Noorwegen, route Ǻndalsnes, Ǻlesund, Tafjord, Eidsdal, Geiranger, Stryn, Loen. Maandag 2 juli 2007 - zondag 8 juli 2007.

Maandag 2 juli 2007.

Al redelijk op tijd rijd ik Mjelva Camping af. Ik neem afscheid van de vriendelijke eigenaar en hij wenst me beterschap.

Voordat ik richting Ǻlesund rijd ga ik eerst nog een stukje de tegengestelde richting op, want ik wil camping Trollveggen nog bezoeken en deze ligt nog 7 km. verder van Ǻndalsnes af. Daar heb ik geen geluk. De eigenaar is niet aanwezig maar is wel geinteresseerd als de receptioniste hem belt. Hij is echter niet in de gelegenheid om te komen, dus spreken we af dat ik een voorstel in de mail zal maken want het gaat niet alleen om deze camping maar een groep van 8 campings.

Op naar Ǻndalsnes ! Daar wil ik nog even naar de dokterspraktijk want ondanks dat ik wat minder last heb wil ik voor de zekerheid toch nog graag wat medicijnen tegen de pijn ophalen. Maar dat gaat helaas niet zomaar ... de dokter waar ik zaterdag ben geweest is vandaag niet aanwezig. Ze geeft aan dat ze het zal overleggen en dat ik later deze week maar terug moet komen. Ik geef aan dat dat geen optie is en er wordt het een en ander overlegd. Ik moet over een uurtje maar even weer komen. Dat is beter ...

Dus ga ik nog even Ǻndalsnes in en even later heb ik een extra doosje bemachtigd.

Toch enigszins voldaan rijd ik Ǻndalsness uit en dan kun je wel direct een cd in de radio stoppen want je glijdt gelijk een flinke tunnel in. Naar Ǻlesund is het ongeveer 120 km. In Noorwegen betekent dat ongeveer 2 uur rijden. (zonder tussenstop)

Maar in Måndalen wil ik nog een camping bezoeken waar ik goede verhalen over gehoord heb. En als ik de camping Måna oprijd zie ik pas hoe groot deze camping is. Mooi gelegen aan het Romsdalfjord met een mooi zandstrandje en voor het eerst op een camping zie ik grote familiebadkamers. De eigenaren zijn vriendelijk, jong en enthousiast en willen graag opgenomen worden. Ze plaatsen zelfs direct een link. Super !

Tegen 13.00 uur rijd ik de camping af. Ik ga eerst nog even een stukje rijden en dan even wat eten. De route is zeer fraai. Vrijwel continue rijd je langs het water en even later heb ik een mooi zicht op Molde. Zaterdag gaf ik al aan dat ik volgende week aan de overkant zou rijden, dat is dus nu.

Ook bij het Tresfjord maak je zoiets mee. Eerst rijd je langs de oostzijde van het fjord en even later langs de westzijde. Toen ik langs de oostzijde reed zag ik een camping naast de weg maar door de bomen kon ik het niet goed zien. Maar 10 minuten later kun je het dan vanaf de overkant goed bekijken.

Eenmaal weer in de bergen vind ik een mooie parkeerplaats en ga daar even lekker een broodje eten.

Overigens heb ik mn navigatiesysteem al een tijdje niet gebruikt. De meeste campings rijd ik zo naar toe, uiteraard omdat ik de meesten vorig jaar ook al bezocht heb. Het enige wat ik niet weet hoe lang je erover doet, maar goed ... dat is in Noorwegen toch al niet zo goed te plannen.

Tegen 15.00 uur rijd ik camping Volsdalen in Ǻlesund op. Hans, de eigenaar is niet aanwezig maar ik word herkend (zonder naamplaatje ...) door de receptioniste. Leuk ! Ze vraagt me een plekje te zoeken en later terug te komen. En ... heeeeeeel toevallig is hetzelfde plekje nog vrij waar ik vorig jaar ook gestaan heb. Als ik eerlijk ben is de camping niet zo veel bijzonders, maar .... je hebt een prachtig uitzicht en bovendien loop je in 20 minuten naar het centrum. Bovendien is het op de camping heel rustig (geen geluidsoverlast) en dat is bij de stadscampings (ook in Noorwegen) wel s anders.

Even later is Hans gearriveerd en hij is weer heel hartelijk. Voordat ik het in de gaten heb zitten wel al weer een uur te kletsen maar ondertussen is wel alles ingevuld en is de kleurenadvertentie weer verlengd.

Terug bij de camper besluit ik eerst een wandeling richting de Fjellstua te maken. Het is al wel 17.30 uur maar vanuit voorzorg (later op de avond - na het eten - heb ik vaak meer last) ga ik nu direct weg.

