Route Port Grimaud - Ste. Maxime - St. Aygulf - Frejus - Roquebrune sur Argens - le Muy - Frejus. Zaterdag 22 - vrijdag 28 september 2007.

Zaterdag 22 september 2007.

Al om 7.45 uur gaat de wekker en dan merk ik pas dat het behoorlijk fris is....

Gek eigenlijk, overdag kun je bijna niet in de camper zijn, ondanks dat ik de screens aan de zonkant steeds dicht heb en bijna alle dakramen open is het echt bloedheet. 's avonds koelt het langzaam af maar in de nacht gaat de temperatuur behoorlijk naar beneden. Is eigenlijk wel aangenaam zo.

Tegen 8.30 uur meld ik me bij de receptie, maar ik moet even wachten omdat het gesprek voor mij uit loopt.

Het gesprek met Alban (geen dr.) loopt goed maar door de drukte wil hij even een paar weken bedenktijd. Ik verwacht eerlijkgezegd dat dit wel door gaat. Want hij liet doorschemeren de prijzen niet hoog te vinden en dat is toch vaak het struikelblok.

Terug bij de camper eerst maar s een bakkie en daarna met mn verslag aan de gang. Hopenlijk is het te zien. Ik heb namelijk de achtergrond en het lettertype wat veranderd en wil uiteraard mn hele site nu zo wijzigen.

Rond 10.30 komt het zonnetje erdoor en een half uur later is het al weer flink warm. Dus ..... op naar het strand. Ik heb een boekje mee van Ruud Benard, oftewel Ruud van Big Brother, getiteld ...ik laat me niet gek maken ! Deze heb ik van een kennis gekregen en het leest wel lekker weg. Een beetje simpel dat wel, maar op het strand past het wel ha ha.

1,5 uur later vind ik het wel even prima en ga richting camper om even wat te eten en nog even wat mailtjes te verwerken.

Rond 15.00 uur weer richting strand. Het is echt prachtig hier ! Omdat de zee toch wel heel uitnodigend is en het mij apart lijkt om richting St. Tropez te zwemmen neem ik even een duik. De sleutels van de camper geef ik even aan mn Duitse buren die toevallig iets verder op het strand liggen. Hij vraagt me nog of ie zo start of dat ie nog een code moet intoetsen ha ha.

Tussen de kust van Port Grimaud en de haven van St. Tropez liggen opnieuw een aantal flinke schepen. Mooie maar ook foeilelijke schepen. Bij 1 heb ik zelfs het idee dat het een vrachtschip is, maar het blijkt een luxe motorjacht te zijn ...

Tegen 17.30 uur vind ik het wel genoeg en ga richting camper. Inmiddels is de temperatuur heerlijk. Maar ik wil toch mn site nog even wat gaan bijwerken.

Daarna even eten. Maar inmiddels is het al donker en buiten met het buitenlicht van de camper aan eet ik mn macaroni, uiteraard met satesaus.

De afwas laat ik even voor wat het is, want ik wil eerst even naar Paul de Leeuw kijken. Later op de avond uiteraard voetbal en om 23.30 uur heb ik naar een concert gekeken van Coldplay ... .wauw !!!! echt helemaal geweldig.

Zondag 23 september 2007.

Om 8.15 uur sta ik al af te wassen want dat moet nodig s gebeuren. In een camper wordt je daar al snel mee geconfronteerd want op een gegeven moment kom je borden of kopjes tekort of kun je gewoon je kont niet meer keren. Gelukkig heb ik een grote douche ha ha.

De bedoeling is om later op de ochtend naar het strand te gaan, maar eerst is het nog niet warm genoeg en dus begin ik met het aanpassen van mn site. En voordat ik het in de gaten heb is het al 11.30 uur en vind ik het eigenlijk niet meer de moeite om voor het eten naar het strand te gaan. Dus ga ik afwisselend met mn site aan de slag en daarna weer even lekker buiten lezen.

