Route Casteldimezzo, Riccione, San Marino (incl. bezoek oude centrum), Lido di Spina. Periode 14 - 20 november 2008.

Vrijdag 14 november 2008.

Na een lekker warme douche kruip ik nog even achter de laptop, maar krijg de verbinding niet voor elkaar. Nou ja .. ik zou toch al vroeg weg en als het goed is zou de manager van de camping hier op tijd op de camping komen.

Maar als ik om 9.30 uur de receptie binnen loop is hij nog niet gearriveerd. Ik raak aan de klets met Cristina, de receptioniste, die een vriendin in Nieuwkoop heeft (klinkt wel grappig als een Italiaanse dat uitspreekt) en even later is de manager gearriveerd.

We hebben een goed gesprek, maar direct tot zaken komt het niet, want ze hebben plannen met de camping en daar willen ze eerst op wachten. De camping beschikt namelijk niet over een zwembad en de ervaring nu is dat ze wel heel veel aanvragen krijgen, maar dat de mensen afhaken als ze horen dat er geen zwembad is. En omdat ze al 3 jaar bezig zijn met de gemeente om het zwembad en een uitbreiding rond te krijgen verwacht hij nu toch wel s uitsluitsel.

Even later rijd ik van de camping. Ik besluit de Strada Panoramica aan te houden richting Cattolica en inderdaad heb je op sommige plaatsen een geweldig uitzicht. De 1e camping die ik vandaag ga bezoeken heb ik gisteren gebeld en ligt in Misano Adriatico. Maar als ik in de stromende regen arriveer blijkt er toch niemand aanwezig. Maar ik heb inmiddels een mobiel nummer van de manager en dus probeer ik dat nog maar s. Ik krijg de manager aan de lijn en hij geeft aan dat hij al vlakbij de camping is. Enkele minuten later komt een wel heel erg luxe BMW voorrijden.

Een goed - maar vaag - gesprek volgt. Dit is typisch zo'n gesprek waarvan je niets verwacht, maar waarbij er dan toch ineens een contract uitrolt. Nou ja ... niet direct. Met een enigszins vreemd gevoel rijd ik van de camping, op naar Riccione. Daar zitten 4 behoorlijk grote campings, waarvan de meeste direct aan het strand. Ondanks dat de campings allemaal dicht zijn lukt het me om bij 2 een gesprek te voeren en bij de 3e telefonisch mn voorstel toe te lichten. Maar tot zaken komt het niet.

Voordat ik naar mn overnachtingsadres ga heb ik even voor Rimini nog 1 camping liggen, maar echt gemakkelijk is die niet te vinden omdat echt bijna elke weg hier opengebroken lijkt te zijn. Ik weet het ... het moet nu natuurlijk ook allemaal gebeuren want in de zomer is het hier in de regio van Rimini met 1.600 hotels/pensions/appartementcomplexen !!! natuurlijk giga druk. Maar goed, als ik de camping uiteindelijk bij toeval gevonden heb is er niemand te bekennen. Ook telefonisch krijg ik niemand te pakken.

Omdat het bijna 12.00 uur is rijd ik even over de boulevard waarbij je links een oneindige rij hotels ziet en rechts kun je bijna het strand niet zien door alle strandtentjes. Ongelooflijk. Maar natuurlijk is alles nu dicht en een supermarktje of bakkerij is dan ook niet te vinden. Doordat ook hier de weg op een gegeven moment opengebroken is raak ik verzeild in de straatjes van Rimini.... pfff ..... probeer dit nooit met een caravan want je komt er nooit meer uit. Bovendien zit ik weer met dat spoor. Ik doe verwoede pogingen om aan de andere kant van het spoor te komen maar vind steeds tunnels van maximaal 2,5/2,75 m. op mn pad.

Uiteindelijk vind ik er een van 3 meter ... oeps .. dat gaat ook net. Stapvoets er onder door, want 1x "opstuiteren" met de camper en ik zit tegen het plafond. Maar het gaat allemaal weer goed en even later vind ik ook nog een supermarkt.

