Mn 2e week (deels) op Sardinie. Vanaf maandag 22 - donderdag 25 februari 2010. Route Marina di Gairo - Villasimius - Pula - Teulada - Narbolia (via westzijde noordwaarts) - Tinnura - Marina di Sorso.

Maandag 22 februari 2010.

Vanochtend heb ik de wekker uiteraard wat later gezet en pas om 9.00 uur word ik wakker. Het heeft overigens vannacht weer flink geregend, maar als ik de screens open trek, is de lucht weer prachtig blauw.

En da's natuurlijk mooi, maar ook zeker mooi omdat ik vandaag naar Villasimius wil. Dat ligt in het zuidoosten van Sardinië (rechts van Cagliari) en ik heb plaatjes gezien ... wauw !

Maar eerst maar s even weer wat telefoontjes plegen, want ik moet natuurlijk nog wel een adres voor overnachting zien te vinden. Yes ! Camping Flumendosa bij Pula is open.

Ik probeer ook nog een afspraak met een eigenaar van een camping hier vlakbij te maken (heb een mobiel nummer ...), maar als hij opneemt blijkt hij in Milaan te zijn. Dat schiet niet op ...

En dus ga ik - uiteraard na 2 bakkies senseo, anders kan ik niet rijden ha ha - me gelijk klaarmaken voor vertrek want ik verwacht het grootste gedeelte van de dag nodig te hebben. Ik bedankt de eigenaar voor de overnachting en ga weer terug naar de bewoonde wereld. En het zal u na mijn verslag van gisteren niet verbazen dat het zeer rustig is hier op de weg. Nou ja rustig .... dit keer niet 1 koe .... maar een hele kudde:

Ik waak er goed voor niet te hard tussen de beesten door te rijden want ze hebben scherpe horens en zo'n hoef kan me ook een flinke deuk in de zijkant van de camper bezorgen denk ik. Maar het gaat weer allemaal goed en even later rijd ik weer op de route welke direct langs de kust richting het plaatsje Cardedu loopt. Met af en toe weer prachtige uitzichten:

Als ik het plaatsje Cardedu door ben draai ik even buiten dit plaatsje de splinternieuwe SS 125 richting Cagliari op. En gelijk Helga weer in de stress want deze weg kent ze natuurlijk niet. Maar even later houd het nieuwe gedeelte op en vervolg ik mn route via de oude weg. En Helga is weer rustig ...

Alsof ik nog niet beesten genoeg op de weg gehad heb, krijg ik een eindje verder een hele schaapskudde in het vizier:

Over de weg zal wel het kortst zijn, maar zonder gevaar is het niet ... want de chauffeur van een tegemoet komend busje ziet het wat aan de late kant en heeft bijna 2 kilo shoarma op zn bumper. Voor de zekerheid sein ik het tegemoet komend verkeer maar even dat ze op moeten oppassen.

Op de foto hierboven zie je ook dat het behoorlijk bewolkt is geworden. Dat heeft alles te maken met het feit dat ik nu een stuk door het binnenland rijd. Althans daar ga ik van uit. Vanochtend heb ik nog even op internet gekeken en de voorspellingen rond Cagliari zijn licht bewolkt/zonnig. Nu maar hopen dat dat ook uit komt.

Maar een paar tunnels en bergen verder zie ik het in de verte opklaren. Soms moet je ook een beetje geluk hebben. En geluk heb ik vandaag zeker want als ik bij Camisa de afslag "Costa Rei" genomen heb is de lucht helemaal blauw en kom ik bovendien bij de afrit een kleine supermarkt tegen. Kan ik nog mooi even wat boodschapjes halen. En dan op een mooi plekje even wat eten.

Als je deze afslag genomen heb volg dan de borden met "Villasimius". Deze weg voert je eerst langs ontelbare in aanbouw zijnde bungalowparken, maar op een gegeven krijg je de zee in het vizier en is het uitzicht echt helemaal geweldig:

De eilandjes heten trouwens "Isola Serpentara".

