Via de oostkust van Calabrië/Basilicata noordwaarts. Vanaf vrijdag 2 - woensdag 7 april 2010. Route Catanzaro Marina, Ciro Marina, Corigliano Calabro, Metaponto, Porto Cesareo, Gallipoli.

Vrijdag 2 april 2010.

Nou ... het was hier vannacht heel erg rustig, dus prima geslapen. Vanochtend kruip ik eerst achter de laptop en ga daarna een aantal van de vandaag te bezoeken campings bellen. Ik heb vandaag 5 campings op het programma staan en daarvan zijn - volgens de gids - er 4 gesloten. De meesten liggen wel aan de kustweg SS106, maar sommigen liggen er wel een behoorlijk eind vandaan en het is een beetje onzin om er heen te rijden als de telefoon al niet eens wordt opgenomen.

Bij 2 campings krijg ik iemand aan de lijn, maar bij 1 camping heb ik geen idee waar de man het over heeft. Dus die ga ik maar gewoon bezoeken.

Omdat ik ook nog even op deze camping naar de receptie wil (de "direttore" zou er vanochtend zijn), rijd ik al op tijd van de plek. Sjonge jonge .... wat zou je hier toch een mooie camping van kunnen maken.

Wil je meer informatie over deze camping en de omgeving kijk dan even op: http://www.campingcammellogrigio.it/

Als ik me bij de receptie meld komt er een vrouw naar me toe. Ik begrijp dat de "direttore" niet komt en ze belt "iemand". Ze geeft aan dat ze geen Inglese (Engels) of Tedesco (Duits) spreekt en dat ze de beheerder gebeld heeft.

Even later zie ik het mannetje aankomen wat gisteren al niet eens "promozione Olandese" begreep (of hij deed alsof ..), dus nog voordat hij bij me is weet ik al dat dit niet wat gaat worden.

Ik geef hem de info en ga op pad.

De 1e 2 campings liggen op zo'n 20/25 minuten rijden. Bij de 1e camping (de man die ik vanochtend aan de telefoon had) tref ik inderdaad iemand, maar die weet niets van de camping (werkt bij het restaurant). Hij trommelt wel iemand op die bovendien redelijk Engels spreekt, maar veel verder dan de informatie afgeven kom ik niet. Als ik vlakbij de 2e camping ben bel ik nog even, krijg iemand aan de lijn ... maar op de camping is niemand aanwezig vertelt hij. Ook hier geen woord Engels of Duits ...

Op de plek waar ik sta te bellen krijg ik het nog aan de stok met een Italiaanse. Ik ben even de SS106 afgereden en sta half op het ingereden weggetje met de alarmlichten aan. Zij stopt achter mij en begint - uiteraard - te toeteren. Ze kan er echt zat langs en ik heb toch niet voor niets de alarmlichten aan ? Maar misschien is "mn achterkant" (van de camper he !) te mooi en ziet ze de alarmlichten niet. In ieder geval blijft ze domweg doortoeteren. Nou ... al had ze het een half uur volgehouden, dan had ik m nog niet verzet ha ha.

Even later komt ze dan toch wild gebarend langs me heen rijden. Sjonge jonge ....

Onderweg kan ik dan toch eindelijk een keer boodschappen doen. Zoals zo vaak in Italië is dat vaak een probleem vanwege de drukte en de mogelijkheid om ergens de camper te parkeren. En ik ben al door een aantal plaatsen gekomen waarbij ik gewoon geen supermarkt gezien heb. Maar goed, in Botricello vind ik er wel 1. Dus maar even flink inslaan.

Omdat ik nu ook vlakbij de 3e camping ben, bel ik die ook nog even ... maar die camping is pas 1 juni open en daar krijg ik helemaal niemand te pakken. De 4e camping ligt iets verderop even buiten Isola di Capo Rizzuto. De camping ligt een behoorlijk eind in de middle of nowhere en als ik arriveer kom ik erachter waarom: het is een naturistencamping. De camping is nauwelijks zichtbaar van de weg (tja ...) en ook de ingang is hermetisch afgesloten met een bewaker (wel in de kleren) ervoor. Ik heb trouwens weer een nieuw bord leren kennen ha ha:

Met de parkmanager heb ik een goed gesprek en tijdens het gesprek had ik al gezien dat ze lid waren van de FENAIT (Italiaanse naturistenclub) en die heb ik ook al (via een contact op de Vakantiebeurs) als groep een voorstel gedaan.

Maar daar heb ik nog niets van gehoord, dus probeer ik het ook individueel. Ze kan echter zelf niet beslissen en dus ... geduld.

Op bordjes welke ik onderweg tegenkwam heb ik gezien dat hier ook nog een soort van bungalowpark is. Ik vind het inderdaad, maar alles gesloten ....