Als je richting centrum loopt, loop je langs het Color Line Stadion van Ǻlesund. Hans gaf zostraks aan dat ze gepromoveerd waren en dat dat ook terecht was. Al was het alleen al vanwege de bezoekersaantallen. Bij elke thuiswedstrijd zit het hier helemaal vol met ca. 11.000 toeschouwers (in Ǻlesund wonen ca. 40.000 mensen) en dat schijnt in Noorwegen behoorlijk veel te zijn.

Even later heb ik het startpunt van "de trap" gevonden. De beklimming van de Fjellstua via de 418 treden kan beginnen.

Uiteindelijk kost het me nog een half uur om boven te komen (met wat tussenstoppen) en onderweg heb ik af en toe het idee dat het is gaan regenen maar dat blijkt niet het geval. Onderweg voel ik de galstenen niet meer, nu doet al het andere in mn lichaam zeer ha ha. Maar eenmaal boven ben je zo alles weer vergeten. Echt helemaal geweldig. Ondanks dat ik hier vorig jaar ook gestaan heb, sta ik opnieuw met open mond van het uitzicht te genieten:

(Iets links van de veerboot zie je een paar boten liggen. Daar is onderstaande foto gemaakt ...)

Naar beneden gaat een stuk sneller en even later val ik het centrum binnen. Aan het water vind ik een mooi plekje om even uit te rusten en trakteer mezelf op "een pakkie roomboter". Ik droom weg bij het uitzicht over het water met het rustgevende geklots van het water tegen de ka:

en moet mezelf in de benen helpen om terug richting camping te gaan. Langs de bekende Jugendstilpanden:

loop ik langs het water richting camping. Op de camping aangekomen zweet ik nog steeds en komt Hans met een douchemuntje naar me toe "please take a shower first". Wat een kerel ha ha.

Dus eerst even douchen en dan maar s even eten. Tegen 22.00 uur zoek ik nog even een plekje om een foto van het uitzicht te kunnen maken:

(sorry .. die kabels hingen wat in de weg ...)

En ondertussen is bovendien het weer enorm opgeknapt. Vanmiddag was het nog wat bewolkt maar zoals je ziet is de bewolking bijna verdwenen. Dat ziet er goed uit voor morgen want dan heb ik een fraaie route voor de boeg.

Dinsdag 3 juli 2007.

Ook vandaag wil ik op tijd weg want ik heb de tijd vandaag wel nodig. Want ik wil vandaag 4 campings bezoeken en op 3 daarvan heb ik vorig jaar overnacht. Maar vandaag wil ik dat in 1 dag doen (proberen) zodat ik wat tijd kan inhalen. Want ik loop nog steeds achter op het schema van vorig jaar.

Maar doordat ik hier internet heb en door de koersexplosie van Getronics en de aanzienlijke stijging van Numico van de afgelopen dagen moet ik eerst nog even wat actie ondernemen.

Uiteindelijk weet ik te ontsnappen van internet. Op richting Geiranger. Als ik weg rijd is Hans opnieuw nergens te bekennen maar de Zweedse receptioniste zwaait me uit. Ook goed ha ha.

De 1e camping die ik ga bezoeken is in Stordal, bijna een uur rijden. Ik ben benieuwd wat ik daar aantref, want de Nederlandse eigenaren die de camping vorig jaar april hebben gekocht schijnen al weer verdwenen te zijn. Dat zou ook de reden kunnen zijn dat de toegezonden campinggids retour gekomen is. (alle campings die een advertentie of link plaatsen krijgen jaarlijks de campinggids toegestuurd).

Op de camping word ik inderdaad door een jong ventje verwelkomd. Wel Nederlands overigens. Hij geeft aan dat mevrouw Huisman zo komt. Huh ? dat is dus wel dezelfde eigenaar als vorig jaar. Even later is ze gearriveerd en krijg ik het verhaal te horen. Zij is hier alleen (met een vakantiehulp) voor een paar maanden, haar man en kids zijn weer in Nederland. Ze draait de camping nu in haar eentje maar over een paar weken komen de nieuwe (Ned.) eigenaren een tijdje proefdraaien. De advertentie in de gids wordt verlengd onder voorwaarde dat de nieuwe eigenaren er mee accoord gaan, maar dat zal zij met hun bespreken. Prima !

Ik loos nog even wat vuil water en rijd dan richting Tafjord. Opnieuw ca. 3 kwartier rijden. Onderweg stop ik op hetzelfde plekje waar ik vorig jaar ook "gelunchd" heb, alleen toen was het wat beter weer, kijk maar:

foto 3 juli 2007                                                                                                 foto 28 juni 2006

Want toen ik vanmorgen opstond was het mooie weer helemaal verdwenen. Overigens hoor ik later dat het in Zuid Noorwegen helemaal slecht is. Veel regen en koude temperaturen. Hier zit ik ongeveer op de scheidslijn. Verder noordelijk is het prachtig mooi weer. Op de foto's zie je ook wat voor verschil het weer maakt op een foto ..

