Onderweg naar Sicilië. Vanaf dinsdag 8 - vrijdag 12 maart 2010. Route Paestum, Cosenza, Tropea, San Nicolo di Ricadi, Capo Vaticano, Scina di Palmi, overtocht naar Sicilië.

Dinsdag 9 maart 2010.

Na een heerlijke rustige nacht (wat een verschil ...) zie ik als ik de screens opengetrokken heb dat het redelijk weer is. Het is tenminste nog droog. En dus eerst maar s even op internet kijken wat de voorspellingen nu zijn. Okay ... eerst bewolkt en nog even droog. Daarna de hele dag regen. Dan nu maar even een paar foto's maken. Dit is mn plek hier:

Achter de camper, links op de foto begint het strand:

Tja ... als de lucht blauw geweest was had het er allemaal wat fleuriger uitgezien ha ha.

Maar de camping en ook het sanitair is prima. De camping staat niet echt goed vermeld in de gidsen, maar voor meer informatie kun je ook even op de site kijken: http://www.campingvillaggiodeipini.com/

De camping is het gehele jaar geopend en ook geschikt voor overwinteraars. Als ik hier zo om me heen kijk staan er hier ook wel campers en caravans die hier al langere tijd verblijven. Veel Duitsers, maar ook een aantal Oostenrijkers en Denen.

Ik heb in ieder geval al besloten om hier vandaag nog te blijven staan en me te gaan voorbereiden op wat ik deze week ga doen. Gistermiddag had ik al even met mn buren gesproken en dat zijn echte Sicilië-gangers. Ze zijn er 5 maanden ! geweest en nu weer onderweg naar Duitsland. Veel van dat soort overwinteraars hebben onderweg vaste campings waar ze stoppen en dat deze camping bij overwinteraars bekend is, werd me gisteren al duidelijk. Er stopten meerdere campers "met bruine koppen" bij mn buurman. Die kennen mekaar dus schijnbaar allemaal van Sicilië.

Later op de ochtend loop ik even naar mn buurman voor wat info over de veerboot en over leuke (camping)plekjes op het eiland en ga daarna mn verslag bijwerken. Inmiddels is het geheel volgens de voorspelling gaan regenen en wordt het er niet warmer op. Dus toch maar even mn kacheltje aan. In het begin denk ik "het valt wel mee met de temperatuur", maar omdat je toch de hele tijd zit te werken achter de laptop en je dus weinig beweging heb is het me al gauw te koud.

Dus lekker even weer mn elektrische kacheltje aan.

Tussen de middag ga ik even mn verse - net bij het restaurant van de camping opgehaalde - broodjes oppeuzelen en me daarna voorbereiden voor de verdere rit naar Sicilië. Daarbij kijk ik dus welke campings ik eventueel wil bezoeken onderweg, maar ik kijk eerst welke campings open zijn. Want ik moet natuurlijk ook ergens overnachten. Nou ... ik ben dus gauw klaar met plannen. Want de eerst volgende camping welke geopend is (er liggen op dit stuk sowieso weinig campings) ligt bij Vibo Valentia aan de kust. Ongeveer 4,5 uur rijden van hier !!!

Dat betekent dus dat ik niet veel campings onderweg kan bezoeken, maar bovendien levert een campingbezoekje me ook gelijk een flinke bergrit op. Want de snelweg loopt niet direct langs de kust en dat betekent dus dat het me behoorlijk meer tijd gaat kosten. En dan moet ik ook nog maar een afspraak bij die campings kunnen maken. Daar zie ik dus van af. Bovendien liggen tussen Vibo Valentia en Villa San Giovanni waar ik met de boot over ga naar Sicilië nog wel aardig wat campings en ga ik na Sicilië ook nog langs de zuidkust van Calabrië. Ik kan dus in Calabrië nog wel genoeg campings bezoeken.

Wel ga ik hier in Paestum morgenvroeg nog 2 campings bezoeken. Die liggen hier vlakbij dus die pak ik nog even mee.