Wel lekker gekleurd trouwens ... als je 's avonds wat te diep in het (wijn)glaasje gekeken hebt, hoef je niet bang te zijn dat je je accommodatie niet weer vindt:

Vlakbij dit park vind ik een mooi plekje in de schaduw (.....) om even wat te eten. En daarna ga ik richting mn eindbestemming --> Camping Punta Alice in Ciro Marina, nog een klein uurtje rijden.

Niet een bijster interessante route. Dat komt ook omdat je hier in een heuvelachtig gebied zit. De kustweg gaat niet direct langs de kust en is te laag gelegen om de zee te kunnen zien. En de route langs Crotone (wat een leuk centrum schijnt te hebben) is eh ... nou, zeg maar rustig verschrikkelijk. Allemaal industrie of wat daar van over is. Want ik ben veel onderweg maar heb hier het grootste fabriekskerkhof ooit gezien. Kilometerslang rijd ik langs een gebied met allemaal vervallen en ingestorte loodsen en gebouwen ...sjonge jonge.

Maar overal is een reden voor toch ? Dus even gezocht op internet en ja hoor ... dit is de reden:

Even iets verder wordt de omgeving wat lieflijker en loopt de weg bovendien vlak langs de kust. Even na 14.00 uur rijd ik Ciro Marina binnen. In de gids stond al "het stadje in rijden en daar de bordjes volgen", maar ik kom soms door straatjes waar ik me de kont niet kan keren. Mn navigatiesysteem kent het adres maar probeert me soms door nog krappere straatjes te laten gaan en als ik even later ook de bordjes kwijt ben geraakt ga ik op goed geluk via de wat bredere straatjes richting de kust, vind daar de bordjes weer en rijd even later Camping Punta Alice op.

Ik heb wel s gezegd dat ik bijna aan de ontvangst en de entree kan zien met wat voor een camping ik te maken heb en dat is ook hier weer het geval. De ingang is niet uitnodigend, maar daarna is het een en al groen, palmbomen en mooi aangelegd. En ook de ontvangst is zeer vriendelijk. De eigenaar is niet aanwezig maar komt met een uur. En dus ga ik eerst op zoek naar een plekkie.

Ondanks dat er behoorlijk wat campers staan (opnieuw veel Duitsers) is er voldoende plek en ik vind een heel mooi plekkie direct aan het strand. Op mn telefoon kijk ik waar ik het beste ontvangst heb en ook dan "wint een plekkie aan zee het".

Wel vol in de zon ... maar ach ... da's geen marteling ha ha.

Maar als ik een half uurtje later de camper geïnstalleerd heb en ook (voor het eerst) de luifel maar uitgedaan heb om de warmte wat uit de camper te houden, denk ik er toch iets anders over ha ha. Als ik weer een beetje afgekoeld ben (waar een bakkie senseo al niet goed voor is ...) kruip ik nog even achter de laptop en ja hoor.... prima verbinding.

Daarna naar de receptie en daar zit de eigenaar al op me te wachten (bij een slechte camping kun je zoiets wel vergeten ..). Het gesprek met hem en de receptioniste is prima en ik sluit een prima contract (de mooiste tot nu toe ...) en bovendien 2 vermeldingen op Mol Travel. Want ze hebben hier maar liefst 117 appartementen. Daarnaast ook nog een aantal mobilhomes en dus is de eigenaar zeer geïnteresseerd om daarvoor te adverteren. Voor meer info over de prachtige appartementen kun je het beste even in het gebied Calabrie kijken, klik maar op de volgende link --> www.vakantiewoningen-in-europa.nl/vakantiehuizen/italie/calabrie

Ik heb trouwens een mooie deal met de eigenaar gemaakt en dus blijf ik hier tot maandag. Ik had voor het gesprek al even de volgende camping gebeld en daar kan ik maandagmorgen (2e Paasdag) wel terecht voor een afspraak.

Terug bij de camper bedenk ik me dat dit toch wel een heel mooie camping is. Van mn buren hoor ik dan ook dat er hier Duitsers staan die hier al in oktober/november zijn aangekomen. En dat verbaast me niets. Zuidelijker op het vasteland gaat je trouwens niet lukken om te overwinteren want verder zuidwaarts in Calabrie is geen enkele camping het gehele jaar open. Iets noordelijker (in Corigliano Calabro waar ik maandag naar toe ga) zijn wel 3 overwinter campings.

Na het eten kruip ik wisselend achter de laptop en voor de tv. Morgen weer een dag !

Zaterdag 3 april 2010.

Het was heerlijk rustig vannacht, maar vanmorgen ben ik toch op tijd wakker want de mannen van het onderhoud zijn op het strand aan het werk. En omdat niets in Italië rustig kan, gaat ook dat gepaard met veel lawaai.

Ze zijn parasollen en strandbedden aan het plaatsen want vanwege Pasen zijn de appartementen ook redelijk goed bezet. Geeft wel een extra vakantiegevoel trouwens.

