione della Pescaia ligt maar iets verderop en dus rijd ik even door naar Punta Ala om even wat te eten. Toch wel handig dat ik vanochtend al broodjes gehaald had. Ik zoek een mooi plekkie op onder de bomen want het is inmiddels al weer behoorlijk warm. Vermoedelijk de laatste dag .... (volgens de weersvoorspellingen)

 

Ik check ook nog even mn mail en ga rond 14.45 uur weer verder. Ook in Castiglione della Pescaia ben ik inmiddels goed bekend. De 5 campings liggen allemaal op loopafstand van elkaar (komend vanuit het noorden) even voor de plaats.

1 camping is klant, 1 valt onder een groep campings waar ik al contact mee heb, 1 wil ik niet bezoeken (slechte ervaringen) en dus blijven er nog 2 over. Als ik de 1e camping (Santapomata) op rijd is mn 1e indruk al niet zo best. Eerlijk gezegd vind ik het een rommeltje. Maar goed, misschien is het verder op de camping wel leuk ?

 

De receptie gaat open om 15.00 uur. Dat is het inmiddels al geweest, maar er is niemand te bekennen. En dus maak ik maar even een rondje over de camping. Nou ... mn 2e indruk is niet veel anders als mn 1e. Sjonge wat een pruttel. Overal staan oude kleine caravans die volgens mij ook niet meer te verplaatsen zijn anders vallen ze uit elkaar. Tussen al die oude caravans staan her en der Zwitsers (met tenten en kleine campers) tussen de bomen, maar bijna nergens zijn zonnige plaatsen. Met de ligging is verder niets mis mee ... direct aan het strand.

 

Als ik weer terug ben bij de receptie heb ik mn besluit al genomen om sowieso door te rijden, want waarschijnlijk kom ik anders met mn camper ergens vast te zitten. Zo krap is het overal. Maar ik kan ook gelijk door, want het gesprek met de alleen maar Italiaans sprekende oude eigenaar verloopt niet al te soepel, maar duidelijk is wel dat hij geen interesse heeft. Okay ... arrivederci !

 

Mn volgende en dus laatste camping hier is Maremma Sans Souci die als enige aan de doorgaande weg naar Castiglione ligt. Overigens ligt schuin tegenover de camping een grote camperplaats en nieuwsgierig als ik ben, ga ik even kijken. Nou ... da's nog niet zo gek. Een prima plek !

 

Opnieuw word ik bij de receptie van Camping Maremma Sans Souci weer superaardig te woord gestaan. Als het nou s overal zo zou kunnen ? De eigenaar is nog even in gesprek, maar wil me wel te woord staan. En dus zit Marcel een kwartiertje later met Marcello (leuk he !) in gesprek. Die spreekt overigens uitstekend Duits en we hebben een leuk gesprek. Zakelijk niet direct succesvol, maar wellicht later.

 

Overnachten is overigens geen probleem en dus zoek ik een plekje. Poeh ... het is nu wel behoorlijk drukker dan vorig jaar. Maar goed, toen was het dan ook 30 oktober toen ik de camping bezocht. Ik kan nu amper een plekje vinden, maar weet dat er midden op de camping een open plek is waar ik wellicht ontvangst met de schotel heb. Maar ook de plaatsen "op de open plek" zijn nagenoeg allemaal vol. Uiteindelijk vind ik een klein plekkie aan de rand van een pad en warempel ... de schotel draait precies tussen de bomen door:

Ik weet (van vorig jaar en vanuit de campinggidsen) dat er hier niet voldoende ampere is, maar de stroomkast waar ik net mn kabel in aangesloten heb, ziet er vrij nieuw uit. Toch maar even proberen ...en ja hoor. Het werkt ! Helemaal super.

Na mn bakkie loop ik nog even naar de bazar (winkeltje) want op de camping is inmiddels ook WIFI en eigenlijk is het wel handig om even via WIFI online te gaan. Ook hier is het weer niet goedkoop en dus kies ik er voor om een kaartje van een uur te kopen. Dat kost me EUR 3 en als je dan bedenkt dat ik voor Vodafone EUR 4,80 per dag betaal (maximum 50 MB) is dat natuurlijk behoorlijk prijzig. Maar het grote voordeel is dat je via WIFI kan bellen en via Vodafone bijna nooit. Bovendien verdwijnt met het bellen het aantal MB's als sneeuw voor de zon en dus blokkeert dat verder werk achter de laptop.

