Algarve: route Fuseta - Armacao de Pera - Alvor - Lagos - Zambujeira. Dinsdag 18 maart - Maandag 24 maart 2008.

Dinsdag 18 maart 2008.

Vanmorgen eerst even flink wat mailtjes verwerkt en pas aan het eind van de ochtend vertrokken. Want na Camping Olhao wat hier vlakbij ligt moet ik een stukkie rijden naar de volgende camping. En dan kan ik mooi onderweg even eten.

En dus rijd ik even voor 12.00 uur van de camping. Ik merk aan mezelf dat ik het navigatiesysteem amper meer gebruik, ik weet hier al goed de weg ha ha.

Op Camping Olhao kom ik niet verder. Met de manager heb ik vorig jaar een gesprek gehad en nu is hij niet aanwezig. Maar de receptioniste is allervriendelijkst en wil hem wel bellen. Maar de manager geeft aan dat ik bij de eigenaar moet zijn, een investeringsgroep in Lissabon. Ik krijg wel een contactpersoon, telefoonnummer en mailadres mee. Maar s kijken of ik daar verder mee kom.

Bij Faro houd ik de luchthaven aan want ik wil even wat gaan eten bij Praia de Faro, wat op een soort van schiereilandje ligt. Eigenlijk liggen die eilandjes (met prachtige stranden !) hier op dit hele stuk, dus van Faro tot voorbij Tavira, voor de kust en de meesten zijn niet met de auto te bereiken. Als ik bij de Aeroporto de Faro af sla richting het strand moet ik weer even denken aan de 1e keer dat ik hier in de Algarve kwam. Dat was dus met het vliegtuig, ik denk een jaar of 8 terug. Daarna ben ik hier nog 2x met de camper geweest. Heel apart is dat dan, dat je nu met de camper langs de luchthaven rijd waar je toen op de transferbus stond te wachten.

Via een brug (verboden voor voertuigen boven de 3,5 ton ... ik hoop dat ie het houdt ..) kom ik op het schiereilandje aan. Veel verder dan een parkeerplaats kom je dan niet en daar is het behoorlijk druk. Een aantal mensen liggen op het strand, alhoewel me het daar toch niet zo heel warm voor lijkt. Het strand is trouwens prachtig:

En uiteraard ook hier weer veel campers. Overal staan borden "verboden te overnachten", ook hier, en ik schat dat er hier zo'n 15 campers staan:

Zie je trouwens het verschil op bovenstaande foto's ? De bovenste foto is richting zee gemaakt, de onderste richting binnenland. Langs de kust schijnt bijna overal de zon, maar tegen de bergen hangen donkere wolken ...

De politie loopt er rond maar doet niets (gelukkig ..) Maar de vraag is hoe lang dat goed gaat. Want onderweg kom ik echt ongelooflijk veel campers tegen. Dat komt natuurlijk ook omdat veel overwinteraars al weer op weg naar huis zijn, daarom kom ik er misschien meer tegen dan dat ik er achterop rijd ... (bij wijze van dan he ..)

Even na 14.00 uur ga ik weer door. De volgende camping is bij Albufeira. Ik hoef dan niet helemaal door deze (mooie) plaats omdat de camping helemaal aan de noordzijde ligt. Rond 15.00 uur rijd ik Camping Albufeira Club op. En ik heb er nog nooit gestaan maar op de een of andere manier trekt het me niet. Vorig jaar ben ik hier 2x geweest om de manager te spreken, maar werd steeds afgehouden. Ook telefonisch kreeg ik geen contact. Misschien dat me dat irriteert. Maar ze zijn zo niet van me af. Maar ... als ik me meld bij de receptie blijkt manager Carla opnieuw in gesprek te zitten. De receptioniste probeert me af te poeieren, maar haar collega komt tussenbeide. Hij zat al mee te luisteren .. heeft hij me herkend ?

Hij geeft aan dat hij Carla zo wel even een seintje zal geven. Misschien heeft ze tijd voor mij. Maar nee hoor, als haar afspraak is vertrokken verdwijnt de receptionist naar achteren en komt terug met de mededeling dat ik de informatie maar moet achterlaten omdat zij het ook moet afstemmen met de eigenaren van de camping. Sjonge jonge .. het jeukt me nu om gewoon naar achteren te lopen. Ik weet wel dat ik onaangekondigd binnen kom maar neem in ieder geval even de moeite "om uit je hok te komen" en mn voorstel in ontvangst te nemen.  Maar ik weet me te beheersen en laat de info achter. Weg hier ...