Na het eten maak ik me op om de tunnels richting Tafjord te nemen.

Want eenmaal voorbij Valldal verandert de weg in een fietspad en de tunnels zijn bovendien niet erg hoog en niet erg verlicht. De hoogte aan de zijkanten is 3,10m. en mijn camper is bijna 3m. hoog. Als er niets aankomt rijd ik midden op de weg (hoogte 4m.) maar als er een auto aankomt moet ik toch iets aan de kant. Met lichtsignalen geef ik het tegemoetkomende verkeer aan dat ik niet verder aan de kant ga. Misschien kan het wel maar ik wil liever het risico niet nemen. In de tunnel zijn overigens wel uitwijkplaatsen maar met name de laatste tunnel is vrij lang (ca. 7 km.) en bochtig waardoor je niet altijd het tegemoetkomende verkeer op tijd ziet aankomen.

Maar zonder schade rijd ik even later Tafjord binnen en even waan ik me in het paradijs. Want inmiddels is eventjes het zonnetje gaan schijnen en dat is een behoorlijk contrast met de duisternis van de tunnels.

Op de camping word ik verwelkomd door de Nederlandse eigenaren Albert en Joke van der Meule. De "inspectie" en het gesprek nemen totaal bijna 2 uur in beslag maar ook hier wordt de advertentie verlengd. Dat gaat goed vandaag.

Overigens hebben we het ook een tijdje over de consequenties van "de bewegende rots/berg" gehad. Want in dit fjord is een rots "aan het bewegen". Elk jaar raakt de rots iets meer los van de berg en de kans bestaat dat de rots gaat afbreken. Uiteraard wordt dit nauwlettend in de gaten gehouden want we praten hier niet over een rotsje maar over een rots van 30 miljoen kuub !!!!!!!!!!!!!!

Als deze afbreekt ontstaat er in het fjord een vloedgolf van 70 meter hoog in het Tafjord en 30 meter hoog in Geiranger en Hellesylt ....

Onwaarschijnlijk ??? Nou niet helemaal, het schijnt ook in 1934 gebeurd te zijn. Op dit moment zijn ze aan het onderzoeken of de rots stukje bij beetje opgeblazen kan worden maar daar zullen natuurlijk ook wel de nodige risico's aan kleven.

Ik besluit hier niet te overnachten .... Nee, niet daarom. Eigenlijk om 2 andere redenen. De 1e is, dat ik op de volgende camping in Eidsdal vorig jaar niemand heb aangetroffen en nu waarschijnlijk (omdat het al einde middag is en er dan meer gasten de camping op komen) meer kans maak de eigenaren te spreken.

De 2e reden is dat ik wat tijd wil inhalen zoals vanochtend al aangegeven.

Als ik de tunnels weer overleefd heb bereik ik de veer van Linge naar Eidsdal. Deze gaat zeer frequent en is bovendien redelijk goedkoop (in vergelijking tot andere veren). Het grappige is ook dat je vanaf de boot camping Ytterdal (die direct bij het veer in Eidsdal ligt) al ziet liggen.

Op de camping tref ik dit keer (overigens bij de boerderij die bij de camping ligt) de eigenaren wel en voor het eerst maak ik kennis met deze mensen. Maar het gesprek is goed en ze plaatsen zelfs een link. Daar had ik zeker niet opgerekend.

Als ik weg rijd is het inmiddels al 17.30 uur en ik moet nog een stukje de bergen in voordat ik op de laatste camping van vandaag, Solvang Camping, aan kom. Daar is eigenaar Jos Kous al ingeseind dat ik onderweg was (ook wel een veilig gevoel trouwens) en ik sla hier mn kampement op. Als ik hier internetverbinding heb en als het morgen mooi weer wordt wil ik hier eigenlijk 2 nachten blijven staan want ik moet nodig wassen.

Maar als ik na het eten een gesprek met Jos en Joze heb blijkt er geen internet te zijn en de voorspellingen voor morgen zijn ook niet echt super. Ondanks het leuke contact en een goed gesprek wordt de advertentie niet verlengd. Helaas ...

Terug in de camper ga ik eerst s met mezelf overleggen wat ik morgen ga doen. Ik besluit mn verdere plannen van het weer van morgen af te laten hangen.

Woensdag 4 juli 2007.

Als ik de screens boven mn bed open trek kan ik zelfs zonder lenzen al wel zien dat ik vandaag verder ga. Het is nog wel droog maar opnieuw flink bewolkt. De volgende campings die ik ga bezoeken liggen allemaal in en rond Geiranger. Het nadeel is dat de camping waar ik eigenlijk wil overnachten de 1e camping is waar ik langs kom. Nou ja ... ik zie wel.

