Route Armacao de Pera, Lagos, Carrapateira (westkust), Carvalhal, Odemira (bezoek Zmar), Vila Nova de Milfontes. Periode 21 - 27 maart 2009.

 

Zaterdag 21 maart 2009.

 

Als ik wakker word ga ik me eerst even douchen. Oh ja .. hier hadden ze douches waar ik vorig jaar maar geen warm water uit kreeg. Maar ik ken het systeem nu: als je douche 4 in gaat moet je "op de gang" eerst op knop 4 drukken en vervolgens heb je 7 minuten warm water. Als ik op de knop wil drukken schiet er een volledig ingesopte naakte man langs me heen. Hij grijnst en zegt "shitzooi .. ik kon het net niet redden" ha ha.

 

Ik heb vanochtend al besloten om hier het weekend te blijven. Want voordat ik op Turiscampo ben (waar ik wat langer wil blijven ..) moet ik nog 2 campings bezoeken en ik denk dat ik daar maandag meer kans maak dan vandaag.

Dus ga ik richting receptie, maar uiteraard is Manuel niet aanwezig. Dus koop ik even wat lekkere broodjes in de supermarkt, later vandaag maar even weer kijken.

 

Zo ... nu eerst mn verslag even bijwerken en dan maar s even kijken wat we vandaag gaan doen ...

's Middags ga ik met het positioneren van mn nieuwe site aan de slag, maar opnieuw blijkt dat mn mobiele Vodafone verbinding toch wat problemen geeft. Ik geef het op en ga verder (is wel zo'n beetje "een rode draad" geworden) met het plaatsen van accommodaties. Wel grappig ... een paar weken terug heb ik alle accommodaties van Buitenhof Domburg op www.vakantiewoningen-in-europa.nl geplaatst en later op de dag krijg ik een boeking binnen met een huursom van EUR 1.350. Niet gek.

Dit is mn plekkie hier trouwens:

Zoals je ziet niet echt "hokjes"plaatsen. Je gaat maar ergens staan. En ik heb de ruimte ha ha.

Aan het eind van de middag ga ik nog een aantal adressen aanschrijven welke ik op de Vakantiebeurs vergaard heb. En uiteraard kijk ik even naar Paultje en naar Studio Sport.

 

Zondag 22 maart 2009.

 

Sjonge wat gaat de tijd toch snel. Ik ben al weer bijna 2 maanden onderweg. De overtocht naar Noorwegen is inmiddels ook geregeld, op woensdag 27 mei ga ik weer met de Stena Line van Frederikshavn naar Oslo. Nu dat bekend is kan ik beter de terugkomst van deze reis plannen, maar voorlopig laat ik het nog even open. Ik verwacht nog steeds dat ik even na Pasen (rond 15 april) weer terug ben.

 

Het was mn bedoeling om vanochtend een wandeling richting het strand te maken, maar als ik wakker word is het wat bewolkt. Dan eerst maar even achter de laptop. Als ik bij de supermarkt op de camping weer lekkere verse broodjes gehaald heb zie ik dat het zonnetje er wat door komt. En dus op pad !

 

Langs de camping loop ik richting het strand en val midden in de spannende wedstrijd tussen Armacao de Pera B2 tegen het altijd lastige Sporting Club de Santa Catarina do Fonte do Bispo B1. Het gaat er verhit aan toe, maar echt veel slidings worden er niet gemaakt:

En dan klagen ze in Nederland wel s dat de grasmat slecht is ....

 

Als ik over het strand richting de zee loop kom ik dit bootje tegen, leuk voor een foto met achtergrond:

Het is heerlijk nu op het strand. Het waait wel behoorlijk, maar het zonnetje schijnt volop en dat voelt geweldig.

  

Even verder vind ik het de hoogste tijd worden voor mn 1e ijsje deze reis en ik moet zeggen, het smaakt prima (mag ook wel voor EUR 2,70 ... volgens mij werd ik getild)

Via het centrum van Armacao de Pera loop ik terug richting de camping. Er is hier trouwens niet echt sprake van een leuk oud centrum. Overal staan appartementencomplexen en het oogt niet echt gezellig.

