Route La Manga - Aguilas - Cabo de Gata - Almeria - Motril Puerto - Torre del Mar. Donderdag 14 februari - Donderdag 21 februari 2008.

Donderdag 14 februari 2008.

Gisteravond besloten om hier vanochtend nog te blijven staan. Ik heb nog genoeg te doen en als ik rond 10.00 of zo wegrijd kan ik vanochtend misschien 1 camping doen. Want de volgende 3 campings liggen rond Mazarron, op ongeveer een uur rijden van hier. Dus dan moet ik of heel vroeg weg (en daar had ik geen zin in) of na de middag. Maar ik moet hier om 12.00 uur van de plek, ik eet dan wel ergens onderweg.

De rest van de ochtend ben ik bezig met de "camping"administratie. Het is overigens nog steeds droog. Af en toe zon, af en toe bewolkt en heel veel wind. Vannacht heeft het behoorlijk gespookt, het waaide echt flink.

Vreemd eigenlijk, Camping La Manga is echt een enorme camping, maar als je zo op je plekkie staat heb je dat niet in de gaten. Dat komt pas als je richting receptie rijdt, dan rijdt je langs de 6 tennisbanen en de kerk (eigen kerk op de camping ...) en tot slot een enorme supermarkt.

Tegen 11.45 uur breek ik op en even later sta ik bij de receptie. Want ik moet dit keer wel betalen, overigens wel met een flinke korting. Omdat de camping een eigen oprit op de snelweg heeft ben je zo een eind weg en al gauw rijd ik via La Union, Cartegena binnen. De vorige keer ging het ook niet helemaal goed en eerlijk gezegd vraag ik me af of er wel een weg om deze grote stad heen loopt.

Maar goed, ik rijd in ieder geval dwars door de hele stad en wat er gebeurd is weet ik nog niet maar ineens stond alles vast en zag je overal politie. Ongeluk ? Optocht ? zeg het maar. Maar gewoon met de stroom meerijden en hopen dat je aan de goede kant de stad uitkomt. Mede dankzij mn navigatiesysteem lukt dat en al gauw rijd ik richting de 1e te bezoeken camping in Isla Plana, iets voor Puerto de Mazarron. Omdat ik nog niet gegeten heb, rijd ik de camping even voorbij, ga even eten en daarna richting de camping.

Deze camping, Camping Los Madriles nodigt niet echt uit, maar ik heb gehoord dat het een mooie camping moet zijn. Maar voordat je erop bent moet je eerst door 2 slagbomen, bij de 1e stond ik al een poosje te wachten, heb vervolgens op een knopje gedrukt en na een "si ?" mocht ik door. Sjonge jonge .. hier houd ik dus niet van he ! Hoe anders is het in Noorwegen (gaat ie weer ...), waar je bij aankomst meestal zelf een plekkie op moet zoeken omdat er niemand te bekennen is.

Als ik uiteindelijk (nadat ik ook de bloedhonden en het prikkeldraad gepasseerd ben) de receptie bereikt heb, blijkt de manager niet aanwezig. Tuuuurlijk...

Dus laat ik mn voorstel achter. Als ik weg rijd zie ik dat de campers zelfs al op het parkeerterrein staan te wachten. Op de 2e camping Las Torres (iets verderop) ligt het iets anders. Daar kom ik bij de receptie en is niemand te bekennen. Uiteindelijk regelt een vaste gast dat de receptionist opgetrommeld wordt. Maar ook hier is de eigenaar niet aanwezig .. "duurt nog wel een weekie voordat die er weer is".  Camping Las Torres ligt overigens te midden van een aantal enorme kassen (allemaal van plastic hier ..) en doordat de camping een paar km. van zee ligt en iets hoger gelegen is waait het er enorm.

Tja, dan is de 3e camping misschien nog wel het beste. Maar voordat ik in Puerto de Mazarron ben zie ik dat de camperplaats waar ik vorig jaar over schreef er niet meer is ?? ik weet het niet helemaal zeker, maar vorig jaar stonden er nog tig campers en nu maar 1. Iets verderop richting Mazarron stonden op een braak liggend terrein wel 5 of 6 campers (naast de Lidl) en het leek erop dat ze daar al langer stonden. Niet echt een fijne plek ..

Hier sla ik ook af richting Camping Playa de Mazarron. Als je de camping zoekt houdt dan Bolnuevo aan, anders vind je het echt niet.

Bij aankomst bij deze camping zie ik al dat zelfs het parkeerterrein overvol staat, echt niet geloven. Ik geloof totaal 440 plaatsen, alles bezet en dan staat het parkeerterrein ook nog vol campers die staan te wachten tot er een plekje vrij komt.

Als ook hier de manager niet aanwezig is, besluit ik dan maar weer gauw te vertrekken.

De rit gaat verder richting Aguilas. Te laat zie ik dat er een geheel nieuwe snelweg ligt. Als je met een caravan bent neem dan alsjeblieft de snelweg want grote gedeeltes van de oude weg naar Aguilas zijn een drama. Uiteindelijk red ik het en rond 16.00 uur rijd ik Aguilas binnen. Ik heb net nog even gekeken wanneer ik hier vorig jaar was ... oh ja ... precies op 14 februari. Hoe is het mogelijk !