De ochtend besteed ik aan het bijwerken van mn verslag want dat moest nodig weer gebeuren. Ik kan het alleen niet online zetten. Tegen het eind van de ochtend nog even vlug afwassen en afscheid nemen bij de receptie en dan richting Geiranger. Dat is maar een half uurtje rijden maar de volgende camping heeft wel wireless. Of ik daar dan blijf weet ik nog niet.

Voordat je aan de afdaling naar Geiranger begint heb je eerst dit beeld:

En bij de bovenste haarspeldbochten is het dringen geblazen. Niet alleen met campers maar ook met bussen die de mensen van de cruiseschepen naar boven vervoeren, daar alle mensen uitbraken, vervolgens leeg doorrijden, omkeren op de eerstvolgende parkeerplaats en vervolgens de mensen weer opslurpen om terug naar "beneden" te gaan:

Op een rustig punt kan ik zelf even stoppen. Op onderstaande foto zie je helemaal onderop de foto camping Geirangerfjorden Feriesenter liggen. Achter het grote cruiseschip ligt camping Geiranger, midden in het centrum.

Geirangerfjorden Feriesenter ligt iets buiten Geiranger maar is zeer fraai gelegen direct aan het Geirangerfjord. Voordeel van deze camping is dat het niet zo'n bulkcamping is als Camping Geiranger die midden in het centrum ligt. Bovendien heb je hier een prachtig zicht op de vele cruiseschepen die hier aanmeren.

Ondanks het tijdstip van aankomst (ca. 13.00 uur) heeft eigenaar Finn Magne Grande het al weer heel druk. Hij verwacht "volle bak" vanavond en de mensen (vooral campers) worden geadviseerd om de campers dicht bij elkaar te plaatsen. (dat is op de camping in het centrum niet anders ..) Tussen de aankomsten door lukt het me om een gesprek met hem en z'n vrouw aan te knopen en hij plaatst zelfs een link. Niet gek !

Ik heb inmiddels besloten om hier te blijven overnachten. Kan ik mooi even van internet gebruik maken. Morgen dan hier nog 2 campings en dan ga ik verder richting Stryn.

En heel toevallig: vlak voor me (als ik dit aan het typen ben heb ik zicht op het schip .... heel bijzonder) ligt een cruiseschip met een Portugese vlag. Hij komt trouwens uit Funchal (Madeira). Maar daarachter ligt nog een schip en iets dichter naar Geiranger ligt een enorm cruiseschip:

Als deze vanavond (misschien) vertrekt kan ik m wellicht wat beter op de foto zetten. Overigens staat er een flinke wind over het fjord. Een eindje verderop proberen een aantal Noren een tent op te zetten. Ze hebben inmiddels al wat hulp want de tent ging telkens plat.

Later op de avond is het opeens weer rustig. Windstil zelfs. Even later gaat de scheepshoorn van het grote cruiseschip en dat trekt op de camping aardig wat kijks. Later lees ik dat dit schip 3.160 mensen vervoerd. Bij de campings hier hebben ze voor de hele zomer een schema liggen wanneer welke boten binnenkomen, hoeveel mensen ze vervoeren en onder welke vlag ze varen. Grappig ..

Heel groot .... en vervolgens weer heel nietig tussen de enorme bergen:

Ik kruip nog even voor de tv en vind het dan wel prima voor vandaag.

Donderdag 5 juli 2007.

Nadat ik me gedoucht heb ga ik eerst nog even met mn mails aan de slag want nu vertrekken heeft nog niet zoveel zin. Camping Geiranger ligt namelijk vlakbij en daar is het 's morgens vroeg een drukte van jewelste. Tegen 10.00 uur neem ik afscheid van mn Friese buren (die ik richting camping Volsdalen in Ǻlesund gestuurd heb omdat ze graag de stad willen bezoeken. Uiteraard wel onder voorwaarde dat ze mn naam daar noemen) en van de campingeigenaar en rijd richting Geiranger.

Daar heb ik een gesprek met de eigenaar maar het leidt tot niets. Hij is heel duidelijk: hij is niet het hele jaar open, hij heeft geen hytters en de periode dat ie open is zit ie telkens zo goed als vol. Zelfs een link lukt me niet want hij is bang dat hij alleen maar vragen krijgt of ze hytters bij m kunnen huren.

Dus op naar camping Vinje die iets buiten Geiranger (aan de weg richting Grotli) ligt. Hier is het altijd lekker rustig, behalve dan de waterval die met veel geweld vlak naast de camping naar beneden stort. Op de camping veel Nederlanders en Duitsers maar geen eigenaar te bekennen.