 

Terug op de camping ga ik eerst even een broodje eten en daarna aan het werk. Want als ik nu in de zon ga zitten komt er vanmiddag niets van terecht.

Het is zondag en dus de hoogste tijd om mn verhuursites bij te werken. Maar net als ik bezig ben komt er een man naar me toe. Hij vraagt of ik Duits spreek en geeft aan dat hij verderop met een Duitse Adriatik camper staat. Hij heeft problemen met zn laptop en toen hij iemand had gevraagd hem te helpen had die persoon gezegd: "Die man in die Nederlandse Adriatik camper zit de hele dag achter de laptop, die heeft er vast wel verstand van".

 

Ach, ik ben nooit te beroerd en dus loop ik met de man mee en zit even later bij hun in de camper. Maar helaas, ik krijg het niet voor elkaar. Helaas pindakäse.

De rest van de middag heb ik wel nodig om mn sites aan te passen. Af en toe kruip ik even met een bakkie senseo in het zonnetje. Ik ben trouwens al bezig met mn noodrantsoen ... Dat komt mede omdat ik nu minder vaak reis. Voorgaande jaren was ik meer onderweg en zette dus vaker onderweg koffie. Ik bezoek nu ook minder campings omdat er al best veel campings (in Spanje dan tenminste) klant zijn.

 

Na het voetbal ga ik even afwassen en mn verslag bijwerken. Morgenvroeg ga ik direct op pad. Eerst nog 2 campings bezoeken en dan naar Turiscampo, iets voorbij Lagos. Als daar de WIFI-verbinding nog steeds goed functioneert, wil ik daar wat langer blijven om wat dingetjes te regelen. En vervolgens noordwaarts richting Lissabon.

 

Maandag 23 maart 2009.

 

Gisteravond heb ik besloten om 's avonds maar wat eerder op bed te gaan en er dan 's morgens wat eerder uit. Dat is iets makkelijker in de planning. En bovendien is er na 23.00 uur (dus 00.00 uur Ned. tijd) ook helemaal niets meer op de tv.

En dus sta ik vanochtend 7.30 uur Portugese tijd al naast mn bed. Eerst even douchen en daarna nog heel even achter de laptop. En dan op pad.

 

Net als ik richting receptie wil om aan te vragen of ze de elektriciteitskast kunnen openen zie ik een onderhoudsman lopen. Dus vlug er achter aan en tja, die koppelt natuurlijk direct de stroom eraf. Helaas ... geen koffie meer. Maar Johan, mn buurman uit Borne, is zo lief om nog even koffie te zetten en als ik nog even bij hun langs ga om "ajuus" te zeggen drink ik nog even een bakkie mee.

 

Bij de receptie informeer ik nog even of Manuel, de manager er is, maar helaas. Ik koop nog even een paar lekkere broodjes hier bij het winkeltje op de camping en ga daarna richting Lagos.
Maar uiteraard rijd ik eerst even bij La Nossa Senhora da Rocha langs:

Daar heb ik in 2005, 2007 en afgelopen jaar gestaan, maar de laatste keer ben ik er bijna van het plateau geregend. Dat doe ik dus niet weer. En de mooie camperplaats, op de foto hieronder middenin rechts (dat groene ...)

is volledig afgesloten. In 2005 heb ik daar een paar nachten gestaan en toen liep ik via een trappetje zo naar beneden naar het strand. Maar op het strand is het nu ook geen pretje. Het waait echt enorm en de golven zijn hier behoorlijk hoog.

Wel grappig: van het ene naar het andere strand:

loopt een tunneltje. La Nossa Senhora da Rocha ligt zeg maar tussen de beide stranden in en daaronder loopt een tunneltje waardoor je van het ene naar het andere strand kan lopen.

