Periode dinsdag 12 - zondag 17 oktober 2010. Route Nin (Pag), Zadar, Starigrad, Krk, Baska, Punat, Krk.

 

Dinsdag 12 oktober 2010.

 

Brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr .... dit was tot nu toe de koudste nacht in Kroatië ..... Maar het zonnetje schijnt al weer volop en als ik de screens open getrokken heb en de zonnestralen "binnenkomen" warmt het snel op.

Ik heb een goede nacht gedraaid maar echt fit ben ik nog niet. Kvoel me niet echt jofel :-)

 

Ik sleep mezelf achter de laptop en ga met mn mailtjes en mn verslag aan de gang. De senseo brengt me weer wat bij mn positieven. Dat moet ook wel want ik moet vandaag wel verder. Zoals gezegd: tegen 12.00 uur een afspraak in Zadar en daarna ga ik naar Starigrad. Daar wil ik 4 campings bezoeken vanmiddag en dat wordt dus ook mn eindbestemming. Morgen ga ik dan via de kustweg (waar ik over een gedeelte ervan ook richting Pag gereden ben) richting Krk en zoals al eerder aangegeven gaan de meeste campings daar 15 oktober dicht. En dat is vrijdag al en dus moet ik een beetje aanmaken.

 

Tegen 11.00 uur maak ik me klaar voor vertrek, ga even afrekenen bij de receptie en een kwartiertje later rijd ik van de camping. Op naar Zadar ! Zoals gezegd ligt Autocamp Peros aan de weg van Nin naar Zadar en dus ben ik zo in Zadar. Het is trouwens een behoorlijk nieuwe weg en er ligt zelfs een fietspad. Vanaf de camping is Zadar ongeveer 11 km. en is dus per fiets ook goed bereikbaar. Alleen het laatste stuk bij Zadar is er geen fietspad meer en volgens mij heb je m daar het hardste nodig....

 

De camping heb ik gauw gevonden, maar ik heb "bij de ingang" afgesproken en de camping ligt op enorm complex van hotels en resorts. Bovendien is er een beetje een vreemde situatie op de camping. De camping is sinds eind september al gesloten, maar de mobilhomes op de camping worden tot 15 oktober verhuurd en daarvan zijn er heel wat bezet. In 1e instantie is het hek bij de ingang van de camping dicht, maar vind ik een "achter ingang" en rijd over de camping naar voren.

Maar daar is mn contactpersoon inmiddels gearriveerd (het hek staat nu dus wel open) en die kijkt zeer verbaasd waar ik vandaan kom ha ha.

 

Het gesprek met Alen is goed, maar er is sprake van een misverstand. Het is een te lang (en te moeilijk) verhaal om uit te leggen, maar hij is - zeg maar - niet degene die ik dacht dat hij zou zijn. Maar goed, zoals JC altijd zegt ... elk nadeel hep zn voordeel ... want ik heb wel weer een leuk contact opgedaan.

 

Ik verlaat de camping en daarmee ook Zadar. Ja ja ... ik weet het ... Zadar is een geweldig mooi stadje, maar ik heb er nu geen tijd voor en bovendien geen zin in.... andere keer ?

Vanaf een hoger gelegen plek zie ik het oude gedeelte van de stad Zadar liggen en zie bovendien de veerboten vertrekken:

Om even te laten zien hoe het er van dichtbij uitziet:

Mn volgende bestemming is Starigrad, inmiddels weer op het vasteland. Ik mijd de snelweg omdat ik anders gelijk iets verder weer de afslag moet nemen en rijd langs het water richting Starigrad. Het uitzicht is geweldig, maar ik kan nergens stoppen. Bij een "bungie-jump-brug" doe ik een poging om te stoppen, maar om te voorkomen dat een vlak achter mij rijdende vrachtwagen mn bed achterin de camper wat smaller maakt, rijd ik maar door.

 

Het is inmiddels al 13.15 uur en mn maag begint al te knorren. En even later heb ik de eerste camping al in zicht. Ik besluit toch maar te stoppen en rijd even later Camping Pisak op, een kleine camping direct aan zee. Het is natuurlijk een raar tijdstip om een camping te bezoeken en er is dan ook niemand te zien. Op de camping staan een paar campers en ik besluit hier maar even een broodje te gaan eten, in de hoop dat er misschien nog iemand komt.