Op de deur hangt een bordje dat je in de telefooncel naast de receptie gratis de eigenaar kunt bellen. Als ik de eigenaresse aan de lijn heb vraag ik of ze naar de camping kan komen en ga vervolgens alvast de camping bekijken.

Als ik daarna bij de receptie zit te wachten komt er een Duitse auto voorrijden. Ze veronderstellen dat ik de eigenaar ben en vragen me in het Engels (ha ha, had ik ze mooi tuk ...) of ik hun wat informatie kan geven. Ik antwoord in het Engels dat ik dat wel kan maar dat ik niet de eigenaar ben. Want informatie over de camping gaat me wel lukken, ik weet de prijzen ken de andere campings in Geiranger en uiteindelijk geef ik ze het website adres van de camping mee, want ze willen hier graag volgend jaar naar toe.

Als de eigenaresse arriveert vertel ik haar van de bezoekers en adviseer haar een bakje met foldertjes bij de voordeur te plaatsen voor het geval de receptie gesloten is. Ze vindt het een geweldig idee (oke ...) en even later is de kleurenadvertentie verlengd. Ze vraagt of ik de rest van de dag ook niet kan blijven. Ik twijfel even maar besluit toch maar door te gaan. Anders schiet het natuurlijk helemaal niet op.

Het is inmiddels al 12.30 uur maar ik besluit eerst nog een stuk te gaan rijden en begin aan de klim uit het Geirangerdal. Ik maak nog 1 foto van het Geirangerfjord en op deze foto kun je heel mooi de campings zien liggen. Iets links van het midden ligt camping Geiranger en iets rechtsboven de boot rechtsboven op de foto licht camping Geirangerfjorden Feriesenter waar ik vannacht overnacht heb. Daartussen ligt de veerboot richting Hellesylt. Dat is overigens zeer aan te bevelen. Je vaart dan met de boot zo'n beetje onder de watervallen van het Geirangerfjord door ..

De beklimming gaat lekker totdat ik met een aantal campers achter een grote touringcar kom te zitten. Maar aan de andere kant is dat ook weer een voordeel, want iedereen laat de bus voor en de campers gaan er mooi in de slipstream achteraan.

Eenmaal boven is het behoorlijk fris en tevens heel erg bewolkt. Ik besluit door te rijden maar als ik de kruising met de "15" bereikt heb, begint het te regenen. Ja hallo ..

Als je overigens last heb van claustrofobie kun je beter omrijden via de "258". (sowieso is die route veel mooier ..) Dit is de oude weg die via het zomerskigebied van Stryn loopt. Mijn bedoeling was ook vandaag om daar langs te rijden maar niet met dit weer.

En dus duik ik de tunnels in. Dit is overigens wel oppassen geblazen. De tunnels zijn nogal bochig en je daalt behoorlijk en rijdt daardoor gauw te snel.

Een half uurtje later bereik ik het Strynsvatn (vatn betekent meer ... eh, van binnenmeer dan bedoel ik he) en besluit nu toch maar even te gaan stoppen want de volgende campings die ik wil bezoeken liggen al dichtbij. Aan het Strynsvatn liggen trouwens behoorlijk wat campings. Omdat ik alleen in Stryn een camping in de gids heb, heb ik besloten hier een paar te gaan bezoeken.

Maar als ik de 1e camping (Camping Strynsvatn .. hoe toepasselijk) oprijd zie ik dat dit een PlusCamp camping is. Oei ... niet goed voorbereid. Maar uiteraard geen probleem, want als ik een deal met PlusCamp kan maken moeten toch alle campings van PlusCamp in de gids zijn opgenomen.

Met de campingeigenaar klikt het niet echt en als hij zijn zoon opbelt die volgend jaar de camping overneemt wordt het er niet beter van. Uiteindelijk willen ze de camping wel in de gids maar uiteraard (gezien hun reactie) zonder betaling. Maar in ruil mag ik hier overnachten ha ha. Zoals ook in Spanje een aantal keren het geval was, krijg ik een plek toegewezen tussen de seizoensplaatsen die toch pas het weekend komen. Maar ach .. het uitzicht is er niet minder om:

Vanavond ga ik (ondanks mn galstenen) nasi maken, gewoon .. omdat ik daar zin in heb. Bovendien heb ik de tijd wel, ik ben nu redelijk op tijd op een camping en bovendien belemmert een enorme berg me tv-ontvangst. Maar goed, ik heb internet .. dus ik kan vanavond mooi wat doen.

Zoals je ziet is het weer wat opgeknapt en de voorspellingen t/m het weekend zijn zeer goed.

Als ik 's avonds een keer richting toiletgebouw loop raak ik aan de praat met een Nederlander. Nou ja Nederlander .. he proat zo plat as n dubbeltien.