 

Ik kruip nog even achter de laptop, ga daarna met het eten aan de slag en even tv kijken. Daarna even afwassen en weer achter de laptop (het is ook elke avond hetzelfde ha ha) en daarna natuurlijk Waar is de Mol kijken.

 

Dinsdag 13 oktober 2009.

 

Oef ... het was vannacht toch wel een tikkeltje frisser. Volgens de weersvoorspellingen daalt de temperatuur in de loop van de week naar 3 tot 4 graden ... 's nachts dan he ! Overdag iets van 16, 17 graden. Voor vandaag is er ongeveer 20 graden voorspeld. Voor vandaag heb ik 4 campings op de planning staan, allemaal gelegen in Marina di Grosseto, iets verderop. Maar die zijn weer allemaal gesloten en dus ga ik vanochtend eerst aan het bellen.

 

Ik probeer bij 2 campings een afspraak te maken, maar bij de 1e camping is de eigenaar er pas donderdag weer (doppo domani --> overmorgen). De 2e camping is een beetje een bijzonder verhaal. Die heb ik vorig jaar bezocht, gebeld en gemaild. En toen ineens kwam er in januari een reactie via de mail. Voorstel gedaan, maar niets meer gehoord. Dus bel ik nu de camping, er wordt opgenomen ... maar vervolgens wordt me duidelijk gemaakt dat de telefoon doorgeschakeld is naar een camping op Sardinië. En dus bel ik een ander nummer wat ik op de site vind, krijg ik weer dezelfde dame aan de lijn. Zij geeft mij een nummer van een kantoor aan het Lago Maggiore, niet echt in de buurt dus ... Daar krijg ik weer een ander nummer, maar als ik dat nummer bel wordt er niet opgenomen. Nou ... ik vind het ook wel prima ... pffff.

 

De andere 2 campings laat ik voor wat het is. Ik rijd er vanmiddag wel langs. Ik zie wel. Vanmiddag ... want het komt me eigenlijk beter uit om in de namiddag te vertrekken. En dus informeer ik bij de receptie of het goed is dat ik rond 15.00 uur vertrek. Opnieuw word ik weer heel vriendelijk te woord gestaan en het is geen probleem. Daarna maak ik nog even een rondje over de camping en richting het strand. En deze camping begint me steeds beter te bevallen. Een mooi centrum met een gezellig restaurant, een supermarkt, bazar en een leuke bar met terras:

en verder op de camping prachtige gescheiden plaatsen welke her en der in het bos liggen. Tja ... en binnen 5 minuten sta je aan dit prachtige strand:

met een al even geweldig uitzicht:

Hier aan het strand lijkt het wel een keer zo warm als bij mij in de camper. Nou staat mn camper nog niet vol in de zon en hier op het strand is (bijna) geen wolkje aan de lucht. Het is er echt heerlijk en de kids zwemmen zelfs nog in zee:

Na een tijdje houd ik het voor gezien, koop nog even een baguette in de supermarkt en ga weer terug richting camper.

Daar kruip ik weer achter de laptop want ik heb nog genoeg te doen. Rond 12.30 uur even een broodje eten, nog even weer achter de laptop en dan rond 15.00 uur vertrekken.

 

Even voor 15.00 uur pak ik alles op, loos nog even mn vuile water bij de camperserviceplaats op de camping, loop nog even naar de receptie om te bedanken en vertrek richting Marina di Grosseto. Een ritje van ongeveer 15 minuten. Ook daar weet ik de camping inmiddels zonder navigatiesysteem te vinden en het gaat eigenlijk al een beetje zoals verwacht. Ik wilde nog 2 (gesloten) campings bezoeken, maar de poorten zitten potdicht en ook telefonisch krijg ik niemand te pakken.

 

En dus ga ik verder zuidwaarts. Je moet dan eerst naar Grosseto en dan daar weer de Via Aurelia pakken. Als je dan vanuit Grosseto richting de oprit van de snelweg gaat krijg je een aantal tankstations waar je goedkoop kan tanken. Of laat ik het zo zeggen, telkens als ik hier langs rijd liggen de prijzen altijd behoorlijk lager dan elders. Tamoil is overigens het goedkoopste van de 3.

