Route Bologna (inclusief verslag bezoek van deze stad), Capannole-Bucine. Periode 17 - 19 oktober 2008.

Vrijdag 17 oktober 2008.

Vandaag staat mn bezoek aan de stad Bologna op het programma. Maar de bus vertrekt pas om 11.00 uur, dus eerst nog even achter de laptop. En had ik gisteren al een ongehoord hoog MB gebruik, vandaag had ik in 5 minuten 45 MB verbruikt. Oorzaak: het bezoek aan een website van een camping waarbij ik op zoek ging naar foto's en waarbij automatisch allemaal foto's en filmpjes ge-upload werden. Resultaat: vandaag niet meer internetten. Maar goed, ik heb nagenoeg ook de hele dag uitgetrokken voor het bezoek aan Bologna.

Als ik even voor 11.00 uur bij de bushalte op !! de camping aankom zie ik mn Friese buren van Camping Fusina staan. Heel apart. Want volgens mij had ik niet gezegd dat ik naar Bologna ging en zij zouden naar Ravenna (aan de Adriatische Kust) maar zijn tegen de avond toch naar Bologna gereden.

De rit naar de stad duurt normaal 20 minuten, maar vanwege de Jaarbeurs doen we er wel wat langer over. Sjonge jonge ...het is dan ook meteen echt een puinhoop hier. Overal staat de politie het verkeer in goede banen te leiden, want anders loopt het helemaal vast.

Voor ik uitstap eerst even wat voorinformatie over Bologna: Het klinkt wat afgezaagd, maar het past wel bij Bologna: een onopvallende stad en een goed bewaard geheim. Er wordt amper over gepraat en wat een provinciestad lijkt, blijkt een Europees georienteerde en kosmopolitische stad te zijn. Het historische centrum is het grootste van Europa en een van de best bewaarde. Zo beschikt de stad over 38 km. !!!! aan arcaden/bogengalerijen die bescherming bieden tegen de felle zon en hevige regenbuien. De stad staat symbool voor lekker eten en is de vaandeldrager van de feestelijke regionale keuken, die boogt (.......) op eeuwenoude kennis.

Daarnaast is Bologna gecultiveerd: hier stond de eerste universiteit van Europa en het is al ruim 900 jaar een studentenstad. In de 13e eeuw telde Bologna al meer dan 2000 studenten uit heel Europa.

Het historische centrum van Bologna is een van de best bewaarde in Europa, omdat de antieke indeling is gehandhaafd. De weg is er gemakkelijk te vinden. De hoofdassen worden gevormd door de centrale, omgekeerde T, die bestaat uit de Via Ugo Bassi en de Via Rizzoli die, ter hoogte van de Piazza Maggiore, de Via dell'Indipendenza kruisen, die noordwaarts naar het station leidt. Dat is de basisstructuur. De oude stadsmuren zijn nu boulevards (viali) geworden die rondom de stad lopen.

Vanaf de viali leiden verschillende wegen naar het centrum. Maar het centrum is alleen voor bewoners toegankelijk. U dient uw auto dan ook buiten de "stadsmuren" dus buiten de viali te parkeren. Maar het makkelijkste is natuurlijk met het openbaar vervoer. En zeker als de bus dan ook nog s vanaf de camping vertrekt. En een kaartje ... dat kost maar liefst EUR 1 !!