Deze parkeerplaats is trouwens ook bijna "on-Italiaans".. echt heel mooi. En als ik even "iets hogerop" ga zie ik hoe nietig mn campertje is:

Maar van dichtbij ....

Dit is trouwens ook voor het eerst dat het echt heel warm is in de camper en de rest van de rit moet ik zelfs met de airco aan rijden.

Een paar bochten verder kun je wat beter zien hoe helderblauw het water is. Echt een heel mooi gezicht:

Ik rijd nu verder naar Villasimius en heb nog geen idee wat ik zal aantreffen. Mn boekje geeft namelijk verder geen informatie, dus ik zie wel.

Nou ... ik hoorde laatst op tv de opmerking "het is in werkelijkheid mooier dan in je dromen". Nou, dat klopt wel met wat ik hier zie. Sjonge jonge ...

Even iets verder zie ik 2 mensen op het strand zitten en loop er even naar toe om te vragen of ze een foto willen nemen. Want dat is nog wel s lastig als je alleen bent.

Het blijken Duitsers (het zal ook niet ...) en ze zijn op de fiets. Ja, dat had ik al gezien .... maar wat ik niet kon weten is, dat ze met de fiets in het vliegtuig gekomen zijn en het eiland rond wilde fietsen. Tja ... dat viel wat tegen ha ha.

Zeker vanwege de afstanden, maar ook omdat er nauwelijks accommodatie te huur is. Voor hun is dat natuurlijk nog lastiger omdat ik met de camper in korte tijd ook wel grotere afstanden kan overbruggen.

Eigenlijk zijn dit de 1e toeristen die ik hier tegen kom en dus kletsen we nog even wat over het eiland en ze willen wel een foto van me maken:

In mn schaduw ben ik best dun he ?!

Daarna kruip ik weer achter het stuur, rijd door het plaatsje Villasimius (heel erg toeristisch !!) en vervolg mn weg over de kustroute richting Cagliari. En echt waar ... dat moet je echt doen !!! WAUWWW !!!

Helaas kan ik bijna nergens stoppen en rijdend uit het raam foto's maken is je reinste zelfmoord. Dus ... ga zelf maar kijken of doe het maar met de volgende foto's:

En nog even "mien skattie" mooi stoer op de foto:

Even voor Cagliari besluit ik niet de rondweg (snelwegen) om de stad te nemen, maar de boulevard langs het strand "Poetto" te volgen. Deze boulevard loopt langs een kilometers lang strand met ontelbare restaurantjes. En ook dit stuk is prachtig. Links het strand, restaurantjes, mooie tuinen en palmbomen, rechts uitzicht op Cagliari en tussen het centrum en de boulevard zicht op een soort van ondiep binnenmeer met honderden flamingo's. Deze "binnenmeren" noemen ze hier salinas welke gebruikt worden voor zoutwinning.

Hoe dichter ik bij het centrum kom (ik rijd er eigenlijk iets omheen), hoe hectischer het wordt. Gewoon verstand op nul en af en toe heel brutaal zijn. Zo rijd ik over een gedeelte met 3 rijbanen waar rechts auto's geparkeerd staan. De rijbanen zijn al niet al te breed en om te voorkomen dat ik een spiegeltje "mee pik", besluit ik gewoon over 2 rijbanen tegelijk te rijden. En ... eh ... dat kan de gemiddelde Italiaan niet erg waarderen ha ha.

Maar mij inhalen en vervolgens op de linkerbaan gewoon de auto parkeren vind ik weer niet kunnen ... het blijft lachen met die Italianen.

Weer even iets verder kom ik ineens i over een soort van tegelpad. Een enorme brede weg welke niet geasfalteerd is, maar bestaat uit grote tegels die ... tja, hoe zal ik dat netjes zeggen .... eh, niet echt vlak liggen zeg maar. Om te voorkomen dat me alles kapot gaat in de camper moet ik bijna stapvoets rijden en weer maak ik geen vrienden ha ha.

Maar goed, weer een ervaring rijker en ik heb de hoofdstad van Sardinie toch van redelijk dichtbij gezien. Echt veel zin om de stad te bezoeken heb ik nu niet. Het is goed zo.