 

Even later zit ik weer op mn geliefde Via Aurelia. Deze "oudste weg naar Rome" is volgens mij nooit veranderd sinds zn bestaan. Sjonge jonge .. het wegdek is behoorlijk slecht en omdat het ook behoorlijk smal is, rijd ik maar net zoals de vrachtwagens. Gewoon in het midden van de 2 rijbanen en als er een auto aan komt iets aan de kant. Om je even een idee te geven:

Dit is dus de Via Aurelia. Met meestal links en rechts grote vangrailen direct naast de rijbanen en met een rechterbaan die - zoals je ziet - net breed genoeg is voor een vrachtwagen. De linkerbaan is nog smaller en die vrachtwagen inhalen kan ik met de camper dus wel shaken. Het makkelijkst is ook om gewoon in het midden te rijden, dan wordt je ook niet verrast door inhalende auto's. Wat wel grappig is --> de gemiddelde Italiaan weet normaal de richtingaanwijzer niet te vinden, maar hier op de Via Aurelia gaat ie wel uit als ze achter je zitten en er langs willen ha ha.

 

Bij Albinia neem ik de afslag richting Porto Santo Stefano. Gelegen op het schiereiland van Monte Argentario waar ook Porto Ercole (waar Koningin Juliana gewoond heeft) ligt. Ook dit keer stop ik weer bij Camping Il Veliero. Zowel in de campingidsen als op de site wordt aangegeven dat de camping het gehele jaar geopend is. Nou niet dus. Vorig jaar dicht en nu weer. En dus rijd ik, net als vorig jaar, weer door naar Campeggio di Giannella ... een paar km. verderop.

 

Niet echt een bijster interesante camping, maar tenminste wel geopend. Vorig jaar heb ik hier een heel weekend gestaan en ben toen op mn scootertje het eiland rond gecrost. Zie mn verslag van 1 november 2008 (mooie foto's !).

Dat ga ik nu niet doen, want waarschijnlijk heb ik morgenvroeg in Albinia een afspraak en ga daarna weer verder.

 

Als ik me meld bij de receptie informeer ik weer bij de beheerster of ik hier weer voor EUR 10 kan staan. De normale prijs ligt behoorlijk hoger, maar die prijs heb ik de afgelopen jaren steeds betaald. Ze mompelt wat in het Italiaans. Ik heb geen idee wat ze zegt, geef haar EUR 10 en ze loopt weg. Wat ze aan het doen is weet ik niet en even maak ik een beweging dat ik weg wil lopen, maar ze gebaart dat ik moet wachten. Eh .. okay. Als ze terug komt krijg ik een nota van EUR 8 en dus EUR 2 terug. Huh ? Nou ja .. het zal wel.

 

Ik zoek een plekje (ik weet inmiddels ook hier waar de camper ongeveer moet staan om tv-ontvangst te hebben) en sluit de stroom aan. Hier helaas geen senseo en dus zet ik even een ouderwets bakkie koffie, kruip nog even achter de laptop en ga met het eten aan de slag. En 's avonds laat nog even tv kijken en dan zie ik op teletekst dat het Ned. Elftal op 14 november een oefeninterland speelt tegen Italië. De wedstrijd wordt gespeeld in Pescara waar ik vermoedelijk medio volgende week zal zijn. Te vroeg dus ha ha.

 

Woensdag 14 oktober 2009.

 

Dat 's avonds laat tv kijken wat ik net noemde werd overigens wel heel erg laat. Ik had problemen met mn back-up en wat er precies mis ging weet ik niet, maar uiteindelijk was ie pas om 1.30 uur klaar .... pfffff.....

Kben dus nog niet helemaal fit, maar moet zo wel mn afspraak zien te maken. Nou ja .. ik zie wel.

 

Het is trouwens behoorlijk frisser geworden. Het zonnetje schijnt opnieuw volop, maar ook hier sta ik met de camper in de schaduw. Was dat vorige week nog noodzaak, nu zou het zonnetje op de camper wel fijn zijn want ik zit met de trui aan. Tis toch niet te geloven ...

 

Ik overnacht onder andere op deze camping omdat ik vanochtend met iemand in Albinia ga afspreken. Eh .. ik bedoel dan dat de ochtend al vast staat, alleen het tijdstip en plaats nog niet. Dus laat ik dat eerst maar gaan regelen. We spreken af in een bar/restaurant met de mooie naam La Rotonda (er is geen rotonde te bekennen :-) en ze vraagt of ik er over 10 minuten kan zijn. Poeh .... dat red ik niet, dus vraag ik of over een half uur ook goed is. Nou, dat had ik beter niet kunnen zeggen.