De rest van de middag ben ik bezig achter de laptop en buiten regent het gestaag door. Deze week ziet er allemaal niet best uit, ook niet verder zuidelijk. De temperatuur is in het zuiden wel wat hoger, maar ook daar is het niet droog.

Na het weekend lijkt het mooi weer te worden. Voor volgende week is de temperatuur op Sicilië zo rond de 17 - 20 graden. Zonnig en droog ! Wat mij betreft prima.

Afgelopen zondag heb ik trouwens nog een speciale klant online gezet op Mol Travel. Het gaat om een fraai pension in Ellmau (Tirol, Oostenrijk). Waarom speciale klant ? Omdat het pension per 1 september 2010 in bezit komt van Ronald en Herlinde Mol ... precies, mien breurtien en schoonzussie. Kijk maar s op: www.vakantiewoningen-in-europa.nl/3024/vakantiewoning/tirol/oostenrijk

De website is nog in aanbouw, maar voor de winter van 2010/2011 zijn al boekingen te plaatsen. Als je meer informatie wilt kun je natuurlijk ook even een mailtje sturen.

Het ligt in de bedoeling om op de terugweg van deze reis door Oostenrijk te rijden en dan Ellmau aan te doen. Ik zal dan ook wel even wat foto's in dit verslag zetten. Wordt vervolgd.

Woensdag 10 maart 2010.

Gisteravond heeft het enorm gespookt --> veel regen en harde wind. Op een gegeven moment heb ik uit voorzorg de schotel maar naar beneden gedaan.

Maar als ik wakker word is het droog. De voorspellingen waren ook voor vandaag niet zo best, dus maar gauw even douchen en alles opruimen. Rond 9.00 uur rijd ik de camper van de plek en ga nog even water tanken. Maar halverwege houd ik het voor gezien, want het begint me toch weer te regenen.

Ik groet mn Duitse buren nog even en rijd richting receptie. De broodjes welke ik gisteren gekocht heb smaakten prima, dus koop ik er weer 2. "dat is EUR 1,20" ... Ik geef aan dat ik gisteren ook nog niet betaald had .."nee, dat klopt ... zegt de man ... dat zit er bij in". Ja daag ... Het zijn best wel grote bollen en dan 4 voor EUR 1,20 ... ? Dus geef ik m EUR 2 en geef aan dat ik het zo prima vind. Foute boel ! Hij pakt de zak met brood terug en doet er eerst een paar (soort van) koekjes bij in, bedenkt zich en gooit er nog een handvol in ha ha. Nou, toe dan maar ha ha.

Ik bedank de eigenaar voor het overnachten en geef aan dat ik het een mooie camping vind en dat ik een link in mn verslag gezet heb. Hij pakt mn hand en zegt "you can come here whenever you want and how long you want". Nou ja ...

Vlakbij Camping dei Pini wil ik nog 2 campings bezoeken. Met eentje heb ik gisteren telefonisch contact gehad ... bij de andere werd de telefoon niet opgenomen en daar tref ik dus ook een gesloten hek. Bij de andere camping, Camping Villaggio Ulisse, heb ik een goed gesprek .... maar de man kan zelf niet beslissen. Mooie camping trouwens ... heel open, mooie bungalows en direct aan het strand !

Op advies van mn Duitse buurman rijd ik nu richting Eboli om daar de snelweg naar het zuiden te pakken. Halverwege de "18" en Eboli zie ik nog net op tijd dat ik daar wel heel goedkoop kan tanken. Ook wel fijn dat ik straks weer met een volle tank op pad ga. (blijkt later geen overbodige luxe ...) Even later draai ik de A3 op en heb maar liefst 3 rijstroken tot mn beschikking. Het is weer droog, ik heb net ook even gepint en dus getankt en brood bij me. Het begin van een mooie dag (...)