Zoals gezegd, de camping ligt direct aan het water:

Maar echt sprake van een fijn strand ....

Als mn maag weer een beetje tot bedaren is gekomen ga ik weer verder. Even later zie ik Camping Paklenica liggen, dat wordt zeer waarschijnlijk mn overnachtingsplek en dus laat ik die eerst liggen en rijd ik door naar Plantaza. Ook daar rijd ik de camping over, maar er is niemand te bekennen. Ik heb er onderweg schijnbaar nog eentje overgeslagen en deze camping blijkt vlak naast Paklenica te liggen: Autokamp Nacionalni Park, een kleine camping maar wel met zeer vriendelijk personeel. Ik word weer een groot kantoor ingestuurd en zit even later in gesprek met de directeur van het Nationaal Park Paklenica. Echt veel verder kom er niet, maar het gesprek is wel leuk.

 

Voor meer informatie over dit bij wandelaars en bergbeklimmers zeer bekende park, kijk maar even op www.paklenica.hr.

Op naar de laatste camping: Camping Paklenica wat niet te missen is want het bijbehorende Hotel Alan is van verre te zien. Ook hier is niemand bij de receptie te zien en van een campinggast hoor ik dat er pas om 17.00 uur iemand komt.

En dus rijd ik even naar het hotel want waarschijnlijk moet ik toch iemand van de marketingafdeling hebben. En ze hebben hier WIFI dus ik zal nog wel een code moeten aanschaffen. Maar ik tref het niet, de marketingmanager is niet aanwezig en de code voor de WIFI kan ik wel aanschaffen, maar deze werkt - vanwege technische problemen - zeer waarschijnlijk niet op de camping. Pfff ...

 

En dus ga ik op zoek naar een plekje op de camping waar het trouwens behoorlijk druk is. Uiteraard weer veel Duitsers, maar ook een aantal Nederlanders, Oostenrijkers, Zwitsers en een verdwaalde Engelsman (die zie je hier bijna niet ..)

Ik vind nog net een plekje direct aan het water:

De schotel gaat net tussen de bomen door en de senseo loopt al te pruttelen. Eerst even een bakkie en dan s kijken of ik misschien met mn T-mobile Card verbinding kan maken. Nou ... die blijkt boven verwachting goed en ik kan er zelfs mee bellen. Het gaat dan wel heel hard met mn MB's, maar dat zien we dan vanavond wel weer.

 

Ik maak nog even een rondje over de camping, ook om nog even wat foto's te nemen:

Zoals je ziet is het behoorlijk bewolkt, maar het is echt nog heerlijk weer. Ik schat zo'n 20 graden en nog lekker korte bokse weer.

Ik had van mensen al begrepen dat de wereldberoemde brug van Mostar niet zoveel voorstelde, maar dat ie zo klein was :-)

Terug bij de camper kruip ik nog een tijdje achter de laptop om mailtjes te beantwoorden en om me voor te bereiden op de rit naar Krk en de campings welke ik daar wil bezoeken.

 

Woensdag 13 oktober 2010.

 

Ondanks dat er hier behoorlijk wat caravans en campers staan, was het vannacht heerlijk rustig. Na het douchen kruip ik nog even achter de laptop om nog even mn verslag bij te werken. Dat duurt (met name door de foto's) toch wat langer dan ik verwacht had en dus meld ik me wat later dan gepland bij de receptie. De receptioniste van de camping had gisteren al aangegeven dat ze vond dat de receptioniste van het hotel (waar ik me gistermiddag gemeld heb) zich er wel heel makkelijk van af deed en ze heeft inmiddels al een poging gedaan om iemand voor me te regelen aan wie ik het voorstel kan toelichten. Ze geeft aan dat er iemand over 10 minuten komt.

 

En dus ga ik richting camper om alles klaar te maken voor vertrek en bij de receptie word ik opgewacht door iemand die schijnbaar van kantoor komt want ze heeft mn voorstel bij zich. Ik ligt het even toe en uiteraard (grote organisatie) moet het ook hier worden afgestemd. Maar ze lijkt heel geïnteresseerd. Enigszins voldaan rijd ik weer de E65/8 op en ga weer richting Rijeka. Dus noordwaarts. Even buiten Starigrad stop ik voor de 2e keer bij Camping Plantaza, maar daar is weer niemand te bekennen. Nou ... jammer dan.