In het boek van "knuffelaar" Ruud lees ik "'s avonds laat hadden we het vaak nog over voetballers van vroeger, zoals Frits Flinkevleugel, Nonne de Wit, Kalle Oranen, Aad Koudijzer, Frits Soetekouw en Abe van der Ban". Van de meesten had ik tot begin dit jaar nog nooit gehoord, totdat ik in maart op een camping in Portugal met een man aan de praat raakte en we het over voetbal kregen. Hij vertelde dat hij o.a. bij Ajax, PSV en Heracles (welke hoort niet in dit rijtje thuis ha ha) had gevoetbald. Waarop ik m uiteraard vroeg hoe hij dan heette. En dus vertelde hij met enige trots dat hij Frits Soetekouw heette .. maar die trots was snel verdwenen toen ik geen blijk van herkenning gaf. Hij schatte mij zeker ouder in ha ha.

Na het eten is het me eigenlijk te warm om in de zon te liggen en dus doe ik nog effe kalmpies an.

Maar rond 14.00 uur is het niet meer uit te houden in de camper. Op naar het strand ! Dat is toch wel genieten dat je het strand zo naast de deur hebt.

Tegen 17.00 uur vind ik het wel welletjes en wordt het overigens ook iets bewolkt.

Nog even nablussen bij de camper en daarna met het eten aan de slag. Uiteraard even voetbal kijken en daarna de komende dagen s even voorbereiden. Want morgen ga ik weer verder. En volgend weekend wil ik met "Frankrijk" stoppen. Dan ga ik me voorbereiden op Italie en steek ik de grens over.

Maandag 24 september 2007.

Elke ochtend hier op de camping ben ik 's morgens even het strand opgelopen. Heerlijk is het er dan:

Bij de camper ga ik nog even achter de laptop zitten en rond 9.30 uur maak ik me klaar voor vertrek. Nadat ik afscheid van mn Duitse buren heb genomen (ze zwaaien me zelfs uit ha ha) reken ik af bij de receptie. Dit keer lukt het me niet om gratis te overnachten (is toch een week goed gegaan) maar hoef slechts EUR 24 te betalen voor 3 nachten inclusief stroom. Toch niet gek voor deze mooie camping. Voor mij hoeft al die poppenkast (zoals een kermis op de camping) niet, maar voor gezinnen lijkt me dit in het hoogseizoen wel een fijne camping en ook in het voor- en naseizoen is het hier met dit weer en een strand voor de deur heerlijk vertoeven.

Ik haal nog even een baguette voor onderweg en sluit dan aan in de rij richting St. Tropez. Want ik ga nog even iets "terug" om nog een camping te bezoeken. Dat is niet echt succesvol omdat de camping tot een groep behoort. Ik krijg het verzoek om met de groep contact op te nemen en krijg een naam van een contactpersoon mee (heel belangrijk !)

Daarna begeef ik me weer in de drukte rond St.Tropez en erger me opnieuw aan de opdringere ruitenwassers. Bij de verkeerslichten wemelt het van die gasten en ze beginnen ongevraagd je voorruit te wassen. En ook als je aangeeft dat je er geen prijs op stelt gaan ze gewoon door en houden vervolgens hun hand op.

Dit keer had ik geluk, het licht sprong op groen ha ha.

Op de volgende 2 campings tref ik niet de juiste personen en laat ik mn voorstel achter. Daarna kom ik door Ste. Maxime. Wauw... wat is het mooi hier. Overal prachtige huizen, parken en mooie stranden. Alleen die drukte he ! Trouwens ... het verkeer op het gehele stuk van Ste. Maxime tot iets voor St. Tropez (zo'n 11 km.) stond nagenoeg stil. Voor de duidelijkheid .. het is nu eind september. Ik kan me het bijna niet voorstellen dat het hier in de zomer nog drukker is.

Ik ben al een tijdje naarstig op zoek naar een plekkie om even wat te eten, maar overal staan hier verbodsborden voor campers. Nagenoeg alle parkeerplaatsen zijn afgeschermd met een 2 meter hoge balk en ook parkeren langs de weg is niet toegestaan. Dus nog maar even verder.

Op camping Au Paradis des Campeurs in Les Issambres doe ik bijna zaken. Bijna ...

Naast de camping ligt trouwens een behoorlijk grote camperplaats. Ik weet niet precies de prijzen maar het is niet goedkoop. De naam is natuurlijk wel heel leuk:

Tussen Les Issambres en St. Aygulf vind ik eindelijk bij een aantal andere campers een plekje om even wat te eten. Met zicht op het strand en het geruis van de golven geniet ik van een verse baguette. Omdat het nog steeds "tussen de middag" is ga ik ook nog even achter de laptop zitten maar de verbinding valt steeds weg.