 

Want een half uur later ben ik er wel, maar mn afspraak niet. En uiteindelijk moet ik nog ruim een half uur wachten. Tis wat met die Italianen. Maar dit is geen vervelende plek om te wachten. Want dit is mn uitzicht:

La Rotonda ligt namelijk strak aan het strand. Er is echter 1 probleempje .. je kunt je hier de kont niet keren, zo krap. De weg loopt hier "dood":

en ik moet dus straks een heel stuk achteruit rijden tussen geparkeerde auto's door. Maar goed, ik ben wel wat gewend ...

Ondanks dat mn afspraak zo laat is, is het gesprek prima. Ze is heel enthousiast over mn voorstel en het gaat om een uitbreiding van 3 naar 5 campings en uitbreiding van het pakket websites. Maar goed, zij is niet degene die hoeft te betalen en ze kan dus ook niet direct groen licht geven. Volgende week hoor ik meer.

 

We nemen afscheid en zij is in een poep en scheet vertrokken. Ik doe er wat langer over en moet inderdaad een flink stuk achteruit rijden voordat ik kan keren. Maar zonder kleerscheuren en dat is het belangrijkste.

Zo .. nu eerst maar s bellen of ik bij de volgende (gesloten) camping terecht kan. Daar krijg ik wel iemand aan de lijn en ze geeft aan dat de eigenaar er over een half uur weer is. Tja ... wat nu te doen ? Eerst even eten (tis 12.00 uur) of er gewoon domweg heenrijden ? Want het ligt zo'n beetje op mn pad. Ik kies voor optie 2 en ga weer de Via Aurelia op.

 

Een half uurtje later ben ik bij de camping en de receptioniste rijd net de poort uit. Ze geeft aan dat de eigenaar toch niet komt. Of ik misschien morgen wil bellen. Tuurlijk ...

En dus rijd ik door naar Marina di Montalto, weer 20 minuten verder zuidelijk. Zoals je leest wordt het aantal campings hier behoorlijk minder en bovendien zijn ze bijna allemaal gesloten.

 

In Marina di Montalto is een zeer fraaie camperplaats, nagenoeg direct aan het strand. Meestal eet ik hier even en dat is eigenlijk nu ook mn bedoeling. Maar als ik het terrein op rijd valt mn mond open van verbazing. Allemachtig !!! Zo ver je kijkt .. alleen maar campers. Het staat bijna helemaal vol. Ik stop bij een paar Duitsers en informeer of het inderdaad gratis is (omdat het zo druk is ..). Want er staan wel borden dat je moet betalen, maar blijkbaar is dat alleen in de zomer.

Normaal kom ik hier begin november, dan is het natuurlijk veel rustiger. Ik vind nog een leuk plekje:

en ga eerst even eten. Ik heb ook nog even overwogen om bij Capalbio bij een wijnboer te overnachten. Want ik ben lid geworden van Fattore Amico en dan kun je bij een groot aantal adressen in Italië gratis overnachten. Veel camperaars zullen France Passion wel kennen. Dit is eigenlijk net zo iets. Het nadeel is alleen dat ik bijna continue langs de kust trek, terwijl die overnachtingplaatsen soms behoorlijk ver het binnenland in liggen.

 

En eerlijk gezegd sta ik liever met zo'n groep op een camperplaats dan alleen bij een wijnboer. En er is nog een voordeel, blijkt later vanavond. Want in de bergen koelt het natuurlijk veel sneller af. Ook hier is het later op de avond niet echt warm meer, maar zo lang de zon schijnt heb je er ook de warmte van.

 

Na het eten probeer ik contact te leggen met de camping hier in het dorp --> Camping Pionier Etrusco. Maar ik krijg maar geen contact. Dus besluit ik er maar gewoon even heen te rijden want het is hier vlakbij. Daar tref ik inderdaad mensen, maar de eigenaar komt pas met een half uur. Shit .... Maar ik heb geluk. Terwijl ik aan het denken ben of ik nu apart weer terug ga naar de camperplaats komt de eigenaar net aanrijden. Hij geeft mij hartelijk de hand en zegt "ciao Marcel".

Huh ?? Ik ken Maurizio pas sinds vorig jaar en hij wist niet dat ik kwam. Dit vind ik wel heel erg knap.

 

Maar helaas ... tot zaken leidt het niet. We kletsen nog even en daarna ga ik weer terug naar de camperplaats en kan weer op dezelfde plaats staan. Want niet elke plaats is leuk. Je moet natuurlijk altijd goed kijken waar je naast komt te staan. Staat er een camper naast je met zo'n  k... keffertje ? Staat er naast de camper zo'n dieselmotortje te razen ? Zijn het Duitsers of (over het algemeen) lawaaierige Fransen of Italianen.