Ze willen richting Hamar en hij had me zien lopen met een batch op en willen graag advies. Nou, dat advies is niet zo moeilijk ... in Hamar is geen camping meer. De bedoeling is om via Otta richting Oslo te rijden want ze zijn al weer op de weg terug. Ik geef ze aan dat het mooier is om via de Jotunheimen richting Fagernes te rijden maar twijfel of ze daar met caravan goed langs kunnen. De kaart biedt geen uitsluitsel, dus ze gaan het gewoon proberen.

Naarmate ik langer met ze praat heb ik het idee dat ik met mensen uit Ruinen sta te praten. En dus vraag ik ze of ze uit de omgeving van Hoogeveen komen. En ja hoor. uut Pesse ..grappig. Een van de mannen (het zijn 2 stellen) geeft aan dat hij mij wel s heeft zien korfballen. Ha ha ... dat krijg je he als je op hoog nivo gekorfbald heb, dan wordt je zelfs herkend in Noorwegen.

Tegen 22.30 uur is het opeens gedaan met de internetverbinding dus ga ik maar s op zoek naar een dvdtje. Vanavond maar s filmpie kijken.

Vrijdag 6 juli 2007.

Als ik wakker wordt is het superweer en dat heeft gelijk z'n weerslag in de foto's:

Eigenlijk te mooi weer om te werken, maar vandaag wil ik richting Sande Camping want daar heb ik een afspraak met de voorzitster van PlusCamp Groep.

Maar eerst pak ik nog een nieuwe camping op. En de eigenaresse van deze camping (Mindresunde) is een stuk enthousiaster. Maar de camping is ook een stuk kleiner en ik heb het idee dat de mensen dan ook vaak aardiger zijn. Ze loopt zelfs mee over de camping en bij het invullen van het formulier besluit ze na telefonisch overleg met haar man om het eerst 1 jaar te proberen. Shit ... bijna rond, en dan op het laatste moment haakt ze af. Maar op zich begrijpelijk, ze staan nog niet eens in de gids en om dan al gelijk "bij een vreemde man" een advertentie te gaan plaatsen...

De volgende stop is in Stryn. Daar heb ik pech. De eigenaresse is niet aanwezig en haar moeder neemt de honneurs waar ... maar eerlijk gezegd schiet dat niet echt op. Ik loop over de camping, vul het formulier in en net als ik over links/advertenties wil beginnen tippelt de dochter binnen. Mooi !

Maar helaas ... de camping gaat op de schop en ze wil nog een jaar wachten. Ik had het eigenlijk ook niet verwacht ..

Omdat Stryn een vrij grote plaats is, ga ik hier even boodschappen doen want het begint nu toch behoorlijk te slinken. Bij Rema 1000 is het giga druk, je vraagt je af waar die mensen allemaal ineens vandaan komen. Maar goed, ook veel vakantievolk, want er staan behoorlijk wat campers.

Weet je dat het eigenlijk heel makkelijk is om met een camper boodschappen te doen. Het kan zo uit het karretje de koelkast in. Normaal pak je het eerst in de auto en thuis moet je het dan nog een keer overpakken. Veel sneller zo ha ha.

Omdat het inmiddels al bijna 14.00 uur is ga ik eerst even eten. En dan op naar Sande Camping bij Loen. En geloof me .. dat is echt de moeite waard. De meesten mensen kennen alleen het dal van de Oldevatn omdat daar de weg richting de Briksdalgletsjer heen voert. Maar 1 dal erboven liggen ook aardig wat campings aan het Lovatn (dat komt van Loen wat de Noren uitspreken is Loe en). Eenmaal aan het meer moet ik mezelf dwingen om op de weg te letten. Want het uitzicht is al direct geweldig maar de weg is zeer smal en als je even niet oplet en er komt iemand om de bocht ...

Maar ik bereik heelhuids Sande camping en wordt verwelkomd door de eigenaresse Turid. Zij is dus ook voorzitster van de PlusCamp groep, een groep van 20 campings in Noorwegen die zich onderscheiden door hun kwaliteit en goede service. De kwaliteit is zeker terug te zien in de vaak zeer schone toiletgebouwen.

Als ik haar vraag wanneer ze tijd voor me heeft geeft ze aan dat degene die bij PlusCamp over het advertentiegebeuren gaat toevallig hier op de camping is. Huh ? Bij Bud Camping had ik al doorgekregen dat dat de persoon is waar ik het beste mee zou kunnen praten. En nu is die vrouw hier toevallig op vakantie/zakenreis. Turid geeft aan dat ze een mooi plekje voor me heeft en wijst me meteen aan waar Julia Blom en haar man staan. Ik informeer nog even of het een probleem is dat ik die vrouw op haar vakantie lastig val, maar dat blijkt geenszins het geval.