Even verder heb ik de kustweg (hier de SS 195 geheten) weer te pakken. Ook weer heel apart, want deze loopt strak langs de kust en af en toe beuken de golven gewoon de weg op:

Sorry van de spiegel ..

Het eerste stuk richting Pula is niet echt een leuke route en al helemaal niet als ik op een gegeven moment door een enorm "chemisch" gebied kom. Het raam maar even dicht hier ... bah.

Maar even verder "komt de natuur weer terug" en rond 15.00 uur rijd ik Camping Flumendose op, iets ten zuiden van Pula. De camping staat aan de SS 195 goed aangegeven. Ja ... nu wel !

Ook hier word ik weer zeer vriendelijk ontvangen. De wat oudere eigenaar spreekt redelijk goed Engels, maar tot zaken komen we niet. Eenvoudigweg omdat voor www.campings.nl de deal met de Faita loopt en Mol Travel is voor hem niet interessant omdat ze geen accommodaties verhuren. Samen met de eigenaar zoek ik een plekje. Ook hier weer niet echt zonnige plekken, maar ja ... ook niet zo gek natuurlijk als je je bedenkt dat het hier in de zomer ca. 40 graden wordt.

Vraag me niet hoe, maar de schotel gaat net tussen de bomen door. Een lekkere bakkie senseo gaat helaas niet lukken want op de camping is maar 4 ampère voorhanden.

En als ik achter internet kruip blijkt ook het Vodafone signaal super zwak te zijn. Tijdens het mailen knalt ie er mij een paar keer uit. Niet echt handig, maar ik zal het er mee moeten doen.

Wel heel leuk: rond Cagliari kwam ik al een aantal campers tegen, maar hier op de camping staan ook een aantal Duitse campers. En eigenlijk voor 't eerst heb ik een beetje aanspraak.

Na het eten ga ik met het aanpassen van mn oude verhuursite aan de slag en werk mn administratie nog wat bij. Om 22.30 uur vind ik het genoeg. De verbinding heeft zich vanavond goed gehouden. Morgen maar s even kijken wat ik ga doen.

Dinsdag 23 februari 2010.

En opnieuw heeft het vannacht weer flink geregend. Het is wel opvallend dat het steeds 's nachts regent (en vannacht ook met een stevige wind) en overdag prachtig mooi weer is.

Maar goed, beter zo ... dan andersom. Als ik rond 8.00 uur de camper uit stap komt de warmte me al tegemoet. Heerlijk !

Ik heb besloten om hier nog een nacht te blijven, straks maar even met de eigenaar overleggen. Maar s even een daggie met mn administratie aan de slag. Ik heb nog genoeg te doen.

Als ik ca. 1,5 uur achter de laptop heb gezeten, ga ik even voor een wandeling naar het strand. Ook om even wat foto's te maken. Dit is trouwens mn plekkie hier:

De mensen naast mij kwamen vlak na me binnen. Alleen kwamen zij vanaf Sicilië en waren ze net aangekomen in Cagliari. Toen zij vanochtend buiten gingen ontbijten kreeg ik weer helemaal het "vakantiegevoel" ha ha.

Camping Flumendosa ligt direct aan het strand, al liggen de plekken niet direct aan het strand. En ook hier weer een prachtig wit strand:

Of deze camper (links ..) er vannacht ook gestaan heeft weet ik niet, maar volgens mij (ik kan het niet goed zien) staan iets verderop ook campers aan het strand.

Terug in de camper ga ik maar s met mn verslag aan de gang want ik heb gisteren behoorlijk veel foto's gemaakt. Dus maar even een keuze maken welke ik zal plaatsen ...

Wel grappig ... mn (Duitse) buurvrouw kwam vanochtend naar me toe of ik nog broodjes moest hebben, want ze ging even op de fiets naar Pula (4km.).

Tussen de middag geniet ik even met een broodje in het zonnetje. Het sanitair houdt niet over, maar verder is dit wel een aardige camping. Voor meer info kijk maar even op www.campingflumendosa.it ,al staat er niet zoveel info op.