Als ik de parkeerplaats op rijd bedenk ik me dat ik hier 2 jaar geleden ook geweest ben. En ook toen heb ik hier op het parkeerterrein even gegeten. En dus besluit ik dat nu als ik de boodschappen gedaan heb, ook maar te doen want inmiddels is het al 13.00 uur geweest en naar San Marino is het nog een half uurtje rijden. En je zult net zien .... als je daar met een knorrende maag aan komt zetten heeft de manager direct tijd.

Het ritje van Rimini naar San Marino is zo gepiept en even later rijd ik San Marino binnen. Het is dat dat met grote welkomstborden aangegeven staat want anders zou ik het niet hebben gezien dat ik een ander land binnen reed. Nou ja .. ander land ... staatje dus eigenlijk. San Marino is trouwens het kleinste staatje ter wereld.

Na een flinke klim rijd ik even later Centro Vacanze San Marino op. De manager is niet aanwezig, maar komt later vanmiddag wel en dus ga ik op zoek naar een plekkie. Door de vele bomen op de camping moet ik even goed zoeken naar een plek waar de schotel tussen de bomen doorgaat en gelukkig staan er een aantal Duitse campers met de schotel omhoog zodat ik precies kan zien hoe ik de camper moet plaatsen. Het is uiteraard niet zo druk, maar er staan nog behoorlijk wat Duitse en Engelse campers op de camping.

Rond 15.30 uur ga ik richting receptie waar de (Belgische) receptioniste me aangeeft dat de manager al weer vertrokken is. Maar ze geeft aan dat de commercieel directeur zondagmiddag komt en dat het misschien beter is als ik met die man ga praten. Dat lijkt me ook. Terug in de camper kruip ik achter de laptop en ga nog even wat doen. Maar ik krijg niet echt veel meer uit handen.

Omdat de camper behoorlijk vlak staat kan ik vandaag eindelijk weer pannekoeken bakken. Mmmmmmm. Daarna wisselend achter de laptop en voor de tv. Overigens wel met mn kacheltje aan want het is hier niet echt warm ...

Mn bedoeling is om hier het weekend te blijven en dan maandag verder te gaan. Maar dat moet ik nog even goed voorbereiden want de meeste campings die ik de komende dagen ga bezoeken zitten dicht.

Zaterdag 15 november 2008.

Als ik de screens open doe zie ik eigenlijk bijna het verschil niet ... sjonge jonge wat een triest weer. Het regent niet, maar het is gigantisch vochtig en koud. Als ik al de bedoeling had gehad om vandaag San Marino te bezoeken, dan was het me nu gelijk over geweest. Maar goed ... ik heb nog genoeg te doen en dus kruip ik direct achter de laptop.

De gehele ochtend ben ik met mailtjes bezig en plaats ik weer een aantal accommodaties op Mol Travel. 's Middags ga ik met de vertaling van de site van Camping Flaminio Village aan de slag (zoals beloofd), maar dat valt me - qua tijd - vies tegen. En ik werk mn campingadministratie nog even bij. Morgen ga ik een overzicht maken van de te bezoeken campings.

Na het eten uiteraard even Campinglife kijken en ik schiet in de lach als ik zie dat de volgende aflevering aan de oostkust van Italie is opgenomen. Ze maken precies hetzelfde rondje als ik gedaan heb. Eerst midden in Toscane (Norcenni Girasole), toen de kust van Toscane (dus westkant van Italie) in San Vincenzo en volgende week dus richting de oostkust van Italie. De naam van de camping die genoemd werd zei me niets, dus uiteraard even nagezocht. Want zeker in het noorden en midden van Italie ken ik nagenoeg alle campings in ieder geval bij naam (zeker aan de kust). Uiteindelijk heb ik de naam van de camping gevonden. Nou ja camping. Het blijkt een soort van bungalow/chalet park te zijn en daarom bij mij niet in beeld omdat dit park niet in campinggidsen staat. Bezoeken ga ik dit keer niet doen want het is voor mij iets te noordelijk, maar wel iets om te onthouden. Zo heeft zo'n programma toch ook nog een beetje nut ha ha.

Uiteraard kijk ik later op de avond nog even naar Paultje en zie ik Heerenveen weer met gemak (.......) winnen .....

Zondag 16 november 2008.