Maar eerst de camper te plek ... en dat kost even wat moeite. De plek bestaat uit een soort van plateau en ik kom telkens met de achterkant van de camper aan de grond als ik erop wil rijden. Maar na een paar pogingen lukt het me, door er schuin op te rijden, de camper op de plek te krijgen en ik kwijl bijna van het uitzicht ... sjonge jonge ..

Links van de camper zie je een uitloper van de Jostedalsbreen gletsjer, met 486 km2 de grootste gletsjer van Noorwegen. Rechts op de foto zie je een waterval die van grote hoogte op lagere gelegen rotsen uiteen spat. Het water is vanwege het vele smeltwater lichtblauw/groen en overal waar je kijkt zie je nog sneeuw op de toppen. Tel daarbij de mooie blauwe hemel ... het resultaat: een kwijlende mol. Echt helemaal geweldig.

Op onderstaande foto zie je links de receptie annex winkel annex cafe annex restaurant en rechts op de foto het toiletgebouw, uiteraard weer volledig begroeid. Dit houdt in de zomer de warmte tegen en in de winter de kou. Soms groeien er zelfs complete bomen op het dak:

De camping is in terrasvorm gemaakt zodat je bijna vanaf alle plaatsen een mooi uitzicht hebt:

Als ik de camper heb staan en na enige moeite nog een vrij stroompunt heb gevonden loop ik richting de camper (bobil) van Julia en maak kennis met haar. Ik vind dit ook wel een beetje spannend. Dit is een uitgelezen kans voor mij om zaken met deze groep te kunnen doen.

Ze is geinteresseerd en naar nu blijkt heeft Turid vorig jaar toch mn voorstel in de groep gebracht. Toen is besloten het 1 jaar door te schuiven. Ik vertel haar dat ik ook namens Recreatie Media een voorstel zal doen. Dan kunnen ze zelf beslissen waar de voorkeur naar uit gaat.

We spreken om 22.00 uur af in het restaurant omdat Turid niet eerder tijd heeft maar ik vind het allemaal prima.

Eenmaal terug bij de camper ga ik eerst even mn mailtjes ophalen. Want alsof de plek nog niet mooi genoeg is, ik heb ook gratis internet en bovendien tv-ontvangst. Ik besluit dan ook het weekend hier te blijven en morgen maar s te gaan wassen.

De rest van de middag zit ik de meeste tijd lekker buiten maar omdat het gesprek van vanavond me begint te kriebelen en ik niet eerder een "dubbel" gesprek heb gevoerd ga ik me vast voorbereiden.

Het eten vanavond is zo klaar (nasi 2) en dus geniet ik nog even van het uitzicht. Om half 9 neem ik even tijd voor CSI Miami en tegen 22.00 uur loop ik gewapend met 2 mappen, een gids en de laptop richting restaurant.

En het gesprek begint goed, vanmiddag heb ik ze een Kosmos Campingwijzer gids gegeven en als ik hun de site van www.campings.nl laat zien blijkt deze ook niet onbekend. Dat maakt het een stuk makkelijker.

Aangezien Julia en haar man al aan het bier zitten moet ik wel mee doen en met een pul bier zit ik op de praatstoel mn verhaal te doen. Als dan ook Turid haar man Magne erbij komt zitten kan ik helemaal los. We bespreken de verschillende mogelijkheden en de kans is zelfs nog aanwezig dat ze zowel in de gids als op campings.nl gaan adverteren. Ze maken tevens van de gelegenheid gebruik om mij te polsen naar kandidaatcampings en vragen mij hoe de Nederlanders denken. Als dank krijg ik even later een stapel PlusCampbrochures toegestopt maar ... ook een PlusCamp t-shirt. Want vanmiddag werd ik al een paar keer aangesproken door mensen die dachten dat ik op de camping werkte (ja al weer ..). Maar nu omdat ik in een oranje (Leonidas) shirt loop en de medewerkers van PlusCamp ongeveer in dezelfde shirts lopen. Zij adviseert mij bij de volgende PlusCamp campings dat shirt aan te trekken, dat is inderdaad wel grappig ha ha.

Helaas kan ik niet direct zaken doen omdat de voorstellen eerst in de vergadering met de 20 campings besproken moeten worden en omdat het nu hoogseizoen is, is daar nu geen tijd voor. Ze vraagt of ik half september nog steeds in Noorwegen ben en zo niet waar dan wel. Ik geef haar aan dat ik half september weer richting Italie ga, misschien een idee om met de 20 campingeigenaren een reisje naar Toscane te maken ? (ze wilden namelijk dat ik bij de vergadering aanwezig was).

Als ik aan het eind van avond (denk ik ..) richting camper loop merk ik dat het al wat schemerig is. Eenmaal in de camper zie ik tot mn schrik dat het al 1.15 uur is ... allemachtig ! Nog even het gesprek om me in laten werken en dan plat.

Zaterdag 7 juli 2007.