De volgende campings liggen in Armacao de Pera en op de 1e camping herhaalt het verhaal zich. Want ook hier wordt de manager gebeld (die overigens niet op de camping aanwezig is). Eigenlijk met de vraag om voor morgenvroeg een afspraak te maken, maar dit is niet nodig. De manager heeft geen interesse. Op de andere camping heb ik vorig jaar wel een goed gesprek gehad, maar ook daar is de manager niet aanwezig. Waarschijnlijk morgenvroeg om 11.00 uur.

En dus vind ik het wel voldoende voor vandaag en ga naar mn geliefde plekkie bij de Nossa Senhora da Rocha, even buiten Armacao de Pera op de weg naar Porches. Maar hoe dichterbij ik kom, hoe meer ik het idee heb dat de camperplaats er niet meer is. Gek he ! En inderdaad .... als ik even voor het restaurant het braakliggende terrein op wil rijden is deze volledig afgesloten. Paaltjes, kettingen en grote borden maken duidelijk dat je hier niet meer kunt staan. Tja ... wat nu ?

Ik herinner mij dat "hier beneden" ook nog een plekkie is en zie daar een camper staan. Ik weet het nog niet zeker, maar ik denk dat ik hier maar blijf staan.

En als ik gewapend met mn camera eerst even een ommetje maak weet ik het zeker: ik blijf hier ... wat een heerlijke plek is dit !! Dit is dus de Nossa Senhora de Rocha:

En dit is het uitzicht naar beneden:

Op het plateau links zie je mn camper staan. Helemaal links staat nog een camper, maar dit Spaanse stel zal later op de middag weg gaan. Helemaal alleen dus .... noouououou.

En dit was de "oude" camperplaats:

In het midden zie je wat "groens". Dat was een soort van grasveldje waar bijna altijd campers stonden. Maar nu kun je er dus niet meer komen. 3 jaar geleden heb ik hier ook gestaan en toen ging ik 's morgens via een trappetje naar beneden om te zwemmen aan dit mooie strand. Je kunt trouwens via een tunneltje naar het andere strand lopen. Als je goed kijkt zie je de opening rechts op de foto (bij het "witte" de meest rechtse boom en dan recht naar beneden).

Mooi he:

Terug bij de camper tijd voor een bakkie leut en daarna nog even weer wat campings voor de komende dagen op papier zetten. Daarna even eten koken (een enorme bloemkool) en even tv kijken. Dan mn verslag nog even aanpassen en wat mailtjes beantwoorden en de dag is al weer voorbij.

Woensdag 19 maart 2008.

Hoe anders kan het zijn als het weer omslaat ?? Nou .. helemaal anders. Want afgelopen nacht begon het tussen 3 en 4 uur verschrikkelijk hard te regenen. Tja, en dan kun je op zo'n plek toch beter even kijken hoe zo'n rots het houdt onder zo'n plens regen. Als ik de screens open doe zie ik dat er verschillende stroompjes richting de camper lopen, oei ... Met de gedachte dat 3,5 meter achter de camper een afgrond is van zo'n 25 meter ben ik er niet gerust op. Dus er maar even uit om buiten te kijken. En dan zie ik dat mn linkerachterband al in een flinke plas staat en die plas wordt niet minder want het water kan niet weg.

Nou .. dit was voldoende om het besluit te nemen de camper hier weg te rijden. Dat lukt gelukkig. Op de verharde weg kijk ik even of de campergids hier nog een plaats aangeeft maar dat is me te ver rijden. En dus pak ik de 1e de beste parkeerplaats, schakel het alarm in, doe de screens weer dicht en kruip weer in bed. En tot 7.00 uur, toen de 1e auto's hier over de weg begonnen te rijden, heb ik goed geslapen.

Als ik uit bed ben direct maar de screens weer allemaal open dan lijkt het net of ik hier niet overnacht heb. Uiteraard is het nu weer prachtig weer:

Wel verrassend trouwens want de voorspellingen voor vandaag zijn niet best. Achter de camper kun je trouwens nog de zee zien. Aan het eind van deze weg was de camperplaats waar ik vannacht stond.

De rest van de ochtend kruip ik achter de laptop. Tot ongeveer 10.30 uur want de receptioniste van Camping Armacao de Pera had aangegeven dat de manager er rond 11.00 uur zou zijn. En ik wil hier vlakbij in een supermarkt nog even broodjes halen.