Als ik uitgestapt ben loop ik via de Via (ja ja ..) dell'Indipendenza richting het Piazza Maggiore en al direct vallen de prachtige bogen op:

Wat ook opvalt is deze enorme Cattedrale di San Pietro:

Ik maak uiteindelijk 5 foto's, maar krijg ik m niet goed op de foto. Helaas gesloten, dus geen bezichtiging van binnen. Even later .. aan het einde van de Via dell'Indipendenza, bereik ik het prachtige Piazza Maggiore:

"Andare in piazza" (naar het plein). Meer zeggen is overbodig: in Bologna kan "la piazza" er maar eentje zijn, de Piazza Maggiore. Wie het voor het eerst ziet raakt onder de indruk van deze schitterende achtergrond. Maar er is meer ...

het speelt een belangrijke rol, niet alleen in de verbeeldingswereld van Bologna, maar als het punt waar alle straten van het historische centrum samenkomen. Hier hebben pausen en keizers elkaar ontmoet, werden de ter dood veroordeelden getoond (nu even niet ...), werden paardentoernooien georganiseerd en werd, nog maar een paar decennia geleden, een markt gehouden. Het is al eeuwenlang het hart van het burgerleven en ook nu nog verzamelen de inwoners van Bologna zich hier als ze samenkomen voor manifestaties (dat blijkt vanmiddag ...) en feesten.

Aan het begin van het plein, tussen het Palazzo d'Accursio (op de foto hierboven links) en het Palazzo del Podesta (op de foto hierboven rechts) staat de Neptunusfontein:

Deze Fontana del Nettuno vormt tevens een favoriete ontmoetingsplaats van de Bolognezen. Nog niet zo heel lang geleden druiste dit beeld van de Vlaming Jean Bologno zodanig tegen de kuisheid van de dames in, dat de benen van de god bedekt moesten worden met een bronzen broek....

Het Palazzo del Podesta in volle glorie:

Aan de andere kant van de Piazza Maggiore staat de onwaarschijnlijk grote Basilica di San Petronio:

De enorme gevel kan worden gelezen als een boek met verschillende hoofdstukken. Alleen het onderste gedeelte van roze en wit warmer, de kleuren van de stad, is voltooid. Het bovenste deel is van baksteen. In 1390 werd begonnen met de bouw van deze kerk die was bedoelde om de overwinning van de Bolognezen op de Florentijnen te vieren. De werkzaamheden duurden tot in de 17e eeuw, wat heeft geleid tot veel verschillende kunstwerken. Het interieur is een waar kerkmuseum: als u de tijd hebt, bekijk dan alle 22 kapellen, die meesterwerken bevatten van schilderkunst, beeldhouwkunst en gebrandschilderd glas.

Nou ... ik had tijd, maar werd niet toegelaten. Reden: mn rugzak. Mensen met rugzak komen er niet in. Regel van deze kerk. Ik heb gepraat als brugman (volgens mij heb ik nog nooit zoveel moeite gedaan om een kerk binnen te komen ha ha), maar nee hoor. Ook op mn voorstel op mn rugzak even bij hun (de bewakers) achter te laten (ik had er geen kostbaarheden in) werd niet ingegaan. Tja .. en dan zie je even later een vrouw met een handtasje wel doorlopen ... nou, in dat handtasje had mn rugzak wel 2x ingepast. Helaas ...

Mn volgende doel zijn de 2 torens, de Due Torri. Doordat die vrij hoog overal boven uit torenen zijn ze makkelijk te vinden, maar door de smalle straatjes:

zijn ze soms even aan het zicht onttrokken. Wel grappig trouwens, in dit straatje waren allemaal nissen waarin kraampjes gemaakt waren:

Als ik de hoek om ga sta ik ineens voor de Due Torri, de Torri degli Asinelli en de Torre Garisenda. In de Middeleeuwen telde de stad bijna 70 torens die waren gebouwd ter verdediging, maar vooral om de stad prestige te geven. Hoe hoger de toren, hoe machtiger de familie. De Asinelli toren is 97,2 meter hoog: na de beklimming van exact 498 houten treden:

komt u op het terras, met een schitterend uitzicht over de rode daken van de stad en de omliggende heuvels. De Garisenda toren ernaast, die uit dezelfde tijd stamt, was oorspronkelijk 60 meter hoog (ongeveer de hoogte van de toren van Pisa), maar werd in 1360 verlaagd tot 48,2 meter om instorting te voorkomen. Deze toren staat nu - volgens mij - nog schuiner dan de toren van Pisa en kan niet worden bezichtigd.