Gisteren heb ik de was al gesorteerd en een muntje gekocht zodat ik direct kan wassen en al om 9.00 uur heb ik de was hangen. Toen ik wakker werd was het eerst nog bewolkt maar als ik de was op hang trekt de bewolking net weg. Super !! Eigenlijk moet ik van het weer genieten maar daar heb ik geen rust voor. Ik wil eerst mn verslag klaarhebben en met mn site aan de gang. Maar net iets na de middag houdt de verbinding het voor gezien, niet zozeer hier op de camping maar waarschijnlijk ergens een centrale die plat ligt.

Dus eerst maar even eten en aangezien de was van vanochtend al bijna droog is, koop ik nog een wasmuntje en ga nog wat wassen. Sjonge .. het werd echt wel tijd. Bovendien is het nu nog mooi weer maar volgende week ziet het er niet best uit. De temperatuur, daar is niets mis mee, maar ze voorspellen vanaf maandag elke dag buien. In ieder geval t/m vrijdag ... nououou ...

Aan het eind van de middag doet de verbinding het weer, is mn verslag klaar en de was allemaal schoon en opgeruimd. Zo ... ik kan er weer een poosje tegen. Ik kijk nog even naar de proloog van de Tour de France en ga daarna met het eten aan de slag. Na het eten even lekker buiten zitten want het is nog steeds lekker weer.

Zondag 8 juli 2007.

Om 9.15 uur schrik ik wakker.... shit, zo laat al. Vlug even douchen en dan op naar de receptie. Gelukkig is Magne (vorig jaar al door mij tot de Noorse Marcel Reimink gedoopt) er ook en hij neemt alle tijd om de formulieren door te nemen. En hij verlengt de link. Ik was even nieuwsgierig hoe hij nu zou reageren, met de wetenschap dat we nu waarschijnlijk ook zaken gaan doen met de gehele groep.

Tijdens het gesprek (we zitten buiten op het terras) komt er nog een vriend van Magne aanrijden. Hij heeft een bestelbusje met een afbeelding van een paar enorme aardbeien. Magne begint te grijnzen "die moet aardbeien kwijt" zegt ie. En inderdaad, hij krijgt 3 bakjes met aardbeien. "de vriend" vraagt mij een paar te proeven. Wauw ! heerlijk. Heel sappig en zoet. Volgens "de vriend" zijn deze heel anders dan de aardbeien in Nederland, die zijn veel harder zegt hij. Die blijven veel langer goed. Maar deze Noorse aardbeien moeten binnen een paar dagen geconsumeerd worden.

De Noren kopen overigens meestal aardbeien niet per bakje, maar per doos. (met ca. 15 bakjes). Ik vroeg me al af wat ze hier mee deden maar ik krijg nu uitleg. Ze worden deels direct opgegeten en deels ingevroren voor de winter. Of om gewoon op te eten maar grotendeels om jam van te maken of om te gebruiken bij taarten.

Na het gesprek kijk ik nog even bij de bungalow die gisteren net opgeleverd is. De camping heeft nu naast de vele hytter ook 2 flinke bungalows in de verhuur met beide een prachtig uitzicht over de vatn. Het zijn 8 - 10 pers. bungalows met alles erop en eraan. En die Noren blijven ook dit gewoon hytter noemen. We spreken af dat hij mij wat foto's stuurt die ik dan vervolgens op mn site zal plaatsen.

Als ik bij de camper ben is de ochtend bijna alweer voorbij. Eerst maar s de administratie van de camping bijwerken en een schema maken hoe ik nu ga rijden. Want richting Florø liggen ook nog een aantal PlusCamp campings (die nu nog niet in de gids staan) en ik heb het advies gekregen die ook te bezoeken. Maar het is een eind om en ik besluit het nog een jaar uit te stellen.

Ook maak ik een nieuwe route van de nog te bezoeken campings en daar ben ik even mee zoet.

Daarna nog even mailtjes beantwoorden en af en toe even buiten met een bakkie senseo een sudoku doen. Tegen het eind van de middag is het echter gedaan met het mooie weer. Eerst begint het zachtjes te regen maar daarna zet iemand boven de kraan wied løs. Ik gooi nog even de handdoeken van mn Duitse buren in hun tent en zit nog lekker onder de luifel buiten.

Maar het koelt nu behoorlijk af en dus houd ik het voor gezien. Ettn kokn. Vandaag runderlapjes, opgebakken aardappels en ijsbergsla met feta, augurk en banaan. Niet verkeerd he ?

Met mn klachten gaat het overigens wat beter. Vandaag nog niet een pil "ingenomen" en het lijkt nu echt beter te gaan. Of misschien wen ik wel aan de pijn want ik voel het nog steeds.

Na het eten even afwassen en daarna ga ik lekker tv kijken.