Toen was ik op doorreis en heb ik uiteindelijk op een camperplaats gestaan iets voorbij Mojacar direct aan het strand. Waarschijnlijk kom ik daar nu niet langs omdat de volgende te bezoeken camping op ruim 2 uur rijden ligt en ik dan toch liever een stukkie snelweg pak.

Maar goed, ik moet zo langzamerhand wel een plekje zien te vinden waar ik nu kan overnachten. Daarom besluit ik nu ook camping Aguilas te bezoeken. Deze ligt ca. 5 km. buiten de stad, volgens de campinggids "rustig gelegen". Nou .. als ik aankom hangen de bouwkranen zo'n beetje boven de camping en is het er een lawaai van jewelste. Maar ... de slagboom is open en als ik uit de camper stap komt er een man naar me toe. Als ik m vertel waar ik voor kom geeft hij aan dat dat niet wat gaat worden. De eigenaar is juist aan het afbouwen en wil zeker niet meer gaan adverteren.

Maar of ik een overnachting zoek ... huh ? ja sorry .. van zo'n vraag schrik ik natuurlijk. Als ik dat bevestig geeft ie aan dat hij met een Engelse rally zit die vanavond en morgen binnenkomen en dat hij niet zeker weet of er plaats is. Of ik even wil wachten dan gaat hij even kijken. Okay ... Als hij terug komt geeft hij aan dat hij een mooi plekje heeft en met een vette knipoog geeft hij aan dat hij wel een mooi prijsje zal maken. Even later sta ik op de plek, inderdaad niet verkeerd, mooi vlak en mooi in de zon (als die er zou zijn ..). En dat voor EUR 10 incl. stroom, dat wil nog een keer.

Als ik even zit te genieten van een bakkie senseo zie ik dat mn telefoon om verbinding vraagt. Huh ? niets ? oei .. dan zal mn internetverbinding dus ook niet werken. Toch maar even proberen .. nee hoor. Niets. Dit heb ik nog niet eerder meegemaakt. Misschien een WIFI-verbinding ? Ja, die is er wel, maar geblokkeerd. Dan maar even naar de receptie, s vragen wat dat kost. Als ik bij Manuel kom en informeer naar WIFI krijg ik een heel verhaal, wat ik allemaal zou moeten instellen op de computer, gevolgd door een code. Maar als ik die code invoer op mn laptop heb ik direct verbinding. Oke ! Enne ...gratis he !

De plaats van de camping vind ik niet "jevanhet", maar voor de rest bevalt het me hier toch wel. Het toiletgebouw ziet er goed uit en op de camping staat van alles wat, Nederlanders, Duitsers, Engelsen (dat is altijd de boventoon), maar ook Zwitsers, Fransen, Oostenrijkers, Denen en zelfs Spanjaarden .. het moet niet gekker worden. Morgen maar s even kijken wat ik ga doen. Eerst maar s kijken of ik hier kan blijven staan en of ik hier kan wassen. Want als dat niet kan ben ik gauw klaar. Dan ga ik morgen verder.

Vrijdag 15 februari 2008.

Na een ongelooflijke rustige nacht, dat wordt straks bij Malaga, Marbella etc. wel anders, eerst even rustig wakker worden en dan richting Manuel. Hier blijven is geen probleem, en hij heeft inderdaad nog een wasmachine voor de campinggasten. Okay .. nu eerst de volgende campings gaan bellen.

Maar als ik op de 1e te bezoeken camping de manager niet te pakken kan krijgen hak ik de knoop door. Ik blijf hier het weekend staan. Want ik moet echt nodig wassen. Bovendien bevalt het me hier wel en heb ik een eigen plek. Want als je zoals bij camping Costa Blanca en Santa Pola dubbel geparkeerd staat heb je ook geen mogelijkheid om ergens de was op te hangen. En tot slot betaal ik hier EUR 10 per nacht inclusief stroom en heb ik WIFI zodat ik mooi wat campings kan bellen.

Dus eerst maar s even de was sorteren en in de wasmachine stoppen. Een uurtje later heb ik alles buiten hangen. Het is niet echt een stralend blauwe hemel maar af en toe komt het zonnetje erdoor. Af en toe waait het iets, dus de was droogt mooi.

Ondertussen ben ik bezig met van alles en nog wat, mn oude verhuursite bijwerken, campings bellen, de beurs volgen, mailtjes beantwoorden, via de telefoon nog 2 boekingen aannemen (want ik heb inmiddels weer verbinding met Vodafone ..), advertenties op Marktplaats aanpassen, contact leggen met Hogenboom (stand van zaken ?) en mn webdesigner. Zat te doen dus.

In de loop van de middag heb ik de was al droog, dus gelijk maar even opruimen. Morgen de rest. Daarna even eten (bami 2) en nog even lekker tv kijken. De dag is zo weer voorbij ha ha.

Zaterdag 16 februari 2008.

Volgens de Nederlandse teletekst en volgens een "weer"website zou het vandaag gaan regenen, soms zelfs met stevige buien. Als ik wakker word is het inderdaad wel iets bewolkt maar ik trek toch mn plan van vandaag door. Dus het beddegoed eraf, wassen, ondertussen de camper van binnen schoonmaken en de was ophangen. Tja .. en dan breekt zelfs de zon door:

Sterker nog .. het is heerlijk weer en ik heb zelfs een paar keer lekker in het zonnetje kunnen zitten. Trouwens wat dat betreft was het vorig jaar echt veel warmer. Toen ik ook rond deze tijd hier in de omgeving was ben ik zelfs een keer al om 12.00 uur gestopt omdat het zweet me van de kop af gutste.