Ik ga vandaag een aantal accommodaties online zetten en kruip dus direct achter de laptop. En vervolgens even naar de receptie want ik kan de foto's hier van de camping niet van de site halen. En dus zoek ik met 2 receptionistes (1 voor de computer en 1 voor de taal ha ha) en de eigenaar de mooiste foto's uit. Deze worden op een cd gebrand, dat scheelt me dus weer behoorlijk wat MB's ....

Pas rond de middag ben ik er mee klaar, ga even een broodje eten en daarna mn verslag bijwerken. Bij campings als deze merk je aan alles dat ze kwaliteit nastreven. Het zijn soms maar kleine dingetjes .... ze hebben de electriciteitskasten hier afgesloten. Toen ik bij de receptie gemeld had op welke plek ik stond en ik vervolgens terug liep naar de camper stond er al een onderhoudsman te wachten. Dat moet je in Spanje s proberen, als je gelukt hebt komt daar het onderhoudsmannetje nog net binnen een half uur, maar ik heb het daar ook wel een paar keer meegemaakt dat ze het gewoon vergaten. Dat zul je hier op de camping niet meemaken.

De onderhoudsmensen hadden dan vanochtend wel veel lawaai (maar ja ... de aard van een mens is natuurlijk niet te veranderen ..), ze zijn wel vroeg - dus voordat de mensen komen - met man en macht het strand aan het klaarmaken.

Het "broodjessysteem" hier op de camping is ook zoiets: in het restaurant ligt een grote zak met brood. Van tevoren was me aangegeven dat de broodjes EUR 0,25 per stuk kosten. Je kunt zelf de broodjes eruit halen en het geld in een bakkie deponeren.

En vanmiddag werden alle vlaggen hier bij de ingang naar het strand vervangen. Ik weet wel ... het seizoen komt eraan, maar bij sommige campings hangen vlaggen waar je bijna niet meer kan zien van welk land ze zijn. Hier worden gewoon splinternieuwe vlaggen opgehangen. Heel netjes allemaal. Op deze foto hangen trouwens nog de oude vlaggen achter de camper:

De plekken aan het strand zijn op 1 na allemaal bezet. Wel grappig ... die groene bus rechts vooraan:

is van een Nederlands stel welke ik een week geleden op Sicilië tegen kwam.

Zo kun je zien dat ik direct aan het strand sta:

En hier kun je zien hoe mooi de appartementen gelegen zijn:

Iets verder ligt nog een appartementencomplex wat echt direct aan het strand ligt. Echt heel fraai !

Halverwege de middag raak ik nog met de "Duitsers" naast mij aan de praat. Ze hebben hier trouwens wel aparte Duitsers ha ha. Iets verderop staat een Duitser die gisteren Nederlands tegen me begon te praten (woont vlak over de grens bij Aken) en de "Duitsers" naast mij blijken Denen te zijn. Ze vragen me wat voor werk ik doe. Als ik hun uit leg dat ik o.a. een eigen bedrijf in verhuur van recreatiewoningen heb, merk ik dat ze aandachtig luisteren. En even later blijkt waarom: ze hebben op Funen een vakantiehuis en ze willen eigenlijk wel graag meer Nederlanders.

En dus pak ik mn presentatiemap erbij en laat ze zien hoe een presentatie eruit ziet. We wisselen visitekaartjes uit en spreken af dat ik ze een voorstel zal mailen. Als ik vertel dat ik deze zomer weer naar Noorwegen ga, vertellen ze dat ze "direct na de brug" (van Kolding naar Funen) in een dorpje wonen en nodigen me uit om dan langs te komen.

Het weer is trouwens wel aardig :-) Letterlijk en figuurlijk geen wolkje aan de lucht !

Even na 16.00 uur vind ik het wel genoeg. Ik heb al aardig wat gedaan vandaag en wil nu toch even van het zonnetje genieten. En dus pak ik (bij hoge uitzondering :-) mn stoelen achter uit de auto en kruip even lekker met wat blaadjes in de zon. Ach .. en als ik nu toch bezig ben: daar kan ook wel een pot bier bij. Ik drink eigenlijk weinig bier, heb altijd wel een paar flesjes bij me ... maar ik heb onderweg "als dank voor mn hulp" ook nog 2 blikken gekregen en om nou met meer bier terug te komen dan dat ik vertrokken ben .....

Om 18.30 uur wordt het te fris en begint bovendien mn maag te knorren. En dus ga ik even eten en Duits voetbal kijken. De rest van de avond zit ik wisselend achter de laptop en voor de tv en zie mn cluppie weer is winnen ....

Zondag 4 april 2010.