 

Ik raak even aan de klets met mn (Duitse) buren. Ze staan hier al een tijdje en bij sommige campers kun je zien dat ze hier al langer staan. En ik moet zeggen ... het is best gezellig. Ik kan dat helaas niet zo lang uithouden omdat ik eenvoudigweg vrij veel stroom gebruik. Mijn laptop bijvoorbeeld staat nagenoeg de hele dag aan. De meeste campers hier hebben meerdere zonnepanelen op het dak (ik eentje ..) en soms nog 1 los voor de camper staan.

 

Douches zijn er niet, maar dat lossen ze als volgt op (had ik nog niet eerder gezien) --> iets verderop staat een camper die naast een muurtje staat. Op het muurtje liggen zo'n 15 flessen met water erin. Die warmen natuurlijk lekker op door de zon. Ik zag later vanmiddag dat een vrouw (in bikini) shampoo in haar haar deed en dat haar man haar afspoelde. Heel grappig ha ha. Maar ja ... wie moet mij dan afspoelen ... nouououuuuu.

 

Als ik alles geinstalleerd heb ga ik eerst even wat lezen want eerlijk gezegd ben ik lang niet fit. Het sproeit me de neus uit en ik ben bekaf. Later op de middag weet ik me toch nog achter de laptop te hijsen en doe ik toch nog wat. Omdat ik nu toch een beetje om mn stroom moet denken ga ik vandaag eten koken wat wat langer duurt. En dus is het tijd voor pannenkoekuh ! En ondanks dat ik me niet fit voel, smaken die weer prima.

 

Rond 17.00 uur is het volgens mij Jeu-de-boules tijd want alle Duitsers gaan los. Maar goed, het zijn Duitsers he ... dus die zullen het wel Spiel-der-ballen noemen...

 

Na de afwas ga ik nog even achter de laptop, maar stop op tijd want ik wil vanavond vroeg op bed !

 

Donderdag 15 oktober 2009.

 

Vannacht heerlijk rustig geslapen, maar als ik vanochtend mn dikke teen buiten het dekbed steek .... poeh .... wat koud !

Maar gelukkig staat het zonnetje er al weer flink op te branden en warmt het snel op. Vanochtend eerst even met het toilet aan de slag. Even schoonmaken en legen want er is hier ook een "stortplaats". Daarna even ontbijten en koffie zetten en dan s kijken of ik "die eigenaar van gisteren" nog te pakken kan krijgen.

 

Dat lukt, maar die heeft vandaag geen tijd. Ik dring niet aan en maak ook geen afspraak voor later want de camping ligt weer een stukkie terug en eigenlijk had ik er ook al niet zo veel zin in.

Mn volgende bestemming is alweer een gesloten camping in Tarquinia, maar daarna is er nog 1 camping die open is. Althans, dat hoop ik dan maar. Want daarna wordt het echt lastig. Ook is het nog niet duidelijk of ik nog naar Rome ga en of ik nog weer langs het meer van Bracciano ga.

 

Rond 10.45 uur vertrek ik van de camperplaats .. sjonge jonge ... dit is toch wel een gave plek !!

Zoals gezegd, mn 1e bestemming is Tarquinia, op ongeveer 20 minuten rijden. En uiteraard moet ik eerst weer een stukje via de Via Aurelia. Even verder neem ik de afslag richting camping Europing. Dat is een bestaande klant die op de sites staat middels de groep Live in Maremma. Kijk maar even op www.campings.nl/campings/consorzio-turistico-live-in-maremma/tarquinia/

 

De mensen op deze camping ken ik nu inmiddels al een aantal jaren en ik word warm ontvangen. Als we de zaken besproken hebben ga ik even voor een rondje over deze mooie camping. Gelegen direct aan het strand en op slechts 100 km. van Rome. Toscane gezien en graag s wat verder richting zuiden, dan is dit een goed alternatief. Op de camping staan ook fraaie bungalows en mobil-homes.

Voor meer info: www.vakantiewoningen-in-europa.nl/2924/vakantiewoning/lazio/italie.

