Frankrijk, vanaf 30 november 2006, op weg noar huus.

 

Donderdag 30 november 2006.

 

Door een aantal boekingen, waaronder een boeking van mensen uit Frankrijk die een bungalow in Gramsbergen boeken .. heel apart als je dan zelf in Frankrijk zit, vertrek ik later dan de bedoeling is en dat breekt me later op de dag op.

Want ik wil eigenlijk zo min mogelijk van de snelweg gebruik maken en heb vandaag een camping uitgezocht vlakbij de A7 (route du Soleil). Waarom ? omdat je daar in ieder geval niet in de bergen zit en dat is belangrijk want hoe noordelijker ik ga hoe kouder het natuurlijk wordt en de nacht in de bergen...

En omdat daar (als doortrekcamping) een aantal campings open zijn. Want een camperplaats vlakbij de snelweg ben ik niet zo kapot van.

 

Dus pak ik de N85 richting Digne oftewel de Route Napoleon. Een prachtige route waar ik al een aantal keren ben langs gegaan. Heel goed te doen met de camper ondanks dat je hoog in de bergen zit. Je rijdt eigenlijk continue op ca. 1000 meter en hebt prachtige uitzichten over de bergen en de dorpjes.

En bovendien heb ik geluk. De lucht is veelal strak blauw en dat heeft een heel mooi effect:

Maar de kachel in de camper is hard nodig ... brrrr. Als ik in Castellane even uitstap om een foto te maken merk ik pas hoe koud het buiten is ....

Castellane is trouwens een prachtig plaatsje. Ik ben hier al s eerder geweest toen we aan het Lac de St. Croix (Gorges du Verdon) stonden, maar als het zo rustig is kun je de plaats veel beter bekijken:

 

Als ik in Digne aankom is het al 14.00 uur. Oei.. Even brood kopen en eerst maar even eten. Wat ga ik doen. Want doorrijden naar de camping die ik uitgezocht heb ... dat red ik niet voor donker .. Maar om in deze kou op een camperplaats te gaan staan, daar heb ik ook niet zoveel zin in. Dus na het eten direct weg en toch maar doorrijden.

Via Sisteron, Serres en Nyons rijd ik richting Montelimar. Tja, en dan in de haast en in het donker kijk je niet op de kaart maar rijd ik nog steeds via het navigatiesysteem "de kortste route". Nou dat heb ik geweten. Even voorbij Nyons krijg ik de opdracht om rechtsaf te gaan. Het is een brede weg, dus het lijkt goed, maar op een gegeven moment moet ik een kleinere weg in. Omdat het nog maar 10 km. is besluit ik het maar te doen.

 

Dus ..... over een soort van fietspad, door kleine dorpjes, over smalle bruggetjes en af en toe een tegenligger bereik ik in het donker de camping ... niet echt leuk rijden.

Het is inmiddels 18.00 uur en ik vind nu alles wel goed. De campingeigenaar van camping Floral is een Belg en op de website van de camping had ik al gezien dat hij in de zomer stukjes opvoert van Urbanus. Nou, daar hoeft ie niet veel voor te doen. Hij lijkt er inderdaad op en praat uiteraard ook al hetzelfde. En geeft mij aan dat ik eerst de camper maar te plek moet zetten en dat ik daarna direct voor een "invitatiedrankske" moet komen. Oke ...

Ik heb de keuze tussen likeur en bier, dus de keuze is gauw gemaakt. Echt praten met de eigenaar gaat me niet lukken want aan de bar hangt een Italiaanse Fransman die luidkeels het woord heeft.

 

Dus op naar de camper, etten ! Dit keer maar s makkelijk dacht ik. Pizza !

Na het eten beantwoord ik nog wat mailtjes en ga daarna voor het voetbal zitten: Ajax en Feijenoord .... en ik heb een hele gezellige avond gehad. Bah ..

 

Vrijdag 1 december 2006.

 

Vandaag heb ik maar een klein stukkie op het programma staan. Want ten noorden van Lyon zijn er geen camping meer open dus mn doel voor vandaag is camping des Nations in Auberives sur Vareze even onder Vienne. Dus vanochtend effe kalmpies an.