Gisterochtend heb ik een wasmuntje gekocht want dit is misschien wel de laatste kans om te kunnen wassen. Want dat doe ik meestal in het weekend en volgend weekend ben ik zeer waarschijnlijk aan het rijden en het weekend daarna kom ik al weer terug in Nederland. Maar als ik rond 9.30 uur de was aan het ophangen ben merk ik dat het inmiddels behoorlijk hard is gaan waaien.

Ik heb mn luifel weer uitgedaan en via de luifel heb ik lijnen naar het hek voor mij (wat de camping scheidt van het strand) gespannen, maar de luifel klappert af en toe behoorlijk. Maar goed, zoals Johan C. altijd al zei: elk nadeel hep zn voordeel want de was droogt mooi snel zo. Aan het eind van de ochtend kan ik het niet langer aan zien ... 1 iets te harde rukwind en mn luifel ligt op het dak. En de meeste was is droog, dus maar gauw alles opruimen.

Vanochtend kwam mn Italiaanse buurman (gisteravond aangekomen) bij me met typisch Italiaanse koekjes, met daarbij de opmerking "bonne Pasqua" (Vrolijk .... eigenlijk "goede" ... Pasen) Wat lief ha ha.

Als tegenprestatie geef ik hem een bakkie senseo maar in tegenstelling tot de Noren lijken de Italianen het maar niks te vinden. En al helemaal niet dat je iemand 's morgens zo'n bak kan voorzetten ha ha.

Hij komt uit Calabrie en hij vertelt me dat ook Calabrie maar liefst 800 km. kustlijn heeft ! We krijgen het ook over het slechte weer wat het gebied in januari teisterde (ook op Sicilië trouwens) en hij vertelt dat het dorpje Maierato voor een kwart van de kaart geveegd is. Hij laat me zien waar dat is en dan zie ik dat ik er deze reis al 2x vlak langs gekomen ben. Op de heenreis - 10 maart - maakte ik een foto van de autostrada welke heel hoog boven me langs liep. En op de terugweg maakte ik op 1 april een foto vanaf de snelweg het dal (bij Pizzo) in. Aan de andere kant van dat dal ligt dus in de bergen het dorpje Maierato.

Vanmiddag ga ik aan de slag met de afwikkeling van de Caravana. Die was inderdaad rond 20 januari dus de hoogste tijd om dat af te ronden. Pffff ....

Aan het eind van de middag heb ik alles aan kant. Af en toe ben ik even met een bakkie koffie naar buiten gegaan, maar het is niet echt aangenaam buiten. Het zonnetje schijnt volop maar de harde koude oostenwind maakt het dat je amper buiten kunt zitten.

Zo ! Kheb dit weekend weer wat behoorlijk kunnen doen. Moest ook wel want de komende tijd zal ik veel onderweg zijn want ik ben nog steeds 2.200 km. van huis ....

Maandag 5 april 2010.

Vanochtend eerst maar weer even douchen, "want hier weet ik wat ik heb (en dat is goed) en ik weet niet waar ik terecht kom".

Daarna nog even mn verslag bijwerken en vervolgens de camper klaar maken voor vertrek. Nadat ik afscheid van de buren heb genomen rijd ik om 10.30 uur met behulp van 2 Duitse camperaars van de plek. Pff ... maar goed dat ik hier niet blijf want dan was het nog lastiger geweest om te vertrekken. Aan sommige campings hecht je je gauw en dit is er 1 van. Wat een mooie camping !

Opnieuw duik ik de straatjes van Ciro Marina in. Ik weet niet of er een rondweg is, maar ik heb m in ieder geval niet kunnen vinden en moet weer door het krappe centrum. Maar het gaat goed en de soms lage balkonnetjes heb ik allemaal kunnen ontwijken. Even later draai ik de SS106 op en ga verder noordwaarts. Mn 1e bestemming is Villaggio Camping Vascellero in Cariati. Ongeveer een half uurtje rijden. Maar het schiet lekker op want de SS106 is een prima weg om te rijden en even later rijd ik het park op. Ik had vrijdag nog gebeld, maar ondanks dat mij dat wel toegezegd is, is er niemand aanwezig om me te woord te staan. En dus begin ik wat te mopperen waarop de receptioniste toch maar de eigenaar even belt.

Die geeft aan dat hij er morgen pas kan zijn, maar is wel geïnteresseerd. En dus laat ik de info achter en vertrek.

De volgende camping ligt in Rossano Scalo en ik rijd nu bij continue langs de kust met een geweldig uitzicht op het prachtige blauwe zeewater. Hier vindt je nog ongerepte stranden zonder bebouwing. Even later zie ik in de verte de besneeuwde bergtoppen welke ik een paar weken geleden al vanaf "de andere kant" gezien heb. Echt een heel mooi gezicht.