Helaas .... Schoot het in het begin lekker op .... daarna begint de ellende. Ik weet niet hoeveel kilometer het in totaal was, maar ze zijn echt op heel veel plekken met de weg bezig echt niet normaal. Ik slinger continue van de ene kant van de vangrail naar de andere kant:

(ging ook wel een beetje om die hele gave BMW X6 ... wauw !! daar liggen me toch een paar brede sloffen onder ...)

Het schiet dus niet echt op. Totdat ik op een gegeven moment op een soort van hoogvlakte kom. Daar is het droog en lijkt af en toe de zon erdoor te komen. Maar de meeste plaatsen hier, zoals Sala Consilina, liggen hier tegen de bergen aangeplakt en het hoogste gedeelte van de stad ligt gedeeltelijk in de wolken. Sjonge jonge ... wat een mistroostig gezicht.

Maar ik ben nog niet op het hoogste punt. De weg slingert zich steeds verder naar boven en op een gegeven moment kan ik zelfs de "andere" kust zien. De kust dus waar ik over iets van 3 weken langs ga richting Bari . Heel apart.

Iets verder zie ik ineens besneeuwde bergtoppen en ze komen steeds dichterbij:

Oei ... als dat maar goed gaat...

Ik had trouwens niet verwacht dat er zo zuidelijk nog sneeuw zou liggen. Maar goed, de toppen van de bergen waar ik langs rijd komen ook bijna tot 2000m.

Iets verder gaat het ineens behoorlijk naar beneden en dat is gelijk te merken in de auto. Het wordt een stukkie warmer en omdat het ook al 12.00 uur geweest is ga ik op zoek naar een plekkie om te eten.

Als ik bij een tankstation een plekkie vindt komt zelfs het zonnetje erdoor. Na het eten check ik onder het genot van een bakkie leut even mn mail en zie dat het nu toch overal wel begint te spoken. Vorige week overstromingen bij Cadiz en Malaga, gisteravond zag ik dat tussen Narbonne en Perpignan de snelweg gestremd was vanwege hevige sneeuwval en nu lees ik dat het verkeer tussen Rome en de Abruzzen is vastgelopen. Dat is dus de snelweg van Rome naar Pescara waar ik begin november nog langsgekomen ben. Eigenlijk ben ik in alle bovenstaande plaatsen geweest en dat geeft toch wel een apart gevoel. Heb ik dan nu zoveel geluk ?

Het antwoord komt even later. Bij Cosenza zie ik ineens dat de linkerbaan is afgesloten .... en even later neemt de vrachtauto voor mij de afrit en zie ik dat de rechterbaan ook afgesloten is. Maar vlak daarna schiet de vrachtauto weer de weg op. In een fractie (kmoest even aan Sven denken ...) ga ik achter m aan maar zie dan pas dat er een bordje staat met "Reggio" met een pijl richting de afrit. Tja ... mooi te laat. Iets van 5 km. verderop is het echt helemaal gebeurd. Veel politie en snelwegbeheerders geven aan dat al het verkeer van de weg moet. Eenmaal onder aan de afrit een rotonde .... tja, en nu ? mn navigatiesysteem is nu natuurlijk ook niet echt behulpzaam ... die wil me weer de snelweg op hebben.

Bij de rotonde staan ook mensen van de ANAS (snelwegbeheer) en die geven me aan dat ik weer richting snelweg moet. Huh ? Even denk ik dat deze oprit me misschien iets verderop brengt en dat er op het tussenliggende stuk een ongeluk gebeurd is. Maar nee hoor ... terug richting Napoli. Dat schiet lekker op zo. Bij de afslag waar het zo straks mis ging, ga ik er nu maar af en vindt daar wel de omleidingbordjes richting Reggio.

Als ik op de kaart kijk zie ik dat de snelweg de enige weg richting het zuiden is, nou ja .. op een bergweggetje na dan. De omleidingbordjes lijden mij - gelukkig - richting de kust, richting Paola. Het is op zich prima te doen, maar het slingert behoorlijk en gaat behoorlijk de hoogte in. Op de toppen zie ik echt geen steek voor ogen en wordt zelfs met een nieuw fenomeen geconfronteerd --> wolken in een tunnel. Bij mist zie je niets ... maar in de wolken rijden is ongeveer hetzelfde als met een zonnebril in het donker lopen. Sjonge jonge ...