Pas halverwege de middag heb ik het verslag van gisteren en vandaag klaar. Ik heb trouwens "de volgende camping" ook gebeld en Camping Nurapolis (weer iets noordelijker aan de westkust) in Narbolia - bij Oristano - is geopend. En dat is de laatste camping op mn route welke geopend is. Dus hoe het daarna moet, daar moet ik nog even over nadenken. Maar dat is van latere zorg.

Tegen de avond even met het eten aan de slag en later op de avond uiteraard naar het schaatsen kijken. Pfff .... wat een drama.

Woensdag 24 februari 2010.

Vanochtend wil ik eigenlijk eerst mn wc-cassette legen en mn vuile water lozen. Mn buurman weet inmiddels waar dat kan, maar hij heeft doorgekregen dat "de plaats moeilijk bereikbaar is". En dus ga ik even samen met hem kijken.

Nou, de plaats hebben we zien liggen ... maar daar tussen een strook van zo'n 8 meter met water. En niet helemaal duidelijk hoe diep die plas/strook is. Ik heb mn buurman nog aangegeven dat hij het eerst maar moest proberen, maar daar was hij het niet mee eens ha ha.

Mn wc-cassette legen lukt uiteindelijk wel, maar het is wel duidelijk dat de campings nog niet echt berekend zijn op gasten. Zo heb ik me tot nu toe maar 1x echt goed en warm kunnen douchen.

Daarna even wat telefoontjes plegen. Want ik ben via via op het pad gekomen van een Agriturismo welke niet zo ver hier vandaan ligt. En als ik het goed begrijp is daar ook een kantoor gevestigd voor alle Agriturismo's op Sardinië.  Maar de persoon welke ik aan de lijn krijg spreekt niet echt goed Engels. En ik probeer eigenlijk alleen maar te vragen waar zn Agriturismo precies ligt en om een tijdstip af te spreken. Het gaat allemaal heel moeilijk, maar uiteindelijk lukt het. Hij geeft aan dat ik de SS 195 richting Teulada kan volgen en dan de bordjes vanzelf zie.

Rond 10.30 uur rijd ik van de camping, uitgezwaaid door mn vriendelijke Duitse buren. Het 1e stuk richting Chia is geen probleem, maar tijdens het stuk tussen Domus de Maria en Teulada slinger ik bijna uit de camper. Sjonge jonge ... het is niet echt heel hoog (500m.), maar de bochten zijn zeer scherp en het schiet geen z ... eh, het schiet niet op. Ik kom mooi te laat op mn afspraak en verwacht na elke bocht een bordje van het Agriturismo. Maar nee hoor.

In Teulada doe ik nog even vlug boodschappen en eigenlijk heb ik al het idee dat er iets niet goed gaat.

En dus stop ik en bel nog een keer met het nummer wat ik doorgekregen heb. En dan blijkt dus dat ik vanochtend met een soort van boekingscentrale in Cagliari gebeld heb. En de knaap die ik aan de lijn had wist daarom ook niet precies waar het Agriturismo lag. De dame die ik nu spreek geeft aan dat ik bij Chia al de afslag had moeten nemen. Ja daaag. Ik ga dus nu echt niet meer terug.

En dus rijd ik door, vind een eindje verder een werkelijk schitterende Agriturismo en besluit daar te stoppen. Ook hier moet ik weer bellen om in contact te komen met de eigenaresse, maar die is 10 minuten later gearriveerd. Ze is heel vriendelijk, laat me de appartementen en het complex zien:

en voor de zekerheid maak ik ook maar wat foto's. Want ze is akkoord met een contract voor Mol Travel.

Voor het resultaat kijk maar even op --> http://www.vakantiewoningen-in-europa.nl/3019/vakantiewoning/sardinie/italie

.

Zoals je op bovenstaande foto kunt zien is het inmiddels wat bewolkt geworden en eigenlijk is dat steeds het geval geweest zodra ik (iets) het binnenland in rijdt.