Als ik 's morgens wakker word doe ik altijd eerst de screen van het dakraam boven mn bed open. Zo ook vanochtend en ik moet even goed knipperen ... is dat nou blauw ?? Inderdaad, als ik even later mn lenzen in heb, zie ik dat de lucht helemaal blauw is. En dat is ook gelijk te merken in de camper want het warmt snel op.

Ook vandaag heb ik geen zin om op pad te gaan. Vanochtend wil ik me eerst gaan voorbereiden op de komende week want dat komt nogal precies. Want bij 3 campings moet ik nog afspraken maken en ook de andere campings die ik wil bezoeken ga ik van tevoren bellen. En da's lastig want ik moet wel zorgen dat ik de afspraken op volgorde maak. Dus de dichtstbijzijnde campings eerst. Maar daarbij speelt ook nog dat er nagenoeg geen camping open is. Dus ik moet ook goed kijken waar ik nog ergens kan overnachten.

Later op de ochtend heb ik het in kaart en maak nog even een foto van mn plekkie hier:

en ga vervolgens met mn verhuursite aan de slag. Dat is altijd veel werk, maar ook leuk werk en het levert ook nog wat op. Want het aantal boekingen trekt behoorlijk aan ...

Rond 15.30 uur ga ik richting receptie want als het goed is, is de commercieel directeur nu aanwezig. Maar goed ... dat is altijd afwachten. In dit geval niet, de beste man is aanwezig en we hebben een leuk gesprek.

Hij geeft aan dat hij geinteresseerd is (dat blijkt ook wel want mn mapje met informatie wat ik vrijdag had achtergelaten ligt open en er staan allemaal aantekeningen op ...) en na een discussie over de prijs geeft hij aan dat hij me morgen meer kan vertellen.

En dus vraagt hij me wanneer ik vertrek. Eh ... morgenvroeg ? Maar goed, ik weet ook dat als ik hier zaken wil doen, ik er nog een nacht aan vast moet knopen. En dus spreken we af dat we morgen in de namiddag weer om tafel gaan. Ik heb volgende week nog wel 1 dag speling ha ha.

Na mn "diner" (Spaghetti 2) en de afwas moet ik natuurlijk even voetbal kijken, daarna mn verslag bijwerken en nog even achter de laptop en de avond is zo weer voorbij.

Maandag 17 november 2008.

En natuurlijk ... nu heb ik een extra daggie en nu zou ik vandaag wel even naar San Marino Citta kunnen en nu is het giga bewolkt. Het zit echt helemaal dicht.

Nou ja, dan eerst maar achter de laptop. Mailtjes beantwoorden en de rest van de ochtend de afrekening van de Kosmos Campingwijzer nakijken. Moet ook gebeuren.

Maar tegen de middag klaart het ineens op en dus ga ik richting receptie om te informeren of ik er makkelijk met de bus kan komen. Antwoord: de bus stopt hier op de camping en in het centrum van San Marino Citta. Super !

Kosten ? 2x EUR 1. Hoe laat gaat de bus ... over 20 minuten .... Oei, dan moet ik opschieten. En straks "boven" maar even wat eten.

Even voor half 1 komt er een superluxe bus voorrijden. En dat voor maar EUR 1 ... echt niet normaal. De rit "naar boven" duurt ongeveer 15 minuten, en het gaat naar boven ! Want het oude gedeelte ligt bovenop een rots op zo'n 600 meter:

Die torens die je in het midden op het plaatje ziet, zijn de torens welke verderop in het verslag vermeld staan. Ja ... je moet hier geen hoogtevrees hebben ha ha.

Eerst even wat voorinformatie: San Marino is niet alleen het kleinste staatje van Europa, het is ook het kleinste staatje van de wereld. De totale oppervlakte is 61 km2 en er wonen 30.000 mensen.

De inwoners van San Marino zijn van oorsprong Italianen. Tegenwoordig wonen er voor 83% Sanmarinezen en voor 12% Italianen in San Marino.

Wel bijzonder om te vermelden is dat in 2004 de gemiddelde levensverwachting voor vrouwen 84,95 jaar was en voor mannen 78,57 jaar. En daarmee is de levensverwachting voor mannen de hoogste ter wereld !

