Italie, Venetie. periode vrijdag 13 - zondag 15 oktober 2006

Vrijdag 13 oktober 2006.

Oh jee ... vrijdag de 13e ... als dat maar goed gaat ..

Bovenstaande had ik gisteravond al in het verslag gezet ... en vanochtend schrok ik om 9.00 uur wakker. Vergeten mn "wekker" aan te zetten...

Dat begint goed. Loop je de hele dag achter de feiten aan. Tenminste zo voelt het. Vanmorgen weer campings bellen, afspraken maken en vast voorbereiden op de campings die ik volgende week wil gaan bezoeken, want dat wordt nog wel een probleem. Dinsdag vertrek ik hier en ga dan nog 3 campings rond Venetie bezoeken die ook nog open zijn. Op de laatste camping ga ik dan ook overnachten en ik probeer ook rond dinsdagavond/ woensdagochtend nog een afspraak met Stuart (die in Padova woont en kantoor houdt) te maken.

De campings die ik dan woensdag en donderdag wil gaan bezoeken zijn allemaal dicht. De 1e 8 liggen allemaal iets onder Chioggia waarvan ik op de grootste (Isamar) 2 jaar geleden zelf gestaan heb. Pas bij Ravenna en Rimini vind ik weer campings die geopend zijn. Benieuwd hoe dat gaat.

De eerste 8 heb ik nu in ieder geval al aangeschreven en ga ik maandag of dinsdag bellen.

Tegen 14.00 uur vertrek ik voor mn 1e afspraak en omdat mn navigatiesysteem de straat waar de camping ligt niet kent verkijk ik me op de afstand en rijd ik bovendien nog een flink stuk verkeerd. Maar uiteindelijk vind ik de camping, doe mn presentatie en hoor maandag meer.

Maandag wordt trouwens een hele belangrijke dag. Ik hoor dan van een groot aantal campings of ze accoord zijn met een contract en ik verwacht dat er een flink aantal accoord zal zijn.

Voor mn volgende afspraak om 16.00 uur kom ik flink te laat maar er is ook niemand te bekennen. Of niet meer ... Gelukkig loopt de vader van de eigenaar (die ik deze week al een keer eerder gesproken heb) wel over de camping. Hij moest zo om mijn naam lachen want hij heet Marcello... ha ha.

Als hij z'n zoon gebeld heeft arriveert die over 5 minuten en ik begrijp dat de camping niet zo groot is. Tja ... dat is dus een nadeel als een camping niet in een gids staat en ik niet meer over de campings loop (zoals ik voor de campinggids wel deed). De uitgebreide advertentie is voor hun dus veel te kostbaar maar uiteindelijk gaat hij accoord met een basisadvertentie. Dit levert mij ca. EUR 75 op en laat ik nou net vanmiddag de tank voor EUR 50 hebben volgegooid .. houd ik nog EUR 25 over. Kan ik morgen met de bus en de boot naar Venetie .... pfff gelukkig.

De laatste afspraak heb ik op camping Mira Mare die zo'n beetje bij de aanlegsteiger van de boot richting Venetie ligt. Daar (in Punta Sabbioni) is het ondanks het naseizoen een drukte van jewelste. Ook heel veel bussen die schijnbaar ervoor kiezen om hier hun reizigers op de boot te zetten.

Deze camping sluit overigens op 5 november en gaat dan met de carnaval in Venetie weer open. Dan schijnt echt alles hier in de wijde omgeving vol te zitten en zelfs de camping schijnt dan (met campers) behoorlijk vol te zijn.

Even na 18.00 uur ben ik weer op de camping en zet ik de camper weer te plek. Het is om mij heen al behoorlijk rustig geworden en ik ben benieuwd hoe het morgen is als ik terug kom uit Venetie. Want er gaan behoorlijk wat mensen weg.

Dat heeft volgens mijn ook vertrekkende Duitse buurman niets met het weer te maken. Vandaag is het nog 24 gr., maar volgende week dinsdag voorspellen ze rond de 19 graden en volgende week donderdag voorspellen ze regen ... nou goed, ik heb ook al lang genoeg mooi weer gehad.

Zaterdag 14 oktober 2006.

Op tied eruut want vandaag staat Venetie op het programma.

Zoals gezegd moet ik eerst naar de hoofweg lopen, ca. 15 minuten. De bus arriveert om 9.40 uur en 10 minuten later sta ik in de haven van Punta Sabbioni. De bus zat trouwens bomvol en bij het uitstappen bedenk ik me dat ik niet hoefde te betalen. Dat hebben we op Corfu ook een keer meegemaakt. Stampvol is dus achter in de bus instappen. Maar in Corfu liep er nog een mannetje (nee, niet die van Essent) in de bus om kaartjes te verkopen, dat was nu ook niet het geval.