Maar goed, het regent niet en het is best lekker rijden. Ik vervolg mn rit richting Giba en Carbonia en laat de eilanden Isla di Sant'Antioco (eigenlijk een schiereiland, de camping op dit eiland was trouwens mn 1e klant op Sardinie omdat het in eigendom is van een camping aan het Gardameer) en Isola di San Pietro links liggen.

Rond 13.00 uur bereik ik Iglesias (nee ... Goelio niet gezien), de hoogste tijd om te stoppen. Tied veur een breuttie en een bakkie leut. En even met mezelf overleggen wat ik ga doen. Mn navigatiesysteem stuurt me richting Cagliari, maar daar heb ik eigenlijk geen zin in. Het alternatief is een flinke bergetappe, maar het weer is aardig en ik besluit toch maar door te rijden. En dus ga ik richting Fluminimaggiore (het paste net op het plaatsnaambord).

Het 1e stuk rijd ik ineens door een heel ander gebied dan ik hier gewend ben. Veel bos en ook een aantal binnenmeren. Maar na Fluminimaggiore gaat het ineens behoorlijk de hoogte in en wordt het steeds onherbergzamer. Ook hier weer veel verlaten huizen en gehuchten. Opeens krijg ik - ook weer tegen de berg aangekwakt - een behoorlijk plaats in het vizier:

sorry ... ik was net te laat ...

Even verder blijkt het de plaats Arbus te zijn. Zoals bij veel bergdorpen/steden het geval moet ik ook hier dwars door de stad heen en op zo'n moment koester je toch wel dat je een navigatiesysteem hebt. Want flink slingerend door de stad gaat de route behoorlijk steil omhoog. En omdat het op sommige stukken behoorlijk smal is en ik veel verkeer tegen kom is het niet echt makkelijk rijden. Maar ik ben inmiddels behoorlijk handig "met mn bak" en zonder kleerscheuren bereik ik de top van de berg. Vervolgens gaat het weer behoorlijk steil naar beneden en zie ik voorbij de stad Guspini een grote vlakte. Weer een heel ander landschap dus.

Maar omdat het vlak is kan ik nu lekker doorrijden en dat is wel nodig ook want de bergetappe heeft me behoorlijk wat tijd gekost. Even voor Oristano heb ik het idee dat ik in Giethoorn ben:

Via Riola Sardo bereik ik uiteindelijk pas om 17.00 uur Camping Nurapolis bij Narbolia. Ik word vriendelijk ontvangen door de eigenaresse en ze geeft me aan waar ik kan staan met de camper. Op de camping is 1 toiletgebouw geopend en ze heeft aangegeven dat ik daar wel stroom kan pakken. Want verder op de camping staan alleen maar stroompalen met 3 ampère en da's niet echt veel. Maar bij het toiletgebouw krijg ik de schotel niet tussen de bomen door en is er eigenlijk ook niet echt een plek voor de camper. Maar ik vind er wel een plek om mn vuile water te lozen en dat is hoog nodig.

Ik besluit mn hoop op meer ampère op te geven en ga op zoek naar een andere plek. Uiteindelijk vind ik een open plek waar de camper op past, maar wat ik ook probeer ... ik krijg de camper (lang) niet vlak. Niet alleen gaat pannenkoeken bakken dan zeker niet lukken, ik rol zeer waarschijnlijk ook uit bed. Tegen 18.00 uur ben ik het helemaal zat en zet de camper gewoon op het pad. Er kan nu niemand meer langs, maar ik heb het idee dat er vanavond ook niemand meer langs hoeft. En een blik op mn telefoon heeft me al aangegeven dat internet hier ook nog wel s een probleem kan vormen. En dan blijf ik toch maar 1 nacht ...

En mn vermoeden blijkt helaas te kloppen: geen/nauwelijks internet. Zo gek heb ik het nog nooit meegemaakt ...

En had ik al behoorlijk de smoor in .... nu helemaal !

Na het eten doe ik dan ook niet zoveel meer. Ik zit nog wat te knooien achter de laptop, kijk nog even naar de 5000m. dames ... maar daar word ik ook al niet vrolijker van.