Ineens zie ik naast mij een camping liggen en deze lijkt wel geopend. Ik ben nog niet in Rossano, dus die camping kan het niet zijn. Ik stop en zie al wel dat ik de draai naar de inrit (loopt parallel met de weg "terug") niet kan krijgen. Dus rijd ik iets door, keer en kan nu wel de inrit halen. De camping is inderdaad open en het ziet er allemaal vrij nieuw uit. De receptie is gesloten en als ik het park op loop komt een van de (Duitse) gasten naar me toe en geeft aan dat de eigenaar in het restaurant is, iets verder de camping op. En dus neem ik de camper maar even mee en zie dat er toch wel een aantal Duitse campers op de camping staan. Met name een paar "hele grote bakken" van een meter of 9 /10.

Ik tref de eigenaar maar die heeft eigenlijk geen/nauwelijks tijd (het is druk in het restaurant). Ik laat de info achter, maar als ik weg wil lopen pakt ie mijn arm en trekt me mee naar de bar. Kmoet natuurlijk eerst nog een bakkie expresso hebben ha ha. De camping heet trouwens Villaggio Camping da Mario (www.camping-damario.eu).

Eenmaal weer op de SS106 rijd ik weer verder noordwaarts. Voordat ik het in de gaten heb ben ik de camping in Rossano al voorbij. Nou ja ... jammer dan. Ik rijd door naar Corigliano Calabro waar 3 overwintercampings zijn. Alle 3 geopend dus.

De 1e kan ik niet vinden (kprobeer het morgenvroeg nog een keer) en de 2e en 3e camping liggen vlak bij elkaar. Op Camping Thurium (poeh ... dat ziet er netjes uit !) heb ik een goed gesprek met de eigenaar die toevallig net in de receptie is, maar hij wil niet direct beslissen.

En dus ga ik weer door. Nu naar mn einddoel voor vandaag, camping Onda Azzurra. En ik ben net op tijd. Want als ik het bord voor de camping mag geloven gaat de poort op slot tussen 13.00 en 16.00 uur en ik rol om 12.55 naar binnen.

De eigenaar is aanwezig, maar lijkt niet veel zin te hebben. Hij moppert iets van Pasqua en dus stel ik m gauw voor dat ik hier wel graag wil blijven en dat we dan morgenvroeg wel een gesprek kunnen hebben. Nou .. prima idee ha ha.

Ik krijg "een mannetje" mee die met mij gaat kijken of er nog plek is. Huh ?? Maar als we de camping overlopen blijkt waarom hij deze opmerking plaatste. Want het staat helemaal vol. Nou ja .. op een paar plekjes na dan. Sjonge jonge, ik had al heel wat verhalen over deze camping gehoord en ook gehoord dat dit HET centrum is voor overwinteren in Calabria, maar dat het nu nog vol zou staan .... echt niet te geloven.

We vinden een leuk plekje, ze hebben hier maar liefst 16 ampere !, de schotel doet het en ik heb internet. Helemaal prima ha ha.

Als ik de camper te plek heb ga ik eerst even een broodje eten en daarna mn schema voor de komende dagen maken. Want ik moet nu toch wel goed gaan plannen. Heel veel campings zijn (nog) niet geopend en dat is ook 1 van de redenen dat ik hier al om 13.00 uur stop. De volgende geopende camping ligt ruim 1,5 uur verderop en onderweg wil ik nog een paar adressen bezoeken. Dat gaan we dus morgen doen.

Als ik mn planning rond heb ga ik even een rondje maken over de camping en even wat plaatjes schieten. Dit is mn plek hier:

En de camping ligt aan een geweldig mooi zandstrand:

Het water is echt superhelder:

En alles zeer fraai aangelegd !!

Terug bij de camper eerst even een bakkie Senseo en daarna met de campingadministratie (van de bezochte campings de afgelopen periode) en mn verslag aan de gang.

Ik ben trouwens al met mn noodrantsoen Senseopads bezig. Met name op Sicilië hadden heel veel campings meer dan 5A en dus kon ik overal genieten van een lekker bakkie koffie. Maar goed, als ik ook door het noodrantsoen heen ben, kan ik nog wel "ouderwets" koffie zetten. Komt wel goed ha ha.

Even na 18.00 uur ga ik met het eten aan de slag. En al tijdens het eten koken merk ik dat ik steeds meer noordelijker ga. De dagtemperatuur verschilt nauwelijks, maar de nachten zijn behoorlijk frisser en al redelijk vroeg op de avond is dat te merken. Maar ik ga niet klagen hoor !

Na het eten even afwassen en daarna nog een poosje achter de laptop om mailtjes te beantwoorden. Het geeft wel een lekker gevoel dat ik de planning voor de komende dagen een beetje in beeld heb ... al is mn overnachtingsadres voor morgen nog niet helemaal duidelijk.

Dinsdag 6 april 2010.

Vannacht weer heerlijk geslapen, het zonnetje schijnt al weer vol op de camper en het warmt snel op. Gisteravond laat vielen er wat spatters ... echt heel apart ! Maar vandaag is er geen wolkje aan de lucht ...

