Italie, bezoek aan de prachtige stad Florence - zaterdag 4 november 2006

Zaterdag 4 november 2006.

De nacht is echter totaal niet koud, of begin ik er aan te wennen. Want als ik 's morgens vroeg weer bij de receptie langs loop zie ik dat het 1 graad is..

Vandaag ga ik naar Florence. Ik weet nog niet precies hoe .. maar dat staat strakjes wel in mn verslag.

Tegen 10.00 uur ga ik naar de receptie en informeer hoe ik het beste in Florence kan komen. Nou, daar hebben ze een hele mooie oplossing voor. Ze wijst mij een "shuttle bus" aan (een Suzuki busje, een grotere bus past hier trouwens ook niet door de straatjes), die brengt mij naar het centrum van Fiesole en vanaf daar kan ik met de bus naar het centrum van Florence. De kaartjes voor de bus kan ik op de camping kopen en kosten EUR 1,20 per stuk.

En weer blijf ik me erover verbazen hoe goedkoop het openbaar vervoer in de zuidelijke landen is. Ging ik vorig jaar nog naar Barcelona en weer terug voor EUR 5 (met de trein, totale reis 2 uur), nu kan ik voor EUR 2,40 heen en terug met de bus naar Florence (totale reis 1 uur).

Eerst even wat over Florence:

De koningin van alle kunststeden ter wereld onthult al haar schoonheid tussen de dom met de koepel van Brunelleschi en Piazzi delle Signoria.

En daarmee is al heel veel gezegd. De grootste kunststad ter wereld, de dom die werkelijk boven alles uittorent en het feit dat alle bezienswaardigheden op loopafstand van elkaar liggen. De reden hiervan is, is dat de stad vroeger ommuurd was en alle gebouwen stonden binnen de ommuring.

Florence is trouwens een behoorlijke stad met 450.000 inwoners, de 8ste stad van Italie. Van de 3,6 miljoen mensen die in Toscane leven, woont ongeveer een derde in de provincie Firenze.

In de Globus reisgids staat een wandeling die ik eerst ga doen en die begint op het Piazza san Giovanni, precies daar waar de bus stopt. Sjonge wat is dat toch ideaal. De camper had ik hier toch nergens kwijt gekund maar nu ben je ook nog s precies op de plek waar je zijn moet.

En als je de bus uitstapt, is dit het 1e wat je ziet:

De Duomo. Ongelooflijk wat een imposant gebouw ...

De Duomo S. Maria del Fiore zoals de dom voluit heet is de op 3 na grootste kerk ter wereld. Om erin te kunnen moest je even geduld hebben want er stond een behoorlijke wachtrij. Maar mn geduld werd beloond. In de kerk sta je echt met open mond te kijken naar de prachtige fresco's, het glas in lood en gewoon de imposantheid van de kerk. Ongelooflijk. Helaas zijn de foto's binnen zo goed als mislukt. Een is nog redelijk:

Tegenover de dom staat de Battistero san Giovanni met de beroemde bronsen poort: een blik in het paradijs.

Het is echt ongelooflijk weer hoe druk het hier is. Uiteraard veel Japanners maar ook opvallend veel Amerikanen. Onderweg kom ik ook nog een "Peter Bareman klassengroep" tegen van een school uit Utrecht. En dat is eigenlijk wel handig. Zij lopen ongeveer dezelfde route als ik en de studenten moeten bij elk gebouw een presentatie/uitleg geven. Ik waan me weer even op school.

Het Museo Nazionale Bargello.

Casa Dante. Nadeel als alles zo dicht bijelkaar is, is dat je er soms bijna geen foto van kan maken. De steegjes zijn nauw en door de schaduw zie je op de foto de pracht van de werkelijkheid niet weer terug.

Een blok verder word ik geconfronteerd met de plaatselijke "woudklank", die met veel vertoon en tromgeroffel door de stand trekt:

Het grootste gedeelte van de binnenstad is autovrij, behalve voor taxi's, kleine stadsbusjes en scooters of wat daar voor door gaat:

Nee, het zijn geen invalidenwagentjes, veelal worden ze bestuurd door jonge dames.

En overal waar je kijkt zie je prachtige gebouwen:

Uitzicht vanaf het Piazzi della Repubblica.