Zoals je op de foto's ziet is het vandaag ook iets bewolkt. Maar dat is het de laatste dagen wel vaker 's morgens vroeg en in de loop van de dag is het dan weer prima.

 

Als ik de 1e camping in Alvor bezocht heb (helaas .. manager niet aanwezig, en nee ... deze keer ga ik niet wachten - vorig jaar wel gedaan ...) schijnt het zonnetje al weer volop. Via de N-125 rijd ik door naar Lagos, bezoek daar nog een camping, maar eigenlijk hetzelfde verhaal. Dus onverrichter zake ga ik maar door naar Camping Turiscampo iets voorbij Lagos.

 

Daar is Ines, de eigenaresse, ook niet aanwezig. Dat schiet wel op vandaag. Maar het is mn bedoeling hier een aantal dagen te blijven, want ik moet nodig wat dingetjes regelen en dus ga ik op zoek naar een mooi plekje. En dit keer moet ik heel kritisch zijn naar de plek waar ik ga staan. Iets uit de wind, met WIFI en schotelbereik, graag in de zon, een beetje vlak ... dus ... maar het lukt, mede omdat het niet zo druk (meer) is. Veel overwinteraars zijn al naar huis.

Ook de Nederlanders die ik hier vorig jaar ontmoet heb zijn er niet en ook de Zweden die ik hier vorig jaar nog tegen kwam zijn er niet.

 

Wel kom ik later op de middag een ander Nederlands stel tegen die vorige week bij Isla Cristina "een paar plaatsen verderop" stonden. Heel grappig: ze rijden in nagenoeg dezelfde camper als ik en hebben ook in Torre del Mar en in Tarifa op precies dezelfde campings als waar ik heb gestaan.

 

Mn gesprek met Ines heb ik inmiddels gehad, maar we moeten deze week nog een keer om tafel. Hier blijven is geen probleem, dus maar s even wat dingetjes gaan plannen. Maar de WIFI-ontvangst heeft toch behoorlijk wat beperkingen en doordat de verbinding regelmatig wegvalt schiet ik eigenlijk niet veel op.

 

En omdat de camper redelijk vlak staat besluit ik daarom maar pannenkoeken te bakken. Daarna werkt de verbinding gelukkig wel weer en de rest van de avond zit ik dan ook achter de laptop....

 

Dinsdag 24 maart 2009.

 

Ook gisteravond maar weer eerder op bed gegaan en dus zit ik vanochtend al op tijd achter de laptop. Dit bevalt me goed zo ... die houden we er in.

Ik ben vandaag trouwens precies 2 maanden onderweg. En ik bedacht me gisteravond dat ik nu toch een beetje de tijd in de gaten moet houden want het is nu zo half april ....

 

De verbinding hield er gisteravond laat helaas mee op en ook vanochtend werkt het niet. "Gelukkig" werkt het ook bij anderen niet en dus ligt het niet aan mijn laptop. Tja, en wat nu ? Ik ga er eigenlijk van uit dat het tijdelijk is, dus dan maar overschakelen op mn mobiele verbinding. Maar bellen lukt dan dus niet.

 

Aan het eind van de ochtend even verse broodjes halen en lekker in het zonnetje (dus ...) oppeuzelen en daarna de rest van de middag achter de laptop. En !! weer een land "gevuld". Een klant uit Tsjechie heeft 2 accommodaties geplaatst, kijk maar s op: www.vakantiewoningen-in-europa.nl/vakantiehuizen/tsjechie

Tja, verder niet zo veel nieuws eigenlijk. Niets beleefd...

 

Woensdag 25 maart 2009.

 

Sjonge jonge wat is het hier heerlijk rustig 's nachts. Vanochtend eerst maar even een lekkere douche pakken en daarna uiteraard weer naar de WIFI verbinding kijken. En .. hij doet het heel even, maar daarna is het weer gebeurd. Afgezien van het feit dat mn plannen zo aardig in de war raken begin ik me er nu ook aan te irriteren. Dus zoals het nu lijkt ga ik morgen weer verder. Ik heb mn tijd nog wel nodig en misschien kom ik onderweg nog wel een camping tegen waar ik een goede WIFI verbinding heb.