Na "mn uitgebreide ontbijt" (bakkie cruesli met melk) kruip ik eerst nog even achter de laptop en ga even na 9.00 uur richting receptie. Het gesprek met direttore Roberto is goed, maar het lukt me niet om direct een contract te sluiten...

Terug bij de camper ga ik even kijken hoe laat ik nu het beste weg kan. Vanmorgen wil ik hier vlakbij nog een camping bezoeken, de volgende ligt op een half uur en daarna moet ik ongeveer een uurtje rijden. Dat (rijden) probeer ik in de middagpauze te plannen en dus ga ik rond 11.00 uur weg. Ik gebruik de camperserviceplaats hier op de camping nog even, wordt vriendelijk uitgewuifd door de direttore en eenmaal weer op de SS106 ga ik nog even een paar km. zuidelijk.

Want de "1e camping" ben ik gisteren voorbij gereden en omdat de bewegwijzering vanaf het noorden beter is (want van die kant komen nagenoeg alle toeristen ...). Maar zelfs van deze kant staat Centro Vacanze il Salice slecht aangegeven. Uiteindelijk vind ik het wel door maar gewoon "dom" door te rijden. Eenmaal op het park (sjonge jonge wat een luxe ...) word ik vriendelijk te woord gestaan, maar er is niemand die een besluit kan nemen. Ze lijken echter wel geïnteresseerd..

Maar ja ... daar kan ik de dorstige tank van mn camper niet mee vullen. En dus maar gauw verder ha ha. Onderweg opnieuw een geweldig uitzicht op de besneeuwde bergtoppen:

Tja ... ze mogen die lantarenpalen ook wel s schilderen ...

Mn volgende bestemming is Camping Village Pineta di Sibari en deze camping staat wel goed aangegeven. Ook hier loopt weer dat stomme spoor (zit me altijd in de weg) .... Op een gegeven moment roept Helga rechtsaf. Even denk ik .. okay, maar dan zie ik dat het maar 2,80 hoog is. Past dus net niet. Dus doorrijden, nog 2 tunneltjes die slechts 2,20 meter hoog zijn, vervolgens vind ik wel een tunnel die hoog genoeg is en denk "als ik aan de goede kant van het spoor ben bereik ik de camping wel". Nou ... niet dus. De weg loopt dood, ik weer terug en onderweg een overgang over het hoofd gezien.

Uiteindelijk bereik ik de camping en wordt ontvangen door de eigenaar en de parkmanager. De parkmanager is van Duitse komaf en dat maakt het gesprek wat makkelijker. Een klein uurtje later sta ik met 2 mooie contracten buiten, waarvan eentje voor Mol Travel. Na het gesprek word ik gevraagd of ik de camping nog wil zien. Tja .. op dat soort vragen kun je gewoon niet "nee" zeggen. En dus krijg ik een rondleiding over deze grote camping welke ook weer aan een geweldig mooi strand ligt. Kijk voor meer informatie over deze camping maar even op: www.vakantiewoningen-in-europa.nl/3052/vakantiewoning/calabrie/italie.

Als ik de camping afrijd is het al 14.00 uur geweest. Eerst maar even een plekkie zoeken om even een broodje te eten. Dat lukt me nog voordat ik de kustweg SS106 weer op rijd. Welke hier overigens weer prima te berijden is. Mn volgende doel is Metaponto. Nog een ritje van iets meer dan een uur rijden. Onderweg kom ik nog langs dit prachtige kasteeltje:

Volgens mij heet het Castello di Roseto.

Overal heb je hier trouwens weer dat prachtig felblauwe water. Eigenlijk een hele mooie route om te rijden. Aan mn linkerkant zie ik de besneeuwde bergtoppen en af en toe bergdorpjes die steeds op het puntje van een berg gedropt lijken te zijn en rechts van me steeds prachtige stranden en dat felblauwe water. Maar ook steeds weer die stomme spoorlijn ertussendoor ha ha.

Rond 15.30 uur rijd ik Metaponto binnen. Ik ben nu in de provincie Basilicata, een van de minder bekende provincies in Italië. En ik wil hier wel graag zaken doen want op Mol Travel is dit gebied bijvoorbeeld nog niet gevuld. Geen accommodaties dus. Maar ... ik heb een afspraak op een camping, waarbij al is aangegeven dat ze geïnteresseerd zijn. Onderweg kom ik echter nog een andere camping tegen. Op de Vakantiebeurs heb ik met een aantal mensen van de regio promotie gesproken en die hebben me een brochure meegegeven van Camping Village Riva dei Greci. Daar kreeg ik telefonisch geen contact mee, maar nu ik er toch ben...