Overigens .... Bolognese studenten klimmen niet naar de top van de Asinelli toren, omdat ze dan - volgens de legende - nooit hun diploma zullen halen. Nou ... vandaag even niet ... of ze waren al gezakt ha ha.

De beklimming valt me tegen en onderweg neem ik een paar keer pauze; 4 jaar geleden heb ik deze beklimming ook gedaan en toen huppelde Bart voor me uit. Zo ongeveer vanuit de buggy 498 treden naar boven. Toen hij boven kwam stonden de mensen voor m te klappen. Die triomfantelijke blik van hem zal ik nooit vergeten ha ha ... ook niet dat ik m de hele terugweg naar beneden heb moeten tillen ...

Uiteraard maak ik "boven" nog een paar mooie plaatjes. Je kijkt echt recht naar beneden:

kunt eindelijk zien hoe groot de Basilica di San Petronio is:

hebt een prachtige blik op de Piazza Maggiore:

maar overal zie je de prachtige torens:

Aan de foto's hierboven kun je niet goed zien wat voor weer het is, maar het was behoorlijk warm. Die 38 km. bogen waren dan ook een genot ....

Eenmaal beneden eerst even "opdrogen" en daarna even kijken hoe ik bij Velocibo' Tamburini kom. Want ik heb besloten om mezelf even te belonen voor deze beklimming.

Even later sta ik voor deze mooie zaak, waar je - zoals bij heel veel restaurants en barretjes - ook gewoon "op straat" kunt eten en drinken.

Eerst even de omschrijving van dit restaurant:

Deze uitstalkast voor lekkerbekken in de buurt van Piazza Maggiore bestaat al sinds 1932 en je moet wel van steen zijn om niet aangetrokken te worden door de mortadella, de tientallen soorten verse pasta, de ravioli met pompoen, met truffel, met noten of met eekhoorntjesbrood, de Parmezaanse kazen en de gestoofde groente. De zelfbediening is ideaal om zich in korte tijd tegoed te doen en om voor een zacht prijsje te genieten van enkele van de beste regionale gerechten:

Goede "primi", heerlijke salades, koud vlees, gegrild vlees, omeletten en vleeswaren. Let op: wie van langdurig tafelen houdt, kan hier beter niet heen gaan. Het is erg druk:

en er wordt u snel duidelijk gemaakt dat u niet lang kunt blijven zitten. Het adres: Via Caprarie 1, Bologna. Website: www.tamburini.com. Open elke dag behalve zondag van 12 - 15 uur.

Mij op het lijf geschreven dus. Want ik houd wel van lekker eten maar om alleen in een restaurant te gaan eten, daar word ik niet echt vrolijk van. Dus is dit restaurant voor mij ideaal. Bij de entree bestaat het restaurant uit een winkel waar je (volgens mij) alle soorten vlees en kaas kunt kopen. Maar ook bijv. olijven in allerlei soorten en maten.

Even iets verder (zie foto hierboven) is het gewoon aansluiten in de rij en het duurt lang genoeg om "onderweg" te bedenken wat je wilt eten. Maar ja ... wat is het allemaal he ?! Dat was dus mijn grootste probleem. Dus lette ik goed op wat mn voorgangers namen en dus zag ik dat je een soort van grote plate kon bestellen met daarop allerlei verse regionale gerechten. Super ! Wijntje erbij en een panini (broodje) en een tafeltje voor 1 persoon (waar hebben ze die nou ..)

En ik moet zeggen ... het smaakt me prima. Ik kan je niet precies zeggen wat het allemaal is, maar in ieder geval veel groenten met sauzen (altijd goed). Nee, geen Spaghetti Bolognese ha ha. Dat lag te veel voor de hand ...