 

Het is trouwens wel "aardig" weer, kijk maar:

Het zonnetje schijnt volop en ik schat dat het zo'n 22/23 graden is. Prima. Hoeft echt niet warmer.

Halverwege de middag heb ik nog een gesprek met Ines, de eigenaresse en daarna probeer ik voor bij de receptie nog even of ik daar via WIFI kan bellen. Als dat ook niet lukt heb ik de pet helemaal verkeerd op staan en als ik terug loop richting camper word ik "gered" door Ruud en Riekje waar ik eergisteren over schreef. Zij nodigen me uit om een biertje te komen drinken.

 

Eigenlijk is het wel een grappig verhaal: zij hebben alles in Nederland verkocht en reizen met hun Renault Adriatik door heel Europa. Op Camping Giralda waar ik vorige week was, stonden ze nagenoeg vlak voor me (1 caravan er tussen) en ook de komende periode verwacht ik ze nog wel tegen te komen want ook zij trekken langs de westkust noordwaarts door Portugal.

 

Terug bij de camper kruip ik nog even achter de laptop en ga daarna met het eten aan de slag. Daarna even afwassen en de rest van de avond antwark. Heb ik op later op de avond toch nog een goed gevoel.

Maar ik heb mn besluit al genomen: morgen ga ik weer verder. Dat was eigenlijk nog niet de bedoeling, maar mn plan was om hier langer te blijven omdat ik van WIFI gebruik kon maken. Nu dat niet kan, kan ik beter doorrijden want ik ben mn tijd nog wel nodig.

 

Donderdag 26 maart 2009.

 

Vandaag ga ik weer op pad, maar de 1e camping ligt hier vlakbij en de 2e camping op ongeveer een uur rijden. En dus is mn plan om aan het eind van de ochtend te vertrekken.

Dus eerst even achter de laptop, halverwege de ochtend even "het huishouden doen" en rond 11.00 uur klaarmaken voor vertrek. Ruud en Riekje komen nog even bij me en ik word door hun uitgezwaaid. Wat een leuke lui !

 

Omdat ik niet weet waar ik de komende dagen terecht kom, ga ik eerst de camper een flinke beurt geven. Vuil water eruit, schoon water bijtanken en de wc-cassette legen.

Als ik water sta te vullen kom ik de eigenaar van deze "camper" tegen:

De afgelopen dagen had ik al een paar keer naar deze (Nederlandse) bus gekeken, want .... nou ? Precies ... deze bus lijkt wel heel erg veel op de grijze bus uit de clip van "Busje komt zo" van Höllenboer. De bus waarin "de neus" achter het stuur zit. Omdat er toch niet zo heel veel van dit soort bussen meer in Nederland rijden besluit ik het erop te gokken: of de eigenaar deze bus in de regio van Hellendoorn gekocht heeft ? Hij blijkt m 2 jaar geleden in Arnhem gekocht te hebben, maar hij weet zeker dat de bus uit de regio "Wierden-Raalte-Rijssen" komt. Nou .. dat kan niet missen toch ? Dit moet m zijn .. heeeeel apart ha ha.

 

Als ik afscheid van Ines genomen heb rijd ik richting Budens om de laatste camping aan de Algarve te gaan bezoeken, Camping Quinta dos Carricos. Ik heb geluk, eigenaresse Andrea (inderdaad .. een Nederlandse) is aanwezig en we gaan even kort in gesprek. Maar helaas, tot (directe) zaken komt het niet.

 

Als ik weer richting de N-125 rijd besluit ik om langs de kust richting het noorden te gaan. De vorige keer ben ik binnendoor via Bensafrim gegaan, maar ik moet natuurlijk nog even eten en aan de kust weet ik een mooie lunchplek.