De camping is nog gesloten, maar bij het restaurant zijn ze heel vriendelijk en even later zit ik met de eigenaar om t tafel. Tot zaken komt het helaas niet. En dus ga ik verder richting de kust waar tot mijn verbazing heel veel campings liggen. Waarom tot mijn verrassing ? Omdat er eigenlijk in geen enkele campinggids vermeld staat dat er hier überhaupt campings liggen en zeker niet zo veel. Even later bereik ik Villaggio Mondial Camping en ik heb een goed gesprek met parkmanager Chiara en haar vriend (denk ik).

Ze hebben 2 campings in de familie en dus moet er even wat overlegd worden. Daar moet ik dus nog even op wachten, maar voor de promotie van de bungalows op de deze camping kan ze wel direct beslissen en dus sluit ik ook hier een contract. En dus de 1e in Basilicata. Mooi ! Kijk voor meer info over deze camping en de omgeving maar even op: www.vakantiewoningen-in-europa.nl/3053/vakantiewoning/basilicata/italie.

Ook deze camping is trouwens gesloten, maar ze hadden me aangegeven dat ik hier wel kon overnachten. Maar toen ik hier aan de kust aan kwam rijden zag ik al dat mn telefoon nauwelijks bereik had en op de camping al helemaal niet.

En dus ga ik toch maar door. Ik had nog een "back-up": een Agriturismo op ca. 10 km. het binnenland in. En omdat dat natuurlijk ook een kandidaat klant is ga ik daar maar naar toe.

Rond 17.00 uur rijd ik het terrein op en ook hier staat de eigenaresse mij vriendelijk te woord. Tot zaken komen we nog niet direct, maar we gaan morgenvroeg weer om tafel.

Samen met de eigenaresse loop ik over het terrein. Echte (afgezette) plaatsen zijn er niet, maar er is voldoende ruimte. Voor het appartementgedeelte is een vlak terrein waar stroompalen staan. Alleen dat gedeelte ligt vol op de wind en ook hier waait het soms stevig. Maar vlakbij waar ik de camper had staan loopt een paadje en daar rijd ik iets naar voren, sta zelfs nog iets in de zon en mn kabels zijn net lang genoeg om stroom te kunnen pakken.

En ik sta direct naast het zwembad en ik kan bijna vanuit mn dakraam zo het zwembad in duiken ha ha.

Ook de schotel gaat mooi tussen de bomen door. En ik heb zelfs een redelijk goede internetverbinding. Helemaal geweldig.

En zoals op veel Agriturismo's het geval, is het hier ook heerlijk rustig. Ik ben trouwens ook redelijk rustig ha ha want ik ben behoorlijk kapot. Niet echt veel kilometers gemaakt maar wel veel gesprekken gehad en ook goed zaken gedaan.

Maar een bakkie senseo helpt me weer een beetje bij de positieven en dus pleeg ik nog even wat telefoontjes voor morgen. De 1e camping morgen ligt op een half uur rijden, de 2e op ruim 2 uur rijden. Met die 2e camping heb ik eerder via de telefoon en via email contact gehad en daar wil ik eigenlijk sowieso een afspraak hebben. Maar die mensen kunnen alleen morgenvroeg. Het lukt me om rond 12.00 uur af te spreken, maar dat betekent ook dat ik morgenvroeg niet veel tijd over houd. Die 1e camping kan ik wel uit mn hoofd zetten want ik moet hier eerst ook nog in gesprek.

Nou ja ... wat zei Tita Tovenaar ook altijd ? "dat we zien we morgen dan wel weer" ??

A domani !

Woensdag 7 april 2010.

Tegen 9.00 uur loop ik richting de receptie en ga opnieuw met eigenaresse Patricia in gesprek. Ruim een half uur later loop ik met een contract voor Mol Travel weer richting camper. Op www.vakantiewoningen-in-europa.nl zullen de appartementen en de kamers van het Agriturismo geplaatst worden. Voor de camping promotie maken gaat helaas niet lukken ... daar zijn ze misschien ook wel iets te klein voor ...

Voor meer informatie over deze leuke Agriturismo, kijk maar even op: www.vakantiewoningen-in-europa.nl/3058/vakantiewoning/basilicata/italie.

En nu moet ik opschieten want het is nog een flink stuk rijden. Ik red het net om voor 10.00 uur te vertrekken en even later draai ik de SS106 (die hier volledig 4-baans is) op richting Taranto. Ook dit stuk is weer prima te rijden en het wegdek is on-Italiaans ... gewoon goed eigenlijk. Taranto zal ongetwijfeld een mooie stad zijn, maar als je vanuit Basilicata aan komt rijden is het nou niet echt een leuk aangezicht. Een enorm industrieterrein met veel chemische industrie maar ook nog een "lekkere" staalfabriek. Gauw doorrijden ...

