Mn 3e week op Sicilië. Vanaf maandag 29 - zondag 1 april 2010. Route Finale di Pollina, San Giorgio, Oliveri, Messina - overtocht - Catanzaro Marina (Zuid-Oost Calabria) inclusief slotwoord.

Maandag 29 maart 2010.

Vannacht weer prima geslapen. Nou ja prima ... Ik kon de camper gisteren niet echt goed vlak krijgen en heb nu wat last van mn rug.

Eerst het verslag even bijwerken en daarna met mn planning aan de slag. Want de volgende camping (lid van de FAITA) welke ik op mn pad tegenkom is waarschijnlijk gesloten. Dus eerst maar s even bellen. Oei ... de eigenaar is er pas zaterdag weer, daar kan ik niet op wachten. Maar er is wel iemand anders die me te woord kan staan en de camping ligt op mn route. En dus spreek ik af dat ik de camping morgenvroeg ga bezoeken. Want ik wil hier (op Rais Gerbi) eigenlijk nog een nacht blijven. Ik heb nog genoeg te doen ..

Bovendien is dit echt wel een gave plek:

Achter mij staat een grote Duitse camper en voor me staat de caravan van de Nederlanders die nu even weg zijn...

Het weer is super en het is behoorlijk warm. Oh ja ... ik heb toch nog een strandje gevonden, een heeeeeeeel klein strandje ...

Dit is trouwens mn uitzicht "de andere kant op":

Ik sta wel iets hogerop, maar ik kijk wel mooi over de kustlijn uit.

Omdat de camping hier nog een nota wilde hebben en omdat ik nog even wil informeren of ik hier nog een nacht kan blijven, loop ik nog even richting receptie. Maar in mn rug zit iets niet goed .. helemaal niet goed. Halverwege de receptie kan ik bijna niet meer blijven staan en een Italiaanse onderhoudsman van de camping rent naar me toe of het wel goed met me gaat. Die denkt zeker dat ik een hartaanval had of zo ...

Maar goed .... als ik weer iets ontspan gaat het weer, maar ik kom wel met (meters dik) zweet op mn voorhoofd bij de receptie aan.

Terug bij de camper eerst even uitpuffen ... poeh. Ik hoop toch echt dat dit alleen maar spierpijn is....

Maar goed, als ik maar kan zitten want ik blijf hier nog een daggie. Tussen de middag ga ik even een broodje eten en dan verder antwark.

Het zitten gaat gelukkig prima en mede doordat ik WIFI heb kan ik flink wat doen.

Later op de middag heb ik mn hele planning voor morgen rond. Ik had nog een camping vergeten, Camping Village Ceciro in San Giorgio. Die camping is ook nog gesloten, maar wel een FAITA lid en dus ga ik die camping ook bezoeken.

Ook die afspraak is gemaakt. De afspraak met de eigenaar van de 3e camping (Marinello) laat ik nog even open omdat ik daar toch ga overnachten.

Na het eten kruip ik nog een tijdje achter de laptop, maar ik krijg niet veel meer uit handen...

Dinsdag 30 maart 2010.

Vannacht een niet al te fijn naggie gehad. Bij het omdraaien schoot mn rug weer in de knoop en ik heb volgens mij de hele camping bij elkaar geschreeuwd. Daarna toch weer in slaap gevallen en vanochtend ging het eigenlijk best wel.

En na een lekkere warme douche voel ik me weer een hele kerel. Toen ik trouwens de deur van de camper open deed had ik het idee dat er iemand met een föhn op me gericht stond. Sjonge jonge ... wat een warme wind.

"Gelukkig" is het wel wat bewolkt want anders zou het wel heel erg warm worden denk ik.

De 1e afspraak is om 11.00 uur en dat is hier vlakbij en dus kruip ik eerst nog een tijdje achter de laptop, neem vervolgens afscheid van mn Nederlandse buren en ga rond 10.30 mn camper klaar voor vertrek maken.

Tegen 11.00 uur rijd ik van de camping en 10 minuten later rijd ik Camping, B & B en Agriturismo Lo Scoglio op in Castel di Tusa.

De camping is makkelijk te vinden want Camping Rais Gerbi (waar ik de afgelopen 2 nachten gestaan heb) heeft als adres SS113, km. 172,9 en Lo Scoglio heeft als adres SS113, km. 164. De camping ligt dus 9 km. verderop.