En dus rijd ik richting Villa do Bispo en ga daar "de hoek om". Want vanaf nu gaat het noordwaarts, eerst richting Lissabon, daarna richting Porto.

 

Ik zei net "langs de kust" maar dat moet je ruim opvatten, want de zee zie je nauwelijks. Het gebied hier aan de Costa Vicentina is een groot Nationaal Park en je kunt alleen op sommige plekken richting de kust en dan zijn de wegen meestal ook nog onverhard. Maar zoals gezegd, ik weet nog een mooi plekje. Als je noordwaarts richting Aljezur over de N268 rijdt kom je op een gegeven moment in het plaatsje Carrapateira. Als je bijna het dorpje uit bent ga je linksaf richting Praia da Bordeira. Tja ... en dan maar gewoon doorrijden tot je de campers ziet, want de parkeerplaats staat behoorlijk vol met campers.

 

Ik parkeer m tussen 2 Nederlandse campers en ga even een broodje eten, tja ... en dit is mn uitzicht:

Van bovenaf ziet het er zo uit:

 

En nog weer iets hoger (ben ik met de camper naar toe gereden ...):

Daarna ga ik weer op pad. Iets voorbij Odeceixe ligt de eerstvolgende te bezoeken camping, Camping Sao Miguel. Daar was ik vorig jaar al bijna rond, dus heb ik ze gisteren aangeschreven dat ik vandaag zou komen. En dus word ik bij de receptie verwelkomd met "bon dia Marcel". Dus ...

Bijna rond: nou eigenlijk was het anders. De eigenaar was vorig jaar eigenlijk akkoord, we hebben zelfs het contract helemaal ingevuld en ondertekend, maar aan het eind van het gesprek wilde hij het (originele) contract nog even houden. "hij moest nog wat afstemmen". In de periode daarna heb ik via mail en telefoon geprobeerd om alsnog het contract te bemachtigen, maar helaas .... dit had ik nog nooit meegemaakt en ik ben trouwens ook weer een ervaring rijker: probeer nooit het tempo van een Portugees te bepalen ! Want dat werkt alleen maar averechts.

 

En dus ben ik wel heel benieuwd wat er nu gaat gebeuren. Het contract van vorig jaar is niet weer boven tafel gekomen, maar na een half uur heb ik wel een contract voor www.camping.eu binnen en voor www.vakantiewoningen-in-europa.nl. Nou beter iets dan niets en bovendien: dit is wel mn 1e contract in Portugal. Dus het mocht ook wel een keer !

 

Mn volgende doel is Parque de Campismo Monte Carvalhal da Rocha, tja ... echt korte namen hebben ze hier nog nooit van gehoord. Vorig jaar kwam ik hier min of meer bij toeval terecht en ondanks dat ik toen niemand gesproken heb, was ik onder de indruk wat ik zag. Niet zo zeer van de camping maar wel van de bijgebouwen, zwembad, uitzicht etc.

 

Maar als ik er nu aan kom zijn ze druk met het bouwen van nieuwe accommodaties. Sjonge jonge, ik schat dat er wel zo'n 30 man rond lopen. Tja .. en probeer er dan maar s de baas tussen uit te zoeken. Niemand spreekt Engels en ik word van het Portugese kastje naar de muur gestuurd. Uiteindelijk komt er een man op me af en inderdaad, de eigenaar. Maar echt veel tijd heeft ie niet ... begrijpelijk.... en duidelijk is ook dat er nu (nog) niet geadverteerd gaat worden. Maar dit is wel een potentiele kandidaat.