 

De eigenaar van Europing geeft me aan dat de volgende te bezoeken camping inderdaad geopend is. En dus rijd ik door naar Tarquinia Lido, iets verderop. De naam zegt het al, de badplaats van Tarquinia en nu zoals veel badplaatsen volledig uitgestorven. Maar de aankomst in het plaatsje is zeer fraai:

De weg naar de camping toe loopt over de boulevard met kilometerslang strandtentjes, barretjes en restaurantjes. Niet te geloven. Maar wel heel gezellig in de zomer volgens mij.

 

Camping Village Tuscia Tirrenica heb ik op 15 november 2006 bezocht en ook toen kwam ik vanaf Europing. Destijds was de camping echter gesloten en toen hebben ze me toch (terwijl 's nachts de poort op slot ging ..) laten overnachten. Voor de goede orde .... ik kom nu eigenlijk alleen om te overnachten. Maar bijna automatisch neem ik de map mee als ik de receptie binnen loop. En daar wacht me een aangename verrassing. Ten eerste herkennen ze me nog van 3 jaar geleden ... tja, ik begin er zo langzamerhand wat van te denken.... ik hoop maar dat ik een positieve indruk achtergelaten heb ha ha.

En vervolgens raak ik met de receptioniste in gesprek. We krijgen het over 3 jaar geleden en over het Consortium (Live in Maremma). Ineens geeft ze aan dat ze daar geen lid meer van zijn. Oh .... kijk, dat biedt mogelijkheden.

 

En dus zit ik even later met Renato, de eigenaar, in gesprek. Hij lijkt nog te twijfelen, maar als hij via de receptioniste verneemt dat ik graag hier wil overnachten stelt hij voor om later vanmiddag nog een keer om tafel te gaan. No problemo.

Ik zoek een plekkie en vindt vlakbij een Nederlands stel een mooie plaats. De camper staat mooi vlak, deels in de zon en de schotel heeft vrij zicht. Alleen ... helaas, weer geen senseo ... ik moet echt wel afkicken zo ha ha. Want de laatste keer was dinsdagochtend...

 

Ik raak aan de klets met het Nederlandse stel en ineens zegt de man "ik heb jou eerder gezien". Nou, dat hoor ik inmiddels wel vaker onderweg, maar ik ken de man ook ergens van. Het duurt even voor we er achter zijn waar we elkaar tegen zijn gekomen, maar dan ineens weet hij het. In mijn verslag van 25 november 2008, schreef ik "Iets verderop staan Nederlanders met een caravan en tegenover mij een Nederlandse camper. En die zijn al bezig om allerlei kabels aan elkaar te koppelen om stroom voor die Schotten te krijgen. Want iets meer dan 100 meter verderop is nog wel stroom."

 

En die Nederlanders die wat verderop stonden, is dus dit stel. Dat was op de camping bij Montpellier, waar vorig jaar problemen waren met de stroom. Die Schotten lagen in een klein tentje en hadden 's nachts een elektrische kachel aan omdat het toen 's nachts vroor. En de vrouw was zwanger en bovendien hadden ze nog een klein kind. Echt niet te geloven. Maar goed, het Nederlandse stel kom ik dus hier weer tegen en ze maken hetzelfde rondje als ik. Gaan morgen naar Rome en daarna langs de oostkust weer terug en !! eind november kom ik ze weer tegen in Montpellier want daar gaan ze ook weer naar toe.

 

Later op de middag is duidelijk dat ik in ieder geval niet naar Rome ga. Een afspraak maken op korte termijn is niet mogelijk en dus zit ik een beetje te dubben wat ik zal doen. Nog maar even over na denken.

Het vervolggesprek hier bij de receptie is prima en ik sluit een mooi contract af. Voor info over de camping, kijk maar even op: www.campings.nl/campings/tuscia-tirrenica-sas/camping-village-tuscia-tirrenica/.

 

En voor de mobilhomes op: www.vakantiewoningen-in-europa.nl/2923/vakantiewoning/lazio/italie

 

Vanavond is het weer s tijd voor Spaghetti di Massi en even later zit ik aan een overheerlijke bak pasta ha ha. Om 21.30 uur natuurlijk nog even naar Ik Vertrek kijken en Met Niets begonnen. Mn laptop laat ik voor wat het is want ik zit inmiddels weer aan mn maximum (MB).

 

Vrijdag 16 oktober 2009.

 

Brrrrrrrrrr........sjonge jonge wat is het koud. Eerst maar s even een douche pakken, maar ook dat water is niet al te warm. Het lijkt nog wel warm uit de douchekop te komen, maar als het mn navel bereikt heeft is het inmiddels ijskoud.