Rond 10.45 uur rijd ik van de camping. Urbanus is in geen velden of wegen te bekennen (ik heb m nog geroepen: allee Urbanus, waar zijt gij ? maar geen reactie ..) dus op naar het noorden.

 

Als ik nog maar net op weg ben zie ik in Loriol een grote Intermarche. Dat is het voordeel van de N7 (ipv de autoroute). Je kunt nog eens even stoppen en goedkoop tanken. Want bij de supermarkten in Frankrijk kun je goedkoop tanken. Ik betaal voor het eerst sinds tijden voor een litertje diesel iets minder dan EUR 1 en dat scheelt toch gauw zo'n EUR 0,12 per liter met "gewone" tankstations. En dan zal het aan de autoroute nog wel duurder zijn.

Bij de Intermarche loop ik even naar binnen om een baguette te kopen ... maar het nadeel van zo'n grote mooie winkel is dat je niet alleen met een baguette weer buiten komt. Naast een baguette haal ik nog wat lekkere dingetjes op, 2 flesjes wijn, wat toastjes, brie en uiteraard fromage blanc.

 

De route gaat verder richting Valence, waar ik de rondweg pak en daarna weer de N7 die afbuigt naar de oevers van de Rhone. Mn gedachten gaan terug naar vorig jaar .. toen hebben we hier ook ergens op een camping gestaan en had ik problemen met mn SEAT.

Even later zie ik bij St. Vallier een grote brug en vlak achter de brug een garage. He .. dat is het. Daarachter was de camping en bij die garage ben ik geweest om de monteur duidelijk te maken dat ik problemen had met de airco.

 

De route gaat verder langs de Rhone en even later rijd ik door de plaats Roussillon en bij de rotonde zie ik de SEAT garage die vorig jaar mn raamlift vervangen heeft want ook het raam wilde vorig jaar niet meer dicht. Grappig eigenlijk dat je daar nu weer zo langs rijd.

Het is nu 12.30 uur.. de hoogste tijd voor een lekkere (nog warme) baguette.... met pindakaas, YES !

Tijdens het eten word ik gebeld door een vrouw uit Dalfsen. Zij wil boeken voor Resort Arcen. Ze geeft aan dat ze eigenlijk normaal met de camper op stap gaan ... ik moet lachen en geef aan dat ik nu in een camper in Frankrijk zit. Een leuk gesprek volgt.

 

Iets meer dan een uur later rijd ik de camping op. Met de beheerdster ga ik uiteraard ook een gesprekje aan voor www.campings.nl en ze lijkt geinteresseerd maar moet het met de baas overleggen. Het resulteert voor mij wel in een korting en ik moet nu EUR 11 betalen. En dat is niet veel voor deze mooie camping ! Ik vind een mooi plekje in de zon, mn senseo doet t en ik heb tv ontvangst. Helemaal goed.

 

Oh ja .. de camping waar ik afgelopen nacht gestaan heb was, behalve de grappige eigenaar Urbanus, geen succes. Gisteravond kon ik natuurlijk in het donker alles niet zo goed bekijken maar toen ik vanochtend wakker werd zag ik dat ik zo'n beetje onder een electriciteitsmast stond en uitzicht op 3 enorme betonnen schoorstenen van een energiecentrale. En ik wil niet weten of daar nou gewone rook uit kwam, of wat anders ..

Bovendien werd ik vanochtend al op tijd gewekt doordat de camping tussen de autoroute en de N7 ligt. En naast de N7 ligt ook nog een spoorlijn ... dus ...

Maar camping des Nations is zeker een aanrader !!

 

En dat blijkt ... want als er veel Nederlanders staan zit het vaak wel goed. Een uurtje later stopt er een camper naast me. Vervolgens tegenover mij een hele grote caravan met een jeep ervoor en 2 Nederlandse moekes erin. Vervolgens nog een Ned. camper en tegen de schemering nog een auto met caravan die zo'n beetje tegen mn camper aan parkeert. Even de radio wat harder zetten ha ha.

 

Zaterdag 2 december 2006.