En na een half uur (ik heb geen last gehad van een opdringerige bediening ..) sta ik weer buiten. Heerlijk gegeten en dat voor EUR 6,70 !! (totaal inclusief wijn ...) Ik maak me op voor een wandeling richting de Basilica di San Domenico, maar die valt me eerlijk gezegd wat tegen. Maar het naastgelegen Piazza San Domenico (heel verrassend ..) beschikt wel over veel bankjes die bovendien in de schaduw staan. Pfff ... effe uitrusten.

Ik moet wel lachen als ik de Italianen zie lopen in hun dikke jassen en soms zelfs met sjaals om. Want ik zit me hier te puffen en zweet als een otter. Het ik schat dat het rond de 23 graden is en de zon schijnt volop.

Mn culinaire excursie is nog niet ten einde en ik ga op zoek naar mn toetje. Even later heb ik La Sorbetteria gevonden. Even wat informatie: sommigen zweren bij deze gelateria. Deze heeft dan ook veel te bieden, om te beginnen het aantal smaken, dat groter is dan bij Ugo (Gelateria Ugo is volgens zeggen de beste gelateria van de stad, maar die zat mij wat te ver weg), die meer voor de tradionele smaken gaat. En verder enkele gewaagde, maar lekkere recepten: de Focaccia (een soort brioche) gevuld met ijs - alleen voor grote eters - is een machtige lekkernij. Het adres: Via Castiglione 44, Bologna. Website: www.lasorbetteria.it. Open elke dag behalve maandag van ruwweg 10.30 - 21.30 uur.

Dat dit niet echt een traditionele gelateria is blijkt wel uit de indeling:

Moet ik na bovenstaand stukje nog uitleggen wat mn toetje is ? Precies, een Focaccia met 3 smaken ijs. Links onder op de foto zie je Focaccia's liggen: een soort van cake met poeder erover en dus gevuld met 3 bolletjes ijs. Kosten EUR 3,50 (viel me eigenlijk wel mee). Overigens ... als je de indeling en de luxe binnen bekijkt zou je verwachten dat de prijzen hier veel hoger zouden liggen. Hier geen rondhangende jeugd, maar complete families die speciaal hier ijs komen eten. Af en toe stopt er een grote BMW en Mercedes en komen er mannen in pakken uit. Bij 1 ritueel moet ik ook wel lachen. Een enorme BMW met chauffeur stopt. Maar die blijft zitten (valt nog weer mee) en achteruit komt een soort van Maffiabaas met een grote zonnebril op een ijsje kopen ha ha.

Ik vervolg mn wandeling richting het Piazza Santo Stefano. Het prachtige complex van kerken dat aan een van de mooiste pleinen van Italie ligt, de Piazza Santo Stefano, is een van de topbezienswaardigheden in Bologna. Dit architectonische geheel, dat in de 15e eeuw werd opgericht en verschillende malen is verbouwd, is een samenvoeging van kloostergangen, kapellen en binnenplaatsen en kreeg de naam "complex van zeven kerken", hoewel er nog maar vier van over zijn.

En ... het is echt heel erg mooi:

Hoewel ik mn voeten begin te voelen wil ik toch mn geplande wandeling afmaken. En dus loop ik richting de Via Zamboni waar de Universiteit gevestigd is, maar onderweg heb ik nog een mooie blik op de Asinelli toren:

Het is onmogelijk te vergeten dat Bologna aan de wieg van de Europese universiteit stond. Ga hier door de week en overdag naartoe, wanneer de massa studenten (ruim 60.000 !!) door de straatjes rondom de Via Zamboni krioelt.

Dat Bologna een studentenstad is merk je eigenlijk overal in de stad. Ik denk ook dat de stad me daarom zo goed bevalt. Universiteitssteden als Pisa, Perugia en Bologna en in Spanje Granada en in Portugal Coimbra hebben iets bijzonders. Er hangt een hele bijzondere sfeer, die mede wordt beinvloed door de vele terrasjes en uitgaansmogelijkheden.