De route is helemaal geweldig want ik rijd steeds direct langs de kust. Ik moet alleen wel een paar keer flink remmen en 1x behoorlijk hard omdat ik het te laat zag: op een paar plekken is de weg zo verzakt dat je ineens 20 cm. naar beneden duikt. Als je niet op past klap je met alles aan de grond ...

Ook hier kun je overal goed zien dat het in januari behoorlijk slecht weer is geweest. Op sommige stukken is de rechterweghelft over een groot stuk afgesloten omdat er nog steeds puin en zand (van de berg "afgeregend") ligt.

Even later krijg ik km. 164 in de picture en de draai naar de camping kan ik net halen. Maar voor me zie ik alleen maar een gapend gat. En dus stap ik de camper even uit of het niet te steil is. Nou .. het is niet TE steil, maar wel behoorlijk steil. Want als ik even later met de camper beneden ben heb ik een deel van de spullen welke op de passagiersstoel lagen ervoor liggen.

Lo Scoglio blijkt een rustige kleine camping (deels FKK, de enige op Sicilië), direct aan het (grind)strand. Ik heb een goed gesprek met de parkmanager en hij verwacht wel dat de eigenaar (komt pas zaterdag weer) mee zal doen.

En dus begin ik even later aan de beklimming. Maar ... zoals wel s eerder aangegeven, ik ben vanuit Noorwegen wat gewend en even later rijd ik weer op de SS113.

Ik rijd nog even langs de kust door naar Santo Stefano di Camastra ... in de hoop nog een supermarkt tegen te komen (om broodjes te kopen) ... maar helaas. Even later zie ik hoog boven me de autostrada al weer liggen:

(zo van beneden lijkt het wel een achtbaan ha ha)

En dus draai ik even later de snelweg weer op. Dat gaat hier trouwens vaak heel vreemd. Het is dat ik mn navigatiesysteem heb anders raak je echt de draad kwijt. Ik moet nu bijv. richting Messina, dus vanaf de kust naar de "linkerkant" .. maar ik draai eerst een tunnel in, krijg vervolgens een afsplitsing naar zowel Palermo/Messina, draai weer een tunnel in, krijg de tolpoortjes, vervolgens weer een stuk tunnel en direct na de tunnel draai ik de weg op richting Messina. Sjonge jonge...

De snelweg is ook hier prima te doen, al liggen er hier op dit stuk behoorlijk wat tunnels waarvan enkele niet echt goed verlicht zijn. Maar de uitzichten onderweg (als je niet in de tunnel rijdt ...) zijn zeer gaaf:

En even na 13.00 uur neem ik de afslag bij Patti en rijd weer richting de kust. Even verder bereik ik San Giorgio waar ik weer op een heel vervelend plekje moet lunchen:

Sjonge jonge ... wat is het hier mooi ! En heeeeeerrrrrlijk rustig. EN GIGA WARM ! Pffff .... ik zag zonet dat het hier (tis nu wel volop zon) 26 graden is.

Tegen 14.00 uur rijd ik richting de camping en dan pas kom ik erachter dat ik nagenoeg voor de camping heb staan lunchen ha ha. Maar het hek is gesloten en dus rijd ik even verder om te keren en parkeer de camper vervolgens stijf voor het hek (anders sta ik op de weg) en wacht op de eigenaar.

Maar ja ... 14.00 uur in Italie is niet altijd 14.00 uur. Ik heb maar 1 telefoonnummer van de eigenaar en die is van de camping. Ik besluit te wachten tot 14.15 uur en daarna iemand van de FAITA te bellen om een mobiel nummer. Maar precies om 14.15 uur komt eigenaar Andrea eraan lopen. En ik kan het niet goed uitleggen waarom ... maar het klikt gelijk. Ongevraagd laat hij mij de mobilhomes en bungalows zien (hij weet waarvoor ik kom) en ik moet zeggen ... dat ziet er allemaal prima uit. De camping ligt dus (bijna ...want gescheiden door de boulevard) direct aan het strand, beschikt over een zeer fraai zwembad en veel bungalows.

Helaas ... ook hier weer een spoorlijn die direct achter de camping langs loopt. Sterker nog ... halverwege de rondleiding bedenk ik me dat ik helemaal nog geen campingplaatsen gezien heb. Eigenaar Andrea begint te lachen en even later lopen we door een tunneltje onder het spoor door en staan we op het campinggedeelte. Met dus een eigen ingang. Heeeel apart.