Bij de kassa zie ik dan vervolgens dat je een ticket kunt kopen voor EUR 12 voor een retourtje Venetie, inclusief de Canal Grande en inclusief de bustocht (denk ik ...) Maar een vrouw die tegelijk met mij instapte is een halte voor Punta Sabbioni uitgestopt en heeft dus helemaal niets betaald ... het zal wel ..

Voor de zekerheid had ik mn jas meegenomen en dat is op de boot geen overbodige luxe want het waait behoorlijk.

Als je de haven van Punta Sabbioni uitvaart zie je in de verte Venetie al liggen. Het lijkt het "schieteindje" maar de boot slingert over de laguna omdat het heel veel plekken ondiep is en de boot uiteraard door de vaargeul moet. Bovendien zijn ze op heel veel plekken aan het werk, overal zijn ze dammen aan het maken en daar heeft camping Mira Mare behoorlijk hinder van ondervonden zei de eigenaar gisteren.

De boottocht duurt 40 minuten en ook de boot is behoorlijk vol. Ben benieuwd hoe druk het is in Venetie. Voordat de boot aanmeert bij Piazza san Marco doet hij eerst Lido nog aan. Dat kan ik me nog herinneren van 2 jaar geleden want toen zijn we vanaf Chioggia met de boot naar Venetie gevaren en via Lido eilandhoppend weer terug naar Chioggia.

Mijn 1e aanblikken van Venetie:

Langs het Canale san Marco (waar het Canal Grande in uitmond) loop ik richting Piazza san Marco. Allemachtig wat een mensen ... is het hier ooit rustig ? Overal langs het water zie je hekken staan, ze zijn druk bezig met het waterprobleem. Op een groot infobord lees ik dat het Piazza san Marco sinds het begin van de 20e eeuw al met 23 cm. gezakt is en dat het water aan veel gebouwen schade heeft toegebracht.

In 1966 stond het Piazza san Marco, het laagste punt van de stad, maar liefst 40 cm. onder water. Sinds die tijd is men al bezig met het "waterprobleem". Er worden waterkeringen aangebracht en men is bezig met enorme werkzaamheden om de stad te verhogen en de kanalen uit te baggeren.

Bij een "acqua alta" gaan de sirenes loeien. Meestal gebeurt dit in de winter als het hoogtij de stad onder water dreigt te zetten. Dan worden er loopplanken neergelegd en omleidingswegen voor voetgangers aangegeven.

Die loopplanken heb ik vanmiddag op veel plekken al gezien. Grote schotten op soort van staanders die op veel plekken al langs de huizen klaar stonden. Rare gedacht ....

Overigens is het niet zo raar dat Venetie soms onder water loopt want zoals iedereen weet ligt Venetie op het water. Ontelbaar veel heipalen zijn in de modderige bodem geslagen. Alleen al 100.000 voor de Chiesa di Santa Maria della Saluta ... voor 1 kerk dus !

Venetie telt overigens alleen al 117 eilandjes. Want elk huizenblok is een soort van eilandje.

Oke weer terug naar Piazza san Marco. Dat is een trekpleister van de 1e orde. Met het Palazzo Ducale:

het Basilica di San Marco:

en de 96 m. hoge Campanile:

(alleen de toren van Pisa staat toch scheef ? of heb ik mn camera niet recht gehouden ...

trekt het jaarlijks ca. 13 miljoen (!!) toeristen. Tja, en als je dan ziet wat er van die grote cruiseschepen afhobbelt kun je je bedenken dat het wegzakken van Venetie niet alleen aan het water ligt .....

Als je vervolgens langs de Campanile loopt (met je rug naar het Basalica zeg maar) zie je links en rechts de Procuratie: 2 langgerekte gebouwen die het plein aan de zijkant afbakenen. Deze gebouwen huisvestten vroeger de kantoren en privevertrekken van de hoogste gezagsdragers van de Stad. In 1683 werd het eerste cafe aan het plein geopend en nu klinkt dagelijks de muziek op de terrassen en in de kleine theehuisjes.

Het bekendste is natuurlijk Caffe Florian waar je aan marmeren tafeltjes in kleine vertrekken vol verguldsels en spiegels een consumptie kunt nemen, maar .... een chocolademelk kost EUR 8,50 en de koffie EUR 5.

Ook op het tegenovergelegen terras van Gran Caffe Ristorante Quidra kun je niet even goedkoop een bakkie koffie nemen en zodra het orkest begint te spelen vliegen de prijzen omhoog.