Maar het middelpunt van de "universiteitswijk", Piazza Verdi, waar aan de ene kant de mooie stadsschouwburg staat en aan de andere kant de oude stallen van de familie Bentivoglio staan, die nu zijn verbouwd tot trendy bar ... kan me niet bekoren. Sterker nog: ik voel me er niet echt op mn gemak. Er hangen "studenten" rond waarbij ik me echt afvraag wat ze studeren, of misschien moet ik wel zeggen "wat ze gestudeerd hebben". Al slingerend met flesjes bier in de hand ...

Gauw weg hier. Tja ... en als ik dan schrijf "vervolgens loop ik richting de Ghetto" dan zul je je misschien afvragen of ik misschien het avontuur op zoek, maar niets is minder waar.

De Ghetto is een oude Joodse buurt en ik voel me er juist op mn gemak: wie de Piazza Maggiore achter zich laat en aan de overkant van de Via Rizzoli het netwerk van straatjes ingaat langs de Via Oberdan tot aan de Piazza San Martino, komt in het hart van het oude getto, dat vroeger werd afgesloten en afgebakend door 3 poorten. De typische kronkelige straatjes met huizen en torens uit de 14e eeuw geven een indruk van hoe de stad er in de Middeleeuwen uitzag. Na een intense renovatie is de joodse buurt een van de leukste wijken van Bologna geworden.

Via de Via Zamboni, met onderweg weer prachtige pleinen met bogen:

bereik ik weer de Piazza Maggiore waar het enorm druk is. Ik had vandaag al wat studenten gezien met spandoeken maar zoals al eerder geschreven, hebben ze zich allemaal op het plein verzameld. Uiteraard ben ik nieuwsgierig wat er aan de hand is en spreek iemand aan die heel toevallig leerkracht blijkt te zijn. Hij vertelt dat heel Italie "op de kop" staat omdat de Minister van Cultuur en Onderwijs vergevorderde bezuinigingen wil gaan doorvoeren. En overal in Italie zijn protesten:

Via de Via (blijft leuk ..) dell'Indipendenza loop ik weer terug naar de bushalte maar omdat ik iets te vroeg ben (ik wil zeker niet te laat komen want de bus gaat om de 2 uur richting de camping) ga ik even naar een bar om staand - zoals de meeste Italianen doen - een cappuccino te nuttigen. Kosten EUR 1,10. Ook hier blijkt uit dat Bologna niet echt een toeristische stad is. Wat ik in het begin schreef: "onopvallende stad" en "best bewaarde geheim" klopt dus wel. Het doet me wat denken aan Cadiz in Spanje wat ook door heel veel toeristen niet wordt bezocht, maar wat ook een prachtige stad is.

Dat geldt ook voor Bologna, er zijn wel toeristen maar het wordt niet "overlopen" zoals Florence. Dat geeft Daniele, de manager van de camping hier, ook aan. Misschien dat ik met dit verslag de mensen toch kan overtuigen van de schoonheid van de stad, want ik vind het helemaal geweldig. Maar het allerbelangrijkste .... DE SFEER .... valt niet op de foto te zetten. Dus ... gewoon bezoeken !

Bij de bushalte tref ik mn Schotse buren weer (zaten vanochtend ook in de bus) en in de bus raken we in gesprek. Ze komen uit Edinburgh en zijn al sinds maart onderweg. Sjonge jonge ... Ze zijn in mei/juni ook in Scandinavie geweest, dus misschien ben ik ze daar wel tegengekomen ha ha.

Terug bij de camping eerst even uitpuffen, uiteraard onder het genot van een .... nee fout ha ha. Dit keer een flessie Warsteiner, die ik speciaal voor dit "soort gelegenheden" heb meegenomen.