Voor mij rijd een auto en even later blijkt dat dat een goede bestuurder (kan haast geen Italiaan zijn ..) is. Want ineens staat het na een bocht helemaal stil, dus vlug de alarmlichten aan. Gelukkig rijd er direct achter mij een auto en ook die let goed op. De rest van de rit gaat nagenoeg helemaal stapvoets. Over een kilometer of 10 gaat het - inmiddels wel weer met zicht ... en mooi zicht ! want ik zie ver beneden mij de stranden liggen - langzaam naar beneden en uiteindelijk bereik ik de kustweg "18" en ga daar verder zuidwaarts.

Het zal je niet verbazen dat het ook op die kustweg enorm druk is en ook hier kan ik niet echt opschieten. Uiteindelijk kan ik bij Falerna weer de snelweg op en neem bij Pizzo weer de afrit want ik heb een camping uitgezocht aan de kust. Dat gaat ook wel weer lekker. Ik zal het een beetje proberen te schetsen --> ik neem de afrit, draai onder de snelweg door, ga aan het eind van de weg rechts en heb de snelweg nu aan mn rechterhand liggen. De snelweg blijft op dezelfde hoogte, "mijn weg" klimt. Dus denk ik "we gaan er zo overheen" want de zee ligt aan de andere kant ha ha. Maar nee hoor ... even later duik ik onder de snelweg door en zie de snelweg "klimmen". Als ik op een gegeven moment omhoog kijk valt mn mond open van verbazing ....

Zie je de snelweg liggen ? Nou ja liggen ... zeg maar hangen. Sjonge jonge wat een hoogte.

Ik rijd nu richting de kustweg "SS522" en even later bereik ik de camping. Ik heb een gesprek met de beheerder, maar ook hij mag niet beslissen over publiciteit. Overnachten is geen probleem ... tja ... mn 1e indruk was al niet zo, maar eigenlijk is het enorme prutcamping. Maar goed .. het is bijna 17.00 uur (2 uur omgereden !!) en ik vind het wel genoeg voor vandaag.

Ik maak nog even gebruik van het toilet, maar dat vind ik voor 1 keer ook wel genoeg. En het uitzicht ? tja .. de camping ligt volgens mij midden op een soort van industrieterrein. Maar gek genoeg is het er heerlijk rustig. Enne ... mn schotel werkt, ik heb genoeg stroom voor de senseo en ik pak zelfs een WIFI signaal ergens vandaan. Ach ... als ik de screens dicht doe is dit een prima camping ha ha. Maar morgen gauw door !

Donderdag 11 maart 2010.

Maar eerlijk is eerlijk .. het was hier vannacht heerlijk rustig. En als ik de screens open trek zie ik dat de bewolking wat gebroken is en het zonnetje er af en toe door komt.

Vanochtend eerst maar s even naar mn planning kijken. Ik blijf de komende dagen langs de kust rijden en de eerste 2 campings welke ik tegen kom (in San Nicolo di Ricadi) zijn geopend. Over de 2e camping heb ik goede geluiden gehoord, dus wil ik daar graag overnachten.

Maar San Nicolo di Ricadi is maar 45 minuten rijden en dus loop ik even richting receptie of het een probleem is als ik pas om 14.00 uur vertrek. Vaak is dat wel prima, maar ik vind niet dat je dat zo maar ongevraagd kunt doen. Ook in dit geval geen probleem en dus ga ik vanochtend antwark. Want ik heb mn WIFI verbinding nog steeds en dus kan ik ook wat telefoontjes plegen.

Tussen de middag even een broodje eten, wat contracten printen en mn verslag bijwerken en dan rond 14.00 uur op pad !