 

Ik pak dus opnieuw de kustweg en niet de nieuwe snelweg. Dat komt ook omdat ik niet helemaal tot aan Rijeka toe hoef, want ik sla uiteraard af naar Krk. Maar het 1e stuk is echt gigantisch bochtig en ik haal gemiddeld nog geen 40 km/u.

Maar het uitzicht is geweldig:

Bij bijna elke inham tref je een slaperig dorpje. Leuk ... maar er staan ook behoorlijk veel ruines tussen:

Een eindje verder schiet het wat meer op, maar het blijft oppassen. Ik ben natuurlijk behoorlijk hoger dan een gewone auto en moet naast de overhangende rotsen:

ook soms behoorlijk aan de bak vanwege de harde wind die soms verrassend hard "om de bocht komt".

Even verder zie ik de afslag naar Prizna waar ik ongeveer een week geleden over ben gestoken naar Pag. Zoals je ziet op de foto's is het potje mooi weer inmiddels wel leeg al is de temperatuur nog steeds prima. Wel jammer voor de foto's dat het nu bewolkt is....

 

Via Senj rijd ik verder richting Rijeka en even na 13.00 uur zie ik de verte de enorme brug naar Krk. Ik probeer het nog op de foto te zetten:

Maar dat wil niet echt lukken. Daarom even wat foto's gegoogled .... Als je over deze 1.300 meter lange brug rijdt heb je het niet zo in de gaten, maar zo ziet ie er indrukwekkend uit:

 

De tol valt me mee, slechts 40 Kuna ( = EUR 5,50) en even later steek ik de brug over. Gelukkig waait het nu wat minder hard en daar ben ik aan het eind van de brug helemaal blij mee als ik op de brug moet stoppen omdat ze er mee aan het werk zijn. Maar ik haal de overkant en op een parkeerplaats stop ik even om een broodje te eten en om een camping te bellen.

 

Ik besluit om eerst naar Krk (de hoofdplaats van het eiland heet ook Krk) te rijden om daar Autocamp Bor te bezoeken. Want dit is de enige camping welke het komend weekend nog open is en daarom ga ik daar eerst naar toe om te kijken of er WIFI is en of de camping inderdaad open is. Bij de receptie word ik opgevangen door de eigenaar (sr.) en "handen en voeten Duits" (van zijn kant) ontstaat er een leuk gesprek. Op een gegeven moment zit ik met 5 familieleden om tafel, maar pa moet het besluit nemen en dat komt helaas ook hier weer niet direct.

 

WIFI is er wel, tot ca. 75 meter van de receptie. Echt veel vertrouwen heb ik er niet in want ik zie nergens een antenne en als ik inmiddels 4 plekken op de camping geprobeerd heb (en iedereen www.campings.nl wel kent ...), vind ik het wel genoeg. Een van de 4 plekken stond me wel aan en ik heb een geweldig mooi uitzicht over Krk en de haven. Dan mn T-mobile Card maar s proberen en ja hoor.... vol bereik ! Ook weer opgelost. Ik weet alleen niet hoeveel MB ik er nog op heb staan, maar waarschijnlijk heb ik daar de komende dagen wel genoeg aan.

 

Oh ja ... het belangrijkste en voor mij zeer slecht nieuws had ik nog vergeten te vermelden --> de oude baas vertelde me dat verder alle campings op het eiland al dicht zijn. Hij zei met een enorme smile en omdat ik ook dacht dat hij gewoon heel commercieel was en me hier op de camping wilde houden, dacht ik van "ja ja". Mede omdat ik me goed voorbereid had en zowel in de gidsen als op de sites van de camping had gekeken naar de sluitingsdatum. En die was in alle gevallen 15 oktober. Maar eenmaal in de camper begon ik toch wat te twijfelen ... het weer is natuurlijk wat minder en dus zijn er minder gasten (op Autocamp Bor staan er echter wel iets van 40 campers en caravans ...) en ik heb bovendien de campings niet gebeld.

 

En dus doe ik dat eerst. Tja ... bij de 1e 2 campings geen gehoor en bij de 3e ook geen gehoor en als ik vervolgens een soort van reserveringscentrale aan de lijn krijg wordt me aangegeven dat de camping dicht is. Pfff .. .wat nu ?