Even lekker douchen en daarna vind ik het eigenlijk wel goed; mn Friese buren van de camping in Fusina - die nu iets verderop staan - brengen me een Nederlandse krant ... heel leuk ! En 's avonds tijdens het nieuws zie ik dat er overal in Italie protesten van studenten zijn geweest ... goh ...

Later op de avond til ik mezelf nog even uit de stoel en maak ik vast een start met dit verslag ... En bedenk me dat ik het wel heel erg getroffen heb met het weer. Want rond 19.00 uur begint het wat te spatteren en de rest van de nacht heeft het - volgens mij - continue geregend.

Zaterdag 18 oktober 2008.

Ook als ik wakker word regent het nog steeds. Niet hard, maar dit ben ik niet meer gewend ha ha.

Om voor te zijn dat het straks nog harder gaat regenen ga ik nu vast mn wc-cassette legen, wat vuilnis wegbrengen en de stelpoten indraaien. En uiteraard eerst mn mailtjes ophalen onder het genot van een bakkie leut.

En daarna mn verslag afmaken. Zo rond 10.30 uur ben ik daar mee klaar. Nu maar s kijken waar ik naar toe ga. Want met de camping die ik wil bezoeken vandaag krijg ik maar geen contact en ik wil het niet liever niet gokken (het is nogal een eind omrijden) dat de camping dicht is. De ene gids schrijft dat de camping tot 15 oktober geopend is, de andere tot 30 oktober en op de website staan tarieven tot 25 oktober ... tja ... Toch nog maar een keer proberen te bellen.

Intussen zijn de Schotten nog even bij me geweest en we hebben gegevens uitgewisseld. Zij gaan nu richting het Gardameer, weer langzaam richting Scotland ...

Even voor 12 uur rijd ik van de camping. De beurs is nog steeds gaande en ik wurm me tussen de werkelijk overal foutief geparkeerde auto's door. Maar even later zit ik op de snelweg en rijd richting Florence (Firenze is het Italiaans).

En ik ben heel blij dat ik in het weekend deze route neem, want even buiten Bologna is het echt gigantisch druk en zijn ze overal met de weg bezig.

Dat laatste geldt overigens bijna voor het hele stuk tussen Bologna en Florence. Op de ANWB routekaart lees ik "Nieuwe snelweg in aanleg. Oude snelweg is gevaarlijk, veel vrachtverkeer en bochtige tunnels". Nou, dat viel allemaal nog wel wat mee en bovendien kunnen ze daar dan nog wel een paar routes bij vermelden. Want ook de A26/E25 boven Genua en de A10/E80 die langs Genua loopt is geen fijne weg. En bovendien is er vandaag (op zaterdag) weinig vrachtverkeer.

Maar overal zijn wegversmallingen en zelfs op stukken waar ze niet aan het werk zijn, is de linkerbaan soms zo smal dat de auto's met groot licht seinen als ze inhalen. Ik blijf lekker "veilig" tussen de vrachtwagens op de rechterbaan en volg hun voorbeeld door gedeeltelijk over de vluchtstrook te rijden.

Wel irriteer ik me mateloos aan een stel wat - volgens mij - continue met hun telefoon zit te klieren. Ik word eerst ingehaald, vervolgens mindert ie naast me vaart en zie ik de bestuurder de telefoon opnemen (volgens mij rijd 25% van de bestuurders met de telefoon aan het oor, terwijl dat in Italie toch ook echt verboden is !). Maar dat houd je in Italie niet lang vol. De auto's achter hem maken m duidelijk dat ie op moet schieten en vervolgens ramt ie bijna de vrachtwagen voor mij.

Even later zie ik dat de vrachtwagenbestuurder voor mij behoorlijk in de remmen moet door diezelfde sukkel. Met zulke grappenmakers is het gewoon wachten op ongelukken.

Overigens is het vandaag met het weer een kopie van woensdag toen ik naar Bologna reed. Ook toen reed ik in "triest en grijs weer" Venetie uit, moest in het begin de kachel aan en later de airco. Nu is het precies zo. In de bergen was het nog even fris, maar eenmaal bij Florence kan de airco aan. Heeeeel apart.