Dus op naar St. Aygulf. In het gebied tussen St. Aygulf, Roquebrune- s.Aregens, Frejus en St. Raphael liggen maar liefst 17 campings die ik wil bezoeken. Omdat dit gebied niet zo groot is, stap ik nu over op een andere "bezoekregeling". Als ik de juiste persoon niet te pakken krijg maak ik een vervolgafspraak.

Op de 1e camping in St. Aygulf moet ik nog een half uurtje wachten voordat de receptie open gaat. En dan blijkt de eigenaar niet aanwezig. Maar morgenvroeg kan ik m bellen. Op de volgende camping, een paar kilometer verder, wil ik overnachten. Als ik me meld bij de receptie blijkt de Belgische eigenaresse net vertrokken .. en ze komt over 10 dagen pas terug ... shit.

Als ik deze "ACSI-card camping" op rijd valt mn mond open van verbazing. Het is een behoorlijk grote camping met ca. 500 plaatsen en de camping is voor ongeveer 2/3 bezet. Maar het grootste gedeelte daarvan is Nederlands. Ongelooflijk. Een ruwe schatting: zo'n 250 Nederlandse caravans en campers.

Ook mijn buren zijn - uiteraard - Nederlanders (Friezen) en die staan hier, zoals volgens mij wel meer, al 4 weken.

De rest van de avond werk ik mn verslag bij. Zo .. die is nu helemaal aangepast.

Dinsdag 25 september 2007.

Al om 8.00 uur gaat de wekker maar pas om 13.30 uur vertrek ik van de camping. De hele ochtend ben ik zo'n beetje bezig met van alles en nog wat. Voorbereiding van de te bezoeken campings (met name in volgorde zetten en dus weet waar de campings ongeveer liggen), afwikkelen van mailtjes want het is ineens weer behoorlijk druk met boekingen en ook het verwerken van boekingen.

Zo word ik gebeld door iemand die een villa in Zeeland wenst te boeken. Als ik aangeef dat de desbetreffende villa niet meer beschikbaar is en hem een ander type adviseer, vraagt hij waar hij deze kan zien. En aangezien de klant ook achter internet zat ben ik samen met hem richting www.moltravel.nl gesurfd.

De klant reageerde vervolgens met "dus ik kan ook via deze site boeken ?". Toen ik dat bevestigde wist hij genoeg ... Een half uurtje later kreeg ik de bevestiging binnen dat hij geboekt had.

Uiteraard had ik wel even met de camping overlegd of het goed was dat ik later weg ging, maar dit was geen probleem.

Rond half 2 neem ik afscheid van mn buren en rijd richting uitgang om vuil water te lozen en schoon water te tanken. Daarna even afrekenen bij de receptie en vervolgens richting Frejus. Iets boven Frejus (niet aan de kust dus ..) liggen flink wat campings waarvan ik er 7 wil bezoeken. Maar voordat ik bijna bij de 1e camping ben word ik "bijna aangehouden" door de politie. Dat klinkt wat vreemd maar het ging ook een beetje raar. Ik werd ingehaald door een politiemotor die zonder om te kijken wenkte om hem te volgen. Maar toen ik om keek zag ik half naast me nog een politiemotor rijden. Ik nam dus aan dat hij z'n collega bedoelde want die reageerde ook direct.

Maar toen wenkte de 1e politieman nog een keer en keek dit keer wel om. Maar ja .. met zo'n helm op kun je nog niet goed zien waar hij naar kijkt en toen mn navigatiesysteem zei van "hier rechtsaf" wist ik niet hoe snel ik rechtsaf moest gaan. Ik heb nog een paar keer in de spiegel gekeken maar direct na de afslag moest ik nog een keer afslaan .. dus ... net als in een achtervolgingsscene ha ha.

Rond 17.00 uur heb ik alle campings bezocht .. zonder direct resultaat. Bij 1 camping heb ik vrij lang in gesprek gezeten en de manager had bij wijze van "de pen om te ondertekenen al in de hand" .. maar het ging net niet door. Wat wel grappig te vermelden is --> deze camping, camping la Pierre Verte komt eind november op de tv. Het programma Campinglife is er afgelopen zomer opgenomen en dat wordt eind november uitgezonden.

Bij enkele campings trof ik niet de juiste mensen en bij 1 camping werd mij verzekerd dat ik "vandaag of morgen" teruggebeld zou worden. Nou .. met Fransen kun je dat dus wel shaken ..