Terug bij de receptie gaan we over tot zaken en ook hier sluit ik weer het maximale af. Dus het volledige pakket wat ik de FAITA aangeboden heb en bovendien weer een vermelding voor Mol Travel.

Kijk maar even op : www.vakantiewoningen-in-europa.nl/3047/vakantiewoning/sicilie/italie voor meer informatie. Zoals wel vaker hier op Sicilië is het na gedane zaken "goed koffie drinken" en omdat de camping nog gesloten is lopen we naar het restaurant iets verderop. Ik blijf dat leuk vinden ....

Maar goed, uiteindelijk zit ik pas om 15.30 uur weer achter het stuur. Gelukkig is mn eindbestemming niet zo ver rijden, maar omdat ik er voor kies om de kustweg SS113 te blijven volgen doe ik er wat langer over. Want de kustweg ontpopt zich tot een echte bergetappe, maar het is wel een geweldig mooie route ! Onderweg krijg ik ineens dit in het vizier:

Dichterbij zie ik op de borden dat het gaat om "Tyndaris" ... en dus even opgezocht op internet:

Bron: Wikipedia --> De slag bij Tyndaris was een zeeslag in de Eerste Punische oorlog (wie kent het niet ...) die plaatsvond voor de kust van Tyndaris in 257 voor Chr. Tyndaris was een Siciliaanse stad, gesticht als een Griekse kolonie in 396 voor Chr. en bevond zich op het kust-hoogland uitkijkend over de Tyrrheense Zee in de Golf van Patti.

Maar mooi is het zeker ... als ik even later aan de afdaling begin zie ik pas hoe het hoog op een rots ligt:

En ik zie ook - ver beneden me - mn eindbestemming van vandaag: Camping Marinello in Oliveri:

Het uitzicht is echt geweldig:

Even later duik ik weer naar beneden en binnen no-time sta ik bij de receptie van de camping. Daar is de eigenaar gelukkig niet aanwezig ....

Want het is nog steeds behoorlijk warm en ik vind het eigenlijk wel prima voor vandaag. Als ik op zoek ga naar een plekje heb ik even het idee dat ik in Zeeland beland ben ... sjonge jonge wat een Duitsers ... niet normaal. Er staan volgens mij iets van 25 caravans en campers waarvan 1 Deen. En nu dus 1 Nederlander.

Ik vind een mooi plekje, probeer internet, krijg direct via de telefoon een boeking welke ik mooi direct kan verwerken en besluit de eigenaar te bellen (diens mobiele nummer heb ik wel). Die wil vanavond om 19.00 uur nog wel afspreken, maar ik geef m aan dat het mij morgenvroeg beter uit komt....

Tijd voor een bakkie senseo ! en even bijkomen in de schaduw. Daarna even een rondje over de camping en vervolgens met het eten aan de slag wat vandaag bestaat uit een aantal geweldig lekkere pannenkoeken.

Daarna nog even mn verslag bijwerken en dan vind ik het wel goed.

Woensdag 31 maart 2010.

Pfff .... de oplopende temperatuur brengt helaas ook narigheid met zich mee. Vannacht flink in de weer geweest met een aantal maffia-muggen....

Maar om 8.00 uur sta ik weer fris naast mn bedje. Ik kruip even achter mn laptop en ga rond 9.15 uur richting receptie. Uiteraard moet ik weer even wachten, maar even na half 10 is eigenaar Nanni Greco gearriveerd.

Het contract voor zijn camping (opnieuw het maximale pakket) is vrij snel geregeld - maar hij was dan ook 1 van de promotors - en hij belt "nog wat rond".

Voor meer informatie over de bungalows op deze camping, kijk maar even op: www.vakantiewoningen-in-europa.nl/3048/vakantiewoning/sicilie/italie

Tijdens 1 van de telefoongesprekken geeft hij aan dat ik vanochtend nog terecht kan bij een camping iets verderop. Die is echter gesloten en ik had dat eigenlijk morgen in de planning zodat ik vandaag nog wat andere campings hier zou kunnen bellen. En dus wuif ik het weg ... klinkt lekker arrogant he ? ha ha.