Op de foto sta ik trouwens voor het grootste gedeelte nog in de schaduw maar even later kwam "de zon om de boom". Links van mij staat trouwens normaal een Engelse camper, maar die waren even weg. Trouwens wel een grappig rijtje: eerst een Spaanse caravan, dan een Franse camper, dan een Engelse camper, dan ik zei de gek en dan een Duitse caravan. Hoezo verschillende nationaliteiten.

Wat overigens wel een nadeel van deze camping is, is dat er op loop- of fietsafstand geen winkels zijn. Gelukkig heb ik altijd (voor dit soort situaties) voldoende afbakbroodjes bij me. Dus ik verhonger niet ha ha.

's Middags ga ik mn verhuursite (het aantal bezoekers loopt dankzij het toenemende aantal bezoekers op deze site .. dank je wel SBS6/Veronica) verder bijwerken. Ik wil nu iets gerichter met mn aanbiedingen te werk gaan. Natuurlijk moet dit straks via de nieuwe site, maar daar moet ik eerst s goed induiken en daar heb ik nu niet voldoende tijd voor.

Om 17.00 uur heb ik de was opgeruimd en het bed al weer opgemaakt en staan de bietjes te koken. Want onder het eten kijk ik zaterdag's altijd Duitsch voetbal en natuurlijk Campinglife. In deze aflevering gaat het trouwens over Rome, misschien hebben ze nog wat handige tips want dit jaar wil ik de stad ook gaan bezoeken. De camping waar Sander en Marit staan (Camping Fabulous) moet ik trouwens (als een onderdeel van een groep) morgen nog een voorstel doen .. grappig.

's Avonds ga ik verder met het vullen van mn nieuwe site (nieuw park Bospark Lunsbergen in Borger) en kijk ik met een schuin oog naar de tv. Maar voor het voetbal ga ik natuurlijk even goed zitten, helaas ... gelijkspel. Zullen Riemer en Jan dat op de golfbaan geregeld hebben ?? ja ...vast.

Zondag 17 februari 2008.

Om 8.00 uur sta ik al weer naast mn bed. Want mn flexibele werktijden betekenen vaak ook dat de rustdag zondag er bij in schiet. Het is trouwens opnieuw bewolkt, maar in de verte zie ik wat blauwe lucht deze kant op komen. Komt helemaal goed. Vandaag ga ik eerst verder met het aanpassen van mn verhuursites. Uiteindelijk ben ik hier de hele ochtend mee bezig. Uiteraard af en toe even een luchtje scheppen. Maar echt mooi weer wordt het vandaag niet.

Mn (Engelse) buurman heeft ook geen rustdag, hij is de camper aan het wassen. En omdat hij ook een hele lange slang heeft (aangesloten) informeer ik even of ik die mag gebruiken. Want ik moet nog even wat water tanken, dat kan mooi in 1 keer. Geen probleem natuurlijk. Deze mensen staan op deze camping omdat ze het ook fijn vinden dat er zoveel verschillende nationaliteiten zijn. Ben ik toch niet de enige.

Als ik mn vers gebakken broodje op heb, ga ik verder met mn mailtjes (toch nog weer een paar boekingen) en daarna de voorbereiding voor de komende week. Want de komende dagen is wel duidelijk, maar daarna wordt het wat lastiger. Dan zou ik eigenlijk Granada moeten bezoeken maar daar is het weer niet best.

En omdat het in de bergen ligt, loopt de temperatuur dan behoorlijk terug. En 's nachts is het zelfs rond het vriespunt. Ik heb nu het plan opgevat om eerst langs de kust te trekken tot het eind van de komende week. Dan waarschijnlijk net als vorig jaar weer op Don Cactus bij Motril overnachten en de week daarna naar Granada. Dan lijkt het weer een stuk beter en zo hoef ik ook niet een weekend daar te verblijven. Het klinkt als een straf, dat is het zeker niet want Granada is echt een geweldige stad. Maar de temperatuur mag wel wat hoger zijn.

Als ik mn plan volg moet ik wel iets extra rijden omdat ik waarschijnlijk eind komende week iets voor Malaga uit kom en dan de "afslag" richting Granada (bij Motril het binnenland in) al voorbij ben. Maar goed, misschien slaat het weer nog om. Bovendien is het wel de moeite want in en rond de stad Granada liggen maar liefst 10 campings (van de 78 die ik in Andalucia zou "moeten" bezoeken) die lid zijn van de Federatie.

Later in de middag nog even afrekenen bij de receptie zodat ik morgen op tijd weg kan en daarna met het eten aan de slag. Want om 19.00 uur wil ik natuurlijk klaar zitten voor een potje voetbal en Boer zoekt Vrouw.  (Ha ha, die Gerard mag met met zn vrouw naar Granada "daar schijnt de zon". Nou, ik weet niet wanneer dat programma is opgenomen, maar de zon schijnt er nu niet.) Daarna nog even wat mailtjes beantwoorden en mn verslag bijwerken. Morgen weer ant wark.

Maandag 18 februari 2008.