De dame vertelt er nog bij dat er misschien morgenvroeg wel iemand op de camping is. Okay ... dan morgenvroeg de campings nog maar s bellen. Ik hoop toch echt dat ik morgen nog iemand te pakken kan krijgen.

 

Voor vanavond heb ik weer s pannenkoeken op het menu staan en na de afwas vind ik het wel genoeg voor vandaag. Ik heb geen puf meer en eigenlijk behoorlijk de smoor in. Nou ja ... maar even afwachten.

 

Donderdag 14 oktober 2010.

 

Ook hier was het vannacht weer heerlijk rustig. Dat kun je over het weer niet zeggen want ook hier waait het soms flink en gisteravond heb ik horizontale regen zien vallen. Regen .... was wel weer even wennen.

Maar ook voor vandaag ziet het er niet best uit. Het zit helemaal dicht, maar het is wel droog.

 

Even na 9.00 uur ga ik uiteraard direct campings bellen en een half uurtje later heb ik voor vandaag 2 afspraken geregeld en voor morgen nog een derde. De 1e afspraak heb ik om 10.30 uur op Camp Pila (geen grapjes svp) en dus maak ik de camper klaar voor vertrek. Ik haal voor de zekerheid even mn paspoort op bij de receptie (want je weet nooit ...) en ga op pad. Camp Pila en Naturist Camp Konobe liggen in/bij Punat op zo'n kwartiertje rijden.

 

Als ik me bij de receptie meld krijg ik te horen dat de camping toch open is. Huh ? En gisteren bij de reserveringscentrale werd me nog aangegeven dat de camping al gesloten was ....

Even later zit ik met de eigenaar in gesprek en het gesprek loopt goed. Maar net als ik de contracten wil pakken geeft hij aan dat hij met zn compagnons moet overleggen. Nee he !

Overnachten is echter geen probleem. De camping gaat morgen dicht, maar ik mag de poort zelf open doen en bij vertrek weer sluiten. Het sanitair is nu nog open, maar gaat morgenmiddag op slot. Maar ... wat wel belangrijk voor mij is, is dat ze hier (gratis) WIFI hebben.

 

Maar goed, ik heb nog een afspraak en dus ga ik eerst richting Baska. Onderweg bedenk ik me dat ik voor vanmiddag nog wel een andere camping (ook dicht) kan bellen en via via krijg ik een mobiel nummer van de parkmanager. Een afspraak vanmiddag lukt niet, maar morgenmiddag om 15.00 uur wel. Okay ... heb ik dus morgen ook weer 2 afspraken.

 

Ik ben al voor 12.00 uur in Baska en ga eerst even wat boodschapjes doen en ga daarna naar de receptie. De afspraak is pas om 14.00 uur en dus informeer ik bij mn contactpersoon of de camping nog open is. Dat blijkt het geval en er is zelfs WIFI. Nou ja zeg ....  Maar helaas ... er zijn problemen met de verbinding en bovendien liggen de plaatsen direct aan het strand. Normaal geen probleem, maar vandaag wel. Want aan deze kant van het eiland waait het echt gigantisch hard.

Inderdaad valt de verbinding af en toe weg en de camper staat gewoon heen en weer te slingeren. Tja ... en molletjes houden niet van harde wind. En dus heb ik na de lunch mn besluit wel genomen. Hier blijf ik vannacht niet staan.

 

Maar ik kan me voorstellen dat het hier in de zomer behoorlijk druk is. Want het is een geweldige plek direct aan het strand. Het park beschikt over een zwembad met glijbanen en veel voorzieningen en het water van de zee ... allemachtig wat blauw !

Toch heel erg jammer dat er nu geen zon is.

Het oude centrum van Baska (hier kun je ook met de veerboot naar het eiland Rab) zie je in de verte liggen.

Ik meld me wat eerder dan 14.00 uur bij de receptie omdat ik straks nog naar die andere camping wil. En even later zit ik in gesprek. Ook hier heb ik een goed gesprek maar - pffff - ook hier moet het weer worden afgestemd. Ook hier gaat het om 2 campings: Camp Zablace en Naturist Camp Bunculuka, dus ik ben benieuwd....