De route loopt af en toe direct langs de kust en dus mooie vergezichten:

Al was een strakblauwe lucht wel wat mooier geweest voor de foto's. Maar goed, het is droog.

Ik weet niet of je het goed op de foto kunt zien, maar het strand is nagenoeg verdwenen in de golven. Er ligt hier een hele strook met parken en hotels en nu is er nog ongeveer 1 meter strand.

Iets verder neem ik de afslag naar het plaatsje Tropea. Dit kleine stadje ligt op de top van een klif en dus ben ik wel nieuwsgierig:

Echt veel dichterbij kom ik niet. Het wordt steeds smaller en ik kan de camper ook nergens parkeren. Dit is ook meer een stadje om met de scooter te bezoeken ha ha.

Dus ga ik weer langs dezelfde weg terug als dat ik gekomen ben. Dan weet ik zeker dat ik weer op de doorgaande weg kom en maak van grotere afstand nog een foto om te laten zien hoe de huizen op de klif hangen:

Inmiddels ben ik al redelijk dichtbij mn eindbestemming San Nicolo di Ricadi. Eigenlijk liggen de 2 campings tussen deze plaats en Tropea in, direct aan het strand.

Ik ben wel benieuwd wat me te wachten staat want bij beide campings moet ik een behoorlijk eind naar beneden want ze liggen direct aan het strand.

Bij de 1e camping (La Scogliera) gaat het al behoorlijk steil naar beneden en heb ik een gesprek met een oude man die geen woord Engels spreekt. Ik kan m wel duidelijk maken wat ik kom doen, maar hij is nu niet geïnteresseerd.

En dus begin ik aan de beklimming en zorg er goed voor dat ik niet stil kom te staan want ik weet niet of ik dan wel weer van de plek kom. Wel een vervelende gedachte dat ik bij de volgende camping weer "naar beneden" moet.

Het eerste gedeelte richting Camping Costa Verde valt nog wel mee, maar daarna gaat het ook daar "op de kop naar beneden". Een bijkomend probleem is dat ik de meeste bochten niet in 1x kan halen en dus nog een keer in moet steken. Poeh ...  Het gaat ook allemaal net. Eenmaal beneden heb ik dan ook niet zoveel zin om direct weer te vertrekken (was ook niet de bedoeling eigenlijk), maar eh ... deze camping ligt ook direct aan het strand. Enne ... het buldert er behoorlijk over. Deze camping is echt een paradijsje ... tenminste als het zonnetje schijnt en het windstil is.

Nou het zonnetje komt er af en toe wel een beetje door, maar echt windstil is het niet. Na het (staande) gesprek met de eigenaar vind ik een plek voor de camper:

Vraag me niet hoe ik tussen die palen doorgekomen ben. Morgenvroeg kan ik er wel makkelijk uitkomen, maar ik moest nu eerst keren ... sjonge jonge ...

Ook op deze camping zijn ze druk aan het werk. Nou ja .. 1 naggie wil nog wel. Ook hier een niet al te groot strand op dit moment:

en flinke golven:

Maar het voordeel is ..... een geweldig uitzicht:

Ik kruip nog even achter de laptop met een ouderwets gezet bakkie leut want met 3 ampère begint het lampje van mn senseo niet eens te branden.

En ga vast de campings voor morgen voorbereiden. De bedoeling is om morgenvroeg direct te vertrekken en dan rond de middag bij Palmi aan te komen. Daar schijnt een mooie camping te zijn en daar wil ik eigenlijk het weekend blijven.

Zaterdag wordt er niet al te best weer voorspeld, dus dan blijf ik mooi daar op de camping en wil dan maandag over naar Sicilië.

Vrijdag 12 maart 2010.

Even na 8.30 uur ben ik startklaar. Het is gelukkig droog, scheelt weer bij de beklimming (hoop ik).