Vandaag is het vroeg dag (voor mij dan he !) want ik wil op tijd rijden. Eerst even de vuilnis wegbrengen en mn toilet legen. Daarna even douchen en de camper verder klaar maken voor vertrek. En al om 8.45 uur rijd ik van de camping, mn Engelse buren zijn nog niet eens wakker.

10 minuten later sta ik bij camping Bella Vista aan de poort. Deze camping ligt net aan de andere kant van Aguilas, aan de oude weg (N-332) richting Vera. Een (schijnbaar) Nederlandse campinggast kijkt me verbaasd aan. Je ziet m denken "wat kom jij vroeg op een camping". Ik arriveer gelijktijdig met de bakker. Da's mooi want ik moet ook nog een brood hebben. Maar ook minder mooi (blijkt later) want als de receptioniste heeft omgeroepen dat de bakker geweest is volgt een ware stormloop bij de receptioniste.

Ondertussen ben ik met de eigenaresse "in gesprek", maar deze spreekt nauwelijk Engels of Duits (handig als je camping vol staat met Nederlanders, Engelsen en Duitsers) en dus vertaalt de receptioniste. Maar ja .. dat brood he !

Uiteindelijk geef ik het op en laat de informatie achter. Na een weekje maar s bellen.

Ik zei net "oude weg" omdat er een splinternieuwe snelweg ligt, waardoor je vanaf Aguilas een mooie aansluiting hebt op de A-7 die van Lorca richting Almeria loopt. Maar ik kies ervoor om een stukje kustweg te pakken en passeer bijna direct een inmiddels gesloten camping waar ik een paar jaar geleden gestaan heb. Jammer, want deze camping ligt direct aan het strand. Voor camperaars nog een tip: komende vanuit Aguilas krijg je eerst camping Bella Vista rechts en even later links de gesloten camping. Als je dan het eerstvolgende zandpad linksaf gaat heb je echt een magnifieke camperplaats, direct op het strand.

Ik hoop dat ie er blijft, want er staan er wel verschrikkelijk veel. En niet alleen daar, over een stuk van ca. 10 km. zie je werkelijk waar honderden campers staan. Maar het 1e zandpad is de mooiste, want direct aan het strand en wat verder van de weg. Heb je de tijd, neem dan even later de afslag (langs de kust) richting Garrucha. Je hebt dan prachtige uitzichten en bovendien is Mojacar ("het witte stadje bovenop de berg" .. zie verslag vorig jaar 14 februari) zeker een bezoekje waard.

Als je dan weer iets door rijd, zie je links een oude toren staan. Direct bij de oude toren mag je niet overnachten (daar staan wel campers maar die worden nogal s weggestuurd) maar als je even iets verder rijd - bij een restaurantje - zie je meer campers staan. Ik ben daar nu niet geweest, dus ik heb geen actuele informatie, kijk voor foto's maar even in mn verslag van 14 februari 2007.

Omdat ik een afspraak heb gemaakt op de volgende camping rijd ik door richting snelweg. Wel een beetje jammer want ook Carboneras (direct aan de kust) is echt heel fraai. Maar vanaf Carboneras moet je ook weer richting snelweg - er is geen weg direct langs de kust - en dus neem ik die nu direct. Het 1e stukje snelweg richting A-7 is tolweg, maar voor 15 km. hoef ik slechts EUR 1,30 tol te betalen. Daarna gaat de weg over in de A-7 en daar durven ze geen tol voor te vragen denk ik. Sjonge jonge wat een slechte weg. Met de camper mag je niet harder dan 100 in Spanje, maar veel sneller kan ik ook niet. Dan word ik door de borden en kopjes ingehaald denk ik.

Om Camping La Caleta Nautico in Las Negras te bezoeken moet je afslag 487 nemen. Overigens is dat in Spanje wel makkelijk geregeld. Ik neem afslag 487, de volgende afslag is afslag 481 en weer de volgende afslag 479. Deze afslagen liggen dan dus 6 resp. 8 km. verderop. Eenmaal de afslag genomen rijd je richting het Parque Natural Cabo de Gata-Nijar, maar eerst moet je nog even flink doorbijten. Want het 1e stuk kom je door een eindeloos gebied van plastic kassen inclusief de krotten waar de arbeiders wonen. Vorig jaar vond ik het ook al verschrikkelijk om daar langs te rijden, maar anders moet je een heel eind om.

Nu heb ik nog een "gewone" camper, maar ik kan me voorstellen dat je hier helemaal niet lekker langs rijd als je een Concorde camper hebt (de porsche onder de campers ..). Overigens stond op de camping in Aguilas een Concorde camper, met daarachter een aanhanger met een mercedes SRL (toch ?) sport erop (zo'n platte..). En nee, het was geen Duitser ... Ik wilde m nog even vragen of dat autootje niet achterin paste ha ha.

Maar dan ineens verlaat je het plastic kassengebied en kom je in het nationale park, een verademing ! Even later rijd ik de camping op, vlak buiten het plaatsje Las Negras gelegen en direct aan het strand. En echt waar, de plek is echt geweldig. Ik heb een gesprek met de manager, maar deze kan helaas niet direct beslissen. Omdat het gesprek zeer snel verlopen is en ik vanmiddag pas een afspraak op de volgende camping heb, loop ik nog even de camping op.