Even verder neem ik de afslag en rijd langs het Mar Piccolo (twas een klein meertje ...) richting San Giorgio en vervolgens Fraganano (wie kent het niet) en Manduria. In deze laatste plaats zie ik weer heel veel archeologische plaatsen, maar ik kan er helaas op internet niets over terugvinden. In Manduria ga ik weer richting de kust en bijna precies om 12.00 uur rijd ik Camping Porto Cesareo op. Hoe kan ik het plannen ...

De eigenaar (welke ik gisteren aan de telefoon had) is echter niet aanwezig. Huh ? Maar de receptioniste wist van mijn komst en staat me vriendelijk te woord. Het gesprek is goed en ze geeft aan dat ze voor een vermelding op Mol Travel wel akkoord gaan geven, maar voor de andere sites moet ze toestemming vragen. En op dat moment stopt er een auto en komt volgens de receptioniste "baas 2" de receptie binnen lopen: de echtgenote van de eigenaar.

De receptioniste heeft heel goed op zitten letten tijdens het gesprek want ik kan het Italiaans soms best aardig volgen en ze legt het prima uit. En dus wordt even later ook een vermelding voor www.campings.nl en www.camping.eu getekend. SUPER !

Daarna krijg ik nog een rondleiding over deze redelijk nieuwe camping en de voorzieningen zien er prima uit. De camping ligt iets verder van het strand, maar er rijdt een gratis shuttlebus ... en in de naaste omgeving liggen overigens schitterende stranden. Voor meer informatie over deze camping, kijk maar even op: www.vakantiewoningen-in-europa.nl/3051/vakantiewoning/apulie/italie

Dat hier mooie stranden zijn kom ik even later achter, sjonge jonge wat is het hier mooi:

In de verte bij de toren zie ik een camper staan en het is inmiddels al bijna 14.00 uur en ik heb wel zin in een broodje. En dus rijd ik richting de toren en vind daar een heerlijk plekje:

Dat bord kennen we trouwens in Nederland niet ... of toch wel ?

Als ik mn broodjes op heb probeer ik nog even 2 van de 3 campings (1 is open ..) te bellen. Bij 1 camping krijg ik geen contact, bij de andere kan ik pas morgenvroeg terecht. Eh ... okay.

Om 15.00 uur rijd ik Gallipoli binnen en zie al direct de camping liggen waar ik wil overnachten. Ik twijfel even, maar besluit toch nog even bij de camping langs te gaan waar ik geen contact mee kon krijgen.

En daar heb ik geluk, want in 1e instantie zie ik helemaal niemand op de camping ... vervolgens geeft een bereidwillige onderhoudsman aan dat de eigenaar of op het park is of zo terug komt.

En ja hoor ... even later is de eigenaar aanwezig en hij heeft zelfs even tijd. Da's mazzel hebben. Maar het gesprek vlot niet echt. Komt ook door het taalprobleem, maar daarnaast wil hij ook gewoon niet direct beslissen. En dus rijd ik door naar Camping La Masseria en poeh ... dat ziet er bij binnenkomst al helemaal geweldig uit. De receptie is nog dicht, maar er loopt een mannetje rond die goed Duits spreekt en de mensen netjes opvangt. Hij laat me zelfs zien waar het sanitair is, waar de camperserviceplaats is en waar ik met de camper kan staan. Dan zie ik ook dat ik niet de enige ben. Er staan in totaal zo'n 10 campers, uiteraard weer veel Duitsers en ook een paar Oostenrijkers en Zwitsers en een Italiaan.

Als ik de camper te plek heb vind ik het helemaal prima. Vanochtend goed zaken gedaan en nu een prima plek met voldoende stroom voor de senseo en ook internet werkt prima:

De knaap heeft aangegeven dat de receptie om 16.00 uur geopend is en dat ik me dan even moet melden.

Ook daar word ik heel vriendelijk te woord gestaan, maar als ik de receptioniste gevraagd heb of ik haar "mn verhaal" (over Promozione Olandese) kan vertellen merk ik dat ze af en toe tijdens het gesprek de draad kwijt is. Haar Engels blijkt toch niet zo goed te zijn. Even later komt ook hier toevallig de eigenaar binnen wandelen, maar die heeft nu geen tijd en vraagt me of ik morgenvroeg even terug kan komen. Dan kunnen ze vast ook even naar de sites kijken.

Ondertussen had ik eigenlijk al besloten om hier maar 2 nachten te blijven want als ik ga rijden wil ik onderweg nog een flink aantal campings bezoeken en dat ga ik morgen niet redden als ik eerst nog 2 afspraken heb.

En dus ga ik terug in de camper maar direct achter de laptop om nog wat dingetjes af te wikkelen. Ik heb trouwens WIFI geregeld voor een dag, want met al die presentaties voor Mol Travel kost het me behoorlijk wat MB's en bovendien is een WIFI-verbinding in de meeste gevallen ook sneller.