En ik moet via de mail nog een aantal contracten naar FAITA campings toesturen. Dus ik heb de tijd vandaag wel nodig. Ik bedank de eigenaar voor de moeite en ga terug richting de camper.

Op dit moment (donderdagmorgen 11.00 uur) doet mn Duitse buurman met een flinke camper van 7 meter verwoede pogingen zn camper van de plek te krijgen. Ondanks dat er 2 man achter de camper staan aan te geven dat hij niet verder achteruit moet rijden is hij al tot 2x toe tegen een boom gereden. De 2e keer knalde zn hele achterlicht-blok aan gort. En hij blijft maar draaien. Op een gegeven moment kan ik niet langer rustig blijven zitten. Dus loop ik er naar toe hoe hij beter kan draaien, maar nee hoor ... eigenwijze Duitser ha ha.

Vanochtend heb ik nog een aantal FAITA campings gebeld en dus kan ik na de middag nog een aantal contracten opmaken. En nog een aantal voorstellen maken.

De rest van de middag zit ik dan ook achter de laptop, klets later op de middag nog even met een Duits stel wat schuin achter me staat. Ze hebben hier een jaarplaats en in elke vakantieperiode vliegen ze hier even naar toe. Ik verbaasde me al over het feit dat er 3 kleine jochies aan het rond rennen waren. Maar die hebben dus nu (2 weken) vakantie vanwege Pasen.

Aan het eind van de middag ga ik s even wat anders eten dan nasi, aardappels, spaghetti, pannenkoeken of macaroni. Want vandaag ga ik Moussaka maken. Een Kn ... wereldgerecht (ik mag geen reclame maken ..).

Helaas moet dat behoorlijk lang in de oven (helaas 1: vanwege de warmte hoeft het niet, tis hier warm zat; helaas 2: ik heb eigenlijk wel honger ..) en dus zit ik pas tegen 20.00 uur aan mn maaltijd. Maar wel heeeeeeel erg lekker !

Donderdag 1 april 2010.

Vandaag ga ik weer op pad en omdat ik geen idee heb hoe de volgende camping eruit ziet ga ik me vanochtend hier nog even douchen.

Mn eindbestemming vandaag is Camping Il Peloritano in Rodia vlakbij Messina. Gisteren heb ik even gebeld en de camping is open. Dan wil ik daar nog 1 nacht staan en dan vrijdag weer oversteken naar het vasteland. En omdat het maar iets meer dan een half uurtje rijden is, kruip ik eerst nog even achter de laptop.

Tegen 10.00 uur maak ik de camper klaar voor vertrek en rijd nog even naar de camperserviceplaats. Zoals zo vaak is die ook weer op een lekkere plek en ik moet eerst doorrijden, keren en kan dan de serviceplaats oprijden. Ook over de waterslang is niet nagedacht, die is 2 meter lang. Tja ... daar kun je dus niets mee. Gelukkig heb ik altijd een slang bij me want ik moet toch weer even flink wat water inslaan.

Om 10.30 uur rijd ik van de camping en kom toevallig de eigenaar nog tegen. Ik bedank m nog een keer voor zn hulp en het verblijf en ga richting Messina. Ik twijfel nog even of ik de kustweg zal pakken, maar die loopt pas na Milazzo echt direct langs de kust. En dus pak ik de autostrada, neem bij Rometta de afslag en worstel me Villafranca Tirrena door. Hoezo worstelen ? Nou ... de weg gaat dwars door de stad en aan 1 kant staan allemaal auto's. Als ik een auto tegen kom kan die nog wel passeren, maar een kleine vrachtauto al niet meer. En dus is het weer flink passen en meten soms. Ik begrijp echt niet dat ik nog geen schade heb ....

Even na 11.00 uur rijd ik Camping Il Peloritano op. Althans ... ik sta er vlak voor en krijg dan ineens dit voor me:

Toch maar even kijken hoe diep dat is ... Normaal schrijf je dan "droge rivierbedding" maar hier stroomt het toch flink over de "weg". Maar het valt mee al wil ik niet weten hoe dat er aan toe gaat als het flink begint te regenen.

Op de camping staan 2 campers, maar er is niemand te bekennen. Bij het huis naast de receptie tref ik alleen maar een herdershond aan, maar die ligt gelukkig aan de ketting. Eh .. gelukkig voor mij dan he !