Het staat lang niet helemaal vol, maar dat is ook niet verwonderlijk met die doeken over de plaatsen (daarover straks meer) maar ik tref toch een Nederlands stel (van oorsprong Friezen) en later komt er nog een stel uit Zwolle bijstaan. Ook zij verbazen zich over het geringe aantal Nederlanders hier op de camping. Misschien omdat het een beetje rommelig is ? Maar er is wel iets heel leuks van te maken !

Als ik de camping af rijd besluit ik toch maar direct door te rijden naar Camping Los Escullos bij San Jose. En opnieuw raak ik gefascineerd door het geweldige landschap hier (nog 1x --> zie verslag en foto's vorig jaar 15 februari).

De camping ziet er bij aankomst direct al een stuk aantrekkelijker uit. Niet qua ligging want de camping ligt niet ver van de kust in the middle of nowhere, maar de camping zelf is zeer fraai (fam. J.R te Z. --> de camping verdient in mijn ogen toch wel een bezoekje !). Ik heb een goed gesprek met de manager Manuel die zeer enthousiast is. Maar hij is manager, geen eigenaar, en dus moet ik nog even op antwoord wachten.

Omdat mn volgende afspraak morgenvroeg is, informeer ik of ik hier kan overnachten: geen probleem. Ik krijg een plekje aangewezen (waar overigens de camper net op past) en ook op deze camping weer die doeken over de plekken. Ik heb even foto's gemaakt, dan is het misschien iets duidelijker:

Links zie je mijn camper nog staan, maar de campers rechts staan dus op een plek "met doek".

Het zal duidelijk zijn dat die doeken voor de schaduw dienen. Logisch want in de zomer wordt het hier behoorlijk warm. Maar bijna alle "overwinter"campings rollen die doeken in de winter op, want de overwinteraars komen per slot van rekening voor de zon. Hier staat nu bijv. ook een groepje Nederlanders, met caravans ... leden van SKC (Senioren Kampeer Club) en die staan allemaal onder zo'n doek. Nu maakt dat nu niet zo veel uit, de zon schijnt niet, maar normaal zou ik daar niet willen staan. Heel slim van die Manuel: hij geeft mij een plekje "zonder doek" ha ha.

Maar ik ga het m morgen nog wel even vertellen, want dit is niet echt slim.

Dinsdag 19 februari 2008.

Na een gesprekje met Manuel (over het doek) vertrek ik rond 10.30 uur van de camping. Want de 1e ligt op een half uur rijden en de volgende ligt aan de andere kant van Almeria. Dan kan ik onderweg mooi even ergens wat eten.

Als ik op weg ben naar Camping Cabo de Gata raak ik, ondanks dat het wat bewolkt is, weer onder de indruk van de omgeving hier. Als dit stuk in Noorwegen zou liggen zou me het misschien niet eens opvallen, maar in het - normaal gesproken niet fraaie - kustgebied van Spanje is dit een verademing:

Even later rijd ik langs het Centro Experimental Michelin, en net als vorig jaar verbaas ik mij erover dat dit aan de rand van zo'n groot nationaal park ligt. Want het heeft een enorme oppervlakte. Kilometers lang rijd je langs enorme hallen en testbanen, het staat zelfs op de kaart aangegeven en ik schat dat de totale oppervlakte zo'n 4 bij 6 kilometer !! is. Ongelooflijk.

Camping Cabo de Gata ligt een eind van de weg af en al slingerend (vanwege het slechte wegdek) bereik ik de camping. Ik heb een goed gesprek maar opnieuw komt het niet direct tot zaken. Ik loop nog even de camping over, die overigens goed gevuld is.

Dan rijd ik richting Almeria, en ondanks dat Almeria de stad met de meeste zonuren per jaar (3000) in Europa is, regent het nu. Heb ik weer .. In de zomer ligt de gemiddelde temperatuur tussen de 25 en 35 gr, in de winter tussen 15 en 25 gr. En nu is het ongeveer 17/18 graden. Omdat ik al bijna via de kust kom aanrijden heb ik geen zin om via de snelweg om te rijden. En ondanks dat er van Almeria gezegd wordt dat het een grauwe industriestad is vind ik, als je er zo door/langs rijdt, het nog niet zo'n gekke stad. Mooie parken en palmbomen overal, maar inderdaad niet veel bijzondere gebouwen.

Al gauw zit ik weer op de kustweg (N-340) en moet vlakbij de volgende camping nog even goed opletten welke tunnelbuis ik in duik. Maar het gaat goed en even later sta ik bij de receptie van Camping La Garrofa. Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik deze camping vorig jaar voorbij gereden ben, want de weg loopt er zo'n beetje over heen. Maar ergens heb ik het gevoel dat ik hier vannacht blijf ...

Bij de receptie wil het nog niet vlotten. Doordat ik van alle campings die lid zijn van de Federatie de namen van de directeuren en van contactpersonen (meestal manager van de camping) heb weet ik de receptioniste te pareren. Want als ik aangeef wie ik ben en waar ik voor kom, geeft ze aan dat de betreffende persoon er pas 28 februari weer is.

Dus noem ik haar weer een naam en ze lijkt te twijfelen. Ze pleegt een telefoontje en even later krijg ik de telefoon in de handen gedrukt. Het blijkt Isabel te zijn, 1 van de 2 zussen die de camping runnen. Ze zal proberen vanmiddag op de camping te komen, maar ze verwacht dat het niet eerder wordt als morgenvroeg. Dus zit er niet anders op dan hier te blijven.