Bijna precies om 11.00 uur rijd ik de camping op. Uiteraard (........) is de manager er niet, maar ik heb al besloten om hier te overnachten want ik ben al helemaal door mn stroom heen. En dan kan ik misschien de eigenaar vanmiddag nog spreken. Als ik de receptie uit loop kom ik een vrouw tegen die zegt "hee ... bekend gezicht, van de website of niet ?" Ik ben normaal wel goed in gezichten maar het kwartje valt nog niet bij mij, maar eenmaal buiten zie ik "Jan uit Zelhem" staan. Oooohhh.... Jan en Annie uit Zelhem. Die hebben vorig jaar naast me gestaan in Vila Nova de Milfontes. Da's grappig.

Het wordt nog grappiger als ze vertellen dat ze hier kennissen willen bezoeken maar zelf al een tijdje op Camping Fuseta staan. Huh ? daar heb ik maandagnacht ook gestaan en die camping is niet zo groot. Maar, die nacht waren hun niet op de camping. Heel apart.

Ik vind een plekje op de camping, die overigens weer behoorlijk vol staat en nog steeds is het prachtig mooi weer:

Je zou het niet zeggen maar de schotel werkt gewoon ... gaat precies tussen de bomen door ha ha.

Ik begrijp er niets van. Nou ja, voor morgen voorspellen ze nog een mindere dag en daarna is het weer redelijk goed. Zonnetje en ca. 18 graden. Tot in Porto aan toe. Alleen daar (in Porto) wordt het 's nachts wat frisser. Maar da's niet zo erg.

Vanmiddag wil ik trouwens nog even flink aan het werk, maar dat lukt helaas niet. Er zijn problemen bij Vodafone en ik kan geen verbinding maken. Nou ja ... dan moet ik wel in de zon gaan zitten.

En dus pak ik mn Sudoku boekie er nog maar weer s bij, bakkie leut erbij, zonnetje erop ... bah, echt niet leuk dat ik geen verbinding heb ha ha.

Na het eten even afwassen en daarna even CSI Miami kijken. En daarna nog even achter mn laptop. Maar nee hoor, nog steeds geen verbinding. Ik probeer het nog een paar keer maar houdt het dan voor gezien. Later op de avond bedenk ik me dat dit toch niet zo lang kan duren .... En dus op zoek naar de telefoon die ik eigenlijk alleen in Nederland gebruik. Met de gedachte om iemand te bellen zodat die misschien kan nagaan of er bij Vodafone een storing is. Maar net als ik wil bellen komen er een aantal smsjes binnen.

Waarvan 1 van Vodafone. Gisteren verzonden. En dat ik ze voor vandaag 12.00 uur moet bellen anders word ik geblokkeerd. Nou dat heb ik ondervonden. Ik ben inmiddels flink giftig, met name omdat je geen enkele mogelijkheid meer hebt om wat te doen. Want omdat ook het telefoonabonnement geblokkeerd is kan ik ook hun helpdesk niet bellen. Mazzel dat ik nog een 2e telefoon bij me heb .. met een werkend abonnement.

Maar ook begin ik te denken wat er nu aan de hand is. Er moet wel iets goed mis zijn anders blokkeren ze het niet zomaar.

Donderdag 20 maart 2008.

Vanaf half 9 kan ik bellen en uiteraard ben ik daardoor eerder wakker dan mn telefoon me wakker maakt (ja, dat werkt nog wel ha ha). Want half 9 Nederland is half 8 Portugal. Maar echt rustig blijven liggen lukt me nu echt niet meer. Eenmaal met Vodafone aan de lijn probeer ik rustig te blijven, maar dat gaat me moeilijk af. Het blijkt dat ik over de maand februari voor EUR 2.000 en over de maand maart voor EUR 2.500 verbruikt heb. Oh shit .. is er toch iets misschien met het DATA abonnement (max. 50 MB per dag, kosten EUR 12 per dag met een maximum van 12 dagen per maand). Ergens was ik daar wel een beetje bang voor. Sterker nog, eind januari ... begin februari heb ik daar zelfs al 3x over gebeld. En steeds was het antwoord dat het goed functioneerde.

Maar wat hun niet hebben gezien, is dat een of andere grappenmaker (bij Vodafone) bij mij de instellingen wat heeft aangepast. En wat in het buitenland helemaal niet blijkt te werken. Mn UMTS Data Card kan dus daardoor geen gebruik maken van het abonnement. Gevolg: voor elke MB die ik verbruik betaal ik EUR 2. Maar gelukkig kan de persoon die ik nu aan de lijn heb alles goed nagaan en hij geeft aan dat ik al weer ben vrijgegeven en dat hij voor correctie zal zorgdragen. Hij moet het eerst nog wel goed nakijken en aan zn meerdere voorleggen. Maar dat zie ik wel met vertrouwen tegemoet. En anders ga ik op de terugweg nog wel even langs Maastricht (kantoor Vodafone) ... als ik voor de tijd tenminste niet failliet ben.