In San Marino wordt Italiaans gesproken. Vanwege het toerisme beheersen veel inwoners een vreemde taal, vaak Engels, Duits of Frans.

De Rooms-Katholieke Kerk is de staatskerk van San Marino en 92,3% van de bevolking behoort tot deze kerk !

Hoewel officieel geen euroland heeft San Marino toestemming om de euro als nationale munteenheid te voeren. De eigen euromunten, die zeer schaars zijn, zijn zeer gewild onder muntenverzamelaars. De toeristische sector vertegenwoordigt ongeveer 50% van San Marino's BNP. Gemiddeld bezoeken zo'n 3,5 miljoen toeristen het land.

De voornaamste landbouwproducten zijn wijn en kaas. Verder zijn bankwezen, kledinghandel, elektronica en keramiek belangrijk.

De San Marinese postzegels, die alleen binnen het land zelf geldig zijn, worden vooral verkocht aan filatelisten en vormen daarmee een andere bron van inkomsten. De productie per hoofd van de bevolking en de levensstandaard zijn vergelijkbaar met die in Italie, dat het leeuwendeel van het voedsel levert.

Was het op de camping nog mooi weer. Eenmaal boven is het triest en regent het iets:

Dan eerst maar even wat eten. Ik kies een van de restaurantjes welke boven op de foto vermeld staan en neem een Caffe D'Ozzo (duitse koffie ...) en bij gebrek aan lekkere Panini kies ik de Lasagna.

De koffie smaakt goed, de Lasagna minder .... Maar goed, mn maag is weer gevuld. Op naar het oude centrum. Iets verderop duik ik de steegjes in. Wauw .. dit is leuk ! Wel heel erg toeristisch.

Met heel veel winkeltjes met sieraden en parfum, maar ook met wapens. Wapens ? ja, wapens: pistolen, geweren, mitrailleurs, messen, zwaarden ... alles hebben ze hier. En aan de prijzen te zien is het allemaal echt.

Even verder vind ik een piepklein cd-winkeltje. De eigenaresse is heel erg vriendelijk en helpt me. Ik ben op zoek naar een leuke cd van Tiziano Ferro. Ze geeft aan dat de cd Nessuno e Solo de mooiste is, met veel hits erop. Dat zie ik inderdaad, maar de prijs is niet echt laag: EUR 18. Zonder dat ik wat gezegd heb (mn gezicht is zeker een open boek ...) doet ze een greep uit een doos onder de balie. Of ik misschien een copia wil ... kost maar EUR 8. Huh ?

Volgens haar is de kwaliteit hetzelfde. Ach .. wat kan mij het schelen.

Maar wel heel apart dat ze dat zo in de winkel verkopen. Eenmaal buiten krijg ik wel mn bedenkingen over de sieraden en parfumwinkeltjes. En natuurlijk de winkels waar ze wapens verkopen. Is dat dan allemaal wel echt ?

Ik loop verder door de steegjes en dan gebeurt er iets vreemds. Onderstaande foto's zijn vlak na elkaar gemaakt en de tussenafstand is ongeveer 100 meter:

Ineens is de bewolking weg en is er ineens een stralend blauwe lucht. En dus schiet ik vlug ook onderstaande foto ... wauw !

Dit gebouw is het Palazzo Pubblico. Echt heel erg mooi !

Maar de opklaring is van korte duur. Even later zit het weer behoorlijk dicht. Vlakbij de kabelbaan maak ik deze, enigszins sinistere, foto van de naaste omgeving:

Een etage hoger zie ik opnieuw een prachtig pand: de Basilica del Santo, maar helaas .... geen blauwe lucht meer:

Weer even iets veder loop ik even omhoog naar La Rocca:

Dit La Rocca wordt ook wel I Torre genoemd, even iets verderop ligt La Cesta ... II Torre en Montale .... III Torre. Deze torens steken echt overal ver boven uit. Zelfs vanaf de camping kun je ze zien.

Vanaf dit kasteel heb je trouwens (normaal) een mooi zicht op de omgeving. Ik zie in de verte het voetbalstadion(netje) liggen, daar waar Nederland ooit speelde. Maar op de foto is het nauwelijks meer te herkennen door de laag hangende bewolking.