Ik loop terug naar de camper en probeer met mn "Italiaanse" telefoon (WIND) te bellen. Maar dan zie ik dat ik hier helemaal geen bereik heb. Dus mn "Vodafone" telefoon erbij gepakt en daar zie ik maar 1 zielig streepje bereik. Oei ...

Wil ik hier wel overnachten ? Want achter internet kan ik dan waarschijnlijk weinig doen en bovendien kan ik ook geen Italiaanse campings bellen. En ik heb nog de hele middag....

Ik besluit verder te gaan. En dus krijg ik even een flashback naar 12 maart. Ook toen was ik de rond de middag bij een camping "aan de overkant", vond dat niks en ben toen ook maar overgestoken. En nu is het weer hetzelfde.

In Messina aangekomen is het weer een gigantische puinhoop. Het kost me vanaf de snelweg ruim een half uur om bij de veerboot te komen. Ook daar is het behoorlijk druk, maar even later kan ik de boot oprijden. Vlak voordat je de boot oprijdt wordt je kaartje ingenomen. Op 12 maart heb ik "aan de overkant" een retourtje gekocht en dus geef ik de man mn kaartje. Hij kijkt er bijna niet naar, dus ik rijd op ... maar na een paar meter roept ie me terug. Huh ? Timbre .. Timbre .. roept ie. Oh jee ... da's een stempel weet ik van het tekenen van de contracten ha ha.

Ik doe net of ik m niet begrijp en probeer door te rijden, maar dan begint ie nog harder te schreeuwen. Ik moet terug naar de ingang, daar mn kaartje laten stempelen ... waarvoor ? geen idee ! Dus ik gauw terug met de camper, draaien, richting het kantoortje, kaartje laten stempelen, vlug weer naar de boot en pffff.... ik kan er nog net op. En ik ben nog niet uit de camper of we varen al. Poeh !

Sjonge jonge ... dat moet je ook maar weten. Nou goed ... misschien een tip voor andere Sicilië gangers ...

Op de boot ga ik even eten onder het genot van een bakkie Italiaanse leut, maak nog even foto van de haven van Messina:

waar een werkelijk enorm cruiseschip ligt. En dat is te zien in de stad. Overal lopen grote blanke mensen rond. Waarschijnlijk Engelsen of Amerikanen ha ha.

Ca. 20 minuten later varen we de haven van Villa San Giovanni in:

Ook daar is het een enorme puinhoop. Af en toe komen er 4 veerboten tegelijk aan en die braken dan tig voertuigen uit die allemaal dwars door de stad moeten. Om te voorkomen dat het helemaal vast loopt staan op meerdere kruispunten agenten het verkeer te regelen. Want als ze dat niet zouden doen, zou het verkeer tot op de boten vastlopen denk ik.

Eenmaal weer op de snelweg kijk ik nog een keer richting Sicilië ... tja ... kom ik daar nog een keer weer ? Wat een mooi eiland ! (slotwoord volgt nog ...)

Het stuk wat ik nu ga rijden had ik dus eigenlijk voor morgen gepland, maar gelukkig al voorbereid. Ik heb heel lang zitten dubben of ik "linksom" over de snelweg (richting Salerno / Napels) zou gaan of "rechtsom" langs de zuidkust van Calabrië. Dat laatste was eigenlijk mn bedoeling, maar ik kwam erachter dat op het hele stuk maar 1 camping (waarschijnlijk) open is.

De eerstvolgende geopende camping (aan de oostzijde van Calabrië) ligt bij Catanzaro Marina, vanaf Villa San Giovanni zo'n 2 uurtjes rijden. Rechtsom is de route veel mooier, maar ook veel langer en omdat ik de overtocht en deze rit eigenlijk voor morgen "de gehele dag" gepland had, besluit ik nu toch maar de snelste en kortste route te pakken. Dit stuk snelweg heb ik 3 weken terug ook gedeeltelijk gereden en ze zijn nog steeds met elke cm. wegdek aan het werk. Sjonge jonge ..

Even voor Pizzo heb ik ineens een geweldig uitzicht:

Ik bedenk me dat ik nu over het stuk rijd wat ik toen (hoog boven me) op de foto gezet heb. Zie verslag van 10 maart jl. Toen was het weer trouwens behoorlijk slechter.