 

Omdat ik het inmiddels goed zat ben, het zweet loopt me al zo'n beetje vanaf 11.00 uur vanochtend over mn lichaam en ik ben steeds blij als ik mn gekoelde camper weer in kan, vraag ik de eigenaar of ik hier kan overnachten. Nou, dat is geen probleem, maar hij wijst naar mn camper. Of ik daar toilet etc. aan boord heb ? Ik begrijp het niet helemaal en dus loopt hij met me mee naar het campinggedeelte. En dan zie ik dat ze daar ook druk aan het werk zijn. Alles ligt overhoop. Hij vertelt dat ze slechts 2 gasten hebben en die maken tijdelijk van ander sanitair gebruik. Dus geef ik hem aan dat ik alleen maar stroom nodig heb. Dat is geen probleem, ik mag hier de nacht wel blijven.

 

En dus parkeer ik de camper op een paadje op de camping en warempel, de schotel gaat mooi tussen de bomen door. Zo, eerst maar even een bakkie leut en uitpuffen .... sjonge jonge wat warm.

Als ik weer een beetje bijgekomen ben kruip ik nog even achter de laptop om wat administratie te doen en dingetjes te printen. Want het aantal boekingen neemt ineens weer toe. Crisis afgelopen ?

 

Even na 18.30 uur (Nederlandse) tijd ga ik met het eten aan de slag. Maar ik bedenk me dat het misschien nog wel handig is om even te kijken of de tv wel werkt. Want toen ik in 2005 hier aan de kust kwam, zei de schotel "doe het maar lekker zelf", in 2007 had ik totaal geen last en vorig jaar in maart moest ik al bij Camping Giralda de kop van de schotel (dat klinkt ook wel leuk ha ha) bijdraaien. Tot nu toe heb ik nog geen problemen, maar als ik de tv aan doe zie ik dat ik alleen maar de Nederlandse zenders heb en dan ook nog met flink wat strepen.

 

Tja ... waar ligt dat nou aan ? Kop bijdraaien of komt de schotel toch niet zo goed tussen de bomen door ? Dus eerst het dak op en de tv goed hard zetten zodat als de zender gevonden is, ik het op het dak kan horen. Maar nee hoor, wat ik ook probeer, de andere zenders blijven het niet doen. Dus dan nog maar een keer de plek bekijken en ik zie dat als ik de camper iets vooruit rijd, dat ik wat minder takken "op mn pad" heb. En ja hoor ... gelukt !

 

En dus kruip ik na de nasi (ja .. al weer ..) even voor de buis, daarna even achter de laptop en vervolgens natuurlijk even naar Ik Vertrek kijken. Het zijn allemaal herhalingen, maar dit keer gaat het over een stel wat naar Zuid Portugal emigreert en daar kom ik nu net vandaan. Als ik zit te kijken moet ik wel lachen, het "winkel" pand wat die gast uiteindelijk betrekt ligt aan de N-125 ... de drukke weg waar ze in het programma over spraken". Nou, over die N-125 ben ik de afgelopen week continue gereden, dus 95% kans dat ik voor dat pand ben langsgereden. Maar goed, het wemelt van dat soort zaken aan de N-125 dus het was zeker niet makkelijk te vinden geweest.

 

Vrijdag 27 maart 2009.

 

Sjonge jonge, wat was het hier heerlijk rustig vannacht. Echt niet te geloven.

Ik wil vandaag niet zo laat weg, maar wil ook eerst mn verslag nog even bijwerken en natuurlijk nog even wat foto's maken van de plek hier. Zo sta ik met de camper:

En zo ziet het complex eruit:

Het is geheel in "Alentejo-stijl" opgetrokken en in de gebouwen zijn o.a. de receptie, fitnessruimte en een supermarkt gevestigd.

(Alentejo is de provincie waar ik nu ben)

Op bovenstaande foto kun je op het midden van de foto nog een stukje van de zee zien. Vanuit de nieuwe bungalows heb je straks direct zicht op de zee, echt geweldig !

Rond 10.00 uur Portugese tijd heb ik mn verslag klaar. Nog even vlug een bakkie en dan op pad !