Uiteraard vind mn contactpersoon het jammer dat ik niet wil overnachten, maar ik krijg als dank voor mn komst wel een flesje wijn mee ha ha. Bij het krijgen van presentjes heb ik trouwens altijd een beetje een gemengd gevoel. Enerzijds heel aardig en leuk, maar anderzijds bekruipt me dan altijd het gevoel dat ze hun besluit al genomen hebben en je als dank (voor je komst) iets meegeven. Nou ja ... maar gewoon afwachten.

 

Als je trouwens naar Baska wilt, moet je wel even doorbijten. Want vlak voor Baska gaat het even flink de hoogte in en even steil ( 2x 9%) weer naar beneden. Als ik Baska weer uit rijd zie ik een oud mannetje met een kruiwagen lopen. Hij heeft een wit petje op, maar door de harde wind waait die af. Hij wil m pakken, maar ziet net op tijd dat er een grote vrachtwagen aan komt ... en je raadt het al ... die rijdt precies over het mooie witte petje ha ha. Je mag eigenlijk niet lachen om andermans "leed", maar ik lig in een deuk achter het stuur. Maar lief als ik ben (......) stop ik even, pak een wit petje welke ik vorig jaar op een Italiaanse camping gekregen heb (inderdaad ... daar heb ik geen zaken gedaan ...) en geef dat aan de beste man. Hij brabbelt wat in het Kroatisch maar ik versta er geen hout van. Maar volgens mij is hij er wel blij mee ha ha.

 

Even verder kom ik weer bij de wegwerkzaamheden waar ik op de heenweg de nodige problemen had. Want de weg ligt er over een groot stuk uit en er lag alleen maar (rul) grind. Op sommige stukken ging het ook zo'n 7 a 8% de hoogte in en de banden slipten een paar keer. Nu ga ik naar beneden, maar ook dan is het natuurlijk oppassen geblazen. Halverwege moet ik nog even stoppen en kan ik vlug een foto maken:

In de verte ligt de stad Krk en rechts beneden ligt de haven van Punat.

 

Maar het gaat allemaal goed en rond 14.30 uur rijd ik Camping Pila op. Niemand te bekennen .... Poeh, wat ben ik blij dat ik vanochtend de WIFI code gekregen heb. Het sanitair is inderdaad geopend en ik vind een mooi plekje aan het water. WIFI werkt prima, de senseo doet het .. dus helemaal goed. Eerst maar s met mn verslag aan de gang, want ik lig wat achter ...

 

Later op de middag komt het zonnetje er warempel even door ... (bij mij ook trouwens ...) en krijg ik nog buren. De Zwitser komt heel verbaasd naar me toe om te informeren of de camping open is en ik geef m aan dat de camping morgen dicht gaat en dat morgenvroeg de receptie geopend is. Ik vertel hem er natuurlijk niet bij dat ik hier morgenmiddag nog weer terug kom want dan zit de poort officieel dicht.

 

Aan het eind van de middag komt er ook nog een Duitser bij staan, mooi ... sta ik hier vannacht in ieder geval niet alleen. Na het eten even afwassen, nog even achter de laptop en daarna mn vriendinnetje bellen.

Het is overigens hier inmiddels ook wat harder gaan waaien. Niet leuk ...

 

Vrijdag 15 oktober 2010.

 

Nou, die wind is vannacht flink aan gaan wakkeren. Toen ik vanochtend wakker werd stond de camper flink te schudden en als ik van het douchen terugkom zie ik dat mn Zwitserse buurman de camper vannacht nog anders heeft neergezet. Schijnbaar stond ie vol op de wind. Sjonge jonge .. .het gaat echt flink te keer. Ik heb er inmiddels al flink wat verhalen over gehoord. De harde wind wordt hier Bora genoemd en zodra deze vanuit het binnenland komt ... maak dan je borst maar nat. Later op de dag hoor ik dat dit nog wel meevalt ... de wind komt dus nog niet eens vanuit het binnenland maar vanuit het zuiden. Okay ... dat heb ik dus gisteren wel gemerkt :-)

 

Het schijnt dus dat zodra het temperatuurverschil tussen het meestal koudere binnenland en de kust + de eilanden te groot wordt er een stevige wind ontstaat en met name in november en december geeft dat behoorlijke problemen. Regelmatig worden dan alle wegen, inclusief de nieuwe snelweg, afgesloten. Ook de Krk brug .... dus ....