Ik meld me bij de eigenaar en geheel naar verwachting laat hij me vol betalen. Het klinkt misschien wat negatief maar toen ik hier gisteren arriveerde had ik het al gelijk geschoten. Ik weet dat er ook campingeigenaren zijn die mn verslag lezen en die zijn het niet (allemaal) met me eens, maar ik vind het echt idioot dat ze mij het volle tarief doorberekenen. Ik hoef echt niet gratis te staan en ga daar ook zeker niet om vragen, maar om me nou EUR 15,50 te berekenen voor een plek met 3 ampere stroom, met een toiletgebouw wat niet geopend is (alleen het invalidentoilet is open) en terwijl ze vanochtend vroeg al om mij heen aan het werk waren, daar zakt echt mn broek van af. Maar goed ...

Misschien dat de prijs wel inclusief "advies" is want hij tipt me nog wel de route naar Capo Vaticano en ondanks dat ik vanochtend niet echt veel tijd overhoud, maak ik even een omweggetje ... enne .... poeh ... dat was wel de moeite waard !

Vanaf Capo Vaticano (waar je dus ook prima met de camper kunt komen) heb je een geweldig uitzicht over de stranden en baaien in de omgeving:

en zie je in de verte zelfs Sicilië liggen.

Als ik weer richting de kustweg rijd kom ik nog een kleine supermarkt tegen en dus haal ik hier even broodjes. Buiten staat een een oude pick-up en een oud mannetje komt naar me toe, pakt me bij de arm en trekt me bijna naar de laadbak. Daarin staan allemaal emmers met verschillende soorten vis. Het ziet er allemaal goed uit, maar ik dacht het maar niet ha ha...

Oh ja ... ik zou bijna de beklimming vergeten. Daar zat ik vanochtend wel een beetje over in, maar het ging zonder problemen. Ik ben natuurlijk door Noorwegen wat gewend en ben rustig in zn 1 naar boven gereden. Moest in beide bochten wel even "heen en weer steken", maar kwam zonder kleerscheuren boven.

De eerste campings welke ik wil bezoeken liggen in Nicotera Marina, een ritje van zo'n 45 minuten. Af en toe heb ik een zeer fraai uitzicht over de kust, maar ik realiseer me ook dat ik aan de goede kant van de kustweg rijd. Want af en toe zie ik dat de modder en rotsen tot bijna midden op de weg liggen. Wel goed afgezet en dus duidelijk zichtbaar ... maar de gedachte ...

In Nicotera Marina aangekomen stop ik even op de boulevard om een foto van het strand te maken, maar daar tref ik bijna een vuilnisbelt aan. Complete bomen en weet ik wat allemaal is hier aangespoeld en omdat het seizoen nog niet begonnen is, blijft alles gewoon liggen. Maar het uitzicht is wel weer gaaf:

In de campinggids stond voor beide campings aangegeven "in Nicotera Marina doorrijden tot de zee en daarna borden volgen". Nou .... niet dus. Mn navigatiesystemen kent de adressen van beide campings niet en de borden tref ik niet aan. Wel vind ik een bord van 1 van de campings in de berm en als ik daar stop zie ik toevallig het bord van de andere camping. Beide campings zijn gesloten en vaak worden dan de (eigen) borden weggehaald.

Het pad naar de "andere" camping is niet al te breed en ik hoop maar dat als ik de camping niet op kan dat ik daar kan keren. Nou ... het hek was dicht en ik kan ook net, maar dan ook net .... draaien.

Ik geef het op en rijd door naar San Ferdinando. Daar is wel een camping open, ik heb een kort gesprek ... maar het moet met de familie besproken worden. Ik voel me hier trouwens niet echt op mn gemak. Ik kan er niet goed de vinger op leggen, maar het komt ook omdat het hier overal een dikke bende is. Overal rommel langs de straten en het ruikt hier niet echt fris.