 

Om de volgende camping te kunnen bezoeken kan ik of 3 km. over een grindpad langs de kust of 17 km. omrijden. Vorig jaar heb ik voor het grindpad gekozen (zie verslag 24 maart 2008) maar dat grindpad is op sommige stukken behoorlijk steil en op 1 stuk kwam ik ternauwernood boven. Dat doen we dus niet weer. En dus rijd ik via de Brejao (waar ik bij een Opa Mol winkeltje nog even 3 verse bolletjes koop voor EUR 0,45 ..) en de N-120 naar de volgende camping.

 

Het is natuurlijk wel na te zoeken, maar ik noem de naam van de camping maar niet. Want de camping die ik ga bezoeken is te koop en eigenlijk bezoek ik m tegen beter weten in. Maar ja, je weet nooit of de camping in tussentijd verkocht is.

Maar dat blijkt niet het geval, ik tref de eigenaar (die alleen Portugees en Frans spreekt) en hij geeft mij aan niets te willen doen voor wat betreft de publiciteit. Maar, hij wil wel een deal met mij afsluiten. Als ik hem een koper voor zn camping aanlever stelt hij mij een vorstelijk bedrag in het vooruitzicht (daar kan ik wel een nieuwe camper voor kopen ...). Het is wel een leuke camping trouwens :-)

 

Daarna gauw op pad richting het nieuwe park Zmar. Ik ga binnendoor maar je vindt dit park als je, komend vanuit het zuiden, voor Odemira linksaf slaat richting Vila Nova de Milfontes (de N-393) en daarna (2e afslag) linksaf slaat richting Cabo Sardao, je ziet het park dan links "in het weiland".

 

Nou ja "zien". Het park is in aanbouw en gaat op 1 juni a.s. open. En .... ik heb nog nooit zoiets gezien en meegemaakt. Vanaf de weg moet je eerst bijna 2 km. over een soort van zandpad, maar al direct word ik tegengehouden. Oei .. strenge bewaking. Iedereen die aankomt en vertrekt wordt geregistreerd en ik sta gelukkig op de lijst ... Eigenlijk is het ook wel een koddig gezicht, het lijkt soms wel of ze in the middle of nowhere een sanitairgebouw aan het bouwen zijn:

Maar ja, ook niet zo gek als je je bedenkt dat het park 80 ha. groot is en het grootste Ecopark in Europa wordt. Kijk maar s op: www.vakantiewoningen-in-europa.nl/2739/vakantiewoning/alentejo/portugal

 

De eigenaar zal me persoonlijk ontvangen, maar als ik me meld bij de kantoren is hij nog niet aanwezig. Maar het blijkt hier goed georganiseerd: bijna direct komt er iemand van de "Staff" op me af die informeert of ik Mister Mol ben. Ach nou toe maar dan .... Ze is uiterst vriendelijk en geeft aan dat de eigenaar wat later komt. Maar dat alles geregeld is. Eh ... ? En al direct komt er iemand aanrijden die aangeeft dat ze een plekje voor me hebben waar ik vannacht kan staan, met stroom ... Oeps, dat had ik inderdaad gevraagd, maar als ik het hier zo om me heen zie: overal staan grote kranen:

en overal rijden grote trucks, bulldozers, terreinauto's en later hoor ik dat er totaal 120 bouwvakkers aan het werk zijn. En eigenlijk had ik ook al besloten om verder te gaan.

Maar het is allemaal geen probleem, het internet is in ieder geval wel voor me geregeld. Het meisje van de "Staff" begeleidt me door het immense pand en ik krijg zelfs mn eigen kantoor ha ha:

Als ik mn laptop geïnstalleerd heb, probeer ik verbinding te maken, maar wat ik ook probeer, geen verbinding. En dus roep ik Claudia (die overigens geboren is in Gronau en dus Duits, een beetje Nederlands en Engels spreekt) er bij. Die regelt, in overleg, een andere plek en even later zit ik bij 3 andere mensen in een kantoor. Wel heel grappig want iedereen die hier binnenkomt geeft mij de hand, er van uitgaande dat ze een nieuwe collega hebben ha ha.