Tijdens het bezoeken van de campings bedenk ik me dat het misschien wel handig is als ik vanavond toch weer naar dezelfde camping terug ga waar ik afgelopen nacht gestaan heb. Ten eerste weet je dan wat je hebt (mooie plek, leuke buren, tv ontvangst, schone toiletten) maar ten tweede heb ik morgenvroeg om 10.00 uur een afspraak vlakbij die camping en dan hoef ik morgenvroeg niet heel Frejus weer door (drukte .. pfff)

Voordat ik Frejus uitrijd bezoek ik camping Domaine le Colombier voor de 2e keer. Eigenlijk gewoon op basis van mn gevoel dat zegt dat ik hier kans maak. Als ik de receptie binnen kom reageert de receptionist direct dat de eigenaar geinteresseerd is en me morgen graag wil spreken. Of ik om 11.30 uur kan ? ... tuurlijk !

Toch nog met een min of meer voldaan gevoel ga ik weer terug naar camping le Pont d'Argens in St. Aygulf. De receptioniste moet wel lachen als ze me weer ziet en ook mn buren op de camping verwelkomen me. Alsof ik thuis kom ha ha. Hetzelfde plekje is nog vrij. Zo .. nu eerst maar s een lekker bakkie senseo. Ik dwing mezelf om even buiten te gaan zitten en ga ondertussen even wat lezen. Dan bedenk ik me dat een foto van dit plekje ook wel leuk is voor mn verslag:

Daarna etten, met mn mailtjes aan de slag en om 21.30 uur las Vegas. Daarna even de samenvattingen van de beker en het mooie bericht dat Pranjic verlengd heeft bij Heerenveen en daarna gaat het licht uit ..

Woensdag 26 september 2007.

Al om 7.30 uur gaat de wekker... Want ik wil me nog even douchen, ik moet nog afwassen en ik was gisteren nog vergeten om nieuwe Franse contracten te printen. Dat laatste klinkt niet veel werk maar in een camper heb je natuurlijk de printer niet gewoon op een buro staan ..

Vlak voor vertrek krijg ik nog een boeking binnen met Duitse gasten met aankomst volgende week maandag. Die nog maar even vlug verwerken voordat er geen beschikbaarheid meer is.

Daarna vlug naar het centrum van St. Aygulf want daar heb ik om 10.00 uur een gesprek op een grote camping. Het 1e gedeelte van het gesprek verloopt (wel met de eigenaar ..) door een glasplaat en in het Frans. Niet echt gemakkelijk dus. Maar vervolgens krijg ik nog "spreektijd" in z'n kantoor. Helaas .. zonder resultaat.

De volgende afspraak heb ik dus nu om 11.30 uur boven Frejus. En omdat ik hier wel lekker in de schaduw op een parkeerterrein sta, besluit ik hier nog maar even wat werk te doen.

Om 11.30 uur loop ik de receptie van camping le Colombier binnen en moet in mezelf wel lachen. Want van de 7 campings die ik hier in Frejus bezoek had ik deze niet op mn lijstje staan. Maar "onderweg" hoorde ik dat de grote baas van le Colombier ook president van het syndicaat VAR is. VAR is het gebied waarin de Cote d'Azur ligt en het syndicaat zitten bijna 190 campings. Een belangrijke afspraak dus.

2,5 uur later sta ik buiten met een goed gevoel. Een leuk gesprek met bijna de hele familie met als resultaat een vet contract en goede kans op een contract met het syndicaat. Ik heb ook gevraagd of ik hier op de camping even mag eten en eerlijk gezegd ben ik ook wel even toe aan rust. Want dit gesprek was dan wel leuk, inspannend is het ook als je zo lang half in het Frans en half in het Engels een gesprek moet voeren.

En dus zoek ik een plekje op deze mooie camping (met prachtige uitzichten over Frejus !) en pak ook nog even stroom. Ik bel nog wat campings die ik gisteren bezocht heb, maar zonder resultaat. En dus ga ik "binnendoor" richting Roquebrune sur Argens. Onderweg moet ik nog over een bruggetje van 2,50 breed. Gelukkig betreft dat de breedte van het rijvlak (de camper is namelijk 2,35 breed maar uiteraard steken de spiegels nog wat uit) en niet van de gehele brug.