Als de receptioniste mij de plaats wijst begin ik toch iets anders tegen de camping aan te kijken. Want eenmaal "beneden" heb je eigenlijk geen last meer van de wegen "boven je". En de camping ligt direct aan het strand. De plekker zijn echter niet al te groot en ik moet even mn best doen voordat ik m goed te plek heb.

Zo, nu eerst maar even eten. Want inmiddels is het al 13.30 uur en ik heb wel zin een broodje. Het is even droog geweest maar nu regent het al weer. Dus na mn "lunch" kruip ik achter de laptop. Ook maar s even kijken wat het weer gaat doen. Morgen lijkt het water beter te worden, maar daarna is het weer bewolkt. De temperatuur is wel aardig, zo'n 18 graden, maar in Granada ligt de temperatuur op z'n 14 graden en 's nachts nog steeds rond het vriespunt. Nog steeds lijkt hier volgende week verandering in te komen.

Later op de middag klaart het op en ga ik, gewapend met camera, op verkenning uit. Op de camping staan ook 2 Nederlanders, denk ik. Want de camper die naast me staat heeft wel een Nederlands kenteken, maar als ik met de knaap in gesprek raak, blijken het Canadezen te zijn. He ... dat heb ik vorig jaar in Lissabon precies zo meegemaakt. Ook een Ned. bus en met Canadezen erin. Volgens deze knaap is het goedkoop om richting Amsterdam te vliegen en bovendien om daar dan een camper te huren. Tzal wel.

Ze komen uit Nova Scotia aan de oostkant van Canada en opvallend: ze hebben 2 kleine kinderen mee. Waarom opvallend ... omdat die kinderen volgens mij toch wel zo'n leeftijd hebben dat ze naar school moeten. Maar ... dat werkt in Canada dus anders ... weer wat geleerd. Want daar geldt geen leerplicht, tenminste niet om op school te komen. Indien gewenst kunnen de ouders de kinderen les geven. En dus is dit stel 3 maanden door Europa aan het crossen. Heel apart ..

Dan mn plekkie hier:

Op de foto kun je wel een beetje zien dat lastig was om de camper op de plek te krijgen. Links en rechts een paal en die witten rand was ook nogal hoog. En bovendien hing er achter de camper nog een boom vrij laag, kmoest overal rekening mee houden ha ha. Dan een blik vanaf het strand de camping op:

Nog even over de wegen "boven je" zoals ik zostraks schreef. De 1e weg, met die bogen ... waar ik zo'n beetje onder sta, is (denk ik) de oude weg en wordt alleen door de camping gebruikt. Daar boven zie je de snelweg van Almeria naar Malaga, maar die ligt heel ver weg. Maar daartussen loopt nog de kustweg die je niet op de foto kunt zien. En die loopt dus direct boven de camping langs. Maar gek genoeg hoor je die bijna niet.

Ook op het strand staan wat campers, maar dit lijken me niet echt officiele plaatsen:

En gewoon nog even een shotje:

Sjonge jonge, dit is toch wel een bijzondere camping. En dat is trouwens ook aan de bezoekers te zien, het zijn of visliefhebbers of "vrijgevochten campervolk". Op het strand staan een paar enorme tot camper verbouwde vrachtwagens en ook op de camping zelf zie je geen Hymers of Concordes. Eigenlijk best wel verademend, s een keer wat ander volk.

Omdat ik het nu wel aan tijd heb (en morgen misschien niet) besluit ik vandaag maar s pannenkoeken te gaan bakken. Heerlijk !

Isabel is niet geweest dus morgenvroeg heb ik eerst een afspraak.

Woensdag 20 februari 2008.

Vannacht heb ik heerlijk geslapen en afgezien van een vissersbootje heb ik vannacht helemaal niets gehoord. Totaal geen last van de weg "hierboven".

Met Isabel heb ik een zeer leuk gesprek, al moet ik nog zien dat ze een advertentie gaan zetten. Want de camping is natuurlijk niet groot. Nou ja, we zien wel.

Ook nu kies ik ervoor om wat later te vertrekken, eigenlijk hetzelfde verhaal als gisteren: de 1e camping ligt vlakbij en daarna moet ik ongeveer een uur rijden voor de 2e. En dan plan ik het zo in dat dat uur in de middagpauze valt, want dan zijn meestal toch de managers niet op de camping en kan ik bovendien mooi onderweg ergens eten.

Het 1e stuk richting Aguadulce en ook deze plaats (die je in de verte ziet liggen) zelf trouwens, is zeer fraai:

Het doet me wat denken, de camping waar ik afgelopen nacht gestaan heb trouwens ook, aan Liguria .. de Bloemenriviera in Italie. Bochtige wegen direct langs de zee en vaak met mooie uitzichten. En campings die overal neergekwakt lijken te zijn... Even later vind ik de afslag naar Roquetas de Mar en zie ik de campingborden. Op Camping Roquetas heb ik vorig jaar overnacht en ook een gesprek gehad. Dus als ik bij de receptie moet wachten en een eindje verder de manager in zn kantoor zie zitten besluit ik maar even brutaal te doen. Maar de manager is heel vriendelijk en ontvangt me direct.