Ik kan er nu wel weer een beetje om lachen, maar vanochtend kreeg ik het toch even behoorlijk warm toen die bedragen genoemd werden. Kun je nagaan wat het scheelt. En ik ben wel een grootverbruiker, deels omdat ik veel via internet bel, maar ook doordat ik veel met mn nieuwe site bezig ben en het bovendien druk is met de verhuur.

Nou ja, ik kan in ieder geval weer aan het werk. Eerst maar s kijken of ik alle betalingen voor de komende periode wel binnen heb en daarna nog wat mailtjes beantwoorden. Ook loop ik nog even richting receptie maar ik heb het idee dat manager Manuel mij wat probeert te ontlopen. Op het eind van de ochtend heb ik m gevonden. Hij heeft het voorstel wel doorgenomen en geeft aan dat hij nu niets kan aangeven. Na enig aandringen blijkt dat er misschien iets met de camping gaat gebeuren, maar wat .. lijkt me beter om niet in het verslag te zetten.

Wel geeft hij - ongevraagd - aan dat ik niet hoef te betalen. En inderdaad, als ik rond 13.30 uur weg rijd heeft hij het bij de receptie al geregeld. Toch netjes. Via Porches gaat de rit langs het prachtige plaatsje Carvoeiro (zie verslag 7 maart 2007) en langs Portimao en de prachtige rotsen bij Praia da Rocha (zie ook verslag vorig jaar) naar Alvor. Voorgaande plekjes sla ik dit keer over. Ik heb het nu een paar keer gezien en ik moet nu ook een beetje aan de tijd denken. Anders mis ik de boot naar Noorwegen.

Tegen 15.00 uur rijd ik Camping Dourada op in Alvor. Ik raak in gesprek met de Portugese receptionist die me verwelkomt met "hey mate". De knaap is 19, spreekt redelijk goed Engels en ik lig in een deuk om wat hij er allemaal uit kraamt. Hij werkt ook als pizzabezorger en aan de hand van de stem van de "bestelster" werd er nogal s gevochten wie er naar de leuk klinkende bestelster mocht. En dat liep nogal s anders ha ha.

En hij had nog een leuke versiertruc voor me, voor bij de MacDonalds: "graag een Big Mac, een cola en je telefoonnummer". Toen ik m uitlegde dat de meeste meisjes bij MacDonalds mn dochter hadden kunnen zijn moest ie wel lachen.

Maar goed, de manager is nergens te bekennen. Ook na een tijdje kletsen en het legen van het vuile water van de camper (omdat ik nog steeds plannen heb om verder te gaan) is de manager niet op komen dagen. Maar morgenvroeg is ie er zeker en omdat de camping waar ik het weekend wil overnachten maar iets verderop ligt, besluit ik hier maar te blijven. Zie ik morgen wel weer.

Ik vind een mooi plekje tussen een groepje Nederlanders en als ik de camper nog maar net op de plek heb, valt het weer met bakken uit de lucht. Want er is gisteren en vandaag toch nog behoorlijk wat regen gevallen. Het voordeel is wel dat het flinke buien zijn. Kort maar hevig bedoel ik dan. En dus grotendeels van de dag droog.

De rest van de middag ga ik met de rest van mn mailtjes aan de slag. Daarna even eten (Spaghetti 1), 71 graden Noord (Noorwegen he !) kijken en daarna mn verslag bijwerken en online zetten.

Vrijdag 21 maart 2008.

Vannacht heerlijk rustig geslapen al word ik nog wel steeds eerder wakker dan de wekker. De automatische klok in me wil nog niet helemaal wennen aan het feit dat het in Portugal een uur eerder is. Ik ga nu trouwens 's avonds ook wat eerder op bed want om 00.00 uur (23.00 uur Portugese tijd) is er ook niet echt veel meer op de tv.

Volgens de receptionist Ruben zou de manager er om 9.00 uur zijn, maar als ik om 9.15 uur (dan ben je eigenlijk nog te vroeg ..) bij de receptie kom, zie ik Ruben al sip kijken. Foute boel. En ja hoor. De manager had een ander klusje en is er vanmiddag pas om 14.00 uur.