 

Een uurtje later, als ik inmiddels al het nodige heb kunnen regelen (doordat ik via internet kan bellen), is Francesco - de eigenaar - gearriveerd. Hij geeft mij een rondleiding van bijna een uur en nogmaals: ik heb nog nooit zoiets gezien. Sommige panden zijn zo immens groot dat hij bijna zelf de weg kwijt is. Het lijkt wel of niets hier een gewone omvang heeft en aan werkelijk alles is gedacht. Maar .... er is echt nog niets klaar ! en 1 juni gaan ze echt open. Sterker nog, dan moeten ze open want de 1e boekingen zijn al gemaakt.

 

Door het slechte weer in december en januari in Portugal hebben ze een enorme vertraging opgelopen en nu zijn ze echt dag en nacht aan het werk om het op tijd af te krijgen. Maar volgens Francesco gaan ze het redden, 100% zeker.

Als we weer terug zijn bij de kantoren kunnen we direct aanschuiven aan de lunch. Uiteraard geheel in Portugese stijl: heerlijk !!

 

Werkelijk alles is hier opgetrokken in hout, wat overigens uit Finland komt. Die jongens die die deal binnengehaald hebben, hoeven voorlopig niet zo veel hout meer te verkopen denk ik. Ik heb trouwens bedragen gehoord die hier geinvesteerd worden en dan begint het mij helemaal te duizelen .. sjonge jonge.

 

Na de lunch ga ik nog even naar mn kantoor (........), pleeg nog wat telefoontjes en rond 15.30 uur vind ik het wel welletjes. Ik neem afscheid van mn tijdelijke collega's, bedank Francesco voor de rondleiding en de lunch, en vertrek richting Vila Nova de Milfontes, op zo'n 20 minuten rijden.

 

Daar wil ik Camping Campiferias bezoeken (de andere camping is al 2 jaar klant), maar als ik gearriveerd ben is de manager opnieuw niet aanwezig. Mn bedoeling is om hier te overnachten, maar ten eerste zijn ze net een bus vol met Portugese studenten aan het legen en ten tweede bevinden de camperplaatsen zich onder de bomen. Dus geen zon en geen bereik voor de schotel.

 

Tel daarbij op dat ik zo straks vanaf de brug even voor Vila Nova de Milfontes een geweldige camperplaats heb gezien en mn besluit is genomen. Maar eerst rijd ik nog even richting de vuurtoren want ook daar heb ik wel s campers zien staan.

Als ik bij de kust kom zie ik beide camperplaatsen liggen:

 

Achteraf (zie ik als ik aan de overkant van het water ben) zie ik nog een 3e camperplaats, echt overal staan hier campers ...

Ik kies voor de 1e optie, de camperplaats die ik vanaf de brug heb gezien, dus de 1e foto. De 2e camperplaats (2e foto) ligt bovenop een rots direct aan zee en ik verwacht dat dat 's nachts behoorlijk lawaaierig zou kunnen zijn.

En dus rijd ik het dorp uit, moet wel even een stuk terug naar Odemira alvorens ik de weg naar het strand gevonden heb, maar als ik de camper eenmaal tussen een aantal Portugese en Franse campers heb staan ben ik helemaal verkocht ... wat een mooie plek:

Direct aan het strand en met een prachtig uitzicht op Vila Nova de Milfontes. Ik weet niet of je het op de foto goed kan zien, maar het water is echt kraakhelder !!

Zo, eerst maar even een ouderwets bakkie leut zetten, stoel buiten zetten en verstand op NUL. Het is hier echt heerlijk rustig en ik geniet.

Ook "mn diner" (nasi 2) nuttig ik buiten en na de afwas kruip ik achter de laptop.

 

Morgen ga ik weer verder, want ik heb het weekend natuurlijk wel stroom nodig. Mn bedoeling is om morgen bij een camping iets onder Sines te overnachten.