 

Ik kruip vanochtend nog een poosje achter de laptop en maak me om 11.00 uur klaar voor vertrek. Mn Duitse buren hebben me zojuist aangegeven dat zowel hun als de Zwitser hier nog een nacht blijven, de camping blijft dus een nacht extra open. Mooi ! Afgezien van de harde wind is de plek hier heel erg fraai en het zonnetje schijnt volop:

Dit is mn uitzicht (tussen de bomen door ...):

Even later rijd ik van de camping. Mn 1e afspraak is op Camping Glavotok, op zo'n 3 kwartier rijden. Tot iets voorbij Krk gaat het goed, maar daarna "verdwijnt" 2/3 van de weg en rijd ik verder over een soort van fietspad. Ik geloof niet dat ik helemaal goed zit, maar mn navigatiesysteem blijft volhouden. Als ik het dorpje Brzac bereikt heb weet ik dat dichtbij ben maar hier houd Helga het ook voor gezien. Typisch zo'n dorpje waar de weg stopt bij een kerkje welke op een soort van pleintje staat. Waar blijft de weg ? Ik lijk er haast niet tussendoor te kunnen.

 

Voor het kerkje staat een soort van Jezus (sorry, maar daar leek ie echt op) en het kost me enige moeite om zn ogen te ontdekken. Zn mond wel want die begint me uit te leggen welke kant ik op moet. En ja hoor ... even later zie ik de campingborden en 5 minuten sta ik op een geweldige plek. Als ik uit stap hoor ik de zee en ik hoor de vogeltjes fluiten. Het zonnetje schijnt en gek genoeg is het hier windstil. Even later hoor ik waarom ... Deze kant van het eiland, zeg maar het westzijde van Krk ligt benedenwinds en dus hebben ze hier geen last van de wind. Maar echt veel campings liggen hier niet. Naast Camping Glavotok ligt er in Njivice (staat echt in de goede volgorde ... kmoet steeds aan een niije fietse denken ha ha) nog een camping.

 

Die plaatsnamen ... daar maken ze hier echt een potje van. Maar het scheelt natuurlijk wel als je alle klinkers weg laat, de plaatsnaamborden zijn hier veel kleiner ha ha. Ik kwam zo straks van Krk, door Vrh en vervolgens dus in Brzac. Op de terugweg richting Krk kwam ik door een plaats waar je echt waar je tong over breekt --> Skrbcici ...pfff.

 

Het gesprek op de camping is helemaal prima en ik krijg zelfs een rondleiding over de camping. Ook hier krijg ik nagenoeg de toezegging dat ze een contract gaan afsluiten, maar ook hier krijg ik weer niet direct een getekend contract mee. Tja ... Om even aan te geven hoe smal de weg hier naar toe is:

En even later kom ik weer in dat dorpje Brzac:

Sjonge jonge ... op de camping vertelden ze me dat ze nieuwe mobilhomes krijgen, maar dat ze de keuze hebben in maar 1 model. Want groter krijgen ze gewoonweg niet door het dorp. Nou ... dat kon ik mij helemaal voorstellen.

Ik kom natuurlijk dagelijks op campings en zie regelmatig dat er mobilhomes gelost worden. Meestal staan er dan 2 op een vrachtwagen. Dat gaat hier dus niet lukken. Sterker nog .. voor het dorp moeten ze van de vrachtwagen en worden dan met een tractor naar de camping gereden ..... sjonge jonge.

 

Om 15.00 uur heb ik mn 2e afspraak van vandaag. Ik rijd langs Punat waar ik dus vanmiddag weer naar terug ga en rijd door richting Stara Baska. De route is niet echt interessant totdat .... poeh ... kijk zelf maar:

Allemachtig, ik had al wel gezien dat ik behoorlijk wat geklommen was en ik had net al een bordje gezien met 12% .... maar dit is wel heel spectaculair. Ver beneden mee zie ik een prachtige baai met een dito strandje. Maar echt veel tijd om er naar te kijken heb ik niet. Kheb mn aandacht wel bij de weg nodig ...