Ik vervolg mn wandeling weer richting "de uitgang" en kijk met verbazing naar de politieagent voor het hokjes links op de foto.

Je kunt het op de foto niet zo goed zien, maar het zebrapad richting de ingang (Porta San Francesco) naar het oude centrum ligt precies op een soort van bult. Als iemand uit de poort komt wandelen gaat hij dwars op de weg staan, als er een auto "de bult" op wil rijden kijkt hij naar de andere kant van de bult en zwaait dat je door kunt rijden. Leuke baan ha ha.

Als ik richting bushalte loop zie ik dat de bus er net aan komt rijden. En zo wil het gebeuren dat ik om 14.45 uur al weer in de bus richting camping zit. Opnieuw zitten er in de bus een (flink) aantal vrouwen die ten eerste niet Italiaans lijken (te dikke kont en blond) en ten tweede iets van Pools of Russisch brabbelen. En dus informeer ik, als ik op de camping ben gearriveerd, bij de Belgische receptioniste hoe dat zit. Het blijkt dus inderdaad dat hier heel veel Poolse en Russische vrouwen werken. Deels in de schoonmaaksector, maar ook deels in de verpleging van oude mensen. Verzorgingstehuizen kennen ze hier niet en dus helpen deze Poolse en Russische vrouwen bij oude mensen thuis in de verpleging.

Terug in de camper check ik natuurlijk eerst even mn mail en ga daarna gelijk het verslag even klaar maken. Het is nu nog "vers bij mij".

Aan het eind van de middag ga ik nog even richting receptie, maar ik kom er (nog) niet uit met Paolo, de commercieel directeur. De eigenaar is nog niet gearriveerd. Over een week hoor ik meer.

Na het eten kijk ik nog even tv en doe ik de afwas. Het kacheltje heb ik trouwens al weer aan, ik heb het idee dat het hier 's nachts om het vriespunt is. Ik moet nu trouwens even denken aan de camperplaats welke even voor het oude centrum boven op de berg gelegen is. Een prachtige plek en je mag er maximaal 48 uur staan, maar daar vond ik het vanmiddag al koud. En eigenlijk wil ik niet weten wat de temperatuur daar nu is .....brrrrr....

Dinsdag 18 november 2008.

Na een warme douche kruip ik eerst met een bakkie senseo achter mn laptop om voor vandaag een planning te maken. En bij die planning ben ik afhankelijk van de afspraken die ik kan maken. Vlakbij Rimini moet ik nog een camping bezoeken, maar daar krijg ik maar geen contact mee. En dus kies ik voor een andere methode: ik probeer nu eerst de verst gelegen afspraak te plannen want ik ben ook afhankelijk van een plek om te overnachten. En op dit hele gedeelte, zeg maar 75 km. boven Ravenna en 75 km. onder Ravenna zijn nog maar 2 campings open en die liggen zeg maar op 75 km. ten zuiden van Ravenna.

Even later heb ik het voor mekaar. Een afspraak rond 12.00 uur in Marina di Ravenna, maar ik moet wel aanmaken, want vanaf San Marino is dat nog ruim 1,5 uur rijden. Als ik afscheid van mn Duitse buren heb genomen rijd ik de camping af en ga eerst nog even naar een supermarkt. Want ik moet nog wel even mn dagelijkse boodschappen halen: toetjes, brood, boter, melk, bacardi en whisky.

En heb bij de supermarkt een fraai zicht op San Marino Historico:

Maar helaas, de drank is hier niet veel goedkoper dan in Italie en ook de diesel is maar iets goedkoper. Daarvoor kun je in ieder geval niet naar San Marino rijden.

Ik begin aan de afdaling naar Rimini en even later rijd ik de Autostrada op richting Ravenna. Nu ik weet hoe het eruit ziet en nu ik weet waar het precies ligt, zie ik dat San Marino vanaf de Autostrada goed te zien is. Tja .. en dit is dus al de 3e keer dat ik hier langs rijd.