Maar flexibel als ik ben informeer ik of ik tot dan kan blijven en dat is geen probleem. Dus ga ik weer terug richting camper. Kan ik nog mooi wat doen. Bovendien had ik vandaag sowieso nog niet zo veel op het programma. Want dit weekend wil ik eigenlijk op Camping Turiscampo, iets voorbij Lagos, overnachten. En onderweg wil ik nog 1 camping in Lagos bezoeken.

Mn buren (bijna allemaal Nederlanders) zijn druk aan het pakken. Die vertrekken weer richting Nederland, maar de meesten staan hier al sinds november. Eigenlijk is dit ook best een mooie camping. Het sanitair is oud (maar dat is normaal in Portugal) maar schoon. En de plaatsen zijn behoorlijk groot. Alleen overal is duidelijk dat de eigenaar er niet veel aan doet. En dat is jammer want de camping heeft zeker potentie.

Voor dit soort situaties is het handig dat ik altijd voldoende afbakbroodjes bij me heb en dus eet ik tussen de middag lekkere warme broodjes. Om 14.15 uur ga ik richting receptie, maar uiteraard (........) is Sergio nog niet aanwezig. Met hulp van een schoonmaakster weet ik m uiteindelijk te vinden. Er volgt een gesprek, maar erg enthousiast/geinteresseerd is ie niet. Als ik weer terug ben bij de camper informeren de Nederlanders direct en als ik aangeef wat zijn reactie was moeten ze lachen "dat is precies hoe ze ook met de camping om gaan". Duidelijk ..

Dus besluit ik op te pakken en binnen 10 minuten ben ik startklaar, zeg mn buren goeiendag en ga bij de receptie langs. De normale prijs voor 1 nacht inclusief stroom (1 persoon !) is EUR 12,50 maar hij rond het af op EUR 8 ha ha.

Op naar Lagos ! Opnieuw heb ik mn navigatiesysteem niet nodig en vind ik Camping Trinidade vrij gemakkelijk. In Lagos is het trouwens verschrikkelijk druk, echt niet normaal. Maar goed, in Portugal en Spanje is (bijna) iedereen ook vrij en veel mensen trekken er een weekendje op uit. 2e Paasdag trouwens, kennen ze hier niet. Als ik vertel dat dat in Nederland ook een feestdag is moeten ze lachen. Vinden ze heel gek.

Op de camping is het trouwens heeeeeel rustig en als ik bij de receptie kom is deze gesloten vanwege Goede Vrijdag. Bij de poort zit wel een soort van bewaker zodat mensen in ieder geval een plekje kunnen zoeken. Voordeel van deze camping is dat je op loopafstand van het centrum van dit mooie plaatsje (zie foto's 8 maart vorig jaar) bent. Okay, wat nu ? De receptie is morgenvroeg wel open. Hier overnachten ? Oh, wacht s ...een eindje verderop stonden vorig jaar ook allemaal campers. Dus op naar het parkeerterrein bij Ponta da Piedade (heel mooi !!!), maar daar staan nu wel hele grote verbodsborden voor campers. Vorig jaar stonden hier nog ca. 15 campers maar nu geen een. Bovendien staat het parkeerterrein helemaal vol auto's (van dezelfde dagjesmensen) dus besluit ik maar door te rijden.

Ik besluit maar door te rijden naar Luz, iets buiten Lagos waar Camping Turiscampo ligt. De camping ligt trouwens aan de doorgaande weg richting Sagres, dus niet afslaan bij het dorpje Luz. Bij de receptie word ik vriendelijk ontvangen en eigenaresse Ines wordt opgetrommeld. En heel bijzonder: ze weet nog wie ik ben en waar ik voor werk. Dat begint goed ha ha. Ze heeft wel tijd voor een gesprek en dus gaan we direct om tafel. Ze is tevreden over de bezoekersaantallen en ik stel voor om uit te breiden naar de 2 andere sites. Ze wil er vanavond even over denken en we spreken af om het morgenvroeg een vervolg te geven.

Ze vraagt of ik hier blijf (ach .. nou toe maar ha ha). Als ik haar vertel dat ik op de Vakantiebeurs iemand (een Nederlander) ben tegengekomen die brochures voor deze camping verspreidde en dat die man me voor een biertje heeft uitgenodigd loopt ze met me mee. Ze wil me wel even laten zien waar hij staat (vaste gast van de camping), kunnen we gelijk even naar een plekje zoeken want het is behoorlijk vol. Oei ... daar was ik al bang voor ....