 

Even later rijd ik langs de zee ... wauw ! Tis is hier wel mooi ! Al om 14.30 uur arriveer ik op Camping Skrila. Het nodigt me nog niet echt uit, maar de receptionist is heel vriendelijk. De ontvangst is goed. Hij belt mn contactpersoon dat ik iets vroeger ben en drukt me de telefoon in de hand. Ik krijg de vraag of ik niet in Punat kan komen. Ja daaaag. Dat zeg ik natuurlijk niet, maar even na 15.00 uur is mn contactpersoon op de camping en krijg ik een rondleiding. Het is een beetje een vreemde camping, maar ze zijn druk bezig. Er zijn inmiddels prachtige nieuwe mobilhomes geplaatst en de stranden hier .... WAUW !!

 

Voor de goede orde ... ik word in een flinke terreinauto over de camping gereden en af en toe stappen we uit bij een mooi uitkijkpunt. Nog eentje dan:

Na de rondleiding krijg ik de vraag of mn contactpersoon na het gesprek met mij mee kan rijden naar Punat. Zn broer - die voor chauffeur speelt en 1 van de eigenaren is - moet namelijk weg. Eh .... dat doen we maar niet. Ik heb een flinke camper, maar de passagiersstoel en de ruimte ervoor is helemaal volgebouwd en op de andere stoelen heb ik de gordels weggewerkt. Die gok ga ik maar niet nemen. En dus spreken we af in de haven van Punat en rijden ze voor mij uit.

Onderweg heb ik schitterend uitzicht over de baai bij Punat:

(de terreinwagen rijdt voor mij ...)

 

In de "Marina" vinden we een prachtig terras. Niet zo moeilijk trouwens hier want de Marina van Punat is 1 van de grootste van Kroatie en als je "een bootje" hebt ... het is hier helemaal geweldig:

Ook hier heb ik weer een goed gesprek, maar mn contactpersoon weet van geen ophouden :-) Ik geef m aan dat ik om 17.00 uur weer bij de camping moet zijn en druip helaas ook hier weer zonder contract af. Maar eigenlijk heeft ie zn besluit al genomen. Tja ... als ik iedereen mag geloven dan staat de fax straks roodgloeiend ... maar ik heb nog niks. Dus ...

 

Pas om half 6 rijd ik weer de camping op. Inmiddels zijn er nog 3 campers bijgekomen maar mn plekje van vanochtend is nog vrij. En dus heb ik de camper zo staan en even later zit ik aan welverdiend - vind ik - bakkie koffie.

Na het eten werk ik nog even mn verslag bij en wikkel nog wat mailtjes af. Morgenvroeg blijf ik hier nog, maar dan gaat de poort van de camping definitief dicht. Ik ga dan weer naar Autocamp Bor waar ik woensdagnacht ook gestaan heb. Maandag ga ik dan aan de terugreis beginnen.

 

Zaterdag 16 oktober 2010.

 

De wind is gelukkig gisteravond wat afgenomen en dus heb ik vannacht redelijk goed kunnen slapen. Ondanks dat ik de screens al om 8.00 uur open trek, blijkt mn Zwitserse buurman al te zijn vertrokken. Hij had aangegeven dat we hier uiterlijk om 10.00 uur weg moeten zijn, dus straks maar even richting receptie. Want ik wil hier eigenlijk nog wel iets langer blijven omdat ik hier nog WIFI heb.

 

In ieder geval kruip ik direct achter mn laptop om met mn verhuursites aan de slag te gaan. Om 9.30 uur vertrekken ook mn Duitse buren en ga ik even richting receptie. Daar blijkt dezelfde knaap aanwezig welke ik donderdag - samen met de eigenaar - gesproken heb. Hij geeft aan dat vanavond om 19.00 uur de poort op slot gaat omdat er vandaag ook nog veel (met name Sloveense) seizoensplaatshouders hun caravans winterklaar gaan maken. En dus besluit ik om hier tot 15.00 uur te blijven en dan naar Krk te gaan.

 

Tussen de middag eet ik even een broodje (vanuit de oven ... mmmm) en tegen 15.00 uur ga ik richting Krk. Een rit van maar liefst 15 minuten rijden .... Inmiddels weet ik hier goed de weg en ik heb mn navigatiesysteem niet nodig. Bij Autocamp Bor aangekomen word ik weer vriendelijk verwelkomd. De eigenaar is er pas vanavond na 18.00 uur, dus straks nog maar even weer richting receptie.