Donderdag 25 februari 2010.

Gisteravond heb ik mn besluit al genomen: ik ga sowieso verder. Maar dan heb ik wel een probleem want dit was de laatste camping - voordat ik maandag weer met de boot vanuit Olbia vertrek - welke geopend is.

Straks maar even kijken, nu eerst even lekker douchen. Maar helaas ... ook de douches blijken hier niet te werken. Gistermiddag nog wel zo goed nagevraagd en er werd me aangegeven welke douches "warm waren". Nou ... niet dus. Verscheidene douches een tijdje laten lopen met de gedachte "dat het warme water misschien wel van ver moest komen". Maar nee hoor... nada.

En nu heb ik het helemaal gehad met deze camping. Het zal ook allemaal wel te maken hebben met het feit dat het seizoen nog niet begonnen is, maar deze camping is het hele jaar geopend en dan verwacht je toch dat het werkt.

Ik was me op zn middeleeuws in de camper (toen hadden ze natuurlijk nog geen campers ..), zet een bak koffie en dan krijg ik ineens een helder moment. Als ik nou de campings s ga bellen welke officieel per 1 maart gaan openen.

Misschien zit er daar wel eentje tussen waar ik terecht kan. Bij de 3e camping heb ik beet. Bij Camping Li Nibari in Marina di Sorso kan ik wel overnachten.

Onder het genot van een bak koffie kijk ik waar ik langs zal rijden. Mn navigatiesysteem stuurt me weer terug naar Oristano, maar dit keer kies ik voor een deels toeristische route (1e stuk) en deels een "sneller stuk".

Ik maak de camper klaar voor vertrek en even na 9.00 uur sta ik bij de receptie die - en dat valt al weer mee - al geopend is. Voordat ik kan aangeven dat de douches niet werkten geeft de eigenaresse me aan dat ik hier te gast was en niets hoef te betalen. Toch wel weer netjes ...

Als ik eenmaal weer op de verharde weg zit, geniet van het uitzicht en het zonnetje er door komt voel ik me ineens weer helemaal prima. Of misschien is het wel omdat ik deze camping achter me gelaten heb. De route is trouwens schitterend. Op hoog boven de zee uitstekende rotsen staan oude (deels ingestorte) torens welke volgens mij de Torre su Puttu en Torre Pittinuri heten. Ook kom ik langs een heel leuk gelegen dorpje (Santa Catarina di Pittinuri), maar dat is nu niet meer dan een spook-kustplaatsje. Van bijna alle huizen zijn de luiken gesloten en de winkels en restaurants zijn gesloten. Dit is echt typisch zo'n "zomer-badplaats".

Even verder slinger ik ineens weer de bergen in en krijg ik zicht op een prachtig plaatsje:

Wat later Cuglieri blijkt te zijn. Hoog boven dit stadje torent "Castello di Monte Ferru" uit en als ik aan de andere kant van het stadje ben, kan ik een mooiere foto nemen:

De rit gaat verder richting Tresnuraghes en ook dit is een leuk plaatsje:

Ook hier is het weer behoorlijk krap en even later kom ik op dit stuk:

een grote vrachtwagen tegen. Ik moet een stuk achteruit en dat is lastig als de Sardientjes achter mij niet in de gaten hebben wat er voor mij gebeurt. Maar uiteindelijk gaat alles achteruit en even later schuift de vrachtwagen langs me heen. Poeh.... niet echt veel ruimte.

Even verder kom ik in een wel heel leuk dorpje --> Tinnura. Ook hier slinger ik weer door het stadje en ineens krijg ik dit in het vizier:

Kmoet even knipperen met mn ogen ... want van afstand leek het wel echt. Maar als ik dichterbij kom zie ik dat het muurschilderingen zijn.

En weer iets verder zie ik dat het zeer waarschijnlijk voorstelt hoe het er vroeger uit heeft gezien. Heel erg mooi. Kijk maar:

Weer even iets verder draai ik SS 129 op richting Macomer en daar ga ik de snelweg op richting Sassari. Even denk ik dat ik dus mooi op kan schieten, maar als ik een poosje gereden heb weet ik wel beter. Allemachtig !