Veel plek is er inderdaad niet. Ik schat zo'n 6 plekken waarvan 1 in de zon maar wel met de schotel richting een enorme boom. Dus als we "boven" bij de Nederlander zijn gearriveerd informeer ik of hij nog een plekje weet. Laat nou op dat moment daar een hele kluit aan het bier zitten en 1 weet nog wel een leuk plekje. Als we daar samen gaan kijken blijkt dat inderdaad zo, alleen het is er een beetje moeilijk komen. Maar ze helpen me wel.

Als ik terug kom met de camper komen ze allemaal in de benen en helpen me op de plek. Ik moet dan eerst een stuk over een smal pad achteruit rijden (want keren kan ik er niet) en dan een hele krappe draai maken. Omdat laaghangende takken me het draaien bijna onmogelijk maken moet ik een paar keer insteken, maar het lukt. En als ik dan de schotel probeer (heb ik al lang bekeken hoor ...) en deze direct een signaal pakt, het zonnetje lekker op de plek schijnt en ik even later bovendien nog een WIFI signaal van de receptie kan pakken vind ik het helemaal prima. Hier houd ik het het weekend wel uit ha ha.

Het WIFI is trouwens niet gratis maar omdat het Vodafone verhaal nog niet helemaal goed functioneert, maak ik er toch maar gebruik van. Bij de receptie geven ze aan dat ik echt op "de grens van verbinding" zit en even later geeft de verbinding er dan ook de brui aan. Morgen maar weer kijken.

Zaterdag 22 maart 2008.

Oh ja .. was ik gisteren nog vergeten te vermelden: de kilometerteller heeft gistermiddag net de 50.000 km. gepasseerd ! Valt best mee toch ? Ik heb de camper sinds 7 april 2006, dus elk jaar ongeveer 25.000 km. En dat terwijl ik heel Europa door cross. Het heeft trouwens gisteravond en vannacht behoorlijk hard gewaaid. Gisteravond laat viel zelfs het beeld even weg en had ik het idee dat ik achter mn (weggewaaide) schotel moest aanrennen, maar het viel allemaal nog mee.

Maar wel blij dat ik vannacht niet op bij Ponta da Piedade gestaan heb want dat ligt op een uitstekende (denk om de klemtoon) rots ...

Vandaag is het in ieder geval k.... weer. Het waait en het regent. Maar eigenlijk komt me dat wel goed uit. Want ik wil vandaag even flink wat doen. Ik begin vanochtend al direct met het vullen van www.moltravel.nl. Het begint er al mooi op te lijken. Later op de ochtend ga ik richting receptie en ik tref het opnieuw. Ines is aanwezig maar moet wel zo weg. Dus direct ter zake en een half uur later is alles rond. Ze gaat het bestaande contract flink uitbreiden en daar ben ik heel blij mee. Want deze mooie camping kan aantrekkingskracht op de andere Portugese campings uitoefenen en dat is zeker met het oog op mn afspraak met de Orbitur groep niet verkeerd.

De rest van de ochtend kruip ik weer achter de laptop en komt Rien (de Nederlander van de Vakantiebeurs) nog even kleppen. Tussen de middag even genieten van mn vers gehaalde broodjes hier in de supermarkt... oei, oei .. helemaal verkeerd: lekkere warme croissantjes ... Tja, de rest van de middag verloopt eigenlijk hetzelfde. Ook mn buurman Piet komt nog even bij me kijken. Toch wel gezellie ha ha.

Daarna effe eten en wisselend achter de laptop en voor de tv. Morgen weer een dag.

Zondag 23 maart 2008.

Zo !! Als ik screens open trek is de lucht weer helemaal strakblauw. Het zonnetje schijnt volop. Eerst maar s even douchen en met het sanitair hier ... wauw !!! helemaal geweldig !!

En daarna weer achter de laptop. Het schiet mooi op. Af en toe eventjes in het zonnetje om op te warmen. Want de temperatuur is ca. 15 / 17 graden en in de camper is het nog niet zo warm. Maar buiten uit de wind en in het zonnetje is het heerlijk.

Als ik weer verse broodjes heb opgehaald zie ik ineens de Zweed staan waar ik vorig jaar (hier op de camping) naast gestaan heb. Ik was al naar m op zoek en nu staat ie vlak bij me ha ha. Wat een kerel. Want opnieuw loopt hij gewoon in de blote bast, ondanks die lage temperatuur. Hij wil natuurlijk weten of ik nog steeds aan het werk ben en ik ontkom er niet aan om even bij m te gaan zitten. Ik krijg een hele preek waarom ik s naar Zweden moet komen. Zo'n mooi land ...

Even later weet ik toch te ontsnappen ha ha.