Een goed gesprek volgt, maar ook hier weer niet direct een contract. En eigenlijk is het steeds om andere redenen. In dit geval heeft de camping al de publiciteit uit handen gegeven aan een gespecialiseerd bureau, maar hij lijkt zeer geinteresseerd en we spreken af dat ik m eind volgende week bel.

Ik rijd weer richting de N-340 die even later overgaat in de A-7, de snelweg van Almeria naar Malaga. Ik besluit deze iets langer te volgen, zodat ik niet dwars door El Ejido (vrij grote plaats) hoef te rijden en neem even later weer de afslag richting de kust, richting de plaats Adra. Hier heb ik vorig jaar ook nog een camping bezocht, maar dat was niet veel soeps.

Even buiten Adra zie ik een Lidl, die je hier trouwens bijna overal ziet, en doe ik nog even de nodige boodschappen. Bij de "buren" koop ik nog een verse baguette en draai weer de N-340 op richting Castell de Ferro waar de volgende te bezoeken camping ligt. Ondertussen ga ik ook op zoek naar een leuk plekje, zie er op een gegeven moment een liggen direct aan het water, maar ben er eigenlijk al voorbij en kan nergens keren. Na ca. 10 km. houdt de weg ineens op, gewoon ... rood/witte blokken op de weg. Je kunt nog wel afslaan naar een dorpje, maar na mn "klemvastervaring" in Javea heb ik het wel een beetje gehad met die binnendoor weggetjes.

En een camper die voor me reed keert ook, dus besluit ik ook maar terug te gaan en dan de snelweg te pakken. Maar ... hoe zei Johan Cruijf (nu toch wel heeeeeel actueel of niet dan ..) dat ook al weer "elk nadeel hep zn voordeel". Want nu kan ik toch nog naar die mooie plek.

Ik moet nog wel even zoeken, kan bovendien de draai niet in 1x krijgen, maar even later sta ik op een echt geweldige plek. Direct aan het water, met het zonnetje er flink op. Het waait echter wel behoorlijk, dan maar geen hagelslag op brood vandaag. Omdat het hier zo heerlijk is hier besluit ik er even een poosje te blijven staan:

Maar daarna moet ik toch echt weer op pad. Tja .. en dan kom je om 15.00 uur op Camping Huerta Romero aan in Castell de Ferro en dan blijkt de manager pas om 16.00 uur te komen. Dus maar even de camping over en ook dit lijkt me nou niet echt een camping die zal gaan adverteren. Want echt veel plekken zijn er niet en met een grote camper (zelfs ik heb al problemen om op de camping te kunnen draaien) kun je er al helemaal niet terecht. Wat wel apart is, is dat deze camping midden in Castell de Ferro ligt, de camping heeft zelfs een eigen opening aan de boulevard en eigenlijk loop je zo van de camping het strand op.

Dus zoek je een camping die anders is dan anders dan kun je heel goed op de vorige camping La Garrofa en deze camping terecht. Verwacht niet teveel luxe, maar beide plekken zijn niet gek !

Ik twijfel even wat ik zal doen wordt even later aangesproken door een Nederlander die hier met een caravan staat "zoeken jullie een plekje ?" en loop daarna even naar het strand en geniet een poosje van het zonnetje en het uitzicht. Tegen 16.00 uur loop ik weer richting camping maar natuurlijk is de manager niet precies om 16.00 uur op de camping.

Een kwartiertje later is ze gearriveerd, er volgt een kort gesprek en that's it. Ik besluit het gesprek maar te beeindigen. Ze geeft nog aan dat ze het zal overleggen, maar of ze er op terug zal komen ... ik denk het niet ...

En dus op naar de volgende camping want ondertussen is het er natuurlijk niet vroeger op geworden. Camping Don Cactus in Carchuna (waar ik vorig jaar een paar nachten gestaan heb) sla ik over, daar ga ik waarschijnlijk komend weekend naar toe. Even voorbij Motril rijd ik richting Motril Puerto en ga op zoek naar Camping Playa de Poniente.

Deze camping heb ik vorig jaar ook bezocht maar toen leidde het tot niets. Ik ga op zoek naar Carmen Lopez Lopez, de manager en kom haar al buiten de receptie tegen. Ik loop met haar mee naar binnen, maar omdat ze weg moet geeft ze aan dat haar broer, Francisco Lopez Lopez Lopez Lopez (...) het gesprek voortzet. Wat volgt is een beetje een vreemd gesprek. Bij vlagen leuk en samen zitten we achter zijn computer om de sites te bekijken. Maar dan ineens geeft hij aan dat hij er wel op terug komt. Huh ? Ik probeer helder te krijgen wanneer, maar dat wordt niet direct duidelijk.

Als ik vraag of ik hier kan overnachten, zodat we misschien morgenvroeg het contract kunnen tekenen (nog even proberen he !), reageert Francisco dat ik maar een plekje moet zoeken. Maar net als ik naar buiten wil lopen omdat mn camper in de weg staat, begint hij het contract in te vullen. Ik zoek maar gelijk een plekje en wordt geholpen door mn buurman uit Enschede. Blij toe, want eigenlijk past de camper niet op de plek. Ik hang met de neus (van de camper dan he !) nog over het pad, dit had ik alleen niet voor mekaar gekregen. We kletsen nog even wat (ze staan hier al 4 maanden) en daarna ga ik weer richting receptie.