De snelweg bestaat theoretisch uit 2 rijbanen, maar in de praktijk blijft er nauwelijks 1 over. Sjonge jonge wat een gaten, echt niet normaal. Als er in Nederland nog iemand klaagt dat de vorst het wegdek heeft aangetast, stuur m dan even hier naar toe. Want dit slaat echt helemaal nergens op.

Ik heb altijd geleerd dat je je aan het verkeer moet aanpassen en dus ga ik ook maar gewoon in het midden van beide banen rijden. Dan kun je tenminste op tijd uitwijken en dan wordt je ook niet door het achterop komend verkeer gedwongen over een heel slecht stuk te rijden. En er wordt niet eens getoeterd als ik even niet naar rechts ga omdat de weg het domweg niet toe laat ... men is het schijnbaar gewend hier.

Bij Sassari stuurt Helga me bijna dwars door de stad. Daar kom ik wat te laat achter, want ik had beter nog even iets door kunnen rijden en een afslag verder kunnen nemen. Want Sassari is na Cagliari de 1-na grootste stad van het eiland en dus behoorlijk druk. Een "stief kwartiertje" later rijd ik de stad weer uit richting Sorso en dan pas heb ik in de gaten dat het ineens weer strakblauw is. Ik ben natuurlijk weer een stuk door het binnenland gereden en nu weer aan de kust.

De camping heb ik redelijk snel gevonden en al direct bij de poort heb ik een goed gevoel over deze camping. De receptioniste stuurt me naar een speciaal "campergebied", maar op mn vraag hoeveel ampère stroom er is krijg ik geen duidelijk antwoord. Een onderhoudsman geeft aan dat het waarschijnlijk geen probleem is. Ja wat geen probleem ?? Nou ja .. maar gewoon uitproberen.

Ik vind inderdaad een heel mooi plekje vlakbij een Engelse camper (die op het moment dat ik de foto nam net even weggereden was):

Na 2 stroompalen heb ik voldoende stroom, het sanitair gaat er mee door, de schotel gaat tussen de bomen door. Nu mn internetverbinding nog. Ik hoop zo dat het hier wel goed is, want ik zou hier wel een paar dagen willen blijven......

Ik weet nog mn geduld te bewaren en ga eerst even een broodje eten. Uiteraard met een bakkie senseo.

En daarna zwengel ik mn laptop aan, start de verbinding .. en na iets van 20 minuten heb ik al wel door dat het hier ook niet gaat lukken. Wat een shitzooi. Navraag bij Vodafone in Nederland leert dat er hier geen technische problemen zijn, dus het is gewoon "een slecht signaal" in dit gebied. Alweer. Op het vasteland van Italië heb ik dat toch nauwelijks meegemaakt, behalve dan af en toe in het binnenland.

Met veel kunst en vliegwerk lukt het me dan toch om een aantal dingen te regelen, maar aan het eind van de middag ben ik het spuugzat. En daar baal ik flink van want ik had en heb nog steeds een goed gevoel bij deze camping. Maar als ik hier een paar dagen blijf staan heb ik toch echt internet nodig voor mn werk. Inmiddels heb ik voor morgen rond de middag een afspraak geregeld op een camping vlakbij Olbia. Of ik daar kan blijven weet ik nog niet want ook die camping is gesloten. En ik heb voor maandagavond een adresje geregeld waar ik kan overnachten nadat ik om 17.00 uur in Piombino met de boot ben aangekomen. Is dat in ieder geval vast geregeld.

Na het eten (verse aardappels uit "eigen" tuin, schnitzels "uit de doos van de C-1000" en een heerlijke Italiaanse ijsbergsla met feta, ei, augurk en olijven) ga ik dan eindelijk met mn verslag aan de gang. Wanneer ik het online kan zetten weet ik niet, want het zou wel heel bijzonder zijn als me dat vanavond nog gaat lukken.