Onderstaande foto is het renaissancepaleis van de beroemde familie Strozzi. Het is een groot imposant bouwwerk wat aan alle kanten ingesloten is door wegen. Het schijnt dat het vroegere leven zich dan ook met name op de Cortile, de binnenplaats, afspeelde. Rond het Palazzo Strozzi vind je een keur aan dure winkels. En dat is niet alleen te zien aan de bewakers die voor de ingangen van de kledingwinkels, parfumeriezaken en juwelierszaken staan, maar ook aan het winkelend publiek....                                                  En weer even verder ligt de Colonna della Giustizia en het massieve Palazzo Spini-Feroni:

En waar je ook kijkt, overal zie je prachtige binnenplaatsjes en zuilengangen:

Dan gaat de route verder richting het Piazza della Signoria waar het prachtige Palazza Vecchio aan grenst:

Het paleis bestaat uit een 94 meter hoge toren en de bouw stamt uit 1314. Voor het paleis staat het symbool van Florence en de Renaissance, de David van Michelangelo. Aan het hetzelfde plein is ook het cafe Rivoire. Rivoire is een van de mooiste cafe van Florence. Het schijnt dat de warme chocolademelk hier voortreffelijk moet zijn. Dus dacht ik, laten we dat maar s proberen. Maar om daar nou een half uur op te gaan wachten .... sjonge jonge wat een drukte en de obers liepen in 3-delig ... dure tent !

Overigens was het op het Piazza della Signoria nog drukker als op de andere piazzas wat er is vandaag een beroemdheid. Dat was eerder in de stad al duidelijk toen een gevolg met veel zwaailichten en beveiliging door de straten sjeeste. Het blijkt te gaan om een zekere signore Rutelli:

Ik had nog nooit van hem gehoord maar het schijnt nogal een radicale minister te zijn en was voorheen burgemeester van Rome. Hij schijnt bij de verkiezingen net van Berlusconi verloren te hebben. Dat het een beroemdheid is, was wel duidelijk. Heel veel politie en bewaking en heel veel cameraploegen en journalisten.

De route loopt verder langs de enorme Galleria degli Uffizi. Hier hangen schilderijen van allerlei grote meesters Rubens, Rembrandt en Carvavaggio. Ook allerlei meesterwerken van Da Vinci en Mantegna zijn hier te bewonderen. Als ik langs de enorme rij wachtenden loop heb ik even de gedachte dat ik hier de enige cultuurbarbaar ben en dus loop ik snel door naar de Ponte Vecchio.

Aan de rivier de Arno geniet ik van het zonnetje en al zittend op een muurtje geniet ik van de verscheidenheid aan mensen hier. En uiteraard van het zicht op de Ponte Vecchio, de beroemdste brug van Florence met huizen en winkeltjes die stamt uit 1345:

De winkeltjes op de brug bestaan zonder uitzondering alleen maar uit juwelierswinkeltjes. Vanaf de brug heb je ook weer een zicht op de stad en op de plek waar ik net op het muurtje zat, zo'n beetje midden op de foto, rechts van de kraampjes.

De route heb ik inmiddels uitgelopen, maar ik eigenlijk nog 1 ding zien. Het Palazzo Pitti met haar Giardino di Boboli is enorm van omvang. Inclusief het Forte di Belvedere wat zich als een paleis boven de verdedigingswerken verheft is het ongeveer net zo groot als de gehele binnenstad van Florence.

Veel meer informatie over het paleis heb ik helaas niet kunnen vinden maar imposant is het wel:

Net als voor de dom zitten ook hier heel veel jongelui te drinken en te kletsen op het grote plein voor het paleis. Ik besluit om nog een stuk door te lopen richting het Piazzale di Porta Romana, inderdaad een poort waar de ene stadsmuur de andere verbindt. Onderweg koop ik uiteraard weer even een lekkere cappucino en begin dan aan een flinke wandeling rond het Giardino di Boboli.

Voor de goede orde: daar kom je dus niet in he. Als je het paleis niet bezoekt kom je ook niet in de tuinen en dat wordt overal goed bewaakt (ben ik achter gekomen) Via een weg met alleen maar prachtige statige panden, allemaal ommuurd en met grote hekken ervoor bereik ik een soort van studentenwijk vlakbij de Ponte alle Grazie. Dat staat mij wel aan. Het is er gezellig met allemaal leuke kroegjes en ik koop even wat lekkere broodjes. Dit keer aan de andere kant van de Arno peuzel ik die op en ga dan via de Ponte alle Grazie (brug) weer de stad in.

Even verder rechts zie ik deze prachtige kerk staan, de chiesa S. Croce:

Deze kerk werd tussen 1294 en 1385 gebouwd en vanwege de sierlijke architectuur en de grote rijkdom aan kunstschatten druk bezocht.

Rond 15.30 uur ben ik weer bij de dom en vind ik het eigenlijk wel goed voor vandaag. Maar terwijl ik op bus sta te wachten word ik nog getracteerd op een optocht van oude brandweervoortuigen:

Even later komt de bus en met een half uur ben ik weer in Fiesole. Daar mis ik de aansluiting van de plaatselijke bus richting (eigenlijk vlakbij) de camping, dus besluit ik maar weer om te gaan lopen. En opnieuw ervaar ik dat dat een stevige wandeling is. Bij de camper ga ik dan ook eerst maar s onderuit gezakt genieten van een lekker bakkie senseo.

Enne .. de rest van de avond vind ik het eigenlijk wel prima ...