 

Ik rijd eerst even langs de camperserviceplaats om vuil water te lozen en schoon water te tanken zodat ik dat maandagochtend niet meer hoef te doen. Want dan wil ik op tijd weg. Het plekje waar ik woensdagavond gestaan heb is nog steeds vrij en dat was een prima plek met een geweldig uitzicht. Mn Zweedse buurman is vertrokken, maar de Nederlandse caravan staat er nog (links op de foto):

Da's wel een grappig verhaal trouwens. Die mensen stonden in Starigrad (waar ik dinsdagavond overnacht heb) vlak bij me. Er stond toen 1 camper tussen en toen ik hier woensdag aan kwam stonden hun er ook en weer 1 camper er tussen ha ha. Wat heel bijzonder is, is dat Starigrad op ongeveer 3,5 uur rijden hiervan ligt. Dus het is echt wel heel erg toevallig.

Ik loop nog even naar voren om een foto te maken van de entree van de camping:

Rechts op de foto het gezellige restaurant van de camping en werkelijk overal staan planten. Oogt wel heel gezellig als je de camping op komt. Op de camping is ook een soort van uitkijkpunt en vanaf daar heb ik een nog beter uitzicht op Krk:

's Avonds is het trouwens helemaal een mooi gezicht, dan zie je de verlichte kerk en allemaal liggies :-) van de stad. Ik heb trouwens nog even overwogen om vanmiddag nog even naar de stad te gaan, maar ik zie er van af. Geen zin ...

Mn bedoeling is om weer achter de laptop te kruipen, maar het zonnetje trekt me toch weer naar buiten. Ik bedenk me dat dit misschien wel de laatste dag is dat ik buiten kan zitten en al helemaal in de blote bast. En dus zit ik even later met een bakkie leut en een KCK in het zonnetje. Morgen wordt er behoorlijk slecht weer voorspeld ....

 

Om 18.15 uur ga ik richting receptie en tref daar "de oude baas". Hij laat me blijken dat hij blij is me weer te zien, maar de beste man is gewoon heel slim :-) Is dit al de voorbereiding op het gesprek ? Even later is de vriendelijkheid verdwenen en hebben we een pittig gesprek over het wel/niet adverteren. Uiteindelijk komen we tot overeenstemming en als "akkoord" krijg ik een ferme handdruk ha ha.

 

Voor meer informatie over deze mooie camping welke gekenmerkt wordt door de enorme vriendelijkheid van de eigenaren, een prachtige ligging en goed sanitair, kijk maar even op: www.campings.nl/ugostiteljski-obrt/autocamp-bor

Ik loop weer terug richting camper en ga met het eten aan de slag. Mn menu bestaat vanavond uit aardappels, (runder)hamburger en bietjes. Daarna even afwassen, nog even achter de laptop en vervolgens kruip ik voor de tv. Genoeg gewerkt vandaag.

 

Zondag 17 oktober 2010.

 

Vanochtend werd ik al om 6.00 uur wakker omdat het echt gigantisch regende. Okay ... helaas klopt de weersvoorspelling dus nu wel. Ik dommel nog even wat weg en schrik toch nog van de wekker die om 7.48 uur :-) af gaat. Dit is echt weer om in bed te bijven liggen, maar ik ben bang dat ik er dan de rest van de dag niet meer uit kom. Dus dan er gelijk maar uit .... voor de zekerheid.

 

Ik heb trouwens nog behoorlijk wat te doen vandaag en kruip daarom direct achter de laptop. Maar al na 10 minuten bedenk ik me dat het toch wel heel erg fris is in de camper. En ik wilde nog bietjes koken ... dan maar gelijk ... warmt de camper ook wat op. Daarna mn verslag even bijwerken en vervolgens verder met mn verhuursites.

 

Tussen de middag even een broodje eten, afwassen en vast douchen want dan kan ik morgenvroeg op tijd weg. Het is vanmiddag warempel droog geworden en het zonnetje kwam er zelfs even door. Nou ja ... tzou wel fijn zijn als het morgen droog was, want ik heb een flinke rit voor de boeg.

 

Om 18.00 uur even eten, afwassen en natuurlijk even naar het voetbal kijken. Goed zo SCH ... het gaat al een stuk beter.

Daarna even mn vriendinnetje bellen en uiteraard 24 kijken... En de dag is al weer voorbij.