Even iets na 12.00 uur rijd ik Camping Riva Verde op in Marina di Ravenna en wordt weer heel vriendelijk ontvangen. Het gesprek is goed en ik moet altijd wel lachen zoals het hier gaat. Het is allemaal heel gemoedelijk en er werken hier behoorlijk wat mensen op kantoor. De directeur van de groep is een oude, zeer vriendelijke man, die alleen maar Italiaans spreekt. En dus zit er iemand bij om te vertalen + nog een aantal mensen die de publiciteit voor de groep (het gaat om 4 campings) doen. Het lijkt goed, het gaat om een verlenging en het contract wordt voortgezet.

Als ik de camping af rijd ga ik direct "naar de buren" want bij Camping Piomboni zag ik zo straks auto's staan. Maar helaas .. het is nu 12.30 uur geweest en het hek zit dicht. Ook bellen levert niets op. Shit .. en nu ?

Nu weet ik dat in Marina di Ravenna een mooie parkeerplaats in het zonnetje is, dus eerst maar even eten.

Omdat ik ervan uit ga dat er tussen de middag toch niemand te bereiken is kruip ik na het eten nog even achter de laptop. Ik heb nog een leuke opdracht van een camping uit Rome, dus eerst dat contract maar even klaar maken.

Tegen 14.00 uur bel ik een camping in Punta Marina, ongeveer 15 minuten verderop. Roberto, waar ik vorig jaar een goed gesprek mee gehad heb, neemt op. Hij geeft aan dat hij toevallig even op kantoor was en direct weg moet. (weer) shit .. was ik nu toch eerst maar even doorgereden...

En dus besluit ik maar weer zuidwaarts te gaan. Als ik voor de zekerheid nog even langs Camping Piomboni rijd zie ik dat het hek open is. Op de camping tref ik helaas alleen bouwvakkers, maar ze geven aan dat Luca, een van de eigenaren zo komt. Luca heb ik vorig jaar ook gesproken, zo langzamerhand heb ik overal al mn contactpersonen ha ha. Eigenlijk moet ik zn zus hebben maar hij geeft aan dat die niet aanwezig is. We lopen even kort over de camping en spreken af dat verder contact via de mail zal lopen.

In Lido di Savio en in Pinarella di Cervia bezoek ik nog een aantal campings, maar zonder resultaat. Rond 16.00 uur draai ik Camping Cesenatico op waar ik al een aantal keren overnacht heb. Ik heb een goed gesprek met manager Ferruccio (uit te spreken als Ferrutsjo ...) en hij geeft aan dat ik hier wel mag overnachten als ik dat wil. Ik neem zn aanbod aan, zoek mn vaste plekje op de camping op en ga eerst even een bakkie leut zetten. Helaas geen senseo, want er is maar 4 ampere. Daar kom ik later op de avond ook nog een keer achter, als ik mn elektrische kacheltje een standje hoger wil zetten. Plop ... alles uit.

Als je trouwens op deze camping wilt overnachten, rijd dan zover mogelijk naar "achteren". Camping Cesenatico is een grote camping en ligt aan de voorkant aan een drukke weg. Achter die drukke weg ligt het spoor en daarachter de SS16.

Die hoor je met name 's morgens vroeg, ook als je helemaal achteraan staat. Dus daarom: zo ver mogelijk naar achteren (richting zee).

Na het eten en de afwas bereid ik me verder voor op de komende dagen en kruip ik rond 22.30 uur nog even voor de tv. Brrrr ..... ook maar even de kachel van de camper erbij aan.

Het was trouwens vandaag in het zonnetje 17 graden, maar ik schat dat het nu rond het vriespunt is. Volgende week maandag wordt het in Ravenna overdag 6 graden .... blij dat ik een beurs in Montpellier heb (daar is het warmer ...)

Woensdag 19 november 2008.

Omdat ik niet weet waar ik de komende dagen sta pak ik voor de zekerheid eerst nog maar even een douche, kruip nog even achter de laptop, bedank de manager voor zn gastvrijheid en rijdt richting Lido di Spina, een ritje van ongeveer een uur.

Maar op de SS16, welke straks na Ravenna (richting Venetie) overgaat in de SS309, is het weer s giga druk en zoals ik ook andere jaren al geschreven heb vind ik dit een k... weg om te rijden. Ten eerste is het wegdek superslecht en veel vrachtwagens rijden min of meer slingerend over de weg om de gaten te vermijden.