Bij het IAT (Tourist Office zeg maar..) is het uiteraard niet minder druk en ik moet even wachten vroeg ik mn vraag beantwoord krijg. Want ik had in een boekje gelezen dat je voor EUR 7 een audiotour kon huren. Maar als ik eindelijk aan de beurt ben blijkt dit niet (meer) mogelijk te zijn.

Niet getreurd, dan maar zelf op onderzoek uit. Via de smalle steegjes en bruggetjes loop ik langs de ontelbare winkeltjes en af en toe loop ik mee met een groep toeristen die met een gids door de stad lopen. Kijk wel even naar het vlaggetje wat omhoog wordt gehouden als de groep weer vertrekt, want bij een Zweedse vlag hoor je (ik niet tenminste) nog niet echt waar het over gaat. En soms hoef je ook niet eens naar de vlag te kijken. Zo liep ik even op met een groep Japanse toeristen, tja .. en daar kun je echt geen pindakaas van maken.

Die Japanners overspoelen (leuke woordspeling in Venetie ..) trouwens de gondels. Een tochtje van 3 kwartier kost overdag ca. EUR 70 en 's avonds ca. EUR 90 maar de officiele tarieven zijn erg officieus ... afdingen dus !

Een gondel is overigens 11 m lang (!!) en minder dan 1,5 m breed. De echte gondels zijn asymmetrisch. Ze hellen over naar stuurboord en het is de gondelier die de boot, staand, in evenwicht houdt door de riem te manoeuvreren. Elke gondel laat iets van de persoonlijkheid van zijn eigenaar doorschemeren. Sommigen zetten er een geborduurde roccocofauteuil op, anderen nemen genoegen met eenvoudige kussens of spelden een vrome afbeelding aan de voorkant. Het beroep van gondelier, van wie er tegenwoordig zo'n 400 zijn, gaat meestal over van vader op zoon. Geen enkele foresto (niet-Venetiaan) is er ooit in geslaagd in dit heel gesloten circuit door de dringen, en al helemaal geen vrouwen, hoewel enkelen het wel geprobeerd hebben !

Af en toe zie je nog een gondelier zingen maar ik zag ook al een slimmerik (kon zeker zelf niet zingen ..) die speciaal een zanger met accordionist op de gondel had....

En overal waar je kijkt zie je de gondels:

Maar bij de gondel vertrekpunten blijkt wel dat het geen topdrukte is:

Ik besluit richting het Piazzale Roma te lopen, zeg maar het plein waar je met de auto/bus nog kunt komen en vanaf daar met de boot terug te gaan.

Onderweg vind ik ineens een klein supermarktje en uiteraard zijn de prijzen daar helemaal op het toerisme afgestemd. Op zoek naar een flesje drinken zag ik bijv. dat de prijs voor een halve liter drinken EUR 1,40 kost en voor 1,5 liter EUR 1,20. Maar ja .. om nou met zo'n grote over straat te lopen ....

Af en toe stop ik even op een Campo (een binnenplein) en gelukkig is het niet zo druk dat je geen plaats op de bankjes vind. En waar je ook kijkt, altijd zie je wel wat moois:

En elk plekje wat beschikbaar is, is in gebruik genomen als terras:

Over drukte gesproken: om sommige dagen is de stroom mensen in de smalle straatjes die de Piazza san Marco met de Rialtobrug zo groot, dat je soms enkele minuten moet wachten om een brug over te kunnen steken. Maar het toerisme heeft ook z'n keerzijde: in de hele stad zijn gebouwen tot hotels omgebouwd en overal worden kamers bij particulieren en appartementen voor toeristen aangeboden. Op elke straathoek worden trattorie geopend. De eilanden van de lagune worden opgekocht door bedrijven, die huizen bouwen op deze stukjes land die op het water zijn gewonnen. En wat nog erger is, de stroom toeristen jaagt de Venetianen naar het vasteland. In de jaren vijftig telde de stad nog 140.000 inwoners, nu zijn het er nog slechts 70.000, door de enorme prijsstijgingen op de huizenmarkt en de steeds maar hoger wordende kosten van het levensonderhoud en de sluiting van de buurtwinkels.

Uiteindelijk bereik ik de Ponte di Rialto, de prachtige brug die je gewoon gezien moet hebben. Tot en met de 19e eeuw was de Rialtobrug, het symbool van Venetie bij uitstek, de enige brug die de beide oevers van het Canal Grande met elkaar verbond. Na meerdere keren te zijn ingestort, werd het oorspronkelijke bouwwerk in 1951 vervangen door een stenen brug. Hierna werd de brug die door Antonio Da Ponte (....) werd gebouwd, verrijkt met een zuilengang waaronder kraampjes werden geopend. Nu maar hopen dat de stenen brug niet op zijn beurt instort, aangezien hij continu door voetgangers wordt belopen en vol staat met kraampjes... Een blik vanaf de kade:

En uiteraard vanaf de brug:

Aangekomen bij het Piazzale Roma loop ik richting de vertrekplaats van de Vaporetto, zeg maar de waterbus. Echt veel comfort moet je niet verwachten op zo'n boot want het apparaat heeft veel lawaai en ze zijn altijd helemaal volgestouwd (het lijkt wel een Japanse metro...). Dus als je de intentie heb om foto's te nemen vanaf de boot zorg dan dat je snel een plekje (buiten) op de boot vind.