Gauw door. De volgende camping, Camping Villaggio La Quiete in Scina di Palmi, is weer een camping die gesloten is. Maar niet alleen vind ik de camping vrij gemakkelijk (staat goed aangegeven), het ligt bovendien in een mooie omgeving en ik word vriendelijk ontvangen door de eigenaar. Het gesprek loopt wat moeizaam want hij spreekt geen enkel woord Engels en ik een beetje Italiaans. Maar we zitten in zijn kantoor en dan krijgt hij een goed idee. Als we er niet uitkomen typt hij een zin in het Italiaans in een of ander vertaalprogramma en ik zie direct daaronder wat het in het Engels is. En zo komen we tot een contract ha ha.

Helaas alleen maar voor www.vakantiewoningen-in-europa.nl, maar het is wel mn eerste klant in Calabrië en dat is natuurlijk wel weer gaaf.

Kijk voor het resultaat maar even op: www.vakantiewoningen-in-europa.nl/3027/vakantiewoning/calabrie/italie

Wel jammer dat deze camping gesloten is want hier had ik nou wel een goed gevoel.

Langs de kust rijd ik naar Lido di Palmi en klim daarna weer naar een behoorlijke hoogte en zie opeens links van me dat ik een geweldig uitzicht heb. Gelukkig kan ik even stoppen om een foto te maken:

Zo ! Op naar mn eindbestemming, Camping San Fantino in Taureana di Palmi.

Een paar campings terug had ik van mn Duitse buurman daar gehoord dat dat wel een leuke camping zou zijn. Nou .... helaas !

Ik ben de camping even over gelopen en vond geen enkele plek die niet onder de bomen lag en verder had ik er alleen maar een negatief gevoel bij. Het sanitair lokte niet echt, er stonden bij een seizoensplek een groepje mannen te werken die de radio zo hard aan hadden dat ze het volgens mij bijna op Sicilië konden horen en er stond welgeteld 1 Duitse caravan .... maar de mensen die daarbij rond hingen ... volgens mij Roma's ...

Gauw weg hier.

Maar wat nu ? Dit is de laatste camping voor de boot naar Sicilië en op Sicilië heb ik me ook nog niet voorbereid. Hier blijven is geen optie en terug waren er ook al geen campings waar ik graag het weekend zou willen blijven. Ik besluit maar domweg gewoon naar Sicilië te gaan. Ik laat me door Helga richting de haven van Villa San Giovanni leiden en even later zit ik weer op de A3. Ook op dit stuk zijn ze bijna over het hele stuk van Palmi naar Villa San Giovanni met de weg bezig. Niet echt fijn rijden want al het verkeer wordt telkens door 1 (meestal slecht verlichte) tunnelbuis gepropt en het is behoorlijk druk.

Het lukt me nog net om een plaatje te schieten van Scilla ... wauw !

Scilla --> In het water van Scilla wordt net als bij Bagnara Calabra op zwaardvis gevist. De naam is van mythologische oorsprong. Scylla was een vrouw die zich in een zeemonster kon veranderen. De honden die haar omringden, verzwolgen iedereen die te dicht in de buurt kwam. Dit overkwam ook zes tochtgenoten van Odysseus. Aan de andere kant, vlakbij Messina, waakte Charybdis, die door Zeus tot een zeemonster was gemaakt als straf voor haar vraatzucht. Ook als monster verloor ze haar vraatzucht niet. Driemaal daags verzwolg ze het zeewater met de voorbijvarende schepen om het daarna weer uit te spuwen, waardoor er een sterke stroming ontstond.

Het hoger gelegen kasteel van de familie Ruffo kijkt statig en geruststellend uit over het dorp (bron: De Groene Gids van Michelin).

Aan de overkant zie je dus Messina liggen. Daar hoop ik straks weer aan (ei)land te komen. Na mn overtocht naar Sardinië weet ik een beetje hoe het er hier in Italie aan toe gaat, maar dit is wel de eerste keer dat ik nog een kaartje moet kopen. Reserveren is niet nodig want om de 20 minuten vertrekt er wel een veerboot. Dezelfde Duitse buurman "van straks" had me geadviseerd om te kiezen voor de rederij Caronte & Tourist Lines omdat er bij de andere rederij treinen de schepen op rijden en hij met de caravan bijna in zo'n spoor vast kwam te zitten.