Dat is hier trouwens wel op meer plekken het geval. Toen ik gisteren naar Marina di Ravenna reed had ik bij Ravenna ook een stuk 4-baansweg waarbij de vrachtwagens gewoon op de linkerbaan reden omdat de rechterbaan gewoon te slecht was. Pas als er een auto aan kwam gingen ze naar rechts.

Ten tweede is de weg heel breed en dus schieten de auto's nog wel s tussen het verkeer door. En als laatste is het overal enorm druk. In die drukte staat er dan soms een auto midden op de weg voorgesorteerd om links af te slaan. Vraag me niet hoe het kan, maar ik heb geen ongelukken gezien. Ongelooflijk eigenlijk.

Ook op de "vroege" ochtend staan eh ... de dames die met het oudste beroep van de wereld geld willen bijverdienen al te pronken naast de weg. Het valt me op dat ze niet meer in campers zitten, maar in gewone auto's zitten of er bij staan. Zeker ook last van de kredietcrisis .... Even later ben ik Ravenna voorbij en voordat ik naar Camping Spina Village ga, ga ik eerst even naar Casal Borsetti. Want daar schijnt een mooie camperplaats te zijn en omdat ik er nu toch langs kom ga ik eerst maar even kijken.

Let even op (want ik reed ook verkeerd) dat je bij de nieuwe rotonde voor Casal Borsetti rechts af slaat. Ik weet niet of dat zo blijft maar de brug midden in het dorp was afgesloten en ik moest dus terug en er vervolgens helemaal omheen rijden.

Als je bij de rotonde rechtsaf slaat staat de camperplaats wel aangegeven. Als ik aan kom zie ik dat de plek wel bereikbaar is - en trouwens zeer fraai gelegen !! - en dat je normaal ook stroom kunt pakken, maar je hebt een sleutel nodig om de stroomkast te kunnen openen, nou ja .. .eigenlijk om in de stroomkast de zekering te kunnen omschakelen. Voor dat sleuteltje moet je normaal bij de ingang betalen, maar daar is nu niemand. Er wordt verwezen naar een kiosk, maar ook daar is niemand. Tja ... wel een mooie plek, maar geen stroom.

En dus ga ik eerst maar door naar Camping Spina Village. Daar heb ik afgesproken met Tiziano, de eigenaar van de camping, waar ik de afgelopen jaren mee bevriend ben geraakt. Vorig jaar ben ik met hem naar Perugia geweest (zie verslag van 26 oktober 2007) en ik had zn camping nog nooit gezien. Dus vandaag krijg ik een rondleiding. Jammer genoeg is de camping gesloten.

Even voor 12.00 uur rijd ik de camping op en de ontvangst is weer heel hartelijk. Als ik aangeef waarom ik wat later ben (verkeerd rijden in Casal Borsetti) geeft hij aan dat ik hier wel kan staan. Ik geef m aan dat ik dan eigenlijk wel stroom nodig heb. (1 nacht zonder stroom lukt wel, maar 2 nachten wordt heel krap) En dus wordt er even wat in de telefoon geschreeuwd en even later sta ik op de camping met stroom. Het sanitair is natuurlijk alleen gesloten, maar daar had ik al op gerekend en ik heb voldoende water bij me.

Rond 13.00 uur gaan we samen met een vriend van Tiziano en de receptioniste even ergens wat eten. Ik ben wel benieuwd wat ze nu (als lunch) gaan eten en wacht maar even met bestellen ha ha. Tiziano ziet me twijfelen en bestelt gewoon voor mij. En even later zit ik achter een heerlijk bord spaghetti en een wijntje. Prima.

Terug bij de camping kletsen we nog even bij en ga ik even later richting camper. Ik twijfel nog een beetje wat ik zal doen. Vanmiddag nog naar een afspraak of morgen alle afspraken ? Want hier in de omgeving wil ik nog 5 campings bezoeken. De eigenaar van een 6e camping heb ik toevallig zo straks al gesproken omdat die hier op de camping op bezoek was.

Maar het wijst zich weer vanzelf. Als ik bij de 2 belangrijkste campings (alle campings hier in de omgeving zijn dicht) geen gehoor krijg besluit ik om morgenvroeg maar opnieuw te gaan bellen en hier lekker te blijven staan. Dus eerst maar even verder installeren (had ik voor de zekerheid nog maar niet gedaan). De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk.