 

Vandaag wil ik een flink stuk rijden dus al om 7.00 uur sta ik naast bed. Nog effe douchen, vuil water lozen, schoon water tanken en even na 8.00 uur rijd ik al. Dat gaat goed. De bedoeling is vandaag ca. 600 km. te rijden, zodat ik zondag nog maar 400 km. hoef te rijden. Ik heb een camping uitgezocht vlakbij Virton, ruwweg op het drielandenpunt van Belgie, Luxemburg en Frankrijk.

 

Het 1e stuk gaat prima. Vorig jaar stonden we bij Lyon hopeloos vast maar nu kan ik, gezien het tijdstip, vlot door rijden. Vlak voordat ik de snelweg opreed werd ik trouwens ruw wakker geschud door een brandweerauto die met sirene door rood reed. 2 vrachtwagens ontnamen mij het zicht maar gelukkig ging alles goed.

Als ik Lyon achter me heb gelaten kom ik de tolpoortjes tegen. Normaal is het zo dat je op de knop drukt, waarna er een kaartje uit komt. Maar nee hoor .. geen kaartje. Heb ik weer .. de slagboom gaat wel omhoog, het licht gaat op groen .. en de 1e auto's beginnen al te toeteren. Het zijn net Italianen ..

Dan maar doorrijden. Maar onderweg zit het me niet lekker, straks krijg ik een forse boete. En nu kan ik wel voor de zekerheid de 1e afslag nemen, maar die ligt nogal een eindje verder. Doorrijden dan maar.

 

Na 2 uur rijden stop ik voor een bakkie koffie. Mn bedoeling is een half uurtje te stoppen want ik heb vandaag een strak schema.

Om 10.45 uur rijd ik weer. Weer opnieuw 2 uur ... en ja hoor.. de tolpoorten bij Nancy komen in zicht. Ik hoop niet dat er een voetballiefhebber achter de kassa zit want die hebben na de wedstrijd van Feijenoord waarschijnlijk even hun buik vol van Nederlanders.

De dame moppert wat en begin in het Frans terug te mopperen. Dat er geen kaartje kwam, dat de poort open ging en dat de auto's achter mij begonnen de toeteren. Uiteindelijk betaal ik het gewone tarief maar wordt er wel een formulier ingevuld en moet ik mn paspoort laten zien. Pffff. Ook weer goed.

 

Op de eerstvolgende "aire" stop ik voor het middageten. Het schiet mooi op en ik schat dat ik rond 16.00 uur op de camping kan zijn.

Na het eten kruip ik weer achter het stuur en even later rol ik Luxemburg binnen. Ik neem de laatste afslag voor de stad Luxemburg richting Belgie zodat ik ook nog even mooi kan tanken.

En inderdaad om 16.00 uur rol ik camping Colline de Rabais op. Niets te zien ... bij de receptie gekeken .. dicht. Op de deur geen bericht dat de camping gesloten is. Wel een tel.nr. wat ik kan bellen. Dat maar doen dan. Ik krijg de Ned. eigenaar aan de lijn die aangeeft dat ik maar een plekje moet zoeken en dat hij vanavond op de camping is.

 

Dus plekje opgezicht, althans dat is de bedoeling ... Ik krijg de camper niet goed horizontaal en zie verderop een vlak stuk. Even keren ... hu ? geen beweging ? schakel ik niet goed .... oh nee he .. niet weer vast ?! ja dus ... volledig vast ... en hoe meer ik draai en stuur hoe verder ik vast kom te zitten.

En nu ? zo blijven staan is niet echt fijn. Als ik een kopje op het aanrecht zet glijd ie er zo af .. zo schuin sta ik.

2 jonge Fransen willen wel even drukken ... tja ..

 

Dan komt er een Nederlands stel met een oude camper de camping op. Zij blijken hier te wonen en werken. Ze geven aan dat er wel een tractor op de camping staat, maar dat de onderhoudsman de sleutel heeft. Ik geef aan dat ik al bij de betreffende bungalow geweest ben, maar dat er niemand is.

Het meisje wil wel even bellen .. en wat blijkt... de onderhoudsman zit in Frankrijk en komt morgen pas terug.