Mn bedoeling is om bij Lamezia de afslag richting Catanzaro te nemen, maar dan ineens beginnen er allemaal lampies te branden "stop stop". Ik schrik me het apenzuur, doe direct de alarmlichten aan en kan nog net voor een vrachtwagen naar rechts (kzat op de linkerbaan) en vervolgens de vluchtstrook op. Hier is gelukkig een vluchtstrook !

En ik sta nog maar net stil of de motor slaat af. Wat nu ? Ik kan hier niet blijven staan, veel te gevaarlijk. Dus ik start toch de motor maar weer en de lampies komen niet weer terug. Iets verder neem ik de afrit en aan het einde van de afrit zit een grote politiepost waar ik even het terrein op rijd.

Toch maar even kijken wat dat nu betekent en even naar de garage in Nederland bellen. Die geven aan dat het waarschijnlijk een storing in het inspuitsysteem geweest is. Als de lampies weer gaan branden moet ik op zoek naar een garage.

De rest van de rit kijk ik angstvallig naar mn dashboard, maar "ze komen niet terug". Onderweg naar Catanzaro gooi ik de tank nog even vol want ik niet precies hoe het zit met de openingstijden rond Pasen. En dan kan ik in ieder geval weer vooruit.

Rond 16.00 uur rijd ik Camping Cammello Grigio op. De receptie is gesloten maar op de camping vind ik iemand die zelfs Italiaans niet lijkt te begrijpen. Er komt iemand anders bij en die vertaalt mijn Italiaans. Het moet niet gekker worden...

Hij is gelukkig niet de eigenaar. Die komt morgenvroeg. Dus informeer ik of ik hier kan blijven. Geen probleem ! Hij wijst me de weg en dan ineens sta ik zo'n beetje op het strand. Het is wel een beetje een rommeltje, maar het uitzicht is geweldig !!

Iets later heb ik de camper nog iets verplaatst want ik stond wel heel erg veel in de wind. Nadeel was wel dat ik "de zon moest opgeven". Maar ik sta nu wel wat in de luwte. (ien-e-lijte).

En !! de senseo doet het, de schotel gaat tussen de bomen door en mn internetbereik is maximaal. Helemaal super !!

Voor vanavond staat Moussaka 2 op het programma. Deze keer smaakt het wel heel bijzonder want ik kijk nu natuurlijk op Griekenland uit. In de verte dan he ! Eh ... heeeeeel in de verte ha ha.

De rest van de avond zit ik achter de laptop en bereid ik me vast voor op mn reis van morgen. Want het schuift nu allemaal 1 dag op en zover had ik nog niet vooruit gekeken. Ik zit ook nog een beetje te kijken hoe ik het rond Pasen doe.

En ik moet natuurlijk een leuk plekje hebben voor het weekend.

Slotwoord Sicilië:

Mn bedoeling was om maximaal 2 weken op Sicilië te blijven, het zijn er 3 geworden. Deels omdat het zakelijk goed ging en deels omdat het zo'n geweldig mooi eiland is. En dan heb ik het mooiste nog niet eens gezien. Zo had ik eigenlijk wel de vulkaan Etna willen bezoeken en ook het mooie stadje Taormina. Waarom niet ? Ten eerste omdat iets alleen bezoeken me gewoon niet altijd trekt en ten tweede omdat ik me er in sommige gevallen niet de tijd voor gun.

Maar onderweg krijg je genoeg van de schoonheid van het eiland mee. En ook van "de schoonheid van de mensen hier". Want de mensen zijn echt supervriendelijk. In het verkeer zullen ze nooit mn vrienden worden, maar de mensen hier op het eiland zijn warm en gastvrij. Uiteraard weten ze ook hoe belangrijk het toerisme voor hun eiland is, maar om het daar nou alleen op te gooien zou niet eerlijk zijn. Mensen helpen je ongevraagd en zijn uiterst behulpzaam.

Ik kreeg echter laatst de vraag wat ik nou mooier vond, Sardinië of Sicilië ? eh ... een combinatie mag zeker niet ? Wat mij direct opvalt is het feit dat er op Sardinië en veel meer en mooiere stranden zijn. Dat heeft natuurlijk ook met vulkanisme te maken waardoor er soms wel stranden zijn, maar dan bedekt zijn met grijs/zwart zand. Niet echt aanlokkelijk om op te gaan liggen zonnen. Sardinië is ook veel lieflijker dan Sicilië, het komt op mij meer over als "het platteland" en Sicilië "als de Randstad". Zeker aan de kust rond de grote steden Palermo, Messina en Catania is het ontzettend druk. Dat is op Sardinië alleen bij Cagliari het geval.