En ook de camper warmt nog niet direct op want de zon zit nog achter de bomen.

 

Terug bij de camper even "ontbijten" (bakkie cruesli met melk) en achter de laptop. Eerst maar s naar het weer kijken. Tja ... aan "deze kant" is het zonnig, overdag ca. 18 graden en 's nachts rond de 5 graden. Aan de "andere kant" (bij Pescara) regent het en is het overdag en 's nachts rond de 11/12 graden. Dus op basis daarvan kan ik beter hier blijven. Maar ik zit nog met een ander probleem. Ik wil eigenlijk het Lago di Bracciano nog even bezoeken en omdat de campings daar allemaal al gesloten zijn moet ik dat vandaag of maandag doen. Want in het weekend is er zeker niemand te bereiken. En eigenlijk heb ik er vandaag nog geen zin in. Gisteravond keek ik uit op het plaatsje Tarquinia wat bovenop een heuvel ligt en prachtig verlicht is. En eigenlijk wil ik dat wel bezoeken. Heel aanlokkelijk of niet dan:

Bovendien is het internet hier prima en heb ik nog genoeg te doen. Dus ik neig er naar om hier te blijven.... Later op de ochtend ga ik nog even naar de receptie om dit even te overleggen, maar dat is geen enkel probleem. Ik wikkel de contracten van gisteren nog even af met Valentina (de receptioniste) en maak nog even foto's van het type Mobilhome wat op www.vakantiewoningen-in-europa.nl komt te staan. Want de foto's op hun eigen site zijn niet om over naar huis te schrijven.

 

Terug bij de camper raak ik nog aan de klets met het Nederlandse stel. Ze vertrekken richting Rome, mede omdat het sanitair hier niet echt super is. Dat is ook echt verschrikkelijk oud.... Bij de receptie wordt bij aankomst al aangegeven dat je in de douche wel goed hard aan het touwtje moet trekken om genoeg warm water te krijgen. Ik dacht eerst dat dat een grapje was, maar eh .. dat is het dus niet. Echt uit de Etruskentijd dus ...

 

Omdat in de verste verte geen winkel meer open is, doe ik vandaag even afbakbroodjes in de oven. En daarna vast mn stalen ros van stal halen, want ik wil rond 14.00 uur naar Tarquinia. Niet eerder want dan is alles zeker nog dicht en niet later want dan kom ik te laat terug en dan vries ik vast aan de scooter. En dus kruip ik na het eten nog even achter de laptop en dan op naar Tarquinia.

 

Eerst even een beetje voorinfo over Tarquinia (overigens wel weer heel grappig, ik toets in Google Tarquinia in en kom op de 1e pagina een foto van waarisdemol.nl tegen ha ha, zie verslag 15 november 2006)

 

Tarquinia is een stadje in de Italiaanse provincie Viterbe (Lazio) met ongeveer 15.000 inwoners. De stad ligt op een hoogte van 133 meter en is 5 km. verwijderd van de Tyrrheense Zee. Tussen 1872 en 1922 heette Tarquinia "Corneto Tarquinia". Daarvoor was de stad bekend onder de naam Corneto. In de Middeleeuwen was het een stadsrepubliek die allianties aanging met Genua, Pisa en Venetie. In de 14e eeuw verloor Corneto zijn onafhankelijkheid, waar het onderdeel ging uitmaken van de Pauselijke staat.

Sinds 2004 maakt Tarquinia deel uit van de werelderfgoedlijst van UNESCO.

 

Als ik in Tarquinia ben aangekomen ga ik eerst op zoek naar andere scooters. Als dat gelukt is parkeer ik m altijd met de nummerplaat naar een muur zodat ze niet kunnen zien dat het een Nederlandse scooter is. Werkt tot nu toe goed want hij is nog steeds niet gestolen .... Voordat je Tarquinia in komt staan overal grote borden dat je hier niet met campers e.d. in mag rijden. En dat is niet zo vreemd want de straatjes zijn echt heel erg smal. Via zo'n smal steegje kom ik terecht in het hart van Tarquinia ...

  

sjonge jonge wat is dit mooi !

Het pand achter het monument is het Palazzo dei Torri uit de 13e eeuw.