Terug bij de camper bedenk ik me dat ik nog geen foto's heb gemaakt, dus:

Dit is het uitzicht achter de camper:

En van het zwembad naar "boven". Links naast de "blauwe" bungalows kun je nog net een stukje van de camper zien:

Het zwembad hier is echt super ! Een paar mensen (zullen ook wel Zweden zijn ha ha) zwemmen later op de middag, maar de meesten liggen er te zonnen.

De rest van de middag weer achter de laptop en op het eind van de middag heb ik gedaan wat ik wilde doen. Toch wel een voldaan gevoel !

Daarna even vlug met het eten aan de slag want hier in Portugal begint het voetbal al om 18.00 uur... 's avonds nog even achter de laptop maar het wil niet echt meer lukken. Eigenlijk baal ik wel dat ik morgen weer weg "moet". Het bevalt me hier in Portugal veel te goed ha ha.

Maandag 24 maart 2008.

Ja Ja .. ik weet het. Het is 2e Paasdag. Maar daar moesten ze hier in Portugal wel om lachen. Krijg je daar in Nederland vrij voor ? En dus ga ik vandaag ook maar aan de bak. Rond 11.00 uur heb ik een afspraak bij Budens, maar eerst moet ik nog even naar Lagos (dus weer iets terug). Dus vanochtend maar gelijk alles een beetje oppakken en even de electriciteit afrekenen bij de receptie. Onderweg kom ik Rien tegen en ik krijg zijn visitekaartje. Ook de Zweed komt me nog even gedag zeggen.

Mn buurman Piet helpt me van de plek en ik word door hun nagezwaaid. Sjonge jonge .. het moet niet gekker worden ha ha. Nog even vuil water lozen en schoon water tanken en als ik bij de receptie langs rijd zie ik dat Ines er nu ook is. Dus nog even afscheid nemen en dus is de ochtend al bijna voorbij ... Nee hoor, valt wel mee.

Van Camping Turiscampo naar Camping Trinidade in Lagos is maar 5 km. en even later loop ik de receptie in. En daar volgt een zeer bizar gesprek. Ik geef de receptioniste aan dat ik hier vorig jaar ook geweest ben en gesproken heb met Anna. En dat Anna het vorig jaar met haar baas had doorgenomen, dat ze geinteresseerd waren en me gevraagd heeft om dit jaar weer te komen. Dus vraag ik of Anna er toevallig ook is. "nee" is het antwoord en vervolgens een lange stilte. Ik heb aardig wat gesprekservaring en dus houd ik me maar even stil. En daarna vervolgt de receptioniste "she dead"... Ik voelde al aankomen dat er iets gebeurd was (ik dacht ontslag of zo ..), maar dit verwacht je natuurlijk niet. En die Anna was nog een hele jonge meid. Poeh ... Nu ben ik even van slag, maar de receptioniste pakt de draad weer op met "can i help you ?".

Ik probeer mn verhaal af te steken en ze zijn nog steeds geinteresseerd. Maar ze moet het afstemmen. Ik hoor wel. Enigszins beduusd rijd ik van de camping. Lagos uit en weer langs Camping Turiscampo.

Camping Quinta dos Carricos ligt iets voorbij Budens richting Praia de Salema. Pas trouwens wel op, op de weg van Lagos naar Sagres. Want her en der staan verkeerslichten en deze staan nogal s "verdekt opgesteld" achter een heuvel of in een bocht. Tel daarbij op dat er behoorlijk hard gereden wordt en dus veel ongelukken. Mn buurman had me er al voor gewaarschuwd, maar even voorbij Budens zie ik aan de andere kant van de weg een busje behoorlijk hard in de ankers gaan ..

Bij Quinta dos Carricos heb ik afgesproken met Nederlandse eigenaresse Andrea Woudenberg. Ze had al aangegeven er pas aan het eind van de ochtend te zijn en omdat ik te vroeg ben loop ik eerst even de camping over. En het moet gezegd worden: dit is een hele fraaie camping !!! heel erg netjes en redelijk dicht bij zee gelegen. En bovendien heerlijk rustig ! De camping bestaat deels uit een FKK (naturisten) gedeelte en deels uit een textiel gedeelte. Als ik de camping over loop zie ik een vrouw op het naturistengedeelte de was ophangen .... ja precies, alleen beddengoed ha ha.