En als ik terug kijk naar het gesprek is de situatie waar ik nu mee geconfronteerd wordt, niet vreemd meer. Want het contract ligt getekend en deels ingevuld bij de receptie. De receptionist geeft aan dat Francisco vertrokken is en of het zo goed is. Maar alles is niet ingevuld en dus morgenvroeg nog maar even het gesprek voortzetten. Het getekende contract neem ik - uiteraard - al wel vast mee ha ha.

Als ik weer bij de camper ben nodigen mn buren me uit voor een wijntje. Ach, daar heb ik ook wel zin in. Na een tijdje gekletst te hebben ga ik weer richting camper en schrik van de tijd. Het is al 19.00 uur geweest.

Nog even een tak ombuigen anders kan de schotel niet omhoog en daarna met het eten aan de slag. Toch handig dat ik dat al klaar heb.

De rest van de avond ben ik met mn verslag bezig en kijk ik met een schuin oog naar het voetbal .....en daarna gaat het licht uit ..

Donderdag 21 februari 2008.

Als ik wakker word schijnt het zonnetje .. heerlijk ! Omdat ik vandaag eerst een aantal campings wil bellen probeer ik nog een keer via WIFI verbinding te maken maar opnieuw wil het niet lukken. Dus maar s richting receptie. Kan ik gelijk ook even kijken of Francisco die Paco genoemd wordt (logisch ..) al wakker is. Maar deze blijkt vandaag niet te komen, maar zn zus is wel aanwezig. Dus verder met haar het contract doorgenomen en uiteindelijk alles geregeld.

Ik spreek ook af dat ik straks op het parkeerterrein bij de receptie nog even mag WIFI-en en ga richting camper om nog wat mailtjes te beantwoorden. Later op de ochtend komen mn buren uit Enschede nog even "goejendag" zeggen .. leuk !

Nog even afwassen (kheb nu nog stroom om even water te koken) en alles opruimen en dan richting receptie.

Na een paar telefoontjes nog even eten en daarna op pad. De 1e camping die ik wil bezoeken ligt ongeveer op 45 minuten rijden en met de receptionist, waar ik vorig jaar ook mee gesproken heb, heb ik telefonisch afgestemd dat ik onderweg ben.

De route langs Salobrena, Almunecar en Nerja is zeer fraai maar schiet geen moer op. Bovendien zijn ze ook nog op verschillende plekken met de weg aan de slag.

Maar om 14.00 uur rijd ik camping El Pino in Torrox-Costa op. Althans dat is de bedoeling (zeker als ik in gesprek ga en ik de camper niet meer in het zicht heb vind ik het fijner om deze "binnen de poort" te plaatsen) .. maar ik kan de draai niet halen. Maar de receptionist komt me al tegemoet en vraagt me om de camper aan de weg te zetten. Maar inmiddels heb ik al een auto achter me te toeteren. Ik zet m in de achteruit en rijd ook daadwerkelijk achteruit. En wat ga je dan doen als een camper achteruitrijdend op je af komt ? juist .... dan ga je nog harder toeteren.

Dan heb ik eigenlijk wel zin om uit te stappen en even vriendelijk te informeren waarom je eigenlijk dan nog toetert ... maar daar hebben we allemaal niks aan. Maar goed .. eenmaal bij de receptie blijkt de eigenaar niet aanwezig en de receptionist geeft aan dat ik die toch echt moet hebben. Tja .. en ik had m telefonisch al aangegeven waar ik voor kwam ... hij zei me al te veel YES, YES, YES ... naar nu bleek omdat zn Engels niet al te best was.

Maar morgenvroeg is ie er wel. Okay, dan kom ik dan wel weer langs, want dan rijd ik hier toch weer langs. Dan, door naar Torre del Mar en net als vorig jaar is het daar weer een enorme puinhoop .. sjonge jonge, ze zijn werkelijk overal aan het bouwen hier. Echt niet normaal.

Bij de 1e camping in Torre del Mar laat ik de informatie achter maar bij de 2e camping, Laguna Playa, herken ik de manager en word ik heel hartelijk ontvangen. Een leuk gesprek volgt en het klikt. Maar direct zaken doe ik niet omdat het eerst nog afgestemd moet worden. Omdat ik op de volgende camping pas morgenvroeg terecht kan informeer ik of ik hier kan overnachten. Dat kan wel, maar omdat hij nog maar 2 plekken vrij heeft (en het nog maar 15.30 uur is) wil hij deze graag vrij houden. Maar ik mag wel bij de receptie .. tja, hoe moet ik dat nou uitleggen .., ja gewoon half op de weg staan zeg maar. Dat doen ze wel vaker en er wordt zelfs stroom geregeld. Ach, ik vind het wel prima. Morgenvroeg ga ik toch op tijd weg.

Als ik de camper een beetje "geinstalleerd" heb, loop ik even de camping over. Het staat echt nagenoeg vol. Natuurlijk heel veel Engelsen en Duitsers. Die zie je overal. Maar daarnaast ook weer opvallend veel Finnen. En net als op Santa Pola ook hier in luxe campers. Gaat wel goed daar in Finland. Daarnaast nog een paar Fransen en Nederlanders.

Voor ik het in de gaten heb is het al weer etenstijd. En vanavond voetbal kijken .. oh nee, Wie is de Mol is er ook op. En Las Vegas ..