Even voor de haven wordt met loeigrote borden aangegeven waar je de tickets kan kopen. En ik ben de auto nog niet uit of er springt gelijk een druk mannetje op mn nek. Hij spreekt bijna alle talen en geeft aan dat als ik 2 weken wil blijven ik beter een retourticket (maximaal 3 maanden geldig) kan kopen. Dat had mn Duitse buurman ook al verteld, maar toch fijn dat hij het bevestigt. Als ik de tickets heb gekocht (heen en terug EUR 64) loopt hij met me mee naar de camper. Ik was al wat waakzaam, maar nu blijkt dus ook al wel dat hij hier helemaal niet werkt. Hij wil graag een fooi voor zn hulp. Nou, dat heeft ie wel "verdiend" ha ha.

Maar goed, denk er dus wel om dat je zulke gasten niet het geld gaat geven voor de ticket, want dan zijn ze verdwenen voor je het in de gaten hebt denk ik.

Ook met het "oprijden" van de veerboot heb ik inmiddels de nodige ervaring al moet ik wel de ruimte "echt nemen". Want het gaat in 3 rijen dik de boot op en ik moet echt schuin de boot oprijden omdat ik anders met de achterkant van mn camper blijf "haken". Op de boot hoef ik gelukkig niet naar boven. Op het "zonne"dek (zonder zon) eet ik even een broodje en net "in de rij" heb ik me kort voorbereid op Sicilië. Ook op Sicilië wil ik een afspraak met het bestuur van de FAITA maken en ik heb op de Vakantiebeurs namen en contactpersonen bemachtigd. En mn contactpersoon heeft een camping bij Catania en dus ga ik vanuit Messina direct zuidwaarts.

Maar Messina blijkt groter dan ik verwacht had. Ik wilde eigenlijk direct de kustweg "114" pakken, maar krijg ruzie met mn navigatiesysteem die me de snelweg op wil hebben. Als ik bijna dreig te verdwalen in het centrum geef ik me over en volg Helga en even later zit ik op de snelweg. Mn doel is Camping La Focetta Sicula in Sant'Alessio Siculo en rond 15.30 uur rijd ik de camping op. Op afstand trok het me nog niet echt, maar eenmaal op de camping "zie ik dat het goed is". Veel Duitsers, maar ook een aantal Oostenrijkers en Nederlanders. Ik raak aan de klets met een van de Nederlanders en hij helpt me de camper op de plek te zetten.

Helaas komt de beheerder van de camping later en dus geen stroom want de stroomkast zit op slot. Ik wilde me eigenlijk ook wel even douchen, maar dat gaat met muntjes ... tja ... dan maar even pauze ha ha.

De camping ligt direct aan het strand en dus kijk ik even hoe een aantal vissers een groot net het strand op trekken. Sjonge jonge ... met 8 man staan ze te trekken ... dan denk je "dat zal wel een vol net zijn". Nou niet dus. Ze hadden beter ergens anders een paar uur aan het werk gekund en dan even bij de visboer een visje kunnen halen. Nou nou ... zo kan ie wel weer. Zo mag ik natuurlijk helemaal niet redeneren en eigenlijk is het een mooi gezicht als er zo op authentieke wijze gevist wordt.

Even later is de beheerder gearriveerd, hij regelt stroom (het kost me nog enige moeite om extra ampère te krijgen) en douchemuntjes. En dus natuurlijk eerst een bakkie senseo en daarna even lekker douchen.

En oh ja ... de eigenaar van deze camping is de broer van de president van de FAITA en de beheerder heeft op mijn verzoek de eigenaar gebeld en die komt morgen rond de middag. En nu maar hopen dat ik hier niet morgen niet wegspoel want er wordt niet echt lekker weer voorspeld. Maar goed ... morgen hoef ik niet meer op de boot.