Een half uurtje later zit ik met Andrea in gesprek. Ik geef haar aan het jammer te vinden dat er zo weinig mensen op de camping staan (even kietelen he !) en doe haar een voorstel. Ze lijkt geinteresseerd, maar wil niet direct beslissen. En dus ga ik weer verder. De volgende camping ligt op een uurtje rijden en dan kan ik mooi onderweg even eten. Het 1e stuk gaat van Budens binnendoor naar Bensafrim en bijna direct als je van de kust af rijdt waan je je minstens een paar honderd kilometer van de Algarve kust. Want het is er direct heerlijk rustig en alleen aan de vele (enorme) schotels bij de huizen (Engelsen) zie je dat je nog in het warme zuiden van Portugal bent.

Via de N120, die ik de rest van de dag grotendeels zal volgen, rijd ik via Alfambra en Aljezur richting Odeceixe. Nadat ik in Maria Vinagre even wat gegeten heb rijd ik het laatste stukje richting Camping Parque Campismo Sao Miguel. Onderweg krijg ik het aan de stok met een wel heel oude auto. Ik heb me ooit laten vertellen dat als iemand helemaal tegen de middenstreep aanrijdt de kans groot is dat ie dronken is. Deze man reed ca. 40 km. p/u en eigenlijk gewoon slingerend over de weg. Omdat ik het ook niet fijn vind om achter zo'n man te blijven rijden, zie ik op een breed stuk weg mn kans schoon en haal m in. Ik twijfel even of ik hier wat aan moet doen, maar neem het risico maar niet.

Op de camping in Sao Miguel word ik te woord gestaan door een wel hele leuke receptioniste, maar helaas de manager is met lunchpauze. Ze vraagt me of om een uurtje te wachten of om de informatie achter te laten. Dat laatste heb ik vorig jaar al gedaan dus ik ga voor optie 1. Maar na een half uurtje komt ze al bij me. De manager is gearriveerd. Tja, en dan volgt weer een heel bijzonder gesprek: hij wil het eerst staand bij de receptie afwikkelen, vervolgens vraag ik m of we ergens kunnen zitten, dan lijkt hij niet geinteresseerd, vervolgens komt Camping Turiscampo ter sprake, blijken het vrienden van hem te zijn, vervolgens word ik op een elektrisch karretje gedrukt en krijg ik een rondleiding over de camping en even later is hij akkoord met een mooi contract ... heel apart.

Wat een rare dag. Benieuwd wat me op de volgende camping te wachten staat. Deze camping ligt slechts iets verderop en bijna direct aan de kust. Een ventje wat amper boven de balie van de receptie uit kan kijken geeft aan dat zn moeder er even niet is. Ze komt wel zo weer. Ik twijfel even wat ik zal doen maar besluit door te rijden. De volgende camping ligt in Zambujeira. Terug via de N120 is dat 17 km. rijden maar volgens het ventje kan ik ook doorrijden langs de kust. Dan is het maar 3 km. en bovendien ook met mooie uitzichten.

Als ik nog maar een paar honderd meter het pad (weg kun je het niet noemen ..) op ben realiseer ik me dat dit inderdaad heel fraai is:

Maar ook dat ik geen terreinauto heb maar een camper van 7 meter en meer dan 3.500 kg. En waar ik zonet steil naar beneden ging moet ik ook weer redelijk steil aan de andere kant van het dal weer naar boven. Tja .. en op los liggende steentjes wil dat niet zo best he .... tergend langzaam en af en toe spinnend kom ik gelukkig boven en direct daarna heb ik al zicht op Zambujeira en het prachtige strand:

Wauw ....wat een leuk plekkie !! Op de plek waar ik de foto hierboven genomen heb is ook een camperplaats. Of dit helemaal officieel is weet ik niet. Er staat 1 Franse camper maar het waait er mij veel te hard. En dus kies ik er voor om door te rijden naar Parque de Campismo da Zambujeira. Op deze leuke camping ben ik vorig jaar ook geweest maar toen was de camping wegens renovatie gesloten. Nu is ie wel open, maar tot zaken komt het niet want de camping staat nu te koop.

Ja ja .. logisch ...  Maar goed, als iemand nog een leuke camping wil kopen: deze camping is dus nog te koop. Kijk maar even op: http://campingzambujeira.com.sapo.pt

De eigenaresse geeft me een flinke korting en dus zoek ik een plekje tussen een groepje Duitse campers. Nou ... nog niet zo gek. Redelijk uit de wind, lekker rustig en de schotel gaat mooi tussen de bomen door. Naast mij staat trouwens een Duitse Adriatik, het kenteken begint met MOL ..., grappig.

Zo, eerst maar s even een bakkie leut en daarna de campings voor de komende dagen voorbereiden en mn afspraken in Lissabon proberen in te plannen.