Echt snel kom ik in ieder geval niet op de boot want ik blijk vanochtend mn kaartje niet goed te hebben afgestempeld. De dame bij de kassa probeert mij een nieuw kaartje van EUR 10 aan te smeren maar daar pas ik voor. Na een discussie met de "conducteur" kom ik toch aan beurt en als na 1 halte iemand uit (af ?) stapt, heb ik zelfs nog een plekje op het achterdek.

Maar goed ondankts dit negatieve verhaal is een tocht over de Canal Grande een must, want alleen vanaf het water kun je de ononderbroken reeks palazzi zien, in totaal bijna 200 !! langs de 4 km. lange tocht:

En overal waar je kijkt zie je verliefde stelletjes:

En uiteraard de Rialtobrug vanaf het water. Links zie je een vaporetto (waar ik nu in zit) en rechts zie je 2 motoscafo die als taxi's dienst doen:

Hierboven zie je duidelijk de zuilengang waaronder de kraampjes gevestigd zijn. Deze zuilengang bevindt zich aan beide zijden van de brug.

Vanaf de Canal Grande en vanaf het Canala san Marco heb je prachtig zicht op de chiesa Santa Maria della Salute:

Als ik weer op de wal sta, slenter ik nog even langs de kades en kom nog een bruidspaar tegen die behoorlijk wat bekijks trekt. Niet zozeer dat er een bruidsspaar door de steegjes loopt maar meer de jurk van de bruid die de aandacht trekt. Het lijkt wel of ze in een soort van lingerie loopt met een sluier erom heen .... misschien een beroemdheid ?

Als ik weer richting de boot loop zie ik op veel kraampjes de maskers van de carnaval hangen:

Ook lopen er veel gekostumeerde "aandachtstrekkers voor het carnaval" rond.

Rond 15.30 uur besluit ik op de boot te stappen richting Punta Sabbioni, ik vind het wel goed voor vandaag. Want zelfs zonder buggie word je van het geslenter lui en moe. Het weer is nog steeds heerlijk en eigenlijk ideaal voor het  bezoeken van de stad. De 1e keer dat ik hier in Venetie was, was het bijna 40 gr. en daar wordt je niet vrolijk van. Nu is het ca. 21 graden en onbewolkt en er waait een lekker windje door de stad. Op de terugweg uiteraard weer via het Lido.

Het 12 km. lange eiland Lido en het 11 km. lange eiland Pellestrina zijn een soort van natuurlijke dam voor het water. Bij Pellestrina liggen de murazzi, 4m hoge zeeweringen die in de 18e eeuw werden gebouwd om de kust te beschermen. Bij het hoogtij in 1966 werd deze 12 km. lange stenen muur overigens volledig overstroomd !

Als ik om 17.30 uur via het strand weer bij de camper aan kom blijkt de opening naar het strand te zijn gesloten. Ook een gedeelte van de toiletgebouwen zijn gesloten. Langzaam maar zeker wordt er naar de sluiting van de camping (eind oktober toegewerkt). In het gedeelte waar ik nu nog sta worden geen nieuwe campers en caravans meer toegelaten en als de laatsten op dit gedeelte van de camping zijn vertrokken zal het hier helemaal gesloten worden.

Maar goed, dinsdagochtend vertrek ik zelf ook.. en dat wordt hoog tijd !

Zondag 15 oktober 2006.

Vanmorgen ben ik een paar uurtjes zoet geweest met mn verslag voor Venetie, maar het is de moeite waard !

Omdat het behoorlijk waait ga ik achter de camper in het zonnetje even mn net gehaalde panini opeten. De rest van de middag ben ik bezig met van alles en nog wat. Het is helaas geen strandweer want door de harde wind is het er niet lekker vertoeven (zelfs niet als je een kuil graaft). De temperatuur is trouwens goed, maar zoals al eerder aangegeven gaat het eind deze week regenen. Ook in Ravenna en Rimini waar ik dan waarschijnlijk ergens verblijf.

's avonds uiteraard even voetbal gekeken en de rest van de avond niet zoveel bijzonders gedaan.

Wel de campings voor morgen voorbereid.