Ik heb geen routebeschrijving of iets dergelijks maar doorkruis gewoon het stadje. Aan het eind van de straat waar dit paleis staat zie ik een uitzichtpunt vanaf de stadswallen. Onderweg kom ik nog dit prachtige restaurant tegen:

Langs de stadswallen loop ik verder. Af en toe een steegje induikend:

 

Overal zie je kleine kerkjes en net als in San Gimignano (zie verslag 8 november 2006) weer de torens. In mn verslag van San Gimignano ben ik er wat uitgebreider op ingegaan, maar in het kort is het verhaal van de torens dat elke familie een toren had. Als teken van macht en uiteraard om de familie goed te kunnen beschermen. Als families met elkaar in oorlog waren, werd de toren van de verliezende partij "gecastreerd". De top van de toren moest dan worden afgebroken. Ook deze toren lijkt niet helemaal onbeschadigd uit de strijd te zijn gekomen.

 

Als ik verder loop arriveer ik bij de zeezijde van de stadswallen:

In de verte zie je de zee en de eilanden voor de kust. Een heel mooi gezicht. Wat ook grappig is, is dat ze in de stadsmuur leuke steentjes gemetseld hebben, met een klein kunstwerkje van hetgeen je over de muur kunt zien met een kleine beschrijving erbij:

Iets verderop vind ik een geopende poort en even later sta ik vlak voor de Santa Maria in Castello ... wauw !

De deuren staan gewoon open (volgens mij zijn ze er mee aan het werk ...) en dus loop ik even brutaal naar binnen: wauw 2 !

En overal waar je kijkt zie je marmer ...

Dit zijn van die gebouwen waar je dan omhoog kijkt en je mond zo ver open valt dat je kin je buik bijna raakt. Of ligt dat aan mijn lichaam:-)

Ik loop weer terug richting het centrum en kom heel toevallig langs de in 1656 gerestaureerde Dom:

Hier schijnen prachtige fresco's te bezichtigen te zijn, maar helaas ... gesloten.

Ik loop weer terug richting het centrum. De hoogste tijd voor een bakkie koffie en dus een terrasje te pakken. Want zoals je ziet op de foto's is het heerlijk weer.

Met mn snufferd vol in de zon geniet ik van een Italiaans bakkie leut en op zo'n moment gaan mn gedachten altijd naar "een gewone situatie in Nederland". Dus dat het nu vrijdagmiddag 15.45 uur is en dat ik eigenlijk normaal gesproken in een pak achter een bureau zou hebben gezeten. Die gedachte is nooit zo bevorderlijk voor mn gemoedsrust, maar ja ... met dit uitzicht (tussen de plantenbakken door zie je de zee):

Als ik de rekening krijg (EUR 1 voor een bakkie leut ..) blijkt dat het toerisme hier nog niet is doorgedrongen. Er lopen dan ook nauwelijks toeristen in het stadje, maar dat ligt natuurlijk ook aan de tijd van het jaar.

In een barretje waardeer ik mn Italiaanse WIND (telefoon-) abonnement nog even op en ga daarna weer richting scooter. Opnieuw kom ik langs dat imposante paleis ... nou, nog 1 foto dan:

Even later verlaat ik via een poort de geheel ommuurde stad. Hier kun je dat, met zicht op de zee, mooi zien:

Mn scooter staat er nog en dus ga ik richting supermarkt aan de rand van de stad. Ook die weet ik inmiddels blindelings te liggen want hier doe ik meestal boodschappen als ik hier in de buurt ben.

Maar ik moet nu natuurlijk wel oppassen wat ik koop, want zo veel kan ik niet houden op mien scootertien. Maar het past allemaal net, ik tank onderweg naar Tarquinia Lido mn scooter nog even vol (pfff ... EUR 2,11 ...een rib uit mn lijf) en rijd even later de camping weer op.

 

Ik heb inmiddels weer wat buren gekregen, voornamelijk Duitse campers. Eerst nog even achter de laptop, zodat mn scooter af kan koelen voordat ik m weer in de garage zet, en daarna met het eten aan de slag. En daarna gaat langzaam maar zeker het licht uit. Als ik alles weer heb opgeruimd (scooter en spullen weer in de garage) heb ik geen zin meer om wat te doen en ga lekker voor de buis hangen. Later op de avond moet dan toch voor het eerst het kacheltje aan want het begint nu 's avonds laat toch wel fris te worden.

 

Toch wel apart ... vorig weekend liep ik in niet meer dan een sportbroekje, zo warm, en nu moet de kachel aan. Overdag is het nog prima met de temperatuur, zo rond de 18 - 20 graden, maar 's nachts is het voor de tijd van het jaar veel te koud. Nou ja .. later in de week lijkt het op te knappen.