Even voorbij Florence doe ik verwoede pogingen om te stoppen bij een parkeerplaats, maar het staat echt overal overvol. Speltip 7: als je in Italie rond de middag even ergens wil stoppen kies dan een parkeerplaats zonder tankstation en restaurant. Even later volg ik deze tip op en vind ik een prachtig mooi plekje op een parkeerplaats. Even eten en weer door, want ik moet nog een halfuurtje rijden. Het totale stuk vandaag is overigens zo'n 160 km.

Zo tegen 15.00 uur rijd ik Camping Chiocciola in Capannole-Bucine op. En ik zie het al direct --> dicht. Zoals al eerder aangegeven doe ik al een paar dagen pogingen om contact met deze camping te krijgen. Zowel de website van de camping als een aantal andere websites en gidsen maken melding van het feit dat de camping nog tot 30 oktober open is. Nou .. niet dus. Maar 2 jaar geleden - zie verslag 31 oktober 2006 - overkwam me precies hetzelfde. Net als toen loop ik naar het naastgelegen restaurant en tref daar een zeer vriendelijke vrouw die alleen geen woord Engels/Duits spreekt.

Maar ik kom eruit, de eigenaar is op vakantie .. maar als ik hier wil overnachten --> geen probleem. Als ik het goed heb begrepen is het sanitair nog in gebruik en de stroom nog aangesloten. En ja hoor, ik vind een mooi plekje:

en even later pruttelt de senseo er lustig op los. Helemaal geweldig ! Maar als ik even later mn laptop aanzwengel ben ik minder blij. Geen bereik. Dus ga ik maar even met mn laptop aan de wandel en ja hoor ... bingo. Ook als ik weer in de camper ga met mn laptop blijft de verbinding intact. En buiten zitten ? geen optie want het stikt hier van de muggen. Tja ... ik ben natuurlijk de enige gast en een lekker hapje ha ha.

Na het eten kijk ik natuurlijk even naar Camping Life (beroepskost) maar als ik weer achter de laptop kruip, is het gebeurd met de verbinding. Dus maak ik maar een begin met mn BTW aangiftes want die moet ik ook voor het eind van de maand gedaan hebben. En heel misschien heb ik morgen weer verbinding en kan ik het afwikkelen.

Zondag 19 oktober 2008.

Vannacht heeeeerlijk geslapen !! Vandaag maar s kijken wat ik ga doen. Want ik moet nog wel het nodige doen en heb daarbij wel internet nodig. Maar als ik even later de laptop opstart hoef ik niet eens "aan de wandel". Ik heb direct verbinding. Dus wikkel ik eerst mn BTW aangiftes af en ga later op de ochtend met mn verhuursite aan de slag. Want die moet nodig aangepast worden.

Overigens is het ook vandaag weer supermooi weer. En ik heb hier nu 2x gestaan op deze camping en het bevalt me hier prima. De plaatsen zijn ruim en ook de vele mobil-homes hebben genoeg privacy:

En dat is lang niet op alle campings het geval. Bovendien zijn er genoeg voorzieningen op de camping (meerdere zwembaden en sportvoorzieningen) en is het centraal gelegen tussen de mooie plaatsen Arezzo, Siena en Florence. Zeker de moeite waard. Kijk voor meer info maar even op de website van de camping: http://www.campings.nl/campings/tour-country-service-srl/camping-la-chiocciola/

De rest van de middag ben ik "gangs" met mn verhuursite en regel tussendoor nog 2 boekingen met aankomst morgen. Toch makkelijk dat ik verbinding heb ha ha.

Rond 18.00 uur even eten en tegen 19.00 uur zit ik natuurlijk klaar voor het voetbal. Nog even mn verslag bijwerken en nog wat dingetjes printen en de dag is weer voorbij.