In Roquebrune wil ik nog 5 campings bezoeken maar ook nog 2 campings die tussen deze plaats en St. Aygulf liggen. Op 1 camping word ik echt superkort te woord gestaan. Sjonge jonge ..

Maar op de 2e camping, camping Les Laurier Roses heb ik een leuk gesprek met Andre, de Ned. eigenaar die hier al 24 jaar de camping runt. Ik kom m tegen terwijl ik de camping op rijd, want de receptie was dicht. Eerst geeft hij aan geen tijd te hebben, vervolgens hebben we een leuk gesprek en uiteindelijk beland ik bij hem op zo'n elektrisch wagentje en laat hij mij de camping zien. De camping ligt tegen een heuvel aan en zeker op de bovenste plekken heb je een prachtig uitzicht en kun je zelfs de zee zien.

De camping staat behoorlijk vol met Nederlanders en zonder te adverteren heeft hij de camping bijna altijd vol (ca. 90 plaatsen).

Nadat ik afscheid heb genomen rijd ik richting Roquebrune maar sla, voordat ik in het dorp ben, af richting Col du Bougnon en rijd even later camping Domaine de la Bergerie op .. wauw !! wat een mooie camping. Althans .. de ontvangst is zeer fraai. De camping is eigenlijk, in het bos, niet te zien. Maar als ik even later een gesprek met de manager heb blijkt de camping over 200 tourplaatsen te beschikken en maar liefst 700 mobil homes !!

Het gesprek verloopt prettig en ze belooft me volgende week terug te bellen. De manager is Duits .. misschien kan ik er nu wel van op aan ? Ik mag in ieder geval gratis overnachten en zoek een plekkie op de camping.

Als ik bijna een plekkie gevonden heb kom ik 2 Nederlandse stellen tegen die op de camping aan het rondkijken zijn. We raken aan de praat en het klikt. Ze komen uit Almelo en Oldenzaal en staan in Roquebrune op een andere camping. Als ik aangeef dat ik die morgen nog ga bezoeken word ik direct uitgenodigd om een pilsie te komen drinken. Zal wel Grolsch zijn ha ha.

Mn plekkie op de camping is groot en mooi, maar het zwembad ... wauw !

Daarna even eten koken, weer even achter de laptop, mn verslag bijwerken en even voetbal kijken.

Donderdag 27 september 2007.

Afgelopen nacht opnieuw niet goed geslapen. Want het waaide weer enorm. Toen ik hier gisteren kwam dacht ik dat de camping lekker in de luwte lag, maar gisteravond begon het weer flink te waaien (windkracht 6 - 7). Gelukkig is het na vandaag gebeurd met die mistral. Vannacht had ik een paar keer het idee dat het dak eraf ging. Ik probeerde mezelf al voor te stellen hoe een camper cabrio eruit zou zien.

Hoe mn dagindeling er vandaag uit ziet weet ik nog niet. Daar ga ik zo s even naar kijken. In ieder geval eerst weer een boeking regelen.

Aan het eind van de ochtend pak ik alles op. Op naar Roquebrune. Daar wil ik voor de middag nog een camping bezoeken, dan onder de middag even boodschappen doen en ergens eten en daarna de campings die aan de andere kant van Roquebrune liggen.

Ik bedank de manager bij de receptie voor hun gastvrijheid en ze benadrukt nog een keer dat ik volgende week meer hoor. Ben benieuwd.

De 1e camping die ik vandaag bezoek is Moulin des Iscles. Voor het bezoeken al een twijfelgevoel want het is geen grote camping, maar ik rijd er toch langs. De eigenaresse blijkt een lekker gezellig dik mens die (uiteraard) in de keuken van het restaurant iets aan het koken is wat heeeeeel erg lekker ruikt. Maar zaken doen zit er hier niet in. Inderdaad te klein.

Dan boodschappen doen. Al voordat ik Roquebrune binnen rijd zie ik een groot bord van Intermarche, maar al voordat ik bij de supermarkt ben zie ik de volgende camping. Shit .. moet ik straks weer terug. Want het is inmiddels al 12.00 uur geweest en dan heeft bezoeken geen zin. Dus eerst maar even doorrijden. De Intermarche kan ik niet vinden ... en dat zijn vaak geen kleine winkels ... maar ik zie wel een Lidl. Dan daar maar naar toe. Ik heb de camper zo neergezet dat ik straks ook even rustig hier kan eten.

Rond 13.30 uur ga ik terug naar de camping waar ik zostraks ben langsgereden. De "wacht" is een Nederlander en die geeft aan dat de (overigens ook Nederlandse) manager pas om 15.00 terug is. Tja .. en nu ? Ik besluit door te rijden naar Camping Lei Suves. En wie kom ik tegen als ik de camping op loop ? Ja hoor ... die gasten uit Almelo en Oldenzaal die ik gisteren op de andere camping tegen kwam. Heel apart. Ik kom trouwens 1 stel tegen. Ze gaan net weg maar ze geven aan waar het andere stel staat met de caravan. Ik krijg nog mee "ga maar even heen, vind mn broer zeker heel gezellig" en loop daarna richting receptie.

Maar helaas, de eigenaar zit in gesprek. Of ik over een uur weer kan komen. Tuurlijk ... dus uiteraard dat "andere stel" opgezocht en lekker gezellig een uurtje zitten kletsen. Niet onder het genot van een biertje. Ik drink liever niet als ik nog met de camper weg moet want daar heb ik al mn aandacht wel voor nodig.

Dus een bakkie koffie en eerlijk gezegd past dat beter bij het weer want het is inmiddels behoorlijk donker geworden. Om half 3 bedank ik de Oldenzalers voor de koffie en loop richting receptie.

Daar moet ik - uiteraard - nog even weer een poosje wachten, maar heb daarna een leuk gesprek met de eigenaren. Tot direct zaken komt het niet maar ook hier heb ik een goed gevoel. Nu eerst even terug naar de camping waar ik zostraks was en dan houd ik voor gezien voor vandaag. Maar ook hier "scoor" ik niet direct, de manager moet het afstemmen met de baas.

Dus op naar Les Cigales in le Muy. Dat is ongeveer 15 km. van Roquebrune maar ik doe er bijna 3 kwartier over om op de camping te komen. Want al voor le Muy staat het helemaal vast en vlak voor de camping rijd ik ook nog s mis. En inmiddels is het gigantisch gaan regenen dus het is op de weg ook nog s oppassen geblazen. Want het heeft hier ca. 3 maanden niet geregend en dan kan de weg zomaar spekglad worden.

Op Les Cigales word ik niet zo gastvrij ontvangen. Op Zoover had ik ook al wat recensies gelezen dat de eigenaren een beetje eigenzinnig waren. Maar goed, daar is op zich niks mis mee. Na enig aandringen word ik vanavond tussen 18.00 en 19.00 uur ontboden ... lekkere tijd. Maar ik mag hier wel overnachten. Dus in de stromende regen een plekje opgezocht. Mn eerste indruk is "dit is geen camping voor mij". De plekken liggen her en der verspreid in een bos. Wel mooi als je in de zomer wat schaduw wilt hebben, maar nu wil ik liever een "open" plaats. Als ik nog even iets door rijd vind ik een leuk plekje en omdat het hier helemaal vol staat met Nederlanders (ACSI-card EUR 12 per nacht) zie ik al gauw welke kant de schotel op gaat.

Het gesprek om 19.00 uur is wel leuk maar levert ook niets op. Zakelijk dus geen succesvolle dag vandaag. De rest van de avond vind ik het wel prima. Omdat ik vrij laat eet is het zomaar CSI NY tijd en is de avond zo voorbij. Wat minder leuk is dat het 's avonds al eerder donker begint te worden. Ik kan me dat nog van Italie vorig jaar herinneren dat het op een gegeven moment om 17.00 uur al aardedonker was. Korte dagen dus ..

Vrijdag 28 september 2007.

De ochtend besteed ik achter de laptop en het voorbereiden van de campings die ik vanmiddag wil bezoeken. En omdat ik geen zin heb om naar voren te lopen om te overleggen of het goed is dat ik wat later weg kan, pak ik om 11.30 uur op, bedank de eigenaar voor de overnachting en ga weer richting Frejus.

Omdat camping Les Cigales vlakbij de oprit naar de snelweg ligt en omdat het gisteren zo druk was in le Muy, besluit ik een klein stukje over de autoroute te gaan. En bij de 1e de beste "aire" stop ik even om wat te eten en ga dan richting St. Raphael / Agay wat zo'n beetje tegen Frejus aan ligt.

De camping die ik als eerste wil bezoeken heb ik ingegeven in mn navigatiesysteem. In totaal wil ik in Agay 3 campings bezoeken. Eerst verschijnt er 1 camping op de "ANWB bordjes". En omdat de route overeenkomt met wat de lieve meid van het navigatiesysteem aangeeft rijd dat wel fijn. Totdat beide een andere route aangeven. En dus volg ik de bordjes. Maar op de volgende route staan ook ineens de andere 2 campings aangegeven. Tja .. en dan kun je er op wachten he ... dat gaat dus mis. Op een gegeven moment zie ik dus helemaal geen campingbordjes meer en besluit dus maar Agay aan te houden.

Onderweg zie ik toevallig 1 van de campings liggen maar ben de afslag al voorbij. Maar even later vind ik de andere 2. 1 was dicht, op de 2e heb ik maandagochtend een vervolgafspraak en op de 3e heb ik een heel goed gesprek gehad. Daarna ga ik weer terug naar Frejus en bezoek in Puget-sur-Argens (vlak boven Frejus) nog 2 campings maar ook dat is geen succes.

Dan vind ik het wel goed en ga richting camping le Colombier in Frejus en direct klaar mn humeur weer op. Wat zijn de mensen hier vriendelijk ! Ik word ontvangen door Patricia Chaix, die samen met haar broer eigenaar is van deze mooie camping. 4 jaar geleden was het hier echter een stuk minder mooi. Want in juli 2003 is de camping volledig in vlammen opgegaan. Alle mobilhomes (nu staan er zo'n 400) op 2 na .. zijn volledig verbrand. Maar gelukkig is iedereen op tijd geevacueerd. In 20 minuten tijd waren alle campinggasten, op dat moment zo'n 1500 !!, van de camping.

Ze zijn een paar maanden bezig geweest om eerst alles op te ruimen, waarna vlak voor het hoogseizoen van 2004 de camping weer kon gaan draaien. En als je nu over de camping loopt zie je daar niets van. Enkele pijnbomen zijn ongeschonden uit de brand gekomen en die staan wel wat hoger dan de andere bebossing. Maar verder zie je er niets meer van. Automatisch vertaal je zo'n situatie naar je zelf. En bedenk je ook dat dit geen gemakkelijke camping is om te evacueren. Alle plaatsen liggen op een afzonderlijk plateau verspreid over een aantal heuvels. En als mijn camper verbrandt is ook alles gelijk weg. Normaal hebben mensen natuurlijk hun spullen mee voor op vakantie, maar ik heb bijna al mn persoonlijke spullen bij me .. maar goed .. maar niet aan denken.

Op een elektrisch wagentje ga ik samen met de receptionist op zoek naar een plekkie. En dat is nog niet gemakkelijk want het staat behoorlijk vol. Dat komt ook omdat heel veel andere campings dit weekend al sluiten. Uiteindelijk vinden we een mooi plekje en met hulp van mn Duitse "camper"buurman zet ik de camper op de plek. En dat is wel nodig want alleen had ik m echt niet op de plek gekregen.

Zo !! nu eerst maar s een biertje. En dus geniet ik nog even in het zonnetje. Want voor dit weekend heb ik het er goed voor staan. Ik ben hier te gast en hoef niets te betalen, vanaf mn plek heb ik een prachtig uitzicht over Frejus en zie in de verte zelfs de zee nog, mn schotel heeft ontvangst en de internetverbinding is goed. En dat laatste is misschien wel het belangrijkste, want ik heb behoorlijk wat te doen. Ik wil o.a. "Frankrijk" afsluiten en "Italie" voorbereiden want maandag steek ik de grens over.

Na het eten ga ik nog even achter de laptop zitten en daarna vind ik het wel prima. Ik ga lekker onderuit naar Paul de Leeuw kijken, daarna nog een stukkie van de Lama's en daarna natuurlijk naar die halvegare Gordon die deze keer weer op Kreta, in Nederland en op een camping in Zuid Frankrijk is. Huh ? die camping komt me bekend voor !

En net als die Gordon mopperend en scheldend over de camping loopt en foetert dat dit toch zo'n waardeloze camping is bedenk ik me dat dat wel s les Cigales kan zijn. En ja hoor ... even later verschijnt het campingbord in beeld. Camping les Cigales in le Muy !! juist ja .. daar waar ik afgelopen nacht gestaan heb. Heeeeeeeeel erg toevallig ha ha.