Na het eten (ja, alweer ...) en de afwas kruip ik weer achter de laptop en kijk ik met een schuin oog naar het voetbal.

Donderdag 20 november 2008.

Schijnbaar begin ik wat aan de kou te wennen 's nachts want vannacht vond ik de temperatuur wel meevallen. Later op de dag hoor ik dat het vannacht rond het vriespunt was. Als ik de screens open trek zie ik een mooi verschijnsel: de zon schijnt door de bomen en ik geniet van het "ochtendgloren":

Een uurtje later schijnt de zon volop:

en warmt het snel op in de camper. Ik ben al druk aan het bellen met de campings die ik wil bezoeken, maar het wil niet echt lukken. Dan heb ik ineens beet, om 11.00 uur heb ik een afspraak.

Ik besluit direct te vertrekken omdat ik dan onderweg nog een andere camping kan bezoeken. Vanochtend heb ik trouwens al even met Tiziano overlegd en als ik voor 17.00 uur terug ben kan ik de camping nog weer opkomen en hier nog een nacht blijven. SUPER.

Bij de 1e camping is de manager niet aanwezig, maar dat had ook weinig zin gehad. Want de receptionistes geven aan dat die alleen maar Italiaans spreekt en dus geef ik hun de informatie. Dan naar mn afspraak op Camping I 3 Moschettieri in Lido di Pomposa. Pas op de camping kom ik er achter wat dat betekent ... zeg het maar een paar keer hardop.

Op deze camping heb ik een goed gesprek met de receptioniste want ook hier spreekt de eigenaar nauwelijks Engels. Ze lijkt zeer geinteresseerd en we nemen samen ook de sites door. We spreken af dat als ze interesse hebben, dat ze me bellen. Tenminste, als dat voor het eind van morgenvroeg is.

Terug in de camper bel ik nog een keer de 2 campings die ik eigenlijk perse wil bezoeken en dit keer krijg ik contact. Bij een camping heb ik om 15.00 uur een afspraak, bij de andere over een half uurtje. En dus rijd ik vast door naar Lido delle Nazioni, waar ik de afspraak heb op Camping Tahiti, en ga op een parkeerplaats aan het strand even een broodje eten.

Ook de afspraak op Camping Tahiti verloopt prima en de manager is akkoord. Omdat hij nu te weinig tijd heeft vraagt hij mij het contract op te maken en via de mail te verzenden.

Na deze afspraak rijd ik even naar het centrum van Lido delle Nazioni want ik moet nodig naar de kapper. Maar helaas .. in dit soort kustplaatsen is er nauwelijks nog iets open. En dus ga ik terug naar de parkeerplaats waar ik zo straks ook gestaan heb en kruip daar nog even achter de laptop. Want de verbinding is hier een stuk beter dan op de camping en bovendien is het nog lang geen 15.00 uur.

Ook deze laatste afspraak verloopt goed en tevreden rijd ik terug naar Camping Spina Village. Het hek (wat normaal alleen van binnenuit is te openen) weet ik dit keer ook van buiten te openen en als ik de receptie nader zie ik de receptioniste heel verbaasd kijken hoe ik binnen gekomen ben.

Ik zoek mn plekkie weer op en ga - uiteraard - eerst even een bakkie senseo zetten. En daarna kan het kacheltje al wel weer aan want als de zon weg is wordt het snel frisser. Overigens had ik vanmiddag een prachtige zonsondergang:

Onder het eten zie ik bij Twee Vandaag dat het Noorse stadje Narvik nagenoeg failliet is. Dat stadje ben ik afgelopen zomer doorgereden toen ik terug kwam van de Lofoten en op Camping Narvik heb ik toen nog zaken gedaan. Maar wel een jaarcontract en dat zal dus zeer waarschijnlijk niet verlengd worden ...

En natuurlijk kijk ik vanavond nog even naar Ik Vertrek. Nu weet ik dat er in dat programma behoorlijk gemanipuleerd wordt, maar zo'n naief stel heb ik nog nooit gezien ..