En nu ? Die camper heeft hier ook geen grip en ik sta met de kont naar de weg en bovendien te ver weg. Dan geeft het meisje aan dat de mensen van de caravan waar ik zo'n beetje vlak voor sta vanavond ook nog terug komen en dat die een pick-up hebben ...

Of misschien dat de eigenaar mij nog vlot kan trekken ... ben benieuwd ..

 

Rond 20.00 uur arriveert de "eigenaar" Mathijs, want hij blijkt slechts beheerder te zijn. Maar hij is welwillend en helpt me de camper uit de klei te krijgen. Maar alles wat we proberen, de camper zakt steeds verder weg. We liggen tegels onder de banden en hout .. niets helpt.

Ten einde raad geeft Mathijs aan dat hij z'n auto wel ophaalt, maar als hij aan komt rijden schiet ik bijna in de lach .. een Mitsubishi Colt ??!!!

Maar goed, we kunnen het proberen want ik heb maar een klein beetje hulp nodig volgens mij. Het lijkt op niets uit te lopen. Ik roep naar hem dat ik iets achteruit wil en dan vooruit. Hij hoort me niet ... ik zet de camper in z'n achteruit en terwijl hij aan het gas geven is (in z'n vooruit) trek ik m zo achteruit ha ha. Maar goed, hij heeft het in ieder geval wel in de gaten. Dan vooruit .. nog een keer voluit .. en jij hoor .. alles rookt en er vliegt van alles in het rond, maar de Mitsubishi Colt trekt de camper van bijna 4 ton uit de klei !!!

 

We staan er lachend bij te kijken.... ik zal morgen even een foto van de ravage maken. Sjonge jonge, 2,5 maand in Italie geweest over de meest smalle paadjes gereden en dan overkomt me dit. Het doet me aan de dakgoot in Lemelerveld denken (daar reed ik tegenaan met een deuk in de camper tot gevolg nadat ik 4 maanden zonder een schrammetje door Frankrijk, Zwitserland, Duitsland en Noorwegen had gereden).

Maar goed, ik kan morgenvroeg weg .. pfffff

 

Zondag 3 december 2006.

 

Om 7.30 uur gaat de wekker ... pfff, en dat op zondagmorgen. Maar goed, ik wil weer op tijd weg. Is me gisteren goed bevallen. Nog even de toiletcassette legen, 2 bakkies senseo drinken (wat op 1 kun je natuurlijk niet rijden) even mn ontbijt "cruesli", de camper van de blokjes en de stroom halen, nog even een foto maken van de ravage die ik in het gras heb aangericht:

 

en een uurtje later rijd ik. Mathijs is nergens te bekennen. Jammer .. is een goeie vent. Hij begint trouwens over een 1 maand zelf een camping in Coo. (bij de watervallen) Ik heb afgesproken dat ik m ooit (...) nog een keer zal bezoeken.

 

Als ik nog maar net op de snelweg zit en het nog een beetje schemerig is, zie ik in de verte allemaal blauwe zwaailichten. Vlakbij de splitsing van de snelwegen naar Luik en Brussel. Als ik dichterbij kom zie ik dat er een Franse auto op de kop op de snelweg ligt. Dat verbaasd me niks. Het is net of die Fransen steeds op het laatste moment denken ... oh .. hier moest ik af .. deze heeft de afrit in ieder geval niet gehaald, ja .. of net wel ha ha .. op de kop.

Zonder problemen passeer ik Luik en rond 10.30 uur stop ik nog even voor de grens om mn verslag even bij te werken en mn mails op te halen.

Want mn bundel geldt alleen in het buitenland he .... kniepkuttel.

 

Bij Maastricht schiet het natuurlijk niet op en als ik Maastricht voorbij merk ik gelijk dat ik in Nederland ben. De cruisecontrol kan ik eigenlijk niet meer gebruiken want het is enorm druk op de weg. Het is inmiddels gaan plensen en het waait behoorlijk ... ik val mooi met de neus in de boter ...

Halverwege Maastricht - Lemelerveld ga ik nog even broodje eten. Voorlopig de laatste keer onderweg denk ik.