Het maakt bovendien verschil wanneer je naar de eilanden toe wilt. Ik was van medio - eind februari op Sardinië en dat was duidelijk te vroeg. Overwinteren is qua weer en temperatuur best mogelijk, maar er is gewoon nauwelijks wat open. Maar vanaf 1 maart zijn er wel meer campings open en begint het toerisme langzaam op gang te komen. Dus misschien moet het antwoord op de vraag wat ik nou mooier vond als volgt zijn: Als je wilt overwinteren zou ik zeker voor Sicilië gaan, als je in het voor- of najaar naar een eiland wilt zou ik de voorkeur geven aan Sardinië.

Daarnaast speelt mee wat je interesse is, als je van cultuur en historie houdt kun je beter kiezen voor Sicilië. Als je van rust, natuur en prachtige stranden houdt zou ik zeker kiezen voor Sardinië.

Zakelijk was voor mij Sicilië duidelijk interessanter. Dat komt natuurlijk ook doordat er op Sicilië meer campings geopend waren en ik in veel gevallen direct tot zaken kon komen. Op Sardinië ligt het balletje bij de FAITA en daar is nog niet veel uitgekomen. Op Sicilië was het verzoek van de FAITA om direct contact met de campings te leggen en het feit dat il Presidente het voorstel met een positief advies vooruit stuurde heeft me geen windeieren gelegd. Niet alleen heb ik tot nu toe 13 contracten (met een totaalbedrag van EUR 4.000) voor Recreatie Media (campings.nl) af kunnen sluiten, ook op Mol Travel is Sicilië in 1x op de kaart gezet. In totaal staan er nu - kijk maar s op: http://www.vakantiewoningen-in-europa.nl/vakantiehuizen/italie/sicilie - 18 accommodaties op en er moeten sowieso nog 3 geplaatst worden. In totaal heb ik op Sicilie voor Mol Travel voor EUR 1.165 aan contracten afgesloten. En dat had ik echt niet gedacht !

Nog even over de campings: die zijn me eerlijk gezegd wat tegengevallen. Ik wist dat er op Sicilië veel overwinterd werd en dan valt het aantal faciliteiten op de campings tegen. Maar onbewust vergelijk je het ook met Spanje en Zuid-Portugal en dat is eigenlijk niet eerlijk. De campings daar zijn veel groter en bovendien bijna allemaal vol. Dan is het bijvoorbeeld ook geen probleem om het zwembad te openen of om een restaurant te openen. Maar wat ik niet begrijp (op Sicilië) is dat sommige campings er ook niets van maken. Ik vind dat als je continue 25 combinaties op je camping hebt staan, dat je in ieder geval kunt zorgen dat er 's morgens brood is. Of je dan even een minimarkt op de camping opent of je laat een bakker komen, maar regel in ieder geval iets.

Ook de mensen welke ik op Sicilië ben tegengekomen (toeristen) zijn "van een ander slag" als de mensen welke je over het algemeen tegenkomt. Hier komen toch wat meer de avonturiers, mensen die wat willen doen en bezichtigen en mensen die gewoonweg de drukte van "overwinter-Spanje" ontlopen. Oh ja ... nog even dit: zowel op Sardinië als Sicilië heb ik me geen moment onveilig gevoeld. Bij sommige plaatsen kreeg ik wel het advies mee om op te passen, maar gek genoeg wordt hier schijnbaar niemand beroofd en hoor ik wel steeds verhalen over mensen die in Spanje overvallen en beroofd zijn.

Maar goed ... ik ben nog niet thuis ha ha ... AFKLOPPEN.

Slotadvies: of je nou wilt overwinteren op Sicilië of gewoon het eiland wil bezoeken: het is meer dan de moeite waard ! Neem er wel de tijd voor want er is ontzettend veel te zien en het eiland is groter dan menigeen denkt. Alleen de kustlijn is al 1.000 km. lang ! Qua campings is in het noorden meer te beleven en daar zijn ook de mooiste stranden. 1 positieve uitzondering in het zuiden: Camping Scarabeo